Morgunblaðið - 23.03.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNB LAÐIÐ
Mi3viku<3agur 23. marz 1966
l^siM'3-11-6(1
m/UFim
Volkswagen 1965 og ’66.
BÍLALEIGAN
FERÐ
Daggjald kr. 300
— pr. km kr. 3.
SÍMI 34406
SENDUM
LITLA
bílaleigan
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1300 og 1300.
Sími 1A ce 70

BÍLA LEIGA wmmm.
1 MAGIMÚSAR ■ SKIPHOLTl21 SÍMAR 21190 eftir lokun simi 40381
Straumlokur
í enska, þýzka og
ameríska bíla.
Varahlutaverzlun
Jóh. Olafsson & Co.
Brautarholti l
Simi 11984.
Fjaðrir, fjaðrablöð, hljóðkútar
púströr o.fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Sími 24180.
BO SC H
fcOKULUKTIR
BRÆÐURNIR ORMSSON
Lágniúla 9. — Sími 38820.
■yhr Farið að snjóa
Þá er hann loksins far-
inn að snjóa. Algengt var að
heyra þessa setningu á götum
borgarinnar í gærmorgun, þeg-
ar kunningjarnir hittust. Og
ekki var að heyra að mönnum
þsetti það miður, þvert á móti.
Snjórinn getur verið bölvaður
þar sem of mikið er af honum,
hann skapar samgönguerfið-
leika og tekur fyrir beit. En
hann hreinsar loftið, og þegar
birtir til léttir yfir öllu —
skammdegisdrunginn víkur
fyrir hreinviðrinu.
Þótt snjókoman hafi ekki
verið mikil ætti hún þó að
nægja til þess, að þeir, sem
hugsa til skíðaferða," ættu að
komast til fjalla, — það er að
segja, ef hann byrjar ekki að
rigna á morgun.
Hér í Reykjavík veldur snjór
inn bíleigendum alltaf vandræð
um og tjóni. Menn gæta sín
ekki fyrir hálkunni og lenda
í árekstri „án þess að geta nokk
uð við því gert“. Það er að
minnsta kosti venjulegasta við
kvæðið, þegar skaðinn er skeð-
ur. En þetta stafar eingöngu af
því, bve latir menn eru við að
setja keðjur undir bíla sína.
Stafar sú leti kannski af því,
hve fljótt veður skipast hér í
lofti, þótt keðjufæri sé í dag
eru allar götur auðar á morg-
un og keðjurnar aðeins settar
undir til að taka þær undan aft
ur. En sú aukafyrirhöfn borgar
sig, og þeir, sem koma með
klesstan bíl heim, naga sig í
handarbökin.
i<- Snyrtisérfræðingar
Velvakanda hefur borizt
eftirfarandi bréf frá Margréti
Hjálmtýsdóttur, formanni Sam
bands íslenzkra fegrunarsér-
fræðinga:
„í pistlum Velvakanda síðast
liðinn sunnudag er spurning frá
einni, sem heima situr, um
hvað sé snyrtisérfræði. Ég vil
með ánægju reyna að svara
því. Snyrtisérfræði er, eins og
nafnið bendir til, lærdómur
um snyrtingu. Snyrtisérfræðing
ur er þess vegna manneskja,
sem hefur lært að snyrta fólk.
Atvinna „snyrtisérfræðinga“
og „fegrunarsérfræðinga“ (skön
hedsexperta, beauty-specialista)
er frjáls atvinna hér á landi og
mun svo víðast vera. Erlendis
eru margir og mismunandi skól
ar þar sem kennd er fegrunar-
sérfræði að meira eða minna
leyti og á mislöngum tíma. I
þeim skólum er veita bezta
kennslu í fegrunarfaginu eru
kennd þessi fræði: Líkams-
fræði, (anatomi), sérstaklega
um bein, vöðva og húð, að
þekkja algenga húsjúkdóma og
að leita álits læknis um alla
húðkvilla og að gæta þess að
fara aldrei út fyrir ákveðin
mörk í sínum verkahring. Slík
fræði eru kennd af læknis-
menntuðum mönnum og próf-
uð af lækni. — Nudd og- að
gefa andlitsböð, um rafmagns-
tæki í þágu fegrunarlistarinn-
ar, snyrtingu alls líkamans, um
þrifnað, heilbrigðisfræði, lík-
amsæfingar, klæðnaðarlist,
framkoma, umgengni á snyrti-
stofum og fleira.
Út úr þessum skólum koma
svo nemendurnir mismunandi
færir í sinni grein eins og geng
ur. Starfið er mjög ábyrgðar-
samt og náin þjónusta. Og er
nauðsynlegt að fylgjast vel með
nýjungum og má segja að í sam
bandi við starfið sé fegrunar-
sérfræðingurinn alltaf að læra.
Ég vil ráðleggja fólki, sem
hefur áhyggjur vegna útlits
síns að leita ráða hjá sérmennt
uðu fólki, helzt lækni persónu
lega, ef þess er kostur áður en
það gerir tilraunir með fegrun
arlyfj auppskrif tir “.
it Lokaðar úti
„Tvær óánægðar“ skrífa;
Kæri VelvakandL
Þannig er mál með vexti,
að ég og vinkona mín leigjum
herbergi á fyrstu hæð í húsi hér
í borg. Morgunn einn gleymd-
um við lyklunum inni í her-
berginu, vorum því miður ekki
búnar að útvega okkur aðra
lykla þar sem við vorum ný-
lega fluttar, og gátum ekki náð
í konuna sem leigði okkur, hún
var ekki heima. Við þekktum
ekki neinn þarna í nágrenninu,
sem við gátum beðið um hjálp,
og fórum þess vegna niður á
lögreglustöð og ákváðum að
biðja einhvern vörð laganna að
hjálpa okkur með að opna lás-
inn með einhverjum ráðum. —
Gluggi var á herberginu, sem
sneri út að götunni, og var
hann ekki alveg lokaður. Ef
við hefðum haft stiga, eða eitt-
hvað til að standa upp á, mynd
um við líklega hafa getað opn
að gluggann. En nóg um það.
