Tíminn - 24.12.1958, Qupperneq 14

14
★ JDLABLAÐ TIMANS 195B ★
i
J
;
í
f
1
t
i
I
í
y
I
Þegar við komum suður að Barða
:áust enn nokkrir brezkir land-
nelgisbrjótar að veiðum. Þarna í
•renndinni var sjálft forustuskip
orezka flotans eða þess Muta hans,
em notaður er til þess að troöa á
jslenzkum lögum og rétti, East-
áourne. Einhvers staða-r þar um
borð var haldið eitthvert dular-
: yllsta samkvæmi, sem sögur geta
im, en gestirnir voru nokkrir skip-
;erjar af varðskipinu Þór, er brezka
íierskipið tók til fanga við skyldu-
:törf um borð í brezka togaranum
.'iorthern Foam. Samkvæmt opin-
oerum tilkynningum í Bretlandi
:im rnálið voru menn þessir nú
gestir“ brezka flotans. Við rennd-
ím nú meðfram Eastbourne, ef ske
kynrri, að einhverjir „gestanna“
lefði gengið á þilfar. En gestgjaf-
inn — commodore Anderscn — var
víst í slæmu skapi þennan dag, því
að þegar við flu.gum framhjá skipi
hans, lét hann miða afturfallbyss-
um herskipsins á flugvélina. Fylgdu
byssuhlaupin vélinni eftir meðan
við flugum hjá. Ekki vissum viö
hvað commodore ætlaðist fyrir, en
kannske vantaöi hann fleiri gesti
í boðiö heimsfræga.
Vio héldum áfram störfum okkar
eins og ekkert hefði i skorizt. Mæld
um togarana í rólegheitum, þrátt
fyrir skapvonzku commodore. Þeg-
ar því var lokiö héldum viö heim-
leiðis. Við fórum grunnt fyrir
Látrabjarg, þaðan fyrir Snæfells-
nes. Þegar við fórum framhjá Mal-
arrifi, var sett stefnan til Reykja-
víkur. Menn fóru nú að taka sig
saman og undirbúa komuna til
Reykjavíkur. Inhan skamms yrði
ferðinni lokið. Þeir, sem gátu, fóru
aftur í vélina. Þar var glatt á hjalla
og margt skraíað. Stefán frétta-
maður lét niður ritvélina, en hann

u
FARA SIGURFÖR UM ALLT LAND
n
i:
*♦
u
»*
H
♦ *
♦♦
::
u
i:
u
§
♦ *
♦ •V
U
n
♦♦
♦♦
u
11
::
::
::
♦♦
u
M JOLKURÍS
ÞEKKTI DÁIRY-QUEEN MJÓLKURÍS
ER AQEINS SELÐUR í UMBÚÐUM VORUM
SKRIFSTOFA; Hverfisgötu 40 — Reykjavík — Símar: 16350, 16351
ÍSBÚÐIR; Laugavegur 80 Laugav. 28 Lækjargata 2 Hjarðarhagi 47
hafði notað tímann til þess að
skrifa.
Degi var tekið að halla, þegar viö
komum inn yfir Reykjavík. Þeir
fóru yfir listann. Ingi vélamaður
tilkynnti flugstjóranum, að hjólin
væru tilbúin. Það er að segja til-
búin til þess að setja þau niður.
Ásgeir flugmaður las listami yfir
og viöeigandi svaraði. Margs verð-
ur að gæta þegar flugvél er lent,
ekki síður en þegar hún fer á loft.
Ekki dugar aö lenda með hjólin
uppi og ekki með þau niöri, þegar
lent er á sió. Listinn sér um að allt
sé eins og það á aö vera. Þegar vél-
in kemur inn yfir Suðumesið,
heyrðist dvnkur. Hjólin fóru niður
í lendingarstöðu.
— Hiólalásar á, tilkynnti Ingi
vélamaður.
Hávaðmn í hreyflunum jókst til
muna og hún nálgaöist jöröina.
Þegar hún kom yfir brautarend-
ann, „sléttu þeir úr“ og vélin snerti
völlinn létt.
Lending 1715.
.

Carðar Jónsson, loffskeytamaSur, viS tæki sín. — (Ljósm.: Þ S.)
Ásgeir Þorielfsson, flugrrtoður, gefur brezkum togara stöðvunarmerki.