Vísir - 24.12.1955, Blaðsíða 28

Vísir - 24.12.1955, Blaðsíða 28
28 * m ■m m ■m ■m m m m m m m m m m m m m m mi JÓLABLAÐ VÍSIS BORÐALMAN0K þurfa að vera á hverju skrifborði. Fást í bókaverziunum og rítfanga- verzlunum eSa beint frá okkur. — Kaupmenn og kaupfélög Engin auglýsing er jafn áhrifamikil r og veggalmanökin frá -ýélagiiprienf&mi&fan hj£ HringiS til okkar í síma 1640 og fáið upplýsingar. MUNIÐ a>ð ávaiit er mest ®§ bezt úrvafift af barna- og kvenpeysum í HLÍN Komið og sannfærist Hvergi lægra verð Sendum gegn póstkröfu um Iand allt. Prjdnastofam HLflM H.F. Skólavörðustíg 18. — Sími 2779. F ornstnsanðir.... okkur og sögðum ekki neitt, en þá sagði vinur okkar, gestgjafi <& héraðslæknir. „Ég er lyfsali staðarins. Hvað var það fyrir ykkur?“ Alveg stórhrifnir af fjölhæfi mannsins rétturn við honum nú lyfseðlana, og hann leit á þá, Rétt eins og danskf brennivín. ® eins og hann hefði aldrei séð þá fyrr. Svo byrjaði hann að rjála við flöskur og poka, og eftir andartak afhenti hann okkur 10 lítra af spíritus eoncentratus og 5 lítra flösku með „lyfi“, sem bragðaðist eins og bezta koníak. Áður en við fórum út, spurðum við hæversklega, hvort herra lyfsalinn ætti ef til vill í fórum sínum kúmen-„essens“. Jú, svo var, og við keyptum svo mikið, að nægði til að g'era úr því 30 lítra af kúmenákavíti, því að hinn kjarngóði spíritus þoldi vel að vera blandaður með þreföldum vatnsskammti, og hafði hann þá sama styrkleika og danskt brennivín. Við áttum þarna hina á- nægjulegustu næturstund, og hresstumst brátt, enda þótt .morgundagurinn yrði okkur „heldur þyngri í skauti. . . . En H&etta varð okkur töluvert dýr Jæknisdómur. Héraðslæknirinn ;tók 10 krónur af hverjum okk- ar fyrir læknisskoðunina, og íyfsalinn fór sömuleiðis skað- Jaus út úr viðskiptunum. Og "toks • var það gestgjafinn, í* Jýrsta lagi árakk hahn sinn (Frh. af bls. 7) stöðvanna, þar sem þær voru fluttar sjóveg alla leið að norð- an. En hvað genst? í réttum næsta liaust 'eru ær Sæmundar komnar ekki einungis víðsveg- ar um afréttarlönd Borgfirðinga, þær voru einnig komnar norðui' um Húnavatnssýslu. Allar voru þær á réttri leið til Langaiiess, þótt sumarið entist þeim okki til þess áð komast alla leið til átthaganna. F.kki var þó svo, að 'Oin kind tæki þar forystuna fyr- ir allan liópinn, því að þær föru á við og dreif, fáar saman. En livað var það, sem yísaði ánum rétta leið? Haustiö 1879 seidi ég vetur- gamla gimbur suðúr á Yatns- leysuströnd. Hún var ferliyrnd og beygðust tvö bornin í hring fram á ennið, cn tvö lágu niður ♦ Tii Borgarfjarðar á hverj'u sumri. ♦ með háisinum. Var Jiún því auð- þekkt. Vorið 1880 var Fersa kom- in iim sumamiál alht leið úpp að Húsafeili. þótii það i frásög- ur freriindi, því að þá voru mikl- bróðurpart af „lyfjunum“, . pg þar að auki hlaut hann að taka þjórfé, því að það var heldur engin sanngirni í því, að hann legði til ókeypis húsnæði, svo að héraðslæknirinn og lyfsalinn gætu lifað í óhófi og grætt pen- inga* á hans