Morgunblaðið - 02.11.2010, Blaðsíða 21

upp á sjónum og eftir það höfum við
alltaf orðið nánari og nánari. Ég leit á
þig sem stóra bróður.
Sjórinn á eftir að verða einmana-
legur án þín en ég geri mitt besta til
að halda hlátrinum þínum lifandi.
Ég heyri hláturinn þinn endalaust
og ég mun aldrei gleyma þér. Hvar
sem þú ert núna, veit ég að þú ert á
góðum stað og munt taka á móti mér
þegar tíminn kemur með Árna style.
Þinn frændi,
Arnór Sveinsson
(Nóri litli frændi).
Árni Freyr, þú varst alltaf uppá-
halds frændi minn, alltaf skemmtileg-
ur við mig og rosalega góður. Þú
kenndir mér allt sem ég kann í fót-
bolta og hvattir mig alltaf áfram í öllu
sem ég tók mér fyrir hendur. Þú
skutlaðir mér alltaf ef mig vantaði far.
Árni Freyr var frábær frændi og ég
leit oft á hann sem stóra bróður minn.
Við horfðum oft á fótbolta saman og
héldum báðir með FH, en svo þegar
það kom að Ensku deildinni þá var
það ég sem hélt með Arsenal og hann
með Liverpool og alltaf þegar Arsen-
al-Liverpool voru að spila þá veðjuð-
um við alltaf pening á „liðið okkar“.
Vinir mínir hlökkuðu svo oft til að
koma til mín, hitta þig og bögga þig,
ég held að þér hafi ekkert fundist það
leiðinlegt að atast í okkur litlu krökk-
unum. Setningin sem hann kenndi
mér og sagði við mig í hvert skipti
sem ég hitti hann var: „Konur skúra,
karlar chilla“.
Árni var alltaf að biðja mig að koma
á sjó með sér og langaði svo að fá mig í
einn túr með sér. Þegar ég var lítill
var hann líka að kenna mér að gera
töffarastæla og vera „cool“. Ég man
alltaf eftir honum á gamlárskvöld
einu sinni þegar þeir bræðurnir Árni
Freyr og Jón fóru út með mér að
sprengja og ég var að hjálpa Árna
Frey að kveikja í stóru tertunum.
Ég á eina eftirminnilega stund sem
ég mun aldrei gleyma. Árni Freyr og
vinur hans voru að koma af kínversk-
um matsölustað einu sinni og tóku
matinn með sér heim til mín því þeir
voru tveir að passa mig. Ég var svo
rosalega svangur og vildi smakka og
Árni Freyr sagði mér að smakka
þetta og sagði að þetta væri paprika
og ég trúði því og stakk þessu upp í
mig í einum bita og byrjaði svo allt í
einu að slefa því þetta var svo sterkt.
Ég spurði Árna hvað þetta væri eig-
inlega, hann sagði að þetta væri chili-
pipar og hann og vinur hans sprungu
úr hlátri meðan ég slefaði og slefaði
því þetta var svo sterkt.
Árni Freyr, þú varst frábær strák-
ur. Ég mun alltaf hugsa til þín frændi
minn (stóri bróðir minn). Ég get ekki
hugsað mér að lifa án þín, langar svo
að fá þig aftur. Þín verður sárt sakn-
að.
Þinn,
Daniel Nicholl.
Nú kveðjum við elskulegan frænda
og samstarfsfélaga til margra ára sem
féll frá fyrir aldur fram, aðeins 29 ára
gamall. Hann átti bjarta framtíð fyrir
sér ásamt Auði unnustu sinni er ör-
lögin tóku völdin. Við minnumst Árna
sem góðs drengs sem var léttur í lund
og alltaf var stutt í glensið hjá honum.
