RM: Ritlist og myndlist - 01.03.1948, Side 39

HIÐ MIKLA SVIÐ
RM
hann mundi ekki eftir öSru en
áhlaupi þeirra og meðaumkun
sinni. Svo heyrði hann konuna
gráta og hlóta, og þá vildi hann
brjóta það allt til grunna.
Hann sagðist ekki skilja það.
Við þráum eitthvað, sagði hann,
en við vitum ekki hvað. Hún er
öll í bókunum, þrá okkar, en við
vitum ekki, hver hún er.
Hann leit á hina, sem voru að
tala, og brosti.
Þeir halda, að þeir þrái pen-
inga, sagði hann, en það er ekki
allt. Styttri vinnutíma, sagði hann,
en það er ekki allt heldur. Það er
eitthvað annað en þetta. Meira,
sagði hann. Annað og meira. Það
er allt í bókunum, ekki í orðunum,
en það er samt þar. Og margir hafa
dáið, sagði hann, án þess að öðl-
ast þaS. Ef til vill er það eitthvað,
sem við höfum glatað, sagði hann.
Við mtmum ekki, hvað það er, en
stundum, stundum þegar við sof-
um, munum við að það er glatað,
og þegar við vöknum á morgnana,
höldum við að það séu peningar,
sem við þráum, en það er eitt-
hvað meira. Hinir ríku eru stund-
um ennþá ógæfusamari en hinir
fátæku, og þó'hafa þeir nóga pen-
inga til að kaupa allt, sem hægt
er að kaupa. Það er einhver ljóður
á ráði okkar, einhvers staðar.
Hann tók dollarann upp úr vasa
sínum og brosti við honum. Það
var gjöf unga læknisins.
Ég hef átt hann í tvo daga, og
ég ætla aldrei að eyða lionum,
sagði liann. Þegar ég kom út úr
spítalanum, sagði hann, langaði
mig í brennivínsstaup, og ég fór
inn í Hallarbarinn. Þá kom eitt-
livað fyrir, og ég gat ekki eytt
peningnum. Það var það, hvernig
læknirinn blótaði, þegar liann
vildi lijálpa mér og hjálpa öllum,
og ef ég hefði eytt peningnum,
þá hefði ég eytt þakklætinu, sem
ég fann. Ég ætla að geyma doll-
arann, sagði Iiann. Annað hvort til
að gefa hann einhverjum öðrum
á sínum tíma, sagði hann, eða til
að gefa lækninum hann aftur. Ef
ég eyði honum, sagði hann, eru
það peningar. Ef ég eyði honum
ekki, sagði hann, eru það margir
hlutir, ef til vill það, sem við
höfum glatað og erum að reyna
að finna aftur.
Skúli Bjarkan íslenzkaði.
Mynd: Kjartan GuS jónsson.
37