Morgunblaðið - 05.06.1968, Síða 12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. JÚNÍ 1 í>68
Hér á að vera baðströnd Reykvíkinga
Tekið móti þeim er vilja
njóta sunds og sólar
enn mun sú upphaeð hækka, þar
sem ýmsum frágangi er ólokið.
Vonandi munu þeir fjármunir
fást endurgreiddir með vöxtum
Ég flyt forstöðumanni, starfs-
mönnum og sundlaugargestum
heillaóskir og fel íþróttaráði
Reykjavíkur stjórn lauganna og
þvert yfir götu, og raunar ekki
lengra en upp í ós elztu Laug-
arinnar, en þar voru mörkin ó-
glögg milli Laugalækjarins og
sundlaugarinnar sj álfrar. Þar
var leðja og leirbotn, slýgróður
og spriklandi álar, þegar við
hleyptum úr Lauginni á hálfs
mánaðar fresti. Engum varð
meint af slýinu, sém var nánast
vítamíngróður, og álana seldum
Á laugardag fór fram vígslu-
hátíð nýju sundlauganna í Laug-
ardal- Viðstaddir voru margir
gestir, forseti íslands, borgar-
stjóri Reykjavíkur og Edinborg
ar, ráðherrar, borgarfulltrúar,
forvígismenn iþróttamála og
fjöldi fólks.
Úlfar Þórðarson formaður
Laugardalsnefndar bauð gesti vel
komna og í ávarpi er hann flutti
rakti hann störf Laugardals-
nefndar sem sett var á laggirn-
ar 1943 og hafði það hlutverk
að sjá um byggingu íþróttaleik-
vangs Reykjavíkur, sundlaug og
útivistarsvæði. Hann kvað þá
hafa verið dapurlegt um að lit-
ast í Norðurálfu, styrjöld um
alla álfuna og hörmungar mikl-
ar. En hér hefðu ráðið bjart-
aýnismenn sem höfðu löngun til
að sigrast á erfiðleikunum og
íiú blasa mannvirkin hér við,
ieikvangur, íþróttahöll og í dag
er sundlaugin opnuð. Hún á í
> 1. lagi að vera sundlaug almenn-
ings, í 2. lagi til sundkennslu
og í 3. lagi vettvangur vettvang-
ur sundkeppni á alþjóðamæli-
kvarða.
Hér á að vsra baðströnd Reyk
víkinga, sagði Úlfar. Hér verður
tekið á móti öllum, sem vilja
njóta sunds og sólar, bæta sér
upp langan vetur og njóta heilsu
samlegrar útiveru og íþróttar.
Síðan lýsti hann mannvirkinu
og gat þá fyrst um hreinsitæki
laugarinnar, sem væri það stærsta
sem til væri að minnsta kosti
í Evrópu. Þetta eru fyrstu hreinsi
tækin sem nota ísl. kísilgúr.
; Laugin er öll lögð frostheldum
flísum og lagning þeirra hefur
; oft tafizt og truflast vegna ó-
hagstæðrar veðráttu. Um laugina
sagði Úlfar m.a.:
jf Um aðra lýsingu á lauginni
sem úlfar rakti vísast til skrifa
'íí Mbl. sl. laugardag.
Að lokum þakkaði Úlfar öll-
um sem að verkinu hefðu unnið
og þó sérstaklega borgarstjóran-
um í Reykjavík fyrir ómetanlega
aðstoð við nefndina við byggingu
lauganna.
Borgarstjórinn, Geir Hallgríms
son tók næstur til máls og sagði:
\ Nær öld er liðin siðan Sig-
4 urður Guðmundsson málari kom
fyrst fram með þá hugmynd að
reisa íþrótta- og útivistasvæði
Reykvíkinga í Laugardal.
Mestanhluta þess tíma hefur
sund verið hér stundað, en lengi
við frumstæð skilyrði. Sundlaug-
arnar, sem lokað var á hádegi
í dag hinum megin Sundlaugar-
vegarins, eru þó búnar með
sæmd að þjóna bæjarbúum í 60
ár.
Sú nefnd, sem Bæjarstjórn
Reykjavíkur kaus fyrir aldar-
fjórðungi til að skipuleggja og
stjórna mannvirkjagerð í Laug-
ardal, skilar nú af sér störfum
með glæsibrag eftir að hafa stjórn
að gerð íþróttaleikvangsins og
nýrrar fullkominnar sundlaugar.
Ég þakka formanni hennar,
Úlfari Þórðarsyni borgarfulltrúa
og Guðmundi Gíslasyni sund-
kappa og Jens Guðbjörnssyni
forstöðumanná miiki'l og góð
störf, en Jens hefur starfað í
nefndinni frá upphafi. Jafnframt
þökkum við vyrrverandi formönn
um Laugardalsnefndar, Gunnari
Þorsteinssyni hrl. og Jóhanni
Hafstein ráðherra, er lengst veitti
starfinu forystu, leiðsögn þeirra,
og við minnumst með virðingu
látinna frumherja úr Laugardals
nefnd, Erlings Pálssonar, Bene-
dikts G. Waage og Sigmundar
Halldórssonar.
