Pressan - 02.02.1989, Blaðsíða 12

12
Fimmtudagur 2. febrúar 1989
Hjressupennar/indicina
Barn með kanínuhöfuð
„Örva síli ástarleiki?" Þessi fyrir-
sögn blasti við mér úr sæti mínu í
Flugleiðavélinni á leið til Banda-
ríkjanna. Ung stúlka las fréttina af
áfergju. Ég greip tækifærið þegar
hún hafði lokið lestrinum og fékk
lánaðan hjá henni Tímann. Eg ótt-
aðist að sá gamli heimilisvinur
minn væri nú farinn að feta í fót-
spor þeirra tímarita hér vestan hafs
sem helst hafa það að markmiði að
ljúga svo ólíklega að fólk trúi lyg-
inni.
Á sínum tíma var um það rætt að
Rolf Johansen ætlaði að fara að
flytja inn „National Enquirer",
„Star“, „Globe“ og fleiri slík
tímarit. Það er að segja öll þau
blöð sem í Bandaríkjunum njóta
hvað minnstrar virðingar og mestr-
ar útbreiðslu. Dæmigerð frétt
í „National Enquirer“ — til til-
breytingar frá endalausum, sönn-
um eða uppdiktuðum skandölum
ríka og fræga fólksins — er fréttin
um konuna sem át slíkt magn af
gulrótum meðan á meðgöngu stóð
að hún fæddi vanskapað barn. Til
að taka af allan vafa um sannleiks-
gildi þessa prýddi fréttina mynd af
konunni með barnið í fanginu. Stóð
heima, barnið var með kanínuhöf-
uð. Reyndar eru svona myndir oft
kallaðar „collage“-myndir. Svipuð
var myndin af súkkulaðihúðaða
ungbarninu, en móðir þess hafði að
sögn verið óvenjusólgin í súkkulaði
á meðan á meðgöngu stóð.
Ólíklegt verður að teljast að fólk
trúi slíkum fréttaflutningi. Samt
eru þetta með söluhæstu blöðum
hér í Bandaríkjunum. Þau eru seld
í stórmörkuðum á borð við þá reyk-
vísku Miklagarð og Hagkaup.
Margir grípa þetta með í matarinn-
kaupunum eða þá lesa forsíðufrétt-
ina meðan beðið er eftir að pen-
ingakassinn tilkynni kaupandanum
vélrænni röddu hvað vörurnar
kosti. Því jafnvel í smábæ eins og
Bloomington í Indíana-fylki fyrir-
finnast heimsmenningarpeninga-
kassar sem tala til kúnnans.
En víkjum aftur að spurningunni
sem mér var efst í huga. Hafði Tím-
inn óvart rambað á lausnina á tíð-
indalitlu kynlífi margra? Nei, sú var
aldeilis ekki raunin. Það kom í ljós
að fréttin var um hugsanlegan út-
flutning á hornsílum. Fram kom að
það þyrfti óhemjumagn af hornsíl-
um til að hægt væri að stunda út-
flutning á þeim. Ekki kom það mér
neitt á óvart. Ég virti oft fyrir mér
sílin í Garðsaukalæknum þegar ég
var minni. Mér fannst þau lítil þá og
varla hefur tegundin stækkað að
ráði síðastliðin tuttugu ár.
Skýringin á fyrirsögninni „Örva
síli ástarleiki?" kom í ljós í lok
fréttarinnar. Viðkomandi athafna-
maður, sá sem hugðist flytja út
hornsíli væru þau stærri, lagði til að
við íslendingar færum að dæmi
Japana hvað varðar auglýsingu á
fiskafurðum okkar. „Hann sagði
Japani Ieggja mikla áherslu á
hversu góðar fiskafurðir eins og há-
karlsuggar og fleira væru fyrir kyn-
hvötina," sagði í frétt Tímans.
Það virðist sem sé vera trú manna
í Japan að hákarlsuggar geri menn
kátari í bólinu. En hvort slikt eigi
sér stað eti maður hornsíli kom
hinsvegar hvergi fram í fréttinni.
Nú var mér orðið ljóst að Tíminn j
átti ekkert sameiginlegt með títt-
ræddum tímaritum annað en fyrir-
sögnina. Þau rit myndu ekki hika
við að vitna í (búa til) fólk sem,
hefði örvað svo ástarleiki sína með
hornsílaáti að það hefði þurft að
leggjast inn á sjúkrahús eftir ósköp-
in, eða það hefði grennst um 80 kíló
við þetta allt saman, eða eitthvað
annað í þeim dúr.
Nokkrum vikum seinna mætti
síðan eiga von á frétt um konu sem
hefði étið slíkt magn af hornsílum
að hún fæddi barn með sporð.
Þetta dytti engum í hug að gera á
Tímanum, jafnvel þótt dæmigerð
fyrirsögn úr „National Enquirer"
hafi verið fengin að láni í þetta sinn
— til að draga lesandann að grein-
inni. Það tókst reyndar. Og meira
til. Svarið við spurningunni hvort
síli örvi ástarleiki fannst í lokaorð-
um greinarinnar. Við sem létum
blekkjast af fyrirsögninni lásum því
alla greinina.
En hvað er hægt að plata fólk
lengi? Svarið er að finna hér í
Bandaríkjunum. Það er endalaust
hægt að plata Ameríkanana til að
kaupa þessi timarit. Því frjálslegar
sem farið er með hlutina því meira
selst af blöðunum.
Ég ætla rétt að vona að ef Tíminn
fer að taka mið af bandarískum
blöðum þá velji þessi gamli heimil-
isvinur minn eitthvert söluminna
blað og jafnframt vandara að virð-
ingu sinni en „National Enquirer"
og félaga. Af nógu er að taka í landi
allsnægtanna! ■
G. PÉTUR MATTHÍASSON
HINO FB 113
Heildarþungi: 7500 kg.
Burðargeta: 5400 kg.
Vél: 111 hö.
BÍLABORG HF
FOSSHÁLSt 1, S. 68 12 99.
'ERKUR cMPARNEYTINN!
HINO FB er í fremstu röö flutningabíla af
millistærð og hefur hann þegar sannað
ágæti sitt við íslenskar aðstæður. Við
eigum til afgreiðslu STRAX og á sérlega
hagstæðu verði:
Við getum afgreitt þessa bíla með
vönduðum pöllum eða vörukössum, sem
vakið hafa verðskuldaða athygli og hlotið
frábæra dóma atvinnumanna. Ennfremur
léttar álvörulyftur, sturtur og vökvakrana.
Hafið samband við sölumenn véladeildar,
sem veita fúslega allar nánari
upplýsingar.
Hún segir vinkonu siitni allt.
Franskir karlmenn eru afar
afbrýðisamir, en þrœta fyrir það.
Afbiýði-hvaö?
Samkvæmt könnun fransks
tímarits í desember sl. neituðu 89<Vo
aðspurðra. Þeir höfðu ekki fyrirhitt
þann græneygða djöful, sem breytir
mönnum í öskrandi tígrisdýr. Það
skyldi þó aldrei vera að þeir segðu
pínulítið ósatt, eða hafa karlmenn
ekkert ímyndunarafl lengur?
Það er ekki svo langt síðan af-
brýðisemi var tilfinning sem var
hreinlega bönnuð. Hinn afbrýði-
sami var alltaf asnalegur, því allir
voru svo „líbó“ af ’68-kynslóðinni,
svo ef þú varst einn þeirra óheppnu
fór ómælanleg orka í að sýna það
ekki. En nú er ekki Iengur asnalegt
að hafa fundið hinn eina rétta og
hjónaband og fjölskylduhefðir eru
áftur i tisku.
Afbrýðisemin hefur einnig hald-
ið innreið sína að nýju. Ekki samt
þannig að hrópa megi um hana á
torgum. Einungis 10% þorðu að
viðurkenna afbrýðisemi, en þegar
spurt var á lævísari hátt komu flest-
ir karlarnir upp um sig. Af hverju
þessi óheilindi? Kannski vegna þess
að karlmenn vilja virka frjálslyndir
og nútímalegir í hugsun og átta sig
ekki á þvi að með því að af neita til-
finningum sínum eru þeir einmitt
lúðalegir og dottnir úr tísku, rétt
eins og síða hárið.
