Tíminn - 18.03.1979, Blaðsíða 14

14
Sunnudagur 18. mars 1979
Byggður á grind með 65 ha. tvígengisvél (Gamla Saab-vélin)
Gormar á öllum hjólum
og bíllinn þvi dúnmjúkur
i holum og eiginleikar
bílsins í lausamöl
eru frábærir.
Komið, skoðið og kynnist þessum eftirsóttasta
bil austantjalds.
Svo kemur það ótrúlega
Verðið:
Station kr. 2.150.000.-
Sedan kr. 1.950.000.-
Dragið ekki að panta bíl
Til afgreiðslu strax
Hafið samband við sölumenn okkar
TRABANT/WARTBURG UMBOÐIÐ
Vonarlandi v/Sogaveg Símar 84510 84511
Fimmtán hundruð metra yfir evrópska láglendinu
er hressingar- og skíðastaðurinn Davos í Sviss.
Þangað safnaðist fína fólkið í Evrópu áöur fyrr til að
njóta hreinleika háloftanna og þægilegra skiðaferða
um óviðjafnanlegar brekkur Alpanna. Þarna voru
lika fræg hressingarhæli fyrir berklaveikt fólk.
Skömmu eftir áramótin síðustu söfnuðust þar
saman 650 manns, fulltrúar 0.2 af hundraði íbúanna í
iðnríkjunum, en þessi 0.2 af hundraði hafa meiri völd
og stjórna meiri auöi en hinir 99.8, sem ekki áttu neina
fulltrúa í Davos. Þarna voru leiðandi menn í iðnaði,
verslun, menntamenn, sérfræðingar iöllum möguleg-
um greinum. Stjórnunarstofnun Evrópu stóð að þess-
um fundi. Viðfangsefnið var, hvernig iðnjöfrar og
fjármálasnillingar iðnrikjanna ættu að snúast við
efnahags- og samfélagsskipan næsta áratugs.
Þetta úrvalsfólk gerði meira en ræða málin. Það
sýndi öllum heimi hvernig það lítur út, hvernig það
hugsar, hvað heldur fyrir þvi vöku. Ekki vantaði að
hin „miklu" vandamál væru á dagskránni: Kína og
þróunarlöndin, Evrópa og Bandaríkin, tækninýjungar
og olíukreppa.
En hvernig eru þeir sjálfir,
þessir leiötogar iönrikjanna?
Hvaö er þaö sem þeir vilja, og
til hverra ráöa ætla þeir aö
gripa i baráttunni viö tiöarand-
ann, mengaöan atburöunum
1968.
Þýski hagfræöiprófessorinn
Herbert Giersch sagöi, aö þær
skoöanir, sem berjast skyldi
gegn væru eftirfarandi:
Engan frekari hagvöxt.
Ekki framfarir, heldur breyt-
ingar i marxlskum anda.
Ekki trú á framtiöina, heldur
ótti viö framtiöina.
Giersch lýsti þvi hvernig sá
ætti aö vera af Guöi geröur, sem
færi út I baráttuna viö þessar
villukenningar:
Hann skal vera forvitinn eins
og barn, snjall eins og skák-
maöur, sem alltaf veitum næsta
leik andstæöingsins, kænn eins
og hrossaprangari, tilfinninga-
næmur, en meö sandpappir á
fingrunum, og þar eö samfé-
lagiö er gegnsýrt af stjórnmála-
starfsemi þá leitast hann viö aö
reikna meö öllum hugsanlegum
stjórnmálalegum sviptingum og
áætlunum.
Þetta er sjálfsmynd þeirra,
sem söfnuöust saman i Davos tií
aö samræma skoöanir sinar á
öllum þeim, sem brjóta vilja at-
vinnulifiö niöur. Og þeir, sem
brjóta vilja niöur: stjórnmála-
mennirnir spámennirnir, em-
bættismennirnir, menntamenn-
irnir, umhverfisverndarmenn,
vistfræöingarnir og neytenda-
samtökin. Allt þetta sameinast
gegn atvinnulifinu og fram-
kvæmdamönnum og fjármála-
mönnunum, sem einir geta
bjargaö vestrænum iönrikjum
úr þeirri kreppu, sem heldur
áfram aö naga rætur
evrópskrar menningar.
