Þjóðmál - 01.03.2009, Side 6

4 Þjóðmál VoR 2009
Allt þetta þurfum við að horfast í augu við – og gera upp þegar runninn er af
okkur móðurinn. En þótt okkar vandi sé
einstakur að því leyti hve sterkum tökum
áhættusæknir fjármálafurstar náðu á öllu
þjóðlífinu er, sem fyrr segir, í grundvallar­
atriðum um alþjóðlegan vanda að ræða.
Heimsbyggðin öll mun þurfa að glíma við
afleiðingarnar af hrunadansinum í mörg
ár.
Hvað sem líður tískusveiflum verður ekki
undan boðorðunum tíu vikist. Það kemur
mönnum í koll í viðskiptum sem öðru ef
þeir víkja af braut dyggðarinnar og hafa
ekki hemil á fýsnum sínum. Viðskiptalífið
er ekki undanskilið almennum siðferðislög­
mál um. Þess er hollt að minnast að á sínum
tíma skrifaði höfuð postuli kapítal ismans,
Adam Smith, jöfnum höndum um siðfræði
og markaðs búskap.
Það kann ekki góðri lukku að stýra að
eyða um efni fram. Og það er ekki affarasælt
að steypa sér í skuldir. Þetta á jafnt við um
þjóðir og einstaklinga. Undirrót fjármála­
kreppunnar má einmitt rekja til ójafnvægis
af þessu tagi – gríðarlegrar skuldasöfnunar
og eyðslu í skjóli verðbólu á húsnæðis­ og
verðbréfamarkaði.
Vonandi nær þjóðin áttum fyrr en seinna. Atvinnulífið þolir ekki langvar­
andi vinstri stjórn. Við eðlilegar aðstæður
myndi flestum blöskra úrræða leysi og
geðþótta ákvarðanir núverandi minni hluta­
stjórnar. En því miður benda skoðana­
kannanir til þess að trumbu sláttur mótmæl­
end anna á Austurvelli glymji enn í höfðinu
á landsmönnum.
Þeir sem halda vinnunni geta flestir borg­
að af lánum sínum. Það skiptir því mestu
fyrir fjárhag heimilanna við núverandi
aðstæður að atvinnuleysi verði sem minnst.
Ráðið við því er ekki að búa til óarðbær störf
á vegum ríkisins, heldur að treysta grund­
völl atvinnulífsins og skapa því forsendur til
að vaxa og dafna upp á eigin spýtur.
*
Með þessu hefti hefst fimmti árgangur Þjóðmála. Íslensk tímarit af þessu
tagi hafa ekki orðið langlíf. Skemmst er
að minnast tímaritsins Herðubreiðar sem
samfylkingarfólk stofnaði til höfuðs Þjóð­
málum, að sagt var. Það náði því ekki að lifa
árið. Rétt eins og Þjóðviljinn leið undir lok
við fall Sovétríkjanna hætti Herðubreið að
koma út við fall FL Group og Baugsveldis­
ins. Það er athyglisverð stað reynd að á
þessu tæpa ári sem Herðubreið tórði fékk
hún mun meiri kynningu í fjölmiðlum en
Þjóðmál hafa fengið þau fjögur ár sem þau
hafa komið út. Það brást til dæmis ekki að
í hvert sinn sem nýtt hefti af Herðubreið
kom út var ritstjóri þess mættur í Kastljós
og alla hina kjaftaþættina að kynna rit sitt.
Aldrei hefur ritstjóra Þjóðmála staðið slíkt
til boða. Og nú er svo komið að Fréttablaðið
og Morgunblaðið þegja þunnu hljóði um
útkomu nýrra hefta af Þjóðmálum þótt
þau segi skilmerkilega frá efni allra ann­
arra tímarita af svipuðum toga, ekki síst
Tíma rits Máls og menningar sem er í miklu
uppá haldi hjá menningardeildum þessara
blaða. Svona er vinstri slag síðan hressileg á
íslenskum fjölmiðlum. En það er ánægjulegt
að segja frá því á tímum hinnar miklu
vinstri sveiflu í íslenskum stjórn málum að
litla hægri­tímaritið, sem vinstri mennirnir á
fjöl miðlunum keppast við að reyna að þegja
í hel, vex og dafnar með hverju nýju hefti en
vinstri­tímaritið, sem fjöl miðlafólkið hamp ­
aði blygðunarlaust, lagði upp laupana und ir
eins og það gat ekki lengur reitt sig á aug lýs­
ingar/styrktarfé frá fjárglæfrafyrirtækjum.
Að svo mæltu óska ég lesend um gleði­legra páska.