Hann var hvers manns hugljúfi og
urðum við þess aðnjótandi bæði ég
sem samstarfsfélagi um borð í Venusi
og fjölskyldan sem minnist þeirra
ánægjustunda hér á árum áður þegar
fjölskyldurnar fóru saman í ferðalög
og Árni kom með okkur í veiðiferðir.
Megi góðar minningar um Árna Frey
lifa.
Elsku Ruth, Guðmundur, Auður,
Jón, Guðrún, Kjartan og fjölskylda,
við vottum ykkur okkar dýpstu sam-
úð, megi Guð veita ykkur styrk.
Haraldur, Valgerður
og fjölskylda.
Okkar frábæri vinur og vinnufélagi
er látinn langt um aldur fram.
Við skipshöfnin af frystitogaranum
Venusi vorum saman í starfsmanna-
félagsferð, í þetta sinn fórum við til
Riga í Lettlandi ásamt mökum og vin-
um okkar, en við vorum 60 saman í
þessari örlagaríku ferð, mjög sam-
rýndur hópur. Fréttin af slysinu kom
sem reiðarslag yfir hópinn er við
heyrðum í hverju Árni Freyr hafði
lent, og afleiðingum þess.
Árni Freyr var frábær persóna,
ávallt léttur og kátur með einstakt
lundargeð, hann var þægilegur í allri
umgengni og átti auðvelt með að
gantast og fá aðra til að taka þátt í
því. Árni Freyr byrjaði ungur að
stunda sjó með okkur á Venusi. Er
hann hafði aldur til réð hann sig sem
messi um borð, þaðan lá leiðin í há-
setastarf, en undanfarið leysti hann
af sem bátsmaður og fórst það vel úr
hendi. Allir voru ánægðir að vera með
honum á vakt, enda var hann góður
vinnufélagi, ósérhlífinn og duglegur
með framtíðina fyrir sér. Eftirsjá eft-
ir góðum dreng er mikil í hjörtum
okkar allra, en það verður seint skilið
af hverju Guð almáttugur tók hann
Árna Frey, þennan yndislega dreng,
frá okkur, en Árni, þú munt ávallt lifa
í hjörtum okkar allra.
Við vottum foreldrum Árna Freys,
unnustu, systkinum, öðrum ættingj-
um og vinum okkar innilegustu sam-
úð.
Fyrir hönd áhafnarinnar á Venusi,
Elliði Norðdahl Ólafsson.
Eins ótrúlegt og það er, hefur góð-
um og fallegum dreng verið kippt
snögglega úr blóma lífsins. Lífið eins
og við þekkjum það minnir enn og aft-
ur á hversu hverfult það er og á
stundum sem þessum svo afar ósann-
gjarnt. Árni Freyr „litli“ bróðir Guð-
rúnar æskuvinkonu okkar er fallinn
frá og við minnumst hans ekki aðeins
hér í fáeinum orðum, heldur líka í
hjörtum og huga okkar um ókomna
tíð.
Þegar Árni Freyr fæddist fengum
við vinkonurnar (þá 7 ára gamlar) að
sjá hann í vöggu nýkominn heim af
fæðingardeildinni. Hamingjan og
stoltið hjá stóru systir var ólýsanlegt
og vildum við allar eiga hlut í nýjasta
fjölskyldumeðlimnum. Eftir því sem
árin liðu varð Árni Freyr vaxandi
hluti af lífi okkar. Þau systkinin urðu
nánari með aldrinum og þær voru
ófáar stundirnar sem þau sátu saman,
spjölluðu og hlógu, ekki síst að grín-
inu í Árna Frey.
Nærvera Árna Freys fór aldrei
fram hjá neinum, hann var glaðlynd-
ur, opinn og meinhæðinn einstakling-
ur sem gat ávallt fengið mann til að
hlæja. Hann sá vissulega húmorinn í
flestöllum aðstæðum og gat enda-
laust verið að fíflast og gantast. Árni
Freyr átti stóran og fjölbreyttan
vina- og kunningjahóp í gegnum tíð-
ina en tilheyrði þó ávallt ákveðnum
kjarna traustra vina. Í seinni tíð
kynntist Árni Freyr eftirlifandi kær-
ustu sinni, Auði Dögg, sem varð fljótt
hluti af fjölskyldu Árna Freys og
kærkomin viðbót í okkar vinkvenn-
ahóp.