Könnunin leiddi í ljós, að karl-
mönnum finnst allt í lagi þó konan
þeirra vinni sér inn meiri peninga en
þeir, eigi flottari bíl og jafnvel má
hún vera meira áberandi og gáfu-
legri á mannamótum. Allt þetta
samþykkja 90% karlmanna. Ekki
kannski með gleðibros á vör eða
með húrrahrópum, en þeir sam-
þykkja það þó. Afbrýðisemi dags-
ins í dag er ekkert öðruvísi en hún
var. Konan má vera betri, ríkari og
gáfaðri, en hún verður að vera kona
mannsins síns!
40% þeirra, sem tóku þátt í
könnuninni, urðu að viðurkenna að
óþægileg tilfinningg skyti upp koll-
inum þegar of margir karlmenn
væru farnir að horfa á dúfuna
þeirra. Það voru aðallega karlmenn
á aldrinum 18 til 35 ára sem svöruðu
játandi, en metið áttu karlmenn í
efstu launastigum þjóðfélagsins
(48%), sem voru þeir sömu og áttu
metið í að neita afbrýðiseminni!
í öðru sæti var svo besta vinkon-
an. 38% aðspurðra viðurkenndu að
þeir væru afbrýðisamir út í þessi
endalausu símtöl þeirra á milli. Um
hvað geta þær talað svona lengi?
Karlmönnum fannst þeir settir út á
gaddinn, sviknir og ruglaðir. Þeir
ættu ekkert pláss inni í þessu sam-
bandi kvennanna og væru því
hræddir. Þeir töluðu um hvernig
það gæti eyðilagt traust innan ást-
arsambandsins, en innst inni voru
þeir hræddir við bestu vinkonuna.
Hún er keppinautur, sem stelur
elskunni þeirra frá þeim.
í þriðja sæti eru svo áhyggjurnar
af því að konan í lífi þeirra sé of
sjálfstæð. Hún má vera sjálfstæð
peningalega og atvinnulega, en
bara á meðan hún getur ekki án
mannsins verið að öðru leyti. Erfitt
er líka að sætta sig við að hún hafi
lifað tiltölulega ánægjulegu lífi áð-
ur en hún kynntist honum. Hvers
vegna? Jú, það þýðir að hún á sér
sinn eigin garð til að rækta, áhuga-
mál og vini. Þetta er dekkri hlið
tunglsins, sem mennirnir fá aldrei
að sjá eða kynnast, nema af af-
spurn — hvað þá að þeir geti á ein-
hvern hátt stjórnað því.
Svo má yfirmaður konunnar
ekki vera of laglegur. Rúmlega 20%
játuðu að það þyldu þeir illa. Jafn-
vel gengu sumir (16%) svo langt að
viðurkenna að þeir væru afbrýði-
samir út í fyrrverandi kærasta. Síð-
an eru þeir sem verða afbrýðisamir
vegna þess að uppáhaldsmanngerð-
in hennar er há og ljóshærð, en þeir
eru litlir og dökkhærðir. Jafnvel
geta þeir orðið afbrýðisamir út í
blessuð börnin!
Lækningin við þessu flestu er þó
frekar einföld: „Élsku elsku hjart-
ans ástin mín, þú ert sá eini sanni!
Ég gæti aldrei án þín verið...“ Reyn-
ið bara. Ef notuð er rétt tóntegund
gengur það alltaf upp! ■
Þytt og endursagt: SMV
Spurt var: Hverjar eru þær kringumstæður, sem helst geta vakið upp
hjá þér afbrýðisemi?
Að aðrir karlmenn hrífist af henni.......................40%
Að hún segi bestu vinkonu sinni allt.....................38%
Að hún sé of tilfinningalega sjálfstæð...................23%
Að hún klæðist kynæsandi fötum..........................22%
Að hún eigi myndarlegan yfirmann.........................21%
Að hún sé sjálfsöruggari en þú...........................17%
Að börnin gangi alltaf fyrir.............................17%
Að hún hafi lifað ríku tilfinningalífi án þín............16%
Að hún dáist að háum ljóshærðum mönnum, sem þú ert ekki 16%
Að henni gangi betur í vinnu en þér....................... 10%
Að hún hugsi of mikið um húsdýrið......................... 10%
Að hún veki aðdáun á mannamótum............................ 8%
Að hún eigi meiri frítíma en þú.............................7%
Að hún vinni sér inn meiri pening...........................5%
Að hún eigi flottari og hraðskreiðari bíl...................4%
I