Tíminn - 18.03.1979, Blaðsíða 27

Sunnudagur 18. mars 1979
27
Mannfræðistofmmin fær
höfðinglegar giafir
Alexander von
Humboldt-stofnunin i Sam-
bandslýðveldinu, Þýskaland,
hefur gefið Mannfræðistofnun
Háskóla islands borðtölvu og
jaðartæki, til úrvinnslu gagna.
Eru þessi tæki af gerðinni:
Hewlett-Packard 9825A og
9869A. Mun notkun þeirra auð-
velda mjög úrvinnsiu Mann-
fræðistofnunar Háskóla tslands,
sem þegar hefur yfir margs
konar mannfræðiiegum efniviði
að ráða, varðandi 26 þúsund ts-
lendinga og þúsundir útlend-
inga.
Sendiráðsnautur þýska sendi-
ráðsins á íslandi, Karlheinz
Krug, afhentiformlegaumrædd
tæki, fyrir’ hönd
Humboldt-stofnunarinnar, 20.
janúar, s.l., við móttöku i Mann-
fræðistofnun Háskólans. For-
stöðumaður hennar, dr. Jens
Pálsson, þakkaði hinar
rausnarlegu gjafir og minntist
jafnframt fyrri stuðnings Hum-
boldt-stofnunarinnar viö Mann-
fræðistofnunina.
Viðstaddir voru auk ofan-
nefndra: Stefán Sörensson, há-
Mjög er til fyrirmyndar það
framtak J.C. að efna til umferð-
arviku þessa dagana, til að vekja
athygii alþjóðar á þeim vanda-
málum sem eru samfara auknum
fjölda vélknúinna ökutækja og
þar af leiðandi aukinni umferð.
Það virðist ekki vera vanþörf á
þviað vekja margan ökumanninn
til lifsins af þeim þyrnirósar-
svefni sem hann sefur.
Ein er sú tegund ökutækja sem
allt of oft hefur verið ýtt til hliðar
I sambandi við allt tal um umferö,
umferöaröryggi og hættur, en það
eru dráttarvélar. 1 fljótu bragði
virðistþessi stefiia vera alleðlileg,
þar sem notkun dráttarvéla
spannar yfir allþröngt svið. Eftir
lok seinustu heimsstyrjaldar
fjölgaði dráttarvélum mjög mikið
hér á landi, nánast var um
byltingu að ræöa en þvi miöur
láöist stjórnvöldum að setja
nauðsynlegar reglur um kennslu i
akstri og meðferð dráttarvéla
þess vegna var öll kennsla I akstri
og meðferð dráttarvéla mjög i
lausu lofti og frumstæð á margan
hátt og er það enn þó að breyting
hafi á orðiö, vonandi til batnaðar.
Ariö 1970 var haldið námskeið i
akstri og meðferð dráttarvéla,
aöalhvatamaður og stjórnandi
þess var Sigurður Agústsson, sem
þá var starfsmaður S.V.F.Í.,naut
hann til þess aðstoðar Okukenn-
arafélags Islands, S.V.F.Í. og
Bifreiðaeftirlits rikisins.
Sá áhugi sem Sigurður Agústs-
son hefur sýnt þessu máli allt frá
upphafi er mjög lofsverður og
undirritaður, sem starfaði með
Sigurði að þessum málum i mörg
ár telur sér ljúft og skylt að geta
þess.
Aöurnefnd námskeið hafa siðan
verið haldin árlega við lok prófs i
skólunum, aö miklu leyti vegna
eindreginna tilmæla foreldra,
sem sent hafa börn sin i sveita-
vinnu.
Þau hafa verið haldin við hinar
erfiöustu aðstæður og vandamál
hafa stundum komið upp, sem
talin voru óleysanleg, en meö
hjálp góöra manna stofnanúa hef-
ur tekist aö halda þessi námskeið
skammlaust, má þar til nefna
ökuke nnar af él ag ísla'nds.
