Vísir - 24.12.1955, Qupperneq 6

Vísir - 24.12.1955, Qupperneq 6
 JÓLABLAÐ VlSIS ScyÖisfirði, 4.- april ’97. Ég má til að senda þér línu sti'aSj því annars kann það að gleymast. Ég þakka bréf þín hin síðustu kœrlega og geri við þau þessar aÍhugasenrdir: Mér var þökk á að þú minntist á Hreins- staðamálið. það var ails ekki flausturslega skrifáð og ég gat. ■ekki gert það betur sjálfur. Ég hef aungu bætt við eftir öðrum. Ég tók það eft.ii' þínu bréfi orð- j'étt, nema hvað ég segi að hon- um hafj verið sleppt lieim í stað þess þú segir að þeir hafi sleppf honum heim (til baka). Ég segi hvergi að hann liafj fylgt þeim heim. þig minnir það skakkt. J bréfi þínu eru orðin svo: „Hann fylgdi tveim nágrömium sínum, er kornu úr kaupstað, varð full- tut, að sögn, og vissu allir að iiann valt þá strax um. þeir ■slepptu bonum samt einum til ■baka.“ líg ge.vnii liréfið, svo þú getur séð að ég segi satt. Annars ■ska.l ég taka. það aftur sem ég fai sannamr fyrir að ofsagt sé, og þakka þér bréfið kærloga fvrír því. það er ráðið eftir tillogum mín- Tiin að st'mkka Bjarka i 1 ■ • • • í . þegar þessj pa.ppír er búinn. Pá ve.rður ha'n'rt hér imi bil eins og ísaföld, aðeins, tveim línuni ■stytfri eðii kannske þremur. það •'er dúlifið ineira en huglcysi að stækka hann c.kki, því stæm en þiið getur hann ekki orðið í þess- ari prentvél, sem við liöfum nú. jþað má, sem sagt, stækka hann ö.lit að því eins og ísafold. Stærri getur hann ekki orðið fyrr en ný pressá fæst. A rné.r skal ekki istanda, því vcrði meðarbejðíua hónórar stækkað nð tiltðlu svo sem upp i 8—10 hundr. krónur ;.skal ég stækka Bj. svo hann verði eins og island cða lítið eitt •stærri, án þcss áo niín laijn sé hækkuö noma sem svarar próf- •rt.rkidésti'i. þetta skal ég bera upp í vor þegai' fundur verður haldiim, og vamti þá þíns styrks. Ég legg það og ekki tii að kvæði Páls gamla vcrði prentuð hór, nema því að eins að. hmðpressa verði keypt, í handpressu Verða þau ekki prcrituð eins vel og nicnn iicimta nú á tímum. Sveit- •an er aldrei svo jöfn| að önnur •síðan gctj ckki orðið ljósari, hin dekki'i eins og er á öllum gömlu bókunum, sem prentaðar voru íyrir 1877. Að öðru leyti skal ég sjá urn að öll áhöld sé í góðu lagi- Stíli nógiu', og allt annað, seru til þurf í góðu geingi áður rtflesta sumri sé lokið. Ég hef hvatt Pál 111 að íara að gef'a út kvæði sí'ri, því einginn er svo stór né frægur, að áhugínn eða ia.un.gun manna oftir verkum hans geti ekki dofnað, og þá er hezta augnabiikið farið. En fái ég hraðprcssu skal ég sjá um áð kvceði Pál'S ver-ði eins vel. prcnt- nð liér e.ins og í Rvík eða. Höfn. Svo vel treysti ég okkur Sigurði. það hefur aldrei verið þre.ntað hetur í liandprossii á íslandi en Bjarki er nú. Eg.'mun mæia meö þingufálíi- fnndj ykkaij en. iUa líkar mér aö þeir eiriir ciga að hafa at- kýæðisrétt, sem kjömir eru, og emi þá verr að þið látið kjósa. t'egurjnn til þess aö vekja áhuga rnanna á að gæta réttar síns er rtaumast sá að skylda menn til þess. Múiasýsiur eru þá undau- tekning. þjóðviijanrt skapa þeir sem áhuganu hafa, hvort sem þe.ir eru fleiri oða færri, og þeir rtinir eigaerindiáþingmálafundi. Áp liinum fáið livoi ’ti þið né atkv«*ði sjgí teMm kjörinna manna eru í mínum augum töluvert þýðínganninna en sjálfkjörinna manna, þó núll- in sé ágæt í reikníngi villa þau aðeins sjónir á þíngmálafundi. þetta scgi ég þér prívat; og'.ef ykkur hefði verið það mesta’á- hugamálið að fá sem flestamenn saman 2. júní á Egilsstöðum án tillits til pólitiska áhugans, þá var milclu meira snjallræði að hoða þar til auktiónar um leið, það lrcfði ég-gert. En sem sagt, viriúr, þetta er nú afgert og fer sem fara vill. Ég sympaþísera fullkomlega nreð þinni aðstöðu, að fara á. reynir nú Irvað þú getur, og ég skrifa Valtý líká úrri þetta. l'in póstgöngunrar þetta: Nú fer sunnanpóstur frá Egiis- stöðurn 4—10 dögum áður en. pósturinn kemur þáiigað hé&ui, svo ötl hréf og 'sendirigar verða að bí.ða þar næsta pósts. Áður (í fyrra) fór sunnanp. þaðan daginn eftir að hann kom héðan og stóð þá allt. heiivia. En þessu var breytt, af því norðanpóstur kom þá að Egilsst, oftast á und- an sunnanpósti og' varð að bíða þar. Nú eru þeii' látiíir mætost. þar til að spara þá biðpeninga, en þar nreð fylgir að sunnan- ÞRJU fr*' Þorsteini Erlingssyni til Jóns alþingismanns Jónssonar, Sleóbrjot. þíng óJieitbundinn að öllu. það er ærlegt og dreingilegt að segja það stmx. það er oppörtúnístiskt og iíklegt til beztra úrslita. En þessrr gaztu cins svarað Valtý. Honum var eins nauðsynlegt að víta það eins og'.þó þú hefðir ver- ið með honum eða móti. En kannske liefur þér af öðnnn á- stæðum sýnst óþarfi að svara honum, og bianda ég mér ekki í það. Hitt vcit ég að þögn ýmissa þingmanna hefur larnað Valtý svo að hann hefur ckki getað beitt sér að hálfu leyti, og tví- sýnt um, þegar Egill fór frá Höfn að stjómin geri nokkra tilraun til samkomuiags í sumar, livað svo sem Rvíkurblöðin segja. Ég gartj í tómi sa.gt þér þetta ná- kvæmar, en í bréfi má ég ]iað ckki. Ég. vænti mi úrslitanna frá Höfn með næstu ferðurn, og b.ýst eins vel við að aílt verði viö það gaiula fvrst ekki gat neitt orðið afráðið nú fyrir niarz- lok, því nú er . víst að þötta móderata ráðuneyti fer frá í sumar og Rigsdagens Hpjre tek- ur við Estrups partí, og bréða- birgðafjárlaga perioda ný byrjar' næsta. ár. það gerir meðal ann- ars launsamningurinn viö Rússa, og svó verðui' það eiris og prof, Matzen sagði um okkur: Lad Islænderrie blot snakke med sig selv oni Politík, det bliver de nók kode af Længden. Nú er ég búinn að þvaðra nóg, bezti Jón minn. Kl. er 2 og ég f.er að sofa. Véi'tií inargirtessáðiu' Vetíð. ■'•■ þórsteini! Erlingsfeírti. Seyðisl'irði. 28: júní ‘í)7. Vinur, nú sendi ég þér um'sókn nafna rníns, og hef ég gei't hajia svo vcl Vir garði senr ég liafði vit á. Ég gei lrelzt hugsað mér að lrún gæti strandað á afboi'guiuu-tínia- lcingdinni, en allt að tuttugu ár- um artti skip að geta verið gott veð, þar sem lit.ið yrði eftír af lánirru ■ ■eitir fimmtán- ár. þú pósturinn vcrðúr að fara fyrr af stað. Úr þessu væri hægast og kostnaðarminnst að bæta með því að láta báða fara undir eins frá Egilsstöðum, eins og áður var. þegar svo norðanp. kemur að norðan t.il Egiisst. á undan himiiri, heidur hann bara áfram hingað og eru þú aungvir bið- peningar, en í stað þess ætti Jón á Egilsst, aðserida marin lungað niður eftiir (auka.póst), þegau sunnanp. kemur þangað. það gerði hann og stundum áður. Maðurinn kostar um 8 kr. hvér ferð, svo það yrðu elckj einu sinni 100 kr. Hér hafa stundum legið á Egilsstöðum í 'vetur heil an mánuð lrréf frá út.löndum til Súðurlands og Rvíkur, því hvern gat grunað slíkt ráðlag? þctta viJjum við fá lagað strax i surnar, svo að póststjórnm sendi mann héðan af Seyðisfirði í hvert sinn til að ná í sunnanp. það er í rauninrii alveg sama íyriiÆcoimdagið, hara geingur þá sá maður á öðrunr tíma. Svo er nauðsyn að flytja póst- stööinn í Borgarfirði að Bakkrt- gerði. þnð er póstinum samá, og öllum öðrum liægð. Aðéins ieti úr póstst.j. að það er ekki gcrt fvrir Íörigrt. Rcyndri líka að fá hækkuð laún fyrir Rasrrius- sen. héi:. Hér verða vandræði, ef hanii fellur, því þá fæst einginn. Háim l’íefur nú son sirin til hjálp- ar og vakir þó stundum háífar nætur. það er ekki að hugsa að hal'a hér nú oröið aðra , vinnu við tilið póstnfgreiðslunnar nerna iítið éí'tt í 'hlaúpum'.' Hér er sa.ma kuldatíð. Ég er nærri vonlaus um að halda konunni hér hjá mér, því hún trúir ekki á suinar hér néma einn mánuð. þessi tíð er líka að gera mig vcikaii. Eg þoli ékki .þ'crinan eilífa hráslaga sern hér er og ónota kulda. Ég á orðið illt með svefn á nóttunni fyrir hósta. Sarnt er ekki sorg í lund, sízti ef ég .nú feiiigi.- sumar til áð sýngja um stund, svo skal ég þegja leingi. þinn þorsteínn : Seyðisfirði, 22. sept. 1897. Beztu þökk fyrir bi’éfið, kunn- iiigi, 'óg allar sendingarnar frá þinginu. Mér hefði auðyitað ver- ið mjög kært að fá línu frá þcr með séra Einari, en ég get vel skiiiö að þú varst ekki fyrirkall- aður að skrifa áður (en) þú fórst af stað í s\% langa ferð, og því fyrirgef ég það innilega, on ekki hefðir þú þurft að æðrast neitt út af þvi, þó styrkur minn féili. Ég veit, að þú trúii' mér t.il þess að ég efi ekki þitt fylgi og svo grernju þína yfir því hvcrsu fór. Ég' get sagt þér það hrcint. og beint': þú ert. einn af þeim fáu mönnum, serir ég hef aldrei heyrt annað en gott frá mér til lianda, og myndi ekkj trúa öðru þó ég heyrði það. Ég þakká af heiliim liug þér og öllum, senr studdrt rnig. }>ið hafið sýnt, hvað þið vilduð, þó þið gætuð ekki ráðið við ofureflið. Og ef einhver skyldj verða til að árnæla þjóð- inni fyrir forlög min, þá voria ég að einhver bendi á ykkur fjórtán og sýrii að ég hafj ]ró átt nokkra vini. }>að er ekki satt að ég unni þeirn séra Einari og séra Sigurði ekki sannmælis fyrir það að þcir greiði atkvæöj á móti mér. Um séra Einar veit ég þctta elcki fyrri en nú, því hann hefur lýst því yfir liér á sanrkomu i margra manna áheyrn, að hann liafi ekki greitt atkv. á rnóti mér. Að öðru leyti var mér skrifað í þíng byriun af tveimur áreiðaníégum mönnum að Lagarfl.brúin rnyndi verða hárviss, þyl móti henni væri enginn andróður neins stað ar að. Ég hélt því og allii' hér, aö það værj þíngmönnunúm bein- línis að kenna að liún komst elcki í gegnum n. d. Svo ég var farinn að halda að þoir iiefðu ekki iagt sig fram af einhverjum ástæðum, en gætu kannske veríð 1 notandi þíngmenn