Þjóðmál - 01.03.2009, Síða 64

62 Þjóðmál VOR 2009
skilningi, hvað sem líður vangaveltum
um að störfin hefðu orðið til „hvort sem
er“ . – Í því sambandi má raunar spyrja
hvaða atvinnugreinar standist slíka nálgun;
hvers konar fyrirtækjarekstur feli í sér
„raunverulegan ávinning“ umfram þann sem
hefði orðið til „hvort sem er“; hvort rekstur
sem skilar meðalarðsemi og greiðir meðal laun
feli ekki í sér neinn „raunverulegan ávinn­
ing“ og hafi þar af leiðandi enga þýðingu; og
hvers vegna engin önnur starfsemi en rekstur
álvera virðist sífellt þurfa að verja tilvist sína
á þessum forsendum .
Að lokum er síðan vert að vekja athygli
á hve efasemdirnar um efnahagslegar for­
sendur stóriðju eru mótsagnakenndar .
Annars vegar er því oft haldið fram að ál­
fram leiðsla sé orðin alltof umfangsmikil,
verið sé að breyta landinu í „eitt risastórt
álver“, við séum að setja „öll eggin í sömu
körfu“ og orðin of háð sveiflum í álverði .
Aðrir halda því síðan fram að umsvif
álveranna á þjóð hags legan mælikvarða séu
varla merkjanleg; þau skipti okkur þess
vegna litlu sem engu máli .
Hvorugt er rétt .
Eftirlaunafrumvarpið“ breytti ekki aðeins regl um um eftirlaun . Í 23 gr . frumvarpsins
var meðal annars svohljóðandi ákvæði:
„Þeir alþingismenn, sem eru formenn stjórn­
málaflokka, sem hlotið hafa a .m .k . þrjá þing­
menn kjörna, og eru ekki jafnframt ráðherrar, fá
greitt 50% álag á þingfararkaup .“
Með „eftirlaunafrumvarpinu“ fengu formenn
stjórnarandstöðuflokkanna, sem þá voru Stein­
grímur J . Sigfússon, Össur Skarphéðinsson og
Guðjón A . Kristjánsson, þannig 50% launa­
hækkun á mánuði . Ekki hefur heyrst mikið um
að það sé sérstakur „ósómi“, eins og álitsgjafar
og varaþingmenn hafa sagt um „eftir launa frum­
varpið“ að öðru leyti . Og með því frumvarpi sem
nú hefur verið lagt fram, er ekki hróflað við þessu
ákvæði . Og aldrei skulu fréttamenn eða álitsgjaf ar
fjalla um þetta ákvæði í endalausum upprifjun­
um sínum og útreikningum á eftirlaunum . En
svo fréttamönnum og álitsgjöfum sé hjálpað um
útreikninga á áhrifum „eftirlaunafrum varpsins“,
hins svonefnda „ósóma“, þá er hann svona:
„Eftirlaunafrumvarpið“ tók gildi 30 . desember
2003 . Frá þeim tíma hafa verið 61 mánaðamót .
Allan þann tíma var Steingrímur J . Sigfússon
formaður vinstrigrænna . Hann hefur því 61
sinni fengið þingfararkaup með 50% álagi vegna
„eftirlaunafrumvarpsins“ . Sumir hafa hins vegar
aldrei þegið þau eftirlaun sem þeim hafa boðist .
Davíð Oddsson hefur til dæmis aldrei gert
það, en hann hefur frá október 2005 átt rétt á
eftirlaunum . Síðan hann öðlaðist þann rétt eru
liðin 40 mánaðamót .
Eftir þá launalækkun sem ákveðin var um
ára mót er þingfararkaup 520 .000 krónur á
mánuði . Laun forsætisráðherra eru eftir lækk­
un ina 935 .000 krónur . Sá sem fær 50% álag
á þingfararkaup í 60 mánuði fær þannig
15 .600 .000 krónur í sinn hlut . Eftirlaunaréttur
Davíðs Oddssonar, sem hann afþakkar um hver
mánaða mót, er nú, eftir lækkun um síðustu
áramót, 748 .000 krónur .
Og hver er það nú sem fjölmiðlamenn og
álits gjafar hafa á heilanum vegna „eftirlauna­
frum varps ins“?
Og hver er það sem fjölmiðlamenn og álits­
gjafar hafa aldrei rætt um í tengslum við ábata
af „eftirlaunafrumvarpinu“?
Steingrímur J . Sigfússon hefur nú lagt fram frum­
varp um afnám eftirlaunalaga . Svo skemmti lega vill
til, að frumvarp hans myndi afnema öll ákvæði
„eftirlaunafrumvarpsins“, nema 23 . gr . þess .
Æ hvað var aftur í henni?
Úr Vef­Þjóðviljanum 17. febrúar 2009.
_____________________
Nokkrar staðreyndir um „eftirlaunafrumvarpið“