Vísir - 24.12.1955, Blaðsíða 6

JÓLABLAÐ VlSIS
ScyÖisfirði, 4.- april ’97.
Ég má til að senda þér línu
sti'aSj því annars kann það að
gleymast. Ég þakka bréf þín hin
síðustu kœrlega og geri við þau
þessar aÍhugasenrdir: Mér var
þökk á að þú minntist á Hreins-
staðamálið. það var ails ekki
flausturslega skrifáð og ég gat.
■ekki gert það betur sjálfur. Ég
hef aungu bætt við eftir öðrum.
Ég tók það eft.ii' þínu bréfi orð-
j'étt, nema hvað ég segi að hon-
um hafj verið sleppt lieim í stað
þess þú segir að þeir hafi sleppf
honum heim (til baka). Ég segi
hvergi að hann liafj fylgt þeim
heim. þig minnir það skakkt.
J bréfi þínu eru orðin svo: „Hann
fylgdi tveim nágrömium sínum,
er kornu úr kaupstað, varð full-
tut, að sögn, og vissu allir að
iiann valt þá strax um. þeir
■slepptu bonum samt einum til
■baka.“ líg ge.vnii liréfið, svo þú
getur séð að ég segi satt. Annars
■ska.l ég taka. það aftur sem ég
fai sannamr fyrir að ofsagt sé, og
þakka þér bréfið kærloga fvrír
því.
það er ráðið eftir tillogum mín-
Tiin að st'mkka Bjarka i 1 ■ • • • í .
þegar þessj pa.ppír er búinn. Pá
ve.rður ha'n'rt hér imi bil eins og
ísaföld, aðeins, tveim línuni
■stytfri eðii kannske þremur. það
•'er dúlifið ineira en huglcysi að
stækka hann c.kki, því stæm en
þiið getur hann ekki orðið í þess-
ari prentvél, sem við liöfum nú.
jþað má, sem sagt, stækka hann
ö.lit að því eins og ísafold. Stærri
getur hann ekki orðið fyrr en
ný pressá fæst. A rné.r skal ekki
istanda, því vcrði meðarbejðíua
hónórar stækkað nð tiltðlu svo
sem upp i 8—10 hundr. krónur
;.skal ég stækka Bj. svo hann
verði eins og island cða lítið eitt
•stærri, án þcss áo niín laijn sé
hækkuö noma sem svarar próf-
•rt.rkidésti'i. þetta skal ég bera
upp í vor þegai' fundur verður
haldiim, og vamti þá þíns styrks.
Ég legg það og ekki tii að kvæði
Páls gamla vcrði prentuð hór,
nema því að eins að. hmðpressa
verði keypt, í handpressu Verða
þau ekki prcrituð eins vel og
nicnn iicimta nú á tímum. Sveit-
•an er aldrei svo jöfn| að önnur
•síðan gctj ckki orðið ljósari, hin
dekki'i eins og er á öllum gömlu
bókunum, sem prentaðar voru
íyrir 1877. Að öðru leyti skal ég
sjá urn að öll áhöld sé í góðu
lagi- Stíli nógiu', og allt annað,
seru til þurf í góðu geingi áður
rtflesta sumri sé lokið. Ég hef
hvatt Pál 111 að íara að gef'a út
kvæði sí'ri, því einginn er svo
stór né frægur, að áhugínn eða
ia.un.gun manna oftir verkum
hans geti ekki dofnað, og þá er
hezta augnabiikið farið. En fái
ég hraðprcssu skal ég sjá um áð
kvceði Pál'S ver-ði eins vel. prcnt-
nð liér e.ins og í Rvík eða. Höfn.
Svo vel treysti ég okkur Sigurði.
það hefur aldrei verið þre.ntað
hetur í liandprossii á íslandi en
Bjarki er nú.
Eg.'mun mæia meö þingufálíi-
fnndj ykkaij en. iUa líkar mér
aö þeir eiriir ciga að hafa at-
kýæðisrétt, sem kjömir eru, og
emi þá verr að þið látið kjósa.
t'egurjnn til þess aö vekja áhuga
rnanna á að gæta réttar síns er
rtaumast sá að skylda menn til
þess. Múiasýsiur eru þá undau-
tekning. þjóðviijanrt skapa þeir
sem áhuganu hafa, hvort sem
þe.ir eru fleiri oða færri, og þeir
rtinir eigaerindiáþingmálafundi.