Elsku Gvendur, Ruth, Guðrún,
Auður, Jón Örn, Daníel og Bríet, hjá
ykkur er hugur okkar og þið eigið alla
okkar samúð. Við vonum að þið finnið
styrk í minningunni um góðan og ljúf-
an dreng. Hans verður sárt saknað.
Fríða, Jenný og Sigrún.
Þótt ég hugsi og leiti þá veit ég eig-
inlega ekki hver er fyrsta minningin
um okkur saman. Ætli það hafi ekki
verið þegar þú spurðir mig hvort þú
mættir skrifa í vinabókina mína að
uppáhaldslagið þitt væri Þruma með
AC/DC, því hvorugur okkar kunni að
skrifa Thunderstruck. Eftir að við
hittumst fyrst í sex ára bekk í Engi-
dalsskóla urðum við snemma félagar í
góðum vinahóp. Ég gæti rifjað upp
óteljandi sögur af þér og okkur félög-
unum þegar við vorum smápollar.
Ósjaldan gerðum við bjölluat í norð-
urbænum og gátum varla hlaupið í
burtu því við hlógum svo mikið. Við
vorum meðal fyrstu manna á flug-
eldasölurnar á hverju ári og keyptum
okkur bengalblys til að búa til nokkr-
ar góðar bombur. Eftir áramótin
söfnuðum við síðan jólatrjám og
kveiktum risastóra brennu niðri í
gjótu, aðallega til að geta stungið
lögguna af, frekar en að horfa á bálið.
Þú varst alltaf til í að bralla eitt-
hvað og yfirleitt tókstu upp á ein-
hverju sem fékk okkur til að hlæja
eins og vitleysingar. Einn veturinn
datt þér í hug að fela þig í niðamyrkri
á bílastæðinu hjá blokkinni hans
Danna og bregða mér hressilega þeg-
ar ég var á leiðinni í skólann; engdist
svo um af hlátri meðan ég náði and-
anum. Ég hefndi mín og eins og svo
oft þá varð þetta að keppni sem var-
aði þar til morgnarnir urðu bjartir.
Heima hjá þér leið mér alltaf vel,
enda tóku mamma þín og pabbi og
systkini mér ávallt opnum örmum.
Þegar við vorum 10-12 ára gamlir
skiptumst við á að gista hvor hjá öðr-
um nokkrar nætur. Við vöktum langt
fram eftir nóttu, komnir með svefn-
galsa og í hláturskasti, enda vorum
við búnir að háma í okkur pítsu og
kók, horfa á eina ræmu og hanga síð-
an í Punch Out þar til við komumst að
lokabardaganum á móti Mike Tyson.
Þessi tími var algjör snilld!
Við byrjuðum snemma að lifa fyrir
fátt annað en íþróttir. Um tíma gerð-
um við varla annað en að spila hand-
bolta, fótbolta og körfubolta í alls
kyns veðrum, oft klukkustundum
saman, stundum þar til við hættum að
hitta boltann vegna myrkurs. Þú
varst keppnismaður, enda FH-ingur
inn að beini. Við æfðum í FH og ég
gleymi því seint þegar við hágrétum
eftir að hafa tapað úrslitaleiknum á
EMS-mótinu. Við lifðum fyrir þetta
og vorum enn sömu grallararnir þeg-
ar við fórum á Partille Cup 16 ára
gamlir. Unni tók brandarahringinn
og við neituðum að sofna því við vor-
um komnir með magakrampa af
hlátri!