S.V.F.l, Bifreiðaeftirlit rikisins,
lögregluna i Reykjavik, þá hafa
innflytjendur dráttarvéla lánað
vélar og ekki má gleyma Véla-
miðstöö Reykjavikur og trygg-
ingarfélögin. Það er fyrst og
fremst þessum aðilum að þakka
að tekist hefur að halda nám-
skeiöin á undanförnum árum. Ar-
ið 1976 batnaði aðstaöan til nám-
skeiðshaldsins mjög mikiö,þvi' þá
bættist þeim nýr liðsauki.en sá
liðsauki var Umferðarráð, en á
vegum þess hefur Guðmundur
Þorsteinsson umsjónarkennari
haft allan veg og vanda af upplýs-
inga og fræðslustarfi og samtök
bænda, sem styrktu námskeiðin
með fjárframlögum og sendu
fulltrúa sina til að hafa á hendi
fræðslu varðandi ýmsan tækja-
búnað viökomandi dráttarvélum.
Allt þetta sýnir ljóslega nauösyn
þess aö áfram verði haldiö á
sömu hraut og að dráttarvéla-
námskeiö verði i' framtiðinni sem
best úr garði gerð til að hafa á
hendi mikilvægt hlutverk.
Lesandi góður, dráttarvél er
ekkert „Hobby”tæki, ekkertleik-
fang hún er vélknúið ökutæki,
vinnutæki, bráönauðsynleg og
gagnleg til hvers konar starfa
bæði i sveitum landsins og á þétt-
býlissvæðum ef henni erréttbeitt,
en jafnframt hættuleg ef henni er
ekki rétt beitt eða vegna þekk-
ingarleysis.
Við verðum að hafa það hugfast
að mikill meiri hluti þeirra sem
aka dráttarvélum eru ungmenni
og jafnvel börn, en andlegur
þroski þeirra er langt frá þvi að
Framhald á bls. 31
skólaritari, i forföllum rektors,
Jóhann Axelsson, prófessor,
formaður stjórnar Mannfræöi-
stofnunarinnar og fleiri gestir.
Alexander von
Humboldt-stofnunin er kennd
við hinn fjölhæfa, heimsþekkta
þýska visindamanna, sem á 19.
öld lagði grundvöll að ýmsum
vlsindagreinum nútimans.
Stofnunin styrkir visinda-
menn um viða veröld. Fyrst
velja 86 þýskir háskólamenn og
visindasérfræöingar, menn,
eftir visindalegum veröleikum,
en siðan stjórn stofiiunarinnar,
styrkþega úr þeim hópi. Er val-
iö óháð rikisvaldi og stjórnmál-
um landa, þjóöerni og kynþætti.
Hefur Humboldt-stofiiunin haft
sérstaklega mikil og heillavæn-
leg áhrif I visindaheiminum,
eftir siðari heimsstyrjöld, undir
forsæti nóbelsverðlaunahaf-
anna: Werner von Heizenberg,
prófessors, og núverandi for-
seta stofnunarinnar, Feodor
Lynen prófessors, ásamt aðal-
ritara, Dr. Heinrich Pfeiffer.
Verður þessum mönnum seint
fullþakkað það mikla starf, sem
þeir og samstarfsmenn þeirra
hafa lagt fram til styrktar vis-
indum, og jafnframt alþjóöleg-
um menningartengslum. Hafa
þeir auk annars gert sér far um
að fylgjast með visindalegri
baráttu fyrrverandi styrkþega
og Humboldt-stofnunin hefur
boðið sumum þeirra aftur til
Þýskalands til endurhæfingar
Alexander von Humboldt.
ogkynningarogstyrkt stofnanir
er þeir vinna viö i' heimalöndum
sinum.
Ofannefndur forstöðumaður
Mannfræðistofnunar Háskóla
tslands, var t.d. styrkþegi Hum-
boldt-stofnunarinnar 1962-1965
og var einnig i boöi hennar i
Þýskalandi árið 1976, að kynna
sér starfsemi helstu mannfræði-
stofnana þar. Ennfremur
styrkti Humboldt-stofnunin á
sinum tima Mannfræðistofnun
Islénska mannfræðifélagsins,
með tækjagjöf og bókagjöfum
og siöar Mannfræöistofnun Há-
skóla tslands, einnig með veg-
legum bókagjöfum árið 1977.
Alexander von
Humboldt-stofnunin hefur
þannig átt stóran þátt i þvi aö
efla mannfræöivisindi á tslandi.