Áp liinum fáið livoi ’ti þið né
atkv«*ði sjgí teMm
kjörinna manna eru í mínum
augum töluvert þýðínganninna
en sjálfkjörinna manna, þó núll-
in sé ágæt í reikníngi villa þau
aðeins sjónir á þíngmálafundi.
þetta scgi ég þér prívat; og'.ef
ykkur hefði verið það mesta’á-
hugamálið að fá sem flestamenn
saman 2. júní á Egilsstöðum án
tillits til pólitiska áhugans, þá
var milclu meira snjallræði að
hoða þar til auktiónar um leið,
það lrcfði ég-gert. En sem sagt,
viriúr, þetta er nú afgert og fer
sem fara vill.
Ég sympaþísera fullkomlega
nreð þinni aðstöðu, að fara á.
reynir nú Irvað þú getur, og ég
skrifa Valtý líká úrri þetta.
l'in póstgöngunrar þetta:
Nú fer sunnanpóstur frá Egiis-
stöðurn 4—10 dögum áður en.
pósturinn kemur þáiigað hé&ui,
svo ötl hréf og 'sendirigar verða
að bí.ða þar næsta pósts. Áður
(í fyrra) fór sunnanp. þaðan
daginn eftir að hann kom héðan
og stóð þá allt. heiivia. En þessu
var breytt, af því norðanpóstur
kom þá að Egilsst, oftast á und-
an sunnanpósti og' varð að bíða
þar. Nú eru þeii' látiíir mætost.
þar til að spara þá biðpeninga,
en þar nreð fylgir að sunnan-
ÞRJU
fr*'
Þorsteini Erlingssyni
til
Jóns alþingismanns Jónssonar,
Sleóbrjot.
þíng óJieitbundinn að öllu. það
er ærlegt og dreingilegt að segja
það stmx. það er oppörtúnístiskt
og iíklegt til beztra úrslita. En
þessrr gaztu cins svarað Valtý.
Honum var eins nauðsynlegt að
víta það eins og'.þó þú hefðir ver-
ið með honum eða móti. En
kannske liefur þér af öðnnn á-
stæðum sýnst óþarfi að svara
honum, og bianda ég mér ekki í
það. Hitt vcit ég að þögn ýmissa
þingmanna hefur larnað Valtý
svo að hann hefur ckki getað
beitt sér að hálfu leyti, og tví-
sýnt um, þegar Egill fór frá Höfn
að stjómin geri nokkra tilraun
til samkomuiags í sumar, livað
svo sem Rvíkurblöðin segja. Ég
gartj í tómi sa.gt þér þetta ná-
kvæmar, en í bréfi má ég ]iað
ckki. Ég. vænti mi úrslitanna
frá Höfn með næstu ferðurn, og
b.ýst eins vel við að aílt verði
viö það gaiula fvrst ekki gat
neitt orðið afráðið nú fyrir niarz-
lok, því nú er . víst að þötta
móderata ráðuneyti fer frá í
sumar og Rigsdagens Hpjre tek-
ur við Estrups partí, og bréða-
birgðafjárlaga perioda ný byrjar'
næsta. ár. það gerir meðal ann-
ars launsamningurinn viö
Rússa, og svó verðui' það eiris
og prof, Matzen sagði um okkur:
Lad Islænderrie blot snakke med
sig selv oni Politík, det bliver de
nók kode af Længden.
Nú er ég búinn að þvaðra nóg,
bezti Jón minn. Kl. er 2 og ég
f.er að sofa.
Véi'tií inargirtessáðiu' Vetíð.
■'•■ þórsteini! Erlingsfeírti.
Seyðisl'irði. 28: júní ‘í)7.
Vinur,
nú sendi ég þér um'sókn nafna
rníns, og hef ég gei't hajia svo
vcl Vir garði senr ég liafði vit á.
Ég gei lrelzt hugsað mér að lrún
gæti strandað á afboi'guiuu-tínia-
lcingdinni, en allt að tuttugu ár-
um artti skip að geta verið gott
veð, þar sem lit.ið yrði eftír af
lánirru ■ ■eitir fimmtán- ár. þú
pósturinn vcrðúr að fara fyrr
af stað. Úr þessu væri hægast og
kostnaðarminnst að bæta með
því að láta báða fara undir eins
frá Egilsstöðum, eins og áður
var. þegar svo norðanp. kemur
að norðan t.il Egiisst. á undan
himiiri, heidur hann bara áfram
hingað og eru þú aungvir bið-
peningar, en í stað þess ætti Jón
á Egilsst, aðserida marin lungað
niður eftiir (auka.póst), þegau
sunnanp. kemur þangað. það
gerði hann og stundum áður.
Maðurinn kostar um 8 kr. hvér
ferð, svo það yrðu elckj einu
sinni 100 kr. Hér hafa stundum
legið á Egilsstöðum í 'vetur heil
an mánuð lrréf frá út.löndum til
Súðurlands og Rvíkur, því hvern
gat grunað slíkt ráðlag?
þctta viJjum við fá lagað strax
i surnar, svo að póststjórnm
sendi mann héðan af Seyðisfirði
í hvert sinn til að ná í sunnanp.
það er í rauninrii alveg sama
íyriiÆcoimdagið, hara geingur þá
sá maður á öðrunr tíma.
Svo er nauðsyn að flytja póst-
stööinn í Borgarfirði að Bakkrt-
gerði. þnð er póstinum samá,
og öllum öðrum liægð. Aðéins
ieti úr póstst.j. að það er ekki
gcrt fvrir Íörigrt. Rcyndri líka að
fá hækkuð laún fyrir Rasrrius-
sen. héi:. Hér verða vandræði, ef
hanii fellur, því þá fæst einginn.
Háim l’íefur nú son sirin til hjálp-
ar og vakir þó stundum háífar
nætur. það er ekki að hugsa að
hal'a hér nú oröið aðra , vinnu
við tilið póstnfgreiðslunnar nerna
iítið éí'tt í 'hlaúpum'.'
Hér er sa.ma kuldatíð.
Ég er nærri vonlaus um að
halda konunni hér hjá mér, því
hún trúir ekki á suinar hér néma
einn mánuð. þessi tíð er líka að
gera mig vcikaii. Eg þoli ékki
.þ'crinan eilífa hráslaga sern hér
er og ónota kulda. Ég á orðið
illt með svefn á nóttunni fyrir
hósta.
Sarnt er ekki sorg í lund,
sízti ef ég .nú feiiigi.-
sumar til áð sýngja um stund,
svo skal ég þegja leingi.
þinn þorsteínn
: Seyðisfirði, 22. sept. 1897.
Beztu þökk fyrir bi’éfið, kunn-
iiigi, 'óg allar sendingarnar frá
þinginu. Mér hefði auðyitað ver-
ið mjög kært að fá línu frá þcr
með séra Einari, en ég get vel
skiiiö að þú varst ekki fyrirkall-
aður að skrifa áður (en) þú fórst
af stað í s\% langa ferð, og því
fyrirgef ég það innilega, on ekki
hefðir þú þurft að æðrast neitt
út af þvi, þó styrkur minn féili.
Ég veit, að þú trúii' mér t.il þess
að ég efi ekki þitt fylgi og svo
grernju þína yfir því hvcrsu fór.
Ég' get sagt þér það hrcint. og
beint': þú ert. einn af þeim fáu
mönnum, serir ég hef aldrei heyrt
annað en gott frá mér til lianda,
og myndi ekkj trúa öðru þó ég
heyrði það. Ég þakká af heiliim
liug þér og öllum, senr studdrt
rnig. }>ið hafið sýnt, hvað þið
vilduð, þó þið gætuð ekki ráðið
við ofureflið. Og ef einhver
skyldj verða til að árnæla þjóð-
inni fyrir forlög min, þá voria
ég að einhver bendi á ykkur
fjórtán og sýrii að ég hafj ]ró
átt nokkra vini.
}>að er ekki satt að ég unni
þeirn séra Einari og séra Sigurði
ekki sannmælis fyrir það að þcir
greiði atkvæöj á móti mér. Um
séra Einar veit ég þctta elcki
fyrri en nú, því hann hefur lýst
því yfir liér á sanrkomu i margra
manna áheyrn, að hann liafi
ekki greitt atkv. á rnóti mér. Að
öðru leyti var mér skrifað í þíng
byriun af tveimur áreiðaníégum
mönnum að Lagarfl.brúin rnyndi
verða hárviss, þyl móti henni
væri enginn andróður neins stað
ar að. Ég hélt því og allii' hér, aö
það værj þíngmönnunúm bein-
línis að kenna að liún komst
elcki í gegnum n. d. Svo ég var
farinn að halda að þoir iiefðu
ekki iagt sig fram af einhverjum
ástæðum, en gætu kannske veríð 1
notandi þíngmenn þai' fvrir ut-
an. En úr því þú hefur frartt mig
á að þeir hafi virkilega lagt. sig
I framla’óka, þá vóna ég að þú
ætiist ekki til að ég fari aö legg.j;i.