Þegar við komum niður á lög
reglustöð sat þar fyrir maður
óeinkennisklæddur, sem virtist
vera þarna til að veita fólki upp
lýsingar. Við skýrðum honum
frá erindi okkar, og báðum
hann hjálpa okkur. En hann
kvað nei við, og sagði að lög-
reglan hefði engin tæki til að
opna smekklása. Við sögðum
honum frá glugganum, en hann
sagðist ekki hafa neinn mann-
skap, hann gæti ekkert gert
fyrir okkur. Þetta þótti okkur
dálítið skrýtið, við héldum að
það væri í verkahring lögregl-
unnar að hjálpa fólki sem lenti
í svona vandræðum. Sem sagt:
við urðum að leita eitthvað ann
að ef við ætluðum að fá ein-
hverja aðstoð. Látum nú vera
að þeir hafi ekki tæki til að
oþna smekklása, sem annars
ætti ekki að eiga sér stað, en
út yfir tekur að þeir skuli ekki
gera heiðarlega tilraun til þess
að reyna að opna, a. m. k.
gluggann. Þess vegna langar
okkur til að vita hvert maður
eigi að snúa sér þegar svona
lagað kemur fyrir, ef ekki til
lögreglunnar''
-- XXX --- '
Þessi frásögn kemur Velvak-
anda mjög einkennilega fyrir
sjónir — og hlýtur um ein-
hvern misskilning vera að
ræða. — Ég veit einmitt til
þess að lögreglan hefur aðstoð
að marga við að opna læstar
dyr eða verið mönnum hjálp-
leg við að komast inn í læstar
íbúðir sínar á annan hátt.
Vágesturinn, sem
dr. Jón Dúason var-
aði við árið 1938
Hér kemur svo bréf um
minkinn:
„Velvakandi góður.
Hvenær, sem ég hef lesið eitt
hvað í blöðunum undanfarin ár,
um minkinn, hef ég hrokkið
við sem væri ég stunginn og allt
af langað til að leggja þar orð
í belg, en vanrækt það samt.
Margir hafa varað við þessum
vágesti, og nú kom í Morgun-
blaðinu hið ágæta bréf Sigur-
laugar Björnsdóttur. Áreiðan-
lega hugsa margir eins og hún.
Fyrir örfáum árum var í dag-
blöðunum frétt á þessa leið: —■
„Búið að drepa á þriðja þúsund
minka og refi á árinu. Kostnað
urinn á þriðju milljón kr.“. Ár-
ið 1951 sögðu blöðin frá því, að
minkur hefði rifið svo hest, að
honum varð að lóga.
Sumarið 1938 skrifaði dr. Jón
Dúason grein í Vísi, um mink-
inn. Það var skýr rödd hróp-
andans. Sú viðvörun var orð í
tíma talað og hefði átt að
nægja til að gera alla lands-
menn óttaslegna við þennan
skæða vágest. En hér fór sem '
oftar, menn tregir til að taka
viðvörunum, sérstaklega ef pen
ingur er annars vegar. Menn
með krónuaugu eða dollaraaugu
sjá aldrei annað en hagnaðinn,
hversu miklu tjóni eða mörg-
um slysum, sem áhugamál
þeirra kunna að valda. Pening
urinn blindar, fer þá líka stund
um svo, að það sem á að verða
gróði, verður aðeins tap.
Við skulum heita á allar góð-
ar landvættir að verja okkur
fyrir ágangi meiri rándýra en
við þegar höfum í landinu. —
Hirðusémi okkar um fullkomna
gát við minkarækt getum við
alls ekki treyst.
Tvær óánægðar"
Pétur Sigurðsson, ritstj.“
iðarnavinafélagið Sumargjöfi
Forstöðukonustaðan við leikskólann í Barónsborg
er laus til umsóknar. Æskilegt er að forstöðukonan
geti tekið til starfa upp úr miðjum maí. Umsóknir
sendist skrifstofu Sumargjafar Fornhaga 8 fyrir
15. apríl n.k.
i LITAVER hf.
ÚTI - INNI
MÁLNING 'I ÚRVALI
Alltaf eru þeir fleiri og fleiri sem hagnýta
sér hin hagkvæmu viðskipti í LITAVER,
Grensásvegi 22 og 24.
— SÍMAR 30280 — 32262 -
LITAVER hf.
Rafvirkjameistarar
Óska að komast að við rafvirkjanám. Ég hefi gagn-
fræðapróf, hefi unnið í vélsmiðju og er m. a. vanur
bæði logsuðu og ráfsuðu. Aldur 19 ár. Verkamanna-
kaup æskilegt. Upplýsingar í sima 38371 á kvöldin
eftir kl. 20,30.
Óskast til leigu
Óskum að taka á leigu 2—3 skrifstofuherbergi, helzt
í miðbænum. — Einnig óskum við að taka á leigu
geymsluhúsnæði ca. 50 ferm. — Tilboð sendist
afgr. Mbl., merkt: „Skrifstofuhúsnæði — 8801“.
Lítið skrifstofu- eða
verzlunarhúsnæði
til leigu. Tilboð merkt: „Laufásvegur
sendist afgr. Mbl. fyrir 26. þ.m.
9524*