Morgunblaðið - 18.03.1967, Blaðsíða 22

22
KÖHGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUH 18. MARZ 1967.
Elísabet Halldórsdóttir
Minning
Mínir vinir fara fjöld
feigðin þessa heimtar köld
ég kem á eftir kannski í
kvöld
með klofinn hjálm og
rofinn skjöld
brynju slitna, sundrað sverð
og synda gjöld.
Mér fltaug þetta erindi Bólu-
Hjálmars í hug, er ég frétti lát
vinkonu minnar, Elísabetar Hall-
dórsdóttur, en hún lézt á sjúkra-
húsi Hvítabandsins þann 10.
þ.m. Hún var ein sú persóna,
sem enginn getur gleymt, sem
eitt sinn kynntist henni. Hún
var greind kona og geðprúð og
svo góðviljuð að blámi himins-
ins vaeri bjartari og skyn sólar-
innar heitara í návist hennar.
Aldrei heyrðist hún æðrast, þótt
•tundum blési á móti, eins og oft
vill verða á langri leið. Við
hlið vina sinna stóð hún traust
og trú og miðlaði þeim því, sem
hjarta hennar var ríkast af,
tryggð og kærleika.
Elísabet var fædd í Magnús-
skógum í Dalasýslu þann 13.
september árið 1900. Hún var
dóttir hjónanna er þar bjuggu,
Ingibjargar Sigriðar Jónsdóttur
og Halldórs Guðmundssonar,
sem nú eru bæði látin. Elísabet
ólst upp í foreldrahúsum í stór-
um systkinahópi, og byrjaði því
fljótt að taka þátt í störfum til
hjálpar á heimilinu, og hélt þvi
áfram þótt hún yrði uppkomin,
og stundaði þá atvinnu utan
himilisins að vetri til. Þá var
hún á sumrin heima við störf
sem áður, þar til hún kynntist
eftirlifandi manni sínum, Sig-
urði íshólm, sem þá var ekkju-
maður og átti börn. Stjúpbörn-
um sinum reyndist hún með
slíkum ágætum að þess eru fá
dæmi. Ég veit að þegar þau
líta yfir liðinn dag, þá minnast
þau stjúpmóður sinnar með sömu
orðum og skáldið Einar Bene-
diktsson, minnist móður sinnar:
Til þín bar ég mín brot og
minn harm
þú brostir með ljúfum sefa,
þá vógst þú upp björg á þinn
veika arm
þú vissir ei hik eða efa
í alheim ég þekkt hefi einn
einasta barm,
sem allt kunni að fyrirgefa.
Etísabet og Sigurður eignuðust
þrjá syni, sem ajlir eru á lífi.
Halldór, fæddur 11. 7. 34, hann
er vélstjóri á m/s Hofsjökli,
kvæntur og á 3 börn. Kristinn,
fæddur 29. 12. 1940 og Harald,
fæddur 31. 8. 1947.
Þungur harmur er nú kveðinn
að sonum hennar og sonartoörn-
um, sem eiga á bak að sjá ást-
rikri móður og ömmu. Þau
munu án efa taka undir með
orðum skáldsins, sem þannig
kvað:
f>á kvaddi ég þig móðir mín
en mildin þín
fylgdi mér alla æfi.
Eiginmaðurinn aldurhniginn
á nú á bak að sjá traustustu
uppistöðu lífs síns, sem sannaði
honum svo gjörsamlega orð ritn-
ingarinnar, góð kona er gulli
betrL Þakkar samfylgdina, og
veit að bak við móðuna miklu
bíður trausta trúfasta konan
hans þegar hann verður kallað-
ur að leiðarlokum.
Kæra vinkona, við sem áttum
því láni að fagna að njóta sam-
fylgdar þinnar, biðjum konung
lífsins að launa þér allt það,
sem þú hefur fyrir okkur gjört.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi, hafðú þökk fyrir allt og
allt.
Sigurunn Konráðsdóttir.
Óskar Eyjólfur Gunn
ursson — Minning
Eiginmaður minn,
Þorgeir Daníel Lúðvíksson,
frá Fáskrúðsfirði,
andaðist 13. þessa mánaðar að
Elliheimilinu Grund. Jarðsett
verður miðvrkudag 22. marz,
kL 3, frá Fossvogskirkju.
Kristín Jóhannesdóttir,
börn og barnaböm.
Kveðja frá foreldrum
og systkinum.
Barnið mitt kæra, blessuð sé þín
minning,
brosin þín öll og hvert þitt gengið
spor.
Þökk fyrir alla ástúðlega
kynning,
á okkar veg þú breiddir sól og
vor.
Sorg er í hjörtum, sumarblómin
fölna
sólbjartar vonir byrgir raunaský,
eins og á haustin grænu grösin
sölna.
Guð minn, til þín í angist minni
ég flý.
Gef þú mér styrk að bera þessa
byrði
blessaðan son að kveðja í hinzta
sinn.
í þínum augum var hann mikils
virði
þú vildir fá hann til þín, dreng-
inn minn.
Hvað er sælla en vita á drottins
vegi
vininn, sem hvarf svo ungur
héðan braut.
Nú lifir hann við ljóma af nýjum
degi
í Ijóssíns heimi fjarri allri þraut.
Elsku bróðir, allt við þakka
rnegurn
ástarkveðju systkin færa þér.
Þína kæru minning eftir eigum
er ævi þinni lauk á jörðu hér.
Vertu nú sæll og sértu guði
falinn,
sonur og bróðir, hjartans barnið
mitt.
Þótt jarðlífsþráður sé í sundur
kalinn
í sálum okkar lifir nafnið þitt.
R. G.
Árni Ásgeirsson
Minningurorð
VIÐ urðum harmi slegin, er
skyndilega varð uppvíst, að Árni
Ásgeirsson væri haldinn alvar-
legum sjúkdómL er leiddi hann
til dauða hinn 4. þ. m. kl. 15:00
eftir íslenzkum tíma. Jarðarförin
fór fram hinn 7. sl. Árni heitinn
var bróðir forsfta íslands, herra
Ásgeirs Ásgeirssonar.
Listhög var þess mærings mund,
máttug greindar hreysti.
Orðprúður á æðru stund,
allra vanda leystL
Þannig gæti ég bezt í fæstum
orðum lýst Árna ÁsgeirssynL
Margir, sem þekktu hann, vissu
um listræna hæfileika hans.
Hann teiknaði vel, skar út og
málaði bæði á unga aldri og
manndómsárum. Sérhvert verk-
legt viðfangsefni lék í höndum
hans og bar aðalsmerki með-
fæddra, listrænna hæfileika.
Óvenjulega glöggri greind var
hann gæddur. Svo virtist sem
viðfangsefnin lægju algjörlega
opin fyrir honum — svo mjög,
að ég skynjaði oft athöfn vitund-
ar hans áður en hann leiddi orð
að því, sem um var að ræða. í
rökræðum gerði hann oft svo
glöggar og hárfínar athugasemd-
ir, að unun var að hlýða, og
fremur þó að sjá, hvernig hugur
hans starfaðL
Víðlesna-ri var hann flestum
þeim, sem ég hef verið samtíða
og var ótrúlega vel að sér um
hin fjölbreyttustu og fjarskyld-
ustu mélefni. Þetta fundu þeir
bezt, sem áttu þess kost að sitja
''""'HTn einum þar, sem hann
opnaði hug sinn um dýpri hugð-
a. íug var einn þeirra og tala
því af persónulegri reynslu. Á
slíkum stundum kom vel í ljós
innri auðlegð, sem venjulega var
prúðlega hulin, og almenningur
hafði litla hugmynd um. Minni
hans var svo gott, að hann mundi
allt, sem hann ‘las. Þannig kunni
hann t.d. ótrúlega mikið af ís-
lenzkum ljóðum, sögum og vís-
t Sonur okkar t Jarðarför föður okkar
Sigurjóns Sigurðssonar
Hörður Hlíðarvegi 25, ísafirði, lézt 15. þ. m. fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 20. marz kl. 1Ö,3Ö f. h. Jarðarförinni verður út- varpað. Blóm afþökkuð.
Sigriður Ásgeirsdóttir, Sigrún Sigurjónsdóttir,
Jón Valdimarsson. Magnús Sigurjónsson.

Útför eiginmanns míns, föð-
ur, tengdaföður og afa,
Tryggva Siggeirssonar,
fer fram frá Dómkirkjunni
mánudaginn 20. marz kl. 3 e.h.
Lára Guðlaugsdóttir,
Helga Tryggvadóttir,
Agnar Tryggvason,
Lára Þorsteinsdóttir
og bamabörn.
Þökkum auðsýnda samúð
við andlát og jarðarför konu
minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
Kristínar Magnúsdóttur,
Langeyrarvegi 15, Hafnarfirði.
Magnús Magnússon,
börn, tengdabörn
og bamabörn.
- VAKA
Framhald af bls. 2
samtaka í alþjóðlegu stúd-
entastarfi og hvetur til frek-
ari eflingar þess. Ráðstefn-
an fagnar aðild færeyskra
stúdentasamtaka (Meginfelags
Föroyskra Stúdenta) að nor-
rænni stúdentasamvinnu.
Landhelgismál
Enda þótt mikilsverðum á-
fanga sé náð í landhelgismál-
inu vill ráðstefnan vekja at-
toygli á, að endanleg lausn
þess er ekki fengin og athuga
verður hvort ekki sé tíma-
toært að fiskveiðilögsagan
Verði færð út með friðun alls
landgrunnsins í huga.
Víetnam
I Víetnam er háð bar-
átta alheimskommúnismans og
hins frjálsaheims. Víetnamska
þjóðin hefur orðið fórnarlamb
þeirrar blóðugu baráttu. —
Hryðjuverkum Víetkong er
of og tíðum beinlínis beint
gegn saklausum borgurum.
Bandaríkjamenn hafa gert
sprengjuárásir á fbúðahverfi í
N orður-Víetnam.
Víetkong, sem einnig er
■nefnd þjóðfrelsishreyfing, lýt-
ur stjórn kommúnista. Tak-
mark hennar er að leggja S-
Víetnam undir yfirráð komm-
únista, her Norður-Víetnam
toerst við hlið Víetkona-her-
manna. Sovétríkin, Kína og
önnur kommúnistaríki styðja
toernaðarátök Norður-Víetnam
á allan hátt. Ofbeldi kommún-
ista olli íhlutun Bandaríkj-
anna og fleiri ríkja, en Banda-
ríkjamenn höfðu skuldbundið
sig til að verja Suður-Víetnam
gegn árásum. Hörmungar hins
toryllilega stríðs virðast vaxa
með degi hverjum.
Nauðsyn samningsviðræðna
Um frið verður æ brýnni.
Harma ber þrákelknislega af-
atöðu ýmissa stórvelda til
■friðarumleitana, einkum Kína.
Skilyrði samningaumræðna
toljóta að vera þau, að báðir
áðilar láti af árásum, sprengju
árásum á Norður-Víetnam
verði hætt og vopna og liðs-
flutningar frá Norður-Ví-
etnam verði hætt og vopna-
og liðsflutningar frá Norður-
Víetnam stöðvaðir. Efnt verði
til nýrrar Genfar-ráðstefnu
með þátttöku allra stríðsaðila.
Alþjóðlegt stúdentastarf
Ráðstefnan bendir á mikil-
vægi þátttöku Stúdentaráðs
Háskóla íslands í alþjóðlegu
stúdentasamstarfi, svo sem
aðild að International Stúdent
Confrence og samstarfi nor-
rænna stúdentasamtaka.
Ráðstefnan telur íslenzkum
stúdentum nauðsynlegt, að
fylgjast ávallt gaumgæfilega
með málefnum erlendra stúd-
entasamtaka í sókn þeirra
(fyrir aukinni menntun, menn-
ingu og hagsæld stúdentóu
Ég þakka ðllum þeim, sem á einn eða annan hátt
sýndu mér vinarhug á sjötugsafmæli mínu.
Sigurjón Þ. Árnason.
um, er hann lærði hér heim»
sem drengur og unglingur.
Sem persónuleiki var hann sér
stæður, traustur og stefnufastur.
Við hann áttu ágætlega orð
skáldsins:
Það er hollt að hafa átt
heiðra drauma vökunætur,
séð með vinum sínum þrátt
sólarrönd um miðja náitt,
aukið degi í æviþátt,
aðrir, þegar stóðu á fætur.
Hann hélt jafnan venju sinni að
ganga snemma til náða, þótt aðr-
ir sætu um kyrrt, er lengur vildu
vaka. Klukkan fjögur til fimm
reis hann úr rekkju, erjaði garð
sinn, sló grasflatirnar, ryksugaði
húsið og haÆði morgunverð reidd
an þeim, er seinna fóru á fætur.
í hversdags umgengni var
hann hlédrægur og orðfár. Þetta
þýddi þó ekkL að hann hafi ver-
ið einrænn og fáskiptinn. Bezt
kom það í ljós, er hann var gest-
ur eða hafði gesti sjálfur. Dáðist
ég þá oft að honum, þessum dag-
farshljóða og fátalaða manni,
hve reifur hann var, tók þátt i
og lífgaði samræður með glögg-
um og hótfyndnum atlhugasemd-
um sínum. Kom þá vel í ljó*
gnótt þekkingar hins víðlesna
manns. Hann kunni vel að blanda
geði við aðra menn.
Liðlega tvítugur fluttist Árnl
heitinn til Bandaríkjanna, stofn-
aði þar heimili og bjó þar ætíð
síðan. Eftirlifandi kona hans er
Kristín Ásgeirsson, Jónsdóttir
Antonssonar. Fjögurra barna
varð þeim auðið, er öli lifa föður
sinn. Elzt þeirra er Sólveig,
hjúkrunarkcma, Jón Ásgeir, lög-
fræðingur, PáÚ, gleraugnasmið-
ur, og Árni Gunnar, tannlæknir.
Heimili þeirra var staðsett á fag-
urrL skógivaxinni klettaíhæð í út
borg frá Boston. Þar undi Áml
bezt, því hann var mjög heima
kær. Ha-nn var smiður góður og
haíði byggt hús sitt sjálfur.
Heimilið stóð jafnan opið íslend-
ingum, sem áttu þar ferð um eða
dvöldu við nám, og var hið mæt-
asta minnismerki íslenzkrar þjóð
menningar og rausnarskapar öll-
um, sem þar gengu úit og inn.
Arni heitinn fylgdist ávaHt
gjörla með málum hér heima og
tók þannig þátt í sögu lands sín»
og baráttu þjóðar sinnar. Við,
sem bezt þekkjum, vitu-m, að með
dauða hans er einn hinna allra
beztu sona íslands fállinn.
Nú er skarð fyrir skildL
skilja það fæstir menn.
Ó, hvað ég, ó, hvað ég vildi
eiga þig enn
á lífL lifa og njóta
listar þinnar. Ókunn
málefni með þér brjóta
margvíslega í grunn.
Víst get ég sagt með sanni,
— sú ér játningin ber:
AJ engum einstölkum manni
annað eins lærði sem þér.
Við samhryggjumst ástv!n-!
um okkar f jær og nær vegna
fráfaUs okkar kæra föður,
tengdaföður og afa.
Sólveig,
Jón Hj. Jót
og bönnn.