Tíminn - 18.03.1979, Blaðsíða 6

6
Sunnudagur 18. mars 1979
r
Útgefandi Framsóknarflokkurinn
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson og Jón Sigurðsson. Auglýsinga-
stjóri: Steingrimur Gislason. Ritstjórnarskrifstofur,
framkvæmdastjórn og auglýsingar Siðumúia 15. Sfmi
86300. — Kvöldsimar blaðamanna: 86562, 86495. Eftir kl.
20.00: 86387. Verð i lausasölu kr. 150.00. Askriftargjald kr.
3.000.00 - á mánuði. Blaöaprent

J
Stefnt að meiri
Erlent yfirlit
Einkaritari Bieden-
kopts var njósnari
Áfall fyrir flokk kristilegra demókrata
kaupmætti
launa en 1978
Það er óhætt að taka undir þau ummæli Karls
Steinars Guðnasonar, varaformanns Verka-
mannasambands íslands, sem hann lét falla i við-
tali við Timann i fyrradag, að málflutningur Al-
þýðubandalagsins um verðbótamálið er meira og
minna rugl. Þetta á þó einkum við um þær full-
yrðingar, að verðbótaákvæðin i frumvarpi for-
sætisráðherra hafi kjaraskerðingu i för með sér.
Umræðurnar, sem orðið hafa um þessi mál að
undanförnu hafa þó leitt til þess, að Þjóðviljinn
einblinir ekki eins mikið á krónutöluna og áður
heldur er og farinn að ræða nokkuð um kaup-
máttinn sem er að sjálfsögðu aðalatriðið. Þetta
hefur haft þau áhrif að á forsiðu blaðsins á föstu-
daginn telur það kjaraskerðinguna, sem á að
hljótast af verðbótaákvæðunum 4% i stað þess að
hafa haldið þvi fram i stórri fyrirsögn i forsiðu á
miðvikudaginn, að hún yrði 6-7%. Þetta er spor i
áttina, en þó ekki nógu gott.
í þetta skipti vitnar Þjóðviljinn til áætlunar
Þjóðhagsstofnunar um kaupmátt launa á fyrra
helmingi þessa árs, ef miðað er við árið 1977 og
kaupmáttinn þá merktan með tölunni 100. Niður-
staða Þjóðhagsstofnunar, er sú, að i janúar hafi
kaupmátturinn verið 111,8 stig, i febrúar 109,3 stig,
i marz verði hann 113.0 stig, i april 110.5 stig, i mai
106.1 stig og i júni 108.6 stig. Þjóðviljinn tekur
siðan marztöluna og ber hana saman við júnitöl-
una og fær þannig út 3.9% kaupmáttarrýrnun.
Hefði hann hins vegar gert samanburð við febrú-
artöluna hefði rýrnunin ekki orðið nema 0.7 stig.
Framangreindur samanburður Þjóðviljans er
villandi vegna þess, að alltaf eru nokkrar
breytingar á kaupmættinum milli mánaða og
valda þvi breytingar á verðlagi og greiðslutilhög-
un kjarabóta. Þess vegna er undantekningalitið
gerður samanburður á lengri tima, þegar verið er
að meta kaupmáttinn og þó oftast miðað við heilt
ár. Slikan samanburð hefur Þjóðhagsstofnun gert
og borið saman kaupmátt launa á árinu 1978 og lik-
legan kaupmátt launa á árinu 1979, ef fylgt væri
þeirri stefnu, sem mótuð er i frumvarpi forsætis-
ráðherra. Niðurstaða Þjóðhagsstofnunar er sú að
kaupmátturinn verði heldur meiri á árinu 1979 en
hann var á árinu 1978 eða 108.9 stig árið 1979 á móti
107.6 stigum á árinu 1978 miðað við grundvöll árs-
ins 1977.
Það er þetta, sem er meginatriði málsins. Kaup-
mátturinn mun ekki aðeins verða svipaður 1979 og
hann var 1978 heldur öllu meiri ef fylgt verður
verðbótakaflanum i frumvarpi forsætisráðherra.
Þetta er vissulega umtalsverður árangur þegar
miðað er við, að viðskiptakjör eru metin lakari á
árinu 1979 en þau voru 1978.
Það er mikilvægt að launastéttimar geri sér
þessar staðreyndir ljósar. Það er mikilvægt að
óbreyttir liðsmenn Alþýðubandalagsins átti sig á
þessu en i forustusveit þess er nú öfl sem beita er
alls kyns áróðursklækjum til að ófrægja frumvarp
forsætisráðherra og rangtúlka það á alla vegu.
Þessi öfl stefna að þvi að fella stjórnina. Með þvi
gæti það lika orðið úr sögunni að tryggður yrði
svipaður kaupmáttur launa á þessu ári og á
siðasta ári en það er hámark þess, sem launa-
stéttirnar geta náð að óbreyttum kringumstæðum.
Þ.Þ.
UM SKEIÐ urðu sósialdemó-
kratar i Vestur-Þýskalandi fýrir
hverju stóráfallinu öðru meira
af völdum njósnamála.
Austur-þýskum stjórnarvöldum
virtist hafa heppnazt að koma
upp njósnaliði, sem hafði tekizt
að komast inn i stjórnarkerfið.
þar sem yfirstjórnin var i hönd-
um sósi'aldemókrata. Mesta
áfall sósialdemókrata var það,
þegar Willy Brandt varð að
haetta sem kanslari 1974 sökum
þess að austur-þýskur njósnari,
Gunter Guillaume, hafði um
skeið verið einn nánasti sam-
verkamaður hans. Næstar stór-
áfall hjá sósialdemókrötum
varð á siðastl. ári, þegar Georg
Leber varð að láta af störfum
varnarmálaráðherra er skrif-
stofustlulka i ráðuneyti hans,
Renate Lutze, varð uppvis að
þvi' að hafa njósnað fyrir
Austur-Þjóðverja.