Við þökkum Einari Sveinssyni
arkitekt vandað og veglegt verk,
ráðunaut Laugardalsnefndar, Þor
steini Einarssyni íþróttafulltrúa,
og öllum iðanaðarmönnum og
öðrum, er hafa starfað og stuðl-
að að því að koma mannvirki
þessu upp.
Borgarbúar hafa greitt til þessa
mannvirkis 58 milljónir króna og
Ræðumenn við vigsluna: Úlfar
og Gísli Halldórsson.
og vaxtavöxtum, og þetta mann-
virki vera sundíþróttinni sú lyfti
stöng, sem í senn eflir íslenzka
sundkappa til að halda merki
íslands hátt á lofti utan- sem
innanlands og hvetur umfram
allt Reykvíkinga almennt til sund
iðkunnar til hollustu og hreysti-
auka ungum sem öldnum.
Sín hvoru megin Sundlaugar-
vegar má nú líta gamla og nýja
tímann. Þótt við vonum ávallt,
að hið nýja taki hinu gamla fram,
á ég þá ósk, að nýja mannvirkið
megi reynast Reykvíkingum jafn
vel og það gamla, sem margir
kveðja nú með söknuði og þökk
fyrir veittar ánægju- og hress-
ingarstundir.
Þórðarson, Geir Þórðarson, Ásg eir Ásgeirsson, forseti íslands,
leyfi mér að biðja tignasta og
tryggasta sundlaugagest Reykja
víkur að lýsa Sundlaugarnar opn
ar almenningi til notkunnar.
Ég bið forseta fslands, herra
Ásgeir Ásgeirsson, að taka til
máls.
Forseti íslands, hr. Ásgeir Ás-
geirsson, flutti skemmtilega
ræðu fléttaða frásögnum um at-
burði í gömlu laugunum.
Góðir áheyrendur!
Ég verð fúslega við þessum
tilmælum borgarstjórans í
Reykjavík.
Þetta eru fardagar fyrir okk-
ur marga, sem nú kveðjum okk-
ar gömlu laug og flytjum í nýja.
En það er ekki langt að flytja,
>
Sundsvæðið. Jón Pálsson stjórnar sýningu skólabarna.
við dönskum, því enginn íslend-
ingur lagði sér slíkt til munns.
Sundskýlið stóð í miðri Laug-
inni á stólpum, djúpt öðru meg
in, en grunnt hinu megin. Þar
voru mikil ærsl, hrindingar —
og góður félagsskapur. Þetta
var hinn bezti leikvöllur — og
svo er enn um laugar í okkar
höfuðstað, Reykjavík, sem Ing-
ólfur nefndi svo, eftir hinum ný-
stárlegu reykjum hér í Lauga-
dalnum. Landið sjálft hafði áð-
ur hlotið sitt nafn, ísland eftir
horfelli Hrafna-Flóka. En bæði
eru nöfnin góð og okkur hug-
fólgin í þessu landi elds og ísa.
Þessar minningar eru frá því
fyrir 66 árum, þegar ég kom
fyrst hingað og lærði allt, sem
ég kann til að bjargast í vatni
og á sundi á 2 til 3 vikum hjá
frænda mínum Páli Erlingssyni.
„Þú ert upp alinn í flæðarmál-
iniu,“ saigði Pál'l og gaf mér tvær
krónur, sem var hans dagkaup,
fyrir að sýna Birni Jónssyni og
Birni Kristj ánssyni árangur sinn
ar kennslu. Hann átti árlega í
vök að verjast um kaup sitt
við sparsama bæjarstjórn.
Við félagarnir kveðjum okk-
ar gömlu Laug með viðkvæm-
um, þakklátum huga. Einu sinni
var hún ung, en nú er hún orð-
ið skar, gamalt hró, og fúið allt
tréverk. Nú er hún öll, og verð-
ur grafin undir vegakerfi bæj-
arins. En jafnframt fögnum við
Framh. á bls. 23
\
Hafnarfjarðarkaupstaöur 60 ára
* Hafnarfjarðarkaupstaður átti
60 ára afmæll 1. júní sl. og
minntist bæjarstjórn Hafnarfjarð
ar þessara timamóta með hátíðar
fundi þann dag.
Fundurinn hófst kiktkikan 14.00
og flutti Árni Gunnlaugisson, for-
seti bæjarstjómar, fyirst ávarp.
Síðan var samþykkt tillaga bæjar
náðis þeas efniis, að láta hailida á-
fram ritun á sögu bæjarins til
ánsins 1968 á kostnað bæjairsjóðs,
og að samtímis verði enduirpnent-
aður og getfinn út fyrsti h'kxti af
aögu Hafnaifjarðar, sem Sigurð-
uir Skúlason ritaði, og náði fraim
táíl ársins 1933. Þá flutti Kristján
Dýrfjörð kaupstaðnum frumort
ljóð og frú Sólveig Eyjólfsdóttir
færðd bænum að gjöf krónuir 25.
000 frá slysavaTnadeildinn Hraun
prýði. Ska/1 fé þessu varið till
kaupa á öryggiiisútbúmaði fyrir
barnaieikvelli í bænum. Hatfnar-
fjarðarbæ barst einnig peninga-
gjöf, sem gefin var til mdnningar
uim Guðbjörn Gíslason, fró Mið-
dal, og skal henni varið til styrkt
ar æskulýðsmálum í Hafnarfirði.
Að lokium las Árni GunmLaugs-
son, fonseti bæjarstjórnax, upp
þær heillaikveðjur, sem bænum
bárust í tiiefni afmæliBirLS.
í ávarpi sínu í upphafi fundar-
ins sagði Árni Gunmlaugsson
m.a.:
„Merkustu tímamót í sögu
Hafnarfjarðar eru bundin 1. júní
árið 1908. — Þann dag gengu í
giMi iög um bæjarstjóm í Hafn-
aTfirði, sem kváðu á um, að
Hafnarfjörður skuli vera lög-
sagnarumdæmi út af fyrir sig
með kaupstaðarréttindAJim. — Þá
fóru jafnframt fram fyrstu kosn-
ingarnar til bæjarstjórnax og
kosnir 7 bæjarfulltrúar, en árið
1912 var þeim fjölgað í 9. —
Lamgvinn réttindabarátta íbú-
anna í Hafnarfirði hafði borið
árangur. — Gskir þeirra uim að
mega ráða sjálfix stjórn mála í
sinni heimabyggð voru orðnair að
ver.uleika. Ekki vannst þó sigur
í þessu máli átakalaiust. Þamnig
hafði fruimrvarp til 'laga um bæjar
stjórn í Hafnarfirði vexið tvívegis
fellt á Aiþin.gi, árið 1903 og 1905,
áður en það náði fram að ganga
árið 1907. — Nefna mætti marga,
sem lögðu sig fram í þesisari bar-
áttu fyrir Hafnarfjörð, en þvl
verður sleppt í þetta sinn. —
Með tilkorou kaiupstaðarétt-
inda fyrir Hafnarfjörð rofnuðu
stjórnartengsli við Garðahrepp,
en Hafnarfjörður hafði áður
heyrt undir þann hrepp oig enn
fynr hinn forna Álftameshrepp,
en árið 1878 hafði homum verið
skipt í Bessastaða- og Garða-
hrepp. — Þótt lengi hafi verið
búið að deila út af aðskidnaðar-
mál nu og sjónarimið lengi vel
verið mjög skipt, fékk roáilið þó
að lokum þann farsæla endi, að
hreppsnefndin í Garðahreppi fór
þess á leit árið 1903, að löggjafar
valdið veitti Hafnarfirði kaup-
staðairréttindi." —
Ávarpi sínu lauk forseti bæjar-
stjórnar með þessium orðum:
„Mættu Hafnfirðingar jafnan
í anida samhjálpar og góðs sam-
starfs geta unnið að framgangi
sem flestra velferðarmála bæjax-
félagsiras. Megi Hafnarfjörður
biómgast og dafna þeim til bless-
unar og aukinnar hagsældax, sem
staðinn búa. — Megi hann ávalilt
vera skjól þegnum sínum og feg-
urð fjarðarins yndi ölliuim þeim,
sem hann sækja heim. Megi minn
ing frumherjanna, seim kaupstað
inn skópu og þeirra forustu
manna, sem á eftix komu, verða
okkuT leiðarljós og hvatning til
dáða í meðferð oft ag tíðum
vandasamra mála. — Megi það
takast að treysta þann grundvöll
atvinnulífs, sem bærinn okkar
um aMaraðir hefix bygigzt á og
jafnframt halda inn á nýjax
brautir til að tryggja siem bezt
afkomuöryggi Hafrufirðinga í nú-
tíð og framtíð. —
Ég vil biðja bæjarfulltrúa og
aila viðstadda að rísa úr sætum
og votta með því virðingu og
þökk öllum Hafnlirðingum, seim
okkur eru horfnix, en bæjarfélagi
sínu þjónuðu vel, og uim leið
minnumst við á þöglan hátt Hafn
arfjarðarkaupstaðar 60 ár.a.“ —
Bæjarstjórn Hafnarfjarðar á hátíðarfundinum. Frá vinstri: Árni Grétar Finnsson, Hjörleifur
Gunnarsson, Vilhjálmur Skúlason, Brynjólfur Þorbjarnarson, Kristinn Ó. Guðmundsson, bæjar-
stjóri, Árni Gunnlaugsson, forseti bæjarstjórnar, Eggert isaksson, Helga Guðmundsdóttir, Vigfús
Sigurðsson og Hörður Zophaniasson. (Ljósm. Mbl. K. Ben.)