liðsyrði slíkum roöluensmmi,
sem þurfa aö taka á ö!!u afli
sinu tii þéss að persóna þein'a
verði því rnáli ekki að íalli, sem
nær allur þíngheimur er móð-
mæltúr: reaieter. þessir menn
geta verið ágartis drcingir í dag-
legu lífi, en þaö rná kaila að
freísta drottins að séiida slílc
lömb á þíng, þegar aðrir senda
úlfa. þetta læt ég Bjarka segja
áðui' langt líður, og þetta nrun
ég segja á kjörfundinum í vor,
ef ég kernst á hann. }>að'or ekki
satt að ég leggi þá í einelti af
því þéii' eru á móti mér, on iiitt
er ailt annað að ég liefði líkíe.ga
þagað, ef þeir hefðu háðir verið
með mér. Eg hefði ski'ifað þctta
alveg eins þó mitt nafn hefði
aldrei verið nefnt á þingi, en ég
skal játa að ég er felginn nú að
eiga þeim ekkm gott að iatina.
þvi það .hefur einmitt ^Ri^.clum
komið mér til að vífcjn fi'á sann-
færingu rninni og ég þykist vera
jafngóður dreingur fyrir ]>vi.
Ég sé aungva ástroðu fil að
þér brigði i brún þó }ni brerir
saman hréf nritt og grein mína,
því þar er ekki rninnst tángur
af ósamkvæmni. Frumv. Váltýs,
eins og það kom úr efri d. er al-
veg eins og þú veizt sjálfnr að
ég hef sagt þér frá að Valtýr hafi
ætlað að hafa sína tillögu upp-
hafiega. Hálkan ,.og hálfleikiwn
sem vom í frv. Valtýs, era farin,
og því getur þér ekki komið á
óvart að ég v(ar) með því. Frv.
Valtýs óbreyttu mæltj ég ekki
með. Ég fékk ekkert af þíngtíð-
indunum, sem ég bað þig að
gera svo vol að þanta hjá Sigf.
fyrir niig.
Vertu sæll, vinur rninn,
)>. E.
Hughoilar hamingjuóskir til
þín og dóttur þinnar.
þ. E.
(Lbs. 2172, 4to.’)
♦ ♦
Smásmása^a!
Hæverski
maðurínn,
eftir
iíiit't
Egerwnann
Lundúiiaklúbburinn liélt. aðal-
fnnd sinn. Að skýrslu stjómar-
innar lokinni reis fundarstjóri
úi' sæti sínu og hóf máls:
Sjcntilmenn! Samkvæmt því,
scm gjaldkeri klúbbsins hefur
tjáð mér, liafa orðið leiðinleg'
mistök við siðustu fjársöfnun.
þanriig að nöfn gefenda hafa
ruglazt, svo efcki verður séð
hvtið hver hefur gefið. Nú vildi
ég. leiðrétta þessi mistök með
því að lesa upp þær fjárhæðir,
sem gefnar voru og biðja við-
komandi livern mann að gefa
sig fram um ieið og fjárhœð sú
er lesin, sem liann gaf. Hver var
það scm gaf 50 steriingspund,
hver gaf 100 pund, hver gaf Sf>
pund?
Fundarmerinimir réttu upp
hönd hver á fætnr öðrum í hvert
slcipti scm sú fjárhæð var nefnd
er þeir lröfðu gefið. Og hvcr
upphæð gaf noklcuð til kynna
um örlíeti gefanda: og fórrifýsi
luurs í þágu klúbbsins. Allt. í
einu er spurt:
„Hvcr gaf eitt penný?"
Enginn gaf sig franr.
Eundarsijórinn . endurtók
spurningu sína í annað og þriðja
skipti og hiifði langar, þagnir á
milli.
lx>ks í'ótti maðui' í öftustu
sætaröð upp fingur. pað var
Slcotinn Mc Call.
„Hvers Vcgna gáfuð þér yður
ek-ki fram strax?" spurði fund-
arstjórinn gramur.
,,‘Ég vona að þér , skiljið aí-
stöðu mína,“ svaraði Skotinn og
lrt'osti um leið vingjarnlega, „ég
pr ekki gefinn fyrir að státa .af
gcrðuin míniun."
Hvað barftu lengi að vera :í
....... sfrt'ff? , . ,