Ég gæti haldið svona áfram og
ábyggilega skrifað heila bók um þig
og okkur félagana úr Víðó. Maður gat
alltaf treyst því að þú værir í dúndr-
andi stuði þegar við slógum upp par-
tíi, störtuðum giggi heima hjá Manna
eða kíktum eitthvað út á land. Þessar
minningar mun ég varðveita.
Elsku vinur. Betri vin er vart hægt
að hugsa sér. Þú munt alltaf eiga stað
í mínu hjarta. Ég bið fyrir foreldrum
þínum, systkinum og öðrum ástvinum
sem nú ganga í gegnum mikla sorg og
erfiðan missi. Þeim sendi ég mína
innilegustu samúðarkveðju. Megi guð
styrkja þau og vernda.
Guð geymi þig Árni minn. Við hitt-
umst svo hinum megin. Ég er strax
farinn að hlakka til.
Stefán Þór Sigtryggsson.
 Fleiri minningargreinar um Árna
Frey Guðmundsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 2010
✝
Ástvinur okkar,
BETÚEL BETÚELSSON,
Fjarðarseli 11,
lést á Landspítala Fossvogi fimmtudaginn
28. október.
Útförin fer fram frá Seljakirkju þriðjudaginn
9. nóvember kl. 13.00.
Hrafnhildur Inga Guðjónsdóttir,
Stefán Örn Betúelsson, Ólöf Berglind Halldórsdóttir,
Guðjón Arnar Betúelsson, Hanna Kristjana Gunnarsdóttir,
Hildur Björk Betúelsdóttir, John Mar Erlingsson
og barnabörn.✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, langafi og langalangafi,
ÞORLEIFUR HALLBERTSSON
áður Suðureyri Súgandafirði,
Lautasmára 5,
Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
miðvikudaginn 27. október, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju föstudaginn 5. nóvember kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Karitas eða
Ljósið.
Sigríður Kristjánsdóttir,
Kristján Þorleifsson, Kristín Kristjánsdóttir,
Ingunn M. Þorleifsdóttir, Leó Pálsson,
Sigurbjörg Þorleifsdóttir, Sölvi Bragason,
Sigþór Þorleifsson, Aðalheiður Gylfadóttir,
Hrafnhildur Þorleifsdóttir, Davíð Þór Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona, móðir, amma og langamma
okkar,
INGIBJÖRG TRYGGVADÓTTIR,
lést að morgni sunnudagsins 24. október á
Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri.
Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
5. nóvember kl. 13.30.
Hartmann Eymundsson,
Hannes Hartmannsson,
Jóhanna Hartmannsdóttir,
Dóra Hartmannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
HELGA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Didda,
Lágabergi 3,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 28. október á dvalarheimilinu
Skjóli.
Útförin fer fram frá Fella- og Hólakirkju föstudaginn
5. nóvember kl. 13.00.
Erla Þórðar, Ágúst Úlfar Sigurðsson,
Helga Ágústsdóttir, Marco Solimene,
Inga Ágústsdóttir, Philip Farren,
Særún Luna og Drífa Rán.
✝
INDRIÐI GUÐJÓNSSON
vélstjóri,
lést fimmtudaginn 28. október á
Hrafnistu í Reykjavík.
Jarðarförin auglýst síðar.
Aðstandendur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐMUNDUR JÓNSSON,
Emmubergi,
Grandavegi 47,
Reykjavík,
er látinn.
Jarðsett verður frá Breiðabólstaðarkirkju á
Skógarströnd miðvikudaginn 10. nóvember
kl. 14.00.
Guðríður Friðlaug Guðjónsdóttir,
börn, tengdasynir, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og sonur,
GÍSLI HAUKSSON,
lést föstudaginn 29. október.
Karen S. Kristjánsdóttir,
Unnur Gísladóttir, Einar Ómarsson,
Anna Kristín Gísladóttir,
Unnur Gísladóttir, Haukur Berg Bergvinsson.