Morgunblaðið - 31.12.1963, Blaðsíða 12

12
MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 31. des. 1963
ÁRIÐ 1963 hófst með ólátum
og miklum gauragangi við
lagreglustöðina í Reykjavík.
Bar mest á smygluðum kín-
verjum og smygluðum vodika
og þótti Eirlinigi einsýnt, að
hann yrði að spandera tára-
gasi á samkomuna — hvað og
gert var — með þeim af-
leiðing'Uim að allir, sem í lög-
reglustöðinni voru, táruðust.
Þeir, sem voru í kjallaranum,
sluppu, enda höfðu þeir feng-
ið tár fyrr um kvöldið.
Á nýársnótt skaut lögreglan
skjólshúsi yfir margan góðan
mann, en fleiri urðu þó að
koanast leiðar sinnar án að-
stoðar lögreglunnar. Talið er
að þriðji hver rnaður í land-
inu hafi verið svo til óvinnu-
fær fyrstu viku nýja ársins,
en margir héldust óvinnufær-
ir að meiru eða minna leyti
allt árið.
Búlgarskur kommiúnistaleið
togi, Kostov, sem hengdur vár
fyrir landráð árið 1949, féfck
uppreisn æru og heiðursnafn-
bót að auki. Þótti mikið koana
til þess sóma, sem alþýðulýð-
veldiin sýna sínum beztu son-
um. Þá voru útsölur líika hafn
ar og sæsíminn slitnaði fyrir
sunnan Færeyjar, aldrei þessu
vant.
SÁS og IATA þinguðu í
>París um það hvað gera
skyldi gegn Loftleiðum og
koónust að þeirri niðurstöðu,
að árangursríkast yrði senni-
lega að bjóða forystumönn-
um Dagsbrúnar og ASÍ í
lúxusreisu til útlanda til þess
að vega upp á móti lúxusi
þeim, sem Loftleiðir höfðu
boðið sömu aðilum í. Þegar
öllu væri á botninn hvolft
væru það íslenzku komma-
foringjarnir, sem þessa stund
ina væru í beztri aðstöðu til
að koma íslenzku flugfélög-
unum fyrir kattamef.
í janúar voru kommafirétt-
irnar oftlega á forsíðum blað-
anna enda var Einar Olgeirs-
son þá hjá Ulbriaht hinum
þýzka, en þar var þá þingað
um vandamál kommaiheims-
ins. Þegar Kínverjar létu til
sín heyra hrópuðu hinir og
fussuðu, flautuðu og stöppuðu
í góLfið — og var frammistaða
Einars með þvílíkum ágaetum
að hann var sendur heim með
báða fætur í fatla. Það var þá
sem séra Benjamín byrjaði að
skrifa um sálarlífið. Hafinn
vax innflutningur á rússnesk-
um fiskibátum, en skipaskoð-
unarstjóri vildi ekki gefa
þeim blessun sína þar eð
byging þeirra gaf til kynna,
að þeir væm alls ekki ætlað-
ir til róðra. Væm aðeins til
að uppfylla 5 ára áætlunina
í bátaframleiðslu.
Menn nutu blessunar við-
reisnarinnar í ríkum mæli
meðan Krúsjeff hellti sér yf-
ir ahstraktmálara eystra og
ófært var að fljúga til Vest-
mannaeyja í tvær vikur. Flug-
vél slökkviliðsins á Reykja-
víkurflugvelli sat föst á Hafn-
arfjarðarveginum og hafði
slökkvilið vallarins ekki vak-
ið aðra eins athygli síðan Loft
leiðaskálinn brann fiorðum.
Isöld var þá hin mesta í
Evrópu og í beinu framhaldi
af henni vom heilfrystitæki
sett í togarann Narfa. Stór-
bingó var haldið í Austur-
bæjarbíói og útvarpsstjóri
gekfc á milli húsa í Vesur-
bænum til þess að athuga hve
margir hlustuðu ólöglega á
á útvarpstæki. Sleit hann
tvennum Iðunnarskóm í eftir
litsferðum þessum.
Það var líka í janúar, að
kokkur á þýzkum togara
stafck einn hásetanna með
eldhússhnífnum, þegar háset-
inn neitaði að sækja kjöt-
skrokk í kæliklefa skipsins.
Hafnaði hinn stungni í sjúbra
húsinu á Patreksfirði þar sem
hann heyrði óskalagaþátt
sjúklinga í fyrsta sinn á æv-
inni. Mestur loftþrýstingur
mældist þá í Þingeyjarsýslum
eins og nærri má geta. Þar
með lauk janúarmánuði að
mestu og hófst febrúair að
vanda.
Gerðist hættulegt að sigla
fyrir Horn í myrkri vegna ísa
og Hannes Jónsson tók þá
„fjölskylduna og hjónaband-
ið“ fyrir svo að um munaði.
Með skömmu millibili vorum
við að fá heimsókn ýmissa
austurtogara sem gleymt
höfðu veiðarfærunum heima
hjá sér og voru á hálfgerðum
flækingi umhverfis laindið
með alls kyns tækniútbúnað,
sem okkar togarakarlar könn-
uðust ekkert við. Komu þessi
skip til hafnar til að fá vatn,
kaffi og aðra munaöarvöru,
sem ekki fæst fyrir austan.
Þá fögnuðu Banir og Grikk
ir trúlofun Önnu Mairíu og
Konstantíns, en Iðja fékfc 5%
kauphæfckun. Tala óskilget-
inna barna á íslandi stóð
næstum í stað, var enn ekki
nema liðlega 25%, enda þótt
Klúbburinn hefði þá starfað
í meira en níu mánuði.
Mótorbáturinn Sævaldur
SU 2 var þá tekinn í land-
helgi í þriðja sinn í röð — og
vantaði haffærissfcírteini, lög-
sfcráningu og talstöð. Hann
var samt með trollið. Um
þær mundir fylgdist allur
floti landhelgisgæzlunnar með
Sævaldi bæði á sjó og úr lofti
og gátu aðrir veitt í landlhelgi
eftir vild á meðan. íþrótta-
menn á Akureyri voru þá
þrekmældir og kom í ljós, að
þá vantaði einnig allt — nema
þyngdina.
Tveir Vopnfirðingar sáu
furðuskepnu á hafi úti og
töldu ýmsir, að þar heifði Lúð-
víg farið. Mánafoss kom til
landsins og sigldi beint á
bryggjuna á Akureyri, en það
var fyrsti viðkomustaður
skipsins. Forstjóri Eimskips
sagði þetta gert til að bæta
þjónustuna víð' landsbyggðina
Og gerði félag bryggjusmiða
á Akureyri forsjórann að
fyrsta heiðursfélaga sínum.
Þá var Krúsjeff í óða önn að
senda listamenn sína á Klepp
þar eystra á meðan verið var
að úthluta listamannalaunum
til ýmissa Klepptækra hér á
landi. Þótti þetta sýna bétur
en nofckuð annað yfirburði
kommúnismans. Eldifimar loft
bólur komu úr vök á Lagar-
fljóti og taldi Jónas Péturs-
sonar þetta boða stórtíðindi.
Lögðust menn á bæn fyrir
austan. Drukkinn maður í
Reykjavík nefbraut þá konu
sína. Var þetta síðasta próf-
verkefni hans í Félagsmála-
skólanum, en þar nam hann
um hjónabandið. Mánafoss
kom þá til Reykj avífcur og
sigldi hvergi á en bryggju-
smiðir mótmæltu. í útlöndum
var mikið talað um hinar bil-
legu flugvélar Loftleiða, en
þær eru taldar hinar beztu í
heimi því þær fljúiga miklu
hægar en allar aðrar flugvélar
til samans — eins og Loft-
leiðamenn segja sjálfir. Flug-
félagsmenn höfðu sínar vélar
þá á skíðum á Grænlandi
vegna þess að hér var enginn
skíðasnjór. Saltfiskur var í
fyrsta sinn fluttur út í neyt-
endapakkningum til Banda-
ríkjanna og var ráðgert að
senda íslenzka fegurðardís ut-
an til að auglýsa fiskinn í
sjónvarpi vestra. Var stúikan
fyrst iátin nærast á þessari
matvælateigund í heila vifcu
og síðan send vestur, en Kan
ar endursendu hana án þess
að hún kæmi fram í sjónvarpi
og var þannig komið í veg
fyrir að markaður fyrir is-
lenzkan saltfisk væri drepinn
strax í upphafi.