kostnað; —----o------ ir vatnavextir og leysingar. Varð hún því að synda rnargar ár og læki á þessari- óraleið og þá kom- in að burði. I sjö ár fylgdi Fersa þeirri sömu roglu að fara sunn- an áf Vatnslcysuströnd á liverju vori, og var hún oftast komin svo snemma að geta borið á sama stað fyrir ofan liæinn á Fh'isa- felli. Geklc hun þar í heimahög- um allt sunuirið, en var rekin ú hvorju liausti til eigandans, sem var í Flekkuvík á Vatnsleysu- strönd, Fersa var nafnkennd á sinni tíð fyrir dýgnað og áttliaga- tryggð. Féklc hún ferðakostnað- inn til æskustöðvanna vel toorg- aðan með því að koma með úr- valsdilk á toverju lmústi auk þess unaðar, seni liún naut á æskustöðvum siimm. Stundum bar þaö við, meðan lömb voru tekiix frá . mæðrum sínum, að þau æddu úrvinda af sorg og nárnu ekki staðar, fyrr en þnu komust í ógöngur eða lentu á gróðurlausuiin eyðisöndum. l'rðit þannig liönmiieg ævilok margra fráfærúlamtoa, sem runnu afgeipa, cn snm þeirra tórðu þó við sult og seyru. - Til ♦ Þek komu úr ÁrRéssýsfu. ♦ sönnunar þvt, lfváð fráfa'rulömb gátu flanað aíifam dögum sam,-. an, skrifa égTiér.eina sögu. Vof citt fyrir pálegíi fjörutíu árum komu tvö íráff^rulömd rásandi og núnn.i staðar? við RoykjadaJsá neðan við túnið á Stóra-Kroppi. þetta var svartflekkóttur geld- ingur og hvítur hrútur. Allt sumarið héldu lömbin sig á sama tolettinum við ána. Um haustið voru þau relcin til Rauðgilsrétta og ekkért at- hugað um éiganda þeirra. Næsta vor komu þeir félagar nokkru fyrr en árið áður, og héldu þeir sig þá allt sumarið á sama toletti og fyrr. Var þá búið að breyta hvíta hrútnum í sauð. Voru sauðirnir nú skoðaðir og kom þá í ljós, að þeir voru aust- an úr Ámessýslu. í jirjú vor komu þeir saman og héidu þeir sig jafnan á sömu slóðum frá vori til hausts. Fjórða vorið kom (Frh. af bls. 8) öði’u en þessi fæða væii sam- boðin eðli þeirra og þörfum. jjað var því ekki að undra, þótt fólk- ið vildi eitthvað á sig leggja til þcss að afla þessarar fæðu, sem fjallauðnirnar geymdu í skauti sínu, iekki sízt þegar erfiði var borgað ríkul^ga með þeiin unaði, Flelíkiir einn. þessa löngu leið, sem lá um kjarngóð afréttar- lönd, þræddu sauðir þessir á hverju vori til þess að njóta. lífsins á þeim stöðum, þar sem þeir fundu hvíldarstað eftir móð- urmissinn. Sögur af þessari gerð eru ótæmandi. Ég hygg, að í Borgarfirði sé ekki til framar forystusauðir, og lítið hefur nú- lifandi kynslóð um þær vitifa skepnur að segja. þó er vonandi, að nokkrum sögum um þær skemmtilegu skepnur megi tojarga frá glötun, ef vel er leit- að. Stóra-Kroppi 1. apríl 1952.’ -----¥----- sem háfjalladýrðin liafði upp á að hjóða. Enn þá er fjalladýrðin söm og áður, ennþá syngja sumarfugl- arnir unaðslegu ljóðin sín, enn- þá eru fjaliagrösin jafnholl og nytsöm og fyrr, og ennþá getur íslenzk æska sótt sér fagrar minningar, sem endast ævilangt, með því að fara á grasafjall. IWVWVWMVWWSftlWWWWtfMVWWVVWWWWUWWWWWfli Fjallagrö§....

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.