þai' fvrir ut- an. En úr því þú hefur frartt mig á að þeir hafi virkilega lagt. sig I framla’óka, þá vóna ég að þú ætiist ekki til að ég fari aö legg.j;i. liðsyrði slíkum roöluensmmi, sem þurfa aö taka á ö!!u afli sinu tii þéss að persóna þein'a verði því rnáli ekki að íalli, sem nær allur þíngheimur er móð- mæltúr: reaieter. þessir menn geta verið ágartis drcingir í dag- legu lífi, en þaö rná kaila að freísta drottins að séiida slílc lömb á þíng, þegar aðrir senda úlfa. þetta læt ég Bjarka segja áðui' langt líður, og þetta nrun ég segja á kjörfundinum í vor, ef ég kernst á hann. }>að'or ekki satt að ég leggi þá í einelti af því þéii' eru á móti mér, on iiitt er ailt annað að ég liefði líkíe.ga þagað, ef þeir hefðu háðir verið með mér. Eg hefði ski'ifað þctta alveg eins þó mitt nafn hefði aldrei verið nefnt á þingi, en ég skal játa að ég er felginn nú að eiga þeim ekkm gott að iatina. þvi það .hefur einmitt ^Ri^.clum komið mér til að vífcjn fi'á sann- færingu rninni og ég þykist vera jafngóður dreingur fyrir ]>vi. Ég sé aungva ástroðu fil að þér brigði i brún þó }ni brerir saman hréf nritt og grein mína, því þar er ekki rninnst tángur af ósamkvæmni. Frumv. Váltýs, eins og það kom úr efri d. er al- veg eins og þú veizt sjálfnr að ég hef sagt þér frá að Valtýr hafi ætlað að hafa sína tillögu upp- hafiega. Hálkan ,.og hálfleikiwn sem vom í frv. Valtýs, era farin, og því getur þér ekki komið á óvart að ég v(ar) með því. Frv. Valtýs óbreyttu mæltj ég ekki með. Ég fékk ekkert af þíngtíð- indunum, sem ég bað þig að gera svo vol að þanta hjá Sigf. fyrir niig. Vertu sæll, vinur rninn, )>. E. Hughoilar hamingjuóskir til þín og dóttur þinnar. þ. E. (Lbs. 2172, 4to.’) ♦ ♦ Smásmása^a! Hæverski maðurínn, eftir iíiit't Egerwnann Lundúiiaklúbburinn liélt. aðal- fnnd sinn. Að skýrslu stjómar- innar lokinni reis fundarstjóri úi' sæti sínu og hóf máls: Sjcntilmenn! Samkvæmt því, scm gjaldkeri klúbbsins hefur tjáð mér, liafa orðið leiðinleg' mistök við siðustu fjársöfnun. þanriig að nöfn gefenda hafa ruglazt, svo efcki verður séð hvtið hver hefur gefið. Nú vildi ég. leiðrétta þessi mistök með því að lesa upp þær fjárhæðir, sem gefnar voru og biðja við- komandi livern mann að gefa sig fram um ieið og fjárhœð sú er lesin, sem liann gaf. Hver var það scm gaf 50 steriingspund, hver gaf 100 pund, hver gaf Sf> pund? Fundarmerinimir réttu upp hönd hver á fætnr öðrum í hvert slcipti scm sú fjárhæð var nefnd er þeir lröfðu gefið. Og hvcr upphæð gaf noklcuð til kynna um örlíeti gefanda: og fórrifýsi luurs í þágu klúbbsins. Allt. í einu er spurt: „Hvcr gaf eitt penný?" Enginn gaf sig franr. Eundarsijórinn . endurtók spurningu sína í annað og þriðja skipti og hiifði langar, þagnir á milli. lx>ks í'ótti maðui' í öftustu sætaröð upp fingur. pað var Slcotinn Mc Call. „Hvers Vcgna gáfuð þér yður ek-ki fram strax?" spurði fund- arstjórinn gramur. ,,‘Ég vona að þér , skiljið aí- stöðu mína,“ svaraði Skotinn og lrt'osti um leið vingjarnlega, „ég pr ekki gefinn fyrir að státa .af gcrðuin míniun." Hvað barftu lengi að vera :í ....... sfrt'ff? , . ,

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.