Unglingar kveifctu í hinni
frægu fluigvél slökkviliðsins á
Reykjavikurflugvelli, en þá
flugvél ætluðu slökkviliðs-
mennirnir að nota til að æfa
sig á — þ.e.a.s. æfa sig að
slökkva í hennL Þar eð
slökkviliðinu var ekki til-
kynnt um þennan bruna fyrir
firam brann allt sem brunnið
gat — að vanda — og hafðist
ekki upp á sökudólgunum,
þ.e.a.s. unglingunum. Þá skutu
flugvélar frá Kúbu á banda-
ríska rækjubáta og Færey-
ingavaka var haldin í Kópa-
vogi. Var hún talin vel heppn-
uð.
í spé-
spegli
Þá gerðist einn af stóru at-
burðum ársins, er tveimur
rússneskum sendiráðsstarfs-
mönnum var vísað úr landi
eftir að þeir höfðu verið
handteiknir við eitthvert gauf
uppi við Hafravatn að nætur-
lagi. Höfðu þeir reynt að afla
ýmissa upplýsinga um rútu-
bílstjóra og vinnúkonur á
Keflavíkurflugvelli, ennfrem-
ur um herstyrk varnarliðsins.
Voru þeir með nefið niðri í
hvers manns koppi, höfðu
m. a. óskiljanlegan áhuga á
hafnarvinnunni. Talið var að
þeir hefðu hug á að koma
einhverjum sinna manna í
vinnu við affermingu á Mac-
Cormack-skipunum, sennilega
einunigis til þess að komast
yfir amerískt súkkulaði. Neit-
uðu Rússarnir öllum sakar-
giftum og urðu þá aliir vissir
um að þeir væru sekir, því
ef þeir hefðu gert „játningu“
á rússneska vísu hefðu íslend
ingar sem aðrir heiðvirðir
menn talið þá blásafclausa.
Fóru þeir hljóðlega utan en
Þjóðviljinn skipulagði píla-
grímsferðir upp að Hafra-
vatni þar sem Katlaskáldið
las úr verkum sínum á hverj-
um sunnudegi klukkan tvö,
en Rúblupresturinn vígði
Hafravatn í áföngum á sex
vikum. Hyggst komimaflokk-
urinn nú reisa sumarbúðir
fyrir línumenn á þesum forn-
helga stað.
Þá kernur mars og íslenzk
frímerki hækika í þýzkum
verðlistum um 55%, en frí-
merkjasleikjarar standa í
stað. „Mús sem læðist“ kom
út á spænsku Qg Mánafioss
sigldi brezkan fiskibát í kaf
aukna þjónustu Eknskips við
Hull. Geðbilaður m a ð u r
beitti rýtingi gegn lögregl-
unni í Reykjavik án árangurs.
og „Tengdapabbi" var sýnd-
ur á Ólafsfirði við góðar und-
irtektir. Logaði þá glatt í
Gullfossi í Kaupmannaihöfn
og skagfirzkir héldu gleðskap
að Hótel Sögu. Neytendiasam-
tökin héldu upp á 10 ára af-
mæli sitt í húsakynnum
Grænmetisverzlunarinnar. —
Stóð sú veizla í tvær vikur
og varð upphaf mikillar sam-
vinnu Neytendasamtafca og
Grænmetisverzlunar. Þá var
deilt um firamtíð Reykjavíkur
flugvallar aldrei þessu vant
og voru íbúar á Kársmesi í
Kópavogi háværir þar eð
millilandaflugvélamar voru
farnar að stinga sér undir
snúrurnar hjá frúnum. Krafð-
ist flgimálastjóri þess, að allir
snúrustólpar í Kópavogi yrðu
hækkaðir um fjögur fiet til
þess að flug undir snúrur
yrði óhindrað og skapaði far-
þegum áhöfnum flugvéla ekiki
hættu.
Brezkur háseti strauk af
togara sínum í Reykjavífc
vqgna þess að honum þótti
Esjan svo falleg og flösku-
skeyti barst til Noregs eftir
aðeins fimm mánaða ferð frá
íslandi. Rætt var um að
leggja nýja sæsímnn niður
vegna tíðra bilana og taka
upp flöskuskeytaþjónustuna,
sem talin er mun fljótvirkar;
en síma og póstþjómusta er
nú hérléndis. Þá lækkaði
sementið um 70 krónur tonn-
ið og fluttu prestar um allt
Framh. á bls. 14
við Hull. Var þar um að ræða