Njósnamál þessi sýndu, að
austur-þýsk stjórnarvöld höfðu
skipulagt vel njósnastarfsemi
sina i Vestur-Þýskalandi. En
vestur-þýsk stjórnarvöld hafa
ekki heldur verið iðjulaus. Þau
hafa ekki siður skipulagt við-
tækar njósnir i Austur-Þýska-
landi og komið sér fyrir a
æðstu stöðvum. Hinn 19. janúar
siðastl. barst sú frétt út að hátt-
settur maður i leyniþjónustu
Austur-Þjóðverja heföi flúið til
Vestur-Þýskalands. Þetta vakti
ekki sérstaka athygli á þeim
tima, en nú er upplýst, að hann
hefur látið vestur-þýskum
st jórnarvöldum mikilvægar
upplýsingar i té. Talið er, að
siöanhafi ekki færri en 46 njósn-
arar verið afhjúpaðir i
Vestur-Þýskalandi og bæki-
stöðvum Atlantshafsbandalags-
ins, en fleiri hafi þó sloppið til
Austur-Þýskalands áður en
tókst að handsama þá. Meöal
þeirra eru tveir einkaritarar
helstu leiðtoga kristilegra
demókrata. Talið er.aðþað geti
haft viðtæk pólitisk áhrif i
Vestur-Þýskalandi. M.a. muni
það mjög draga úr þeim áhrif-
um þess áróðurs kristilegara
demókrata, að sósialdemó-
kratar séu aögæsluminni en þeir
i þessum efnum.
FLOTTI austur-þýskra
njósnara frá Vestur-Þýskalandi
og stöðvum Atlantshafsbanda-
lagsins, komst fyrst i blöðin i
fyrri viku, þegar Ursulu Loren-
zen, ritari i aðalstöðvum Nato i
Brussel, skaut upp i
Austur-Berlin og óskaöi eftir
dvalarleyfi þar. Sagt er, aö hún
hafi haftaðgangað mikilvægum
leyndarskjölum, og hefur hún
lika látið austur-þýsk blöð hafa
þaðeftir sér. Siðastliðinn mánu-
Guillaume og Brandt
dag skýrðu austur-þýsk
stjórnarvöld svo frá þvi, að Inge
Goliath, einkaritari Werners
Marx þingmanns, værikomin til
Austur-Berlinar og óskaði eftir
dvalarleyfi þar. Werner Marx
er einn helzti sérfræöingur
kristilegra demókrata á þingi á
sviði utanrikismála og hefur
stundum verið nefndur sem lík
legur utanríkisráðherra þeirra,
ef þeir kæmust til valda. Inge
Goliath var búin aö vera einka-
ritarihans í tólf ár. Um likt leyti
og hún flúði með manni sinum
til Austur-Berlinar lét lögreglan
handtaka Ursulu Höfs, sem
starfaði á flokksskrifstofu
kristilegra demókrata. Sumar
fregnir herma, að henni hafi
tekizt að flýja, ásamt manni
sinum, Erwin Höfs, sem i reynd
hafi verið austur-þýski njósnar-
inn Sigfried Gabler.
Raunum kristilegra demó-
krata var hins vegar ekki lokið
með þessu. Fyrra föstudag
mætti Christel Broszey, einka-
ritari Kurts Biedenkopt, ekki til
vinnu og heldur ekki á mánu-
daginn, án þess aö hafa gert
grein fyrir fjarvist sinni. Það
var svo tilkynnt, að hún væri
komin til Austur-Þýskalands,
ásamt Konrad Kipping, sem
hafði haft náinn kunningsskap
við hana um skeið.
ÞÓTT flótti Ursulu Lorenzen
vekti mikla athygli sökum
starfe hennar hjá Nato, hefur
flótti Christels Broszey vakið
miklumeira umtal og umræður.
Astæðanersú, aðBiedenkopt er
varaformaður i' flokki kristi-
legra demókrata og hefur
undanfarið keppt við Helmut
Kohl um flokksforustuna. Aður
voru þeir góðir kunningjar og
var Biedenkopt ráðinn fram-
kvæmdastjóri flokksins að
frumkvæði Kohls, en hannhefur
nú látið af þvi samkvæmt eigin
ósk. Þegar gagnrýni hófst á
Kohl sem formann flokksins,
varö Biedenkopt fljótur til að
taka undir hana og kom fram
með þá tillögu, að Kohl yrði
áfram formaður flokksins, en
annar maður yrði formaður
þingflokksins, en sá maður hefði
orðið kanslaraefni flokksins.
Það starf mun Biedenkopt hafa
ætlaðsér. Af þessu varð þó ekki.
En Biedenkopt var þá ekki af
baki dottinn, enda nýtur hann
stuðnings margra flokksbræðra
sinna, sem telja hann liklegan
til að verða skeleggari foringja
en Kohl. Flótti einkaritarans
getur hins vegar veikt stöðu
hans.
Það vekur athygli, hve
margir einkaritarar og skrif-
stofustúlkur hafa dregist inn i
þessi mál. Sú ályktun er dregin
af þvi,að Austur-Þjóðverjar láti
unga og álitlega menn sækjast
eftir kunningsskap við slikar
konur og afli sér upplýsinga á
þann hátt
Þ.Þ.