Allt þetta var sagt I ræöustól-
um og i einkaviöræöum, og viö
miödegisveröarboröin, þar sem
sisólbrenndir viöskiptajöfrar
sátu viö hliö velsnyrtra kvenna
sinna. Þeir sögöu lika:
Fjármagnskerfiö
(kapitalisminn) hefur reynst
vel. Þaö hefur framleitt bæöi
smjör og fallbyssur eftir þörf-
um. Þaö, sem aflaga hefur fariö
er stjórnmálamönnum aö
kenna. Væri aöeins unnt aö
lækka launin, minnka skattana
Halldór Kristjánsson:
Á að mæta
olíuhækkun
með erlendri
skuldasöfnun?
A aö mæta oliuhækkun meö er-
lendri skuldasöfnun?
t sambandi viö væntanlegt
efnahagsmálafrumvarp sem
mest er nú talaö um hafa ýms
stéttarfélög gert ályktanir þar
sem þau lýsa sig andvig þeirri
tekjuskeröingarstefnu sem þar
komi fram.
Þessi tekjuskeröing er ekkert
annaö en þaö ákvæöi að viö-
skiptaárferöi hafi áhrif á kaup-
gjaldsvisitölu til hækkunar eöa
ar eftir atvikum. Krafa
stéttarfélaganna er sú aö kaup-
máttur launa haldist óbreyttur
hvort sem þjóöartekjur leyfa
sömu lifskjör eöa ekki. Þaö
hlýtur aö vera stefna og krafa
þessara félaga aö halda kaup-
mættinum uppi meö lántökum
erlendis ef þjóöarframleiðslan
endist ekki til þess.
Kannski á aldrei aö gera ráö
fyrir þvi að afkoma geti versn-
aö. Þó þykjast nú allir sjá fram
á hækkandi oliuverð. Hvernig á
aö mæta þvi? Mér skilst aö
stéttarfélög þau sem hér er
vitnaö til vilji mæta oliuhækk-
uninni meö erlendum lántökum.
Nú er að visu talaö um aö
spara oliu, Þaö er auðvitaö á-
gætt svo langt sem þaö nær. Ég
man ekki til aö nýlega hafi veriö
talaö um aö spara annaö en
vatn og rafmagn i vissum til-
fellum. Þrátt fyrir allt munu
reynast næsta kröpp takmörk
fyrir þvi sem tiltækt þykir aö ná
meö oliusparnaöi fyrst I staö.
Við vonum aö hægt sé aö ná
betri árangri i atvinnumálum,
minnka tilkostnað og framleiöa
betriog verðmætari vöru. En þó
vonir séu ómissandi — og ó-
metanlegar — gerum viö okkur
ekki peninga úr þeim fyrr en
þær eru orönar aö vissu. Þaö er
enginn kaupmáttur I voninni. 1
besta falli getum viö fengiö lán
út á hana.
Þaö má auðvitað segja aö þaö
sé stefna út af fyrir sig aö mæta
erfiðu viðskiptaárferöi meö
skuldasöfnun. Nú er eölilegt aö
spyrja stjórn Alþýöusambands
Islands.:
Er þaö glæpur að láta sér
detta I hug aö viöskipta-árferöi
kunni aö geta versnaö?
Megi hugsa um þann mögu-
leika er næsta spurning:
Hvernig er hægt aö halda ó-
breyttum lifskjörum i versnandi
árferði þar sem engir varasjóö-
ir liggja á lausu ööru visi en meö
erlendum lántökum?
Sé ekki hægt aö venda á aöra
leið hlýtur þaö aö vera stefna
A.S.l. að fleyta sér meö skulda-
söfnun meöan hægt er heldur en
að sætta sig viö nokkra kjara-
rýrnun.