RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Síða 17

I
HREIÐARS ÞÁTTUR HEIMSKA
Hví skal eigi það? eegir kon-
ungur.
Nú kveður Hreiðar kvœðið, og
er það allundarlegt, fyrst kynleg-
ast, en því betra, er síðar er.
Og er lokið er kvœði, mælti kon-
ungur:
Þetta sýnist niér undarlegt, en
þó gott að nestlokum, en kvæðið
mun vera með þeim hætti, sem
ævi þín. Hún hefur fyrst verið
með kynlegu móti og einrænulegu,
en hún mun þó vera því betur, er
meir líður á. Hér eftir skal ég og
velja kvæðislaunin. Hér er hólmur
einn fyrir Noregi, sá er ég vil þér
gefa. Hann er með góðum grösum,
og er það gott land, þó að eigi sé
mikið.
Hreiðar mælti: Þar skal ég sam-
tengja með Noreg og Island.
Konungur mælti: Eigi veit ég,
hversu það fer. Hitt veit ég, að
margir menn munu búnir að
kaupa að þér hólminn og gefa þér
fé fyrir, en ráðlegra ætla ég vera,
RM
að ég leysi til mín, að eigi verði
að bitbeini þér eða þeim, er kaupa
vilja. Er nú og ekki vel felld
vist þín vilgis lengi hér í Noregi,
því að ég þykist sjá, hversu Har-
aldur konungur vill þinn hlut, ef
hann á að ráða, sem hann mun
ráða, ef þú ert lengi í Noregi.
Nú gaf Magnús konungur hon-
um silfur fyrir hólminn og vill
eigi þar hætta honum, og fór
Hreiðar út til Islands og bjó norð-
ur í Svarfaðardal og gerist mikill
maður fyrir sér, og fer lians ráð
mjög eftir getu Magnúss konungs,
að þess betur er, er meir líður
fram hans ævi, og hefur hann gert
sér að mestum hluta þau kynja-
læti, er hann sló á sig hinn fyrra
liluta ævinnar.
Bjó liann til elli í Svarfaðardal,
og eru margir menn frá honum
komnir. Og lýkur hér þessari
ræðu.
MorJcinskinna.
Myndir: Kristinn Pétursson.
15