Morgunblaðið - 12.07.1968, Síða 3

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. JÚLÍ 1968
Tvö börn skírð um leið á silfur
brúðkaupsdegi afa og ömmu
í GÆR var Krisuvíkurkirkja hyggjast hafa gróðurhúsa- og
tekin aftur í notkun eftir að hænsnarækt.
i! í:s-íí»®S:#S$«
■i !■': :;: '■>; ;;i>:
Í||IWI|iÍÍ|»|IÉ
s+ j' ' * „;
■
: y :
:
'' ' *
Edda Larsen og brúðguminnn, Ásgeir Guðmundur Sölvason,
Jónas Sigurðsson frá Siglufirði, með dóttur sina Elísabetu
litlu, nýskírða, ©g afi Knúts, með litlna nafna sinn nýskírðan,
á silfurbrúðkaupsdegi sánum.
Brúðhjónin, Edda Larsen og Ásgeir Guðmundur Sölvason, er
þau koma til kirkjunnar.
hún hafði um árabil verið
ónotuð. Eins og menn rekur
minni til var fyrir-2-3 árum
rænt miklu af kirkjugripum
kirkjunnar og var hún endur-
vígð 1964 eftir að hún hafði
verið lagfærð. Gefin voru sam
an í hjónaband þau Edda Lar-
sen og Ásgeir Guðmundur
Sölvason. Foreldrar Eddu,
Sjöfn Hákonardóttir, frá
Siglufirði, og Knútur Magnús-
son, sem áður var á Gullfossi,
héldu upp á siifurbrúðkaup
sitt við þetta tækifæri. Þau
hjónin eiga sex börn.
Við þessa sömu athöfn voru
skírð tvö barnabörn silfurr
brúðhjónanna, drengur og
stúlka, og hlutu þau nöfniti
Elisabet og Knútur.
Formlega var hætt að nota
Krisuvíkurkirkju 192*9, þót.t
samþykki hafi fengizt fyrir
því 1914. Sennilega var þar
seinast messað 1910, og síðan
ekki aftur fyrr en kirkjan vatr
vigð 1964. Ekki er vitað að
nein athöfn hafi farið þar
fram síðan. Einar skáld Bene-
diktsson átti kirkju þessa.
Brúðhjónin áttu ekki langt
að fara til síns heima, því að
þau hafa ásamt foreldrum
brúðarinnar, tekið búið í
Krísuvík á leigu, þar sem þau
■ .>.:
Sonja Larsen með Elísabetu litlu, amma, sem á silfurbrúðkaup, Sjöfn Jóhannsdóttir, afi, sem
á silfurbrúðkaup, Knútur Magniisson með nafna sinn litla, sem skírður var, bak við hann
Jónas Sigurðsson, faðir Elísabetar, Ásgeir Guðmundur Sölva son og Edda Larsen, Guðrún móð
ir brúðgumans og prestshjónin séra Garðar Þorsteinsson og frú.
i fWk I

- ii 1»?
- GRIKKLAND
Framhald af bls. 1
sem máli skipta. Konungurinn-
fær að halda titli sínum sem
yfirma'ður heraflans, en hermenn
sverja ekki konungi hollustu-
eið heldur þjóðinni og „þjóðleg-
um hugsjónum“ og völdin í hern
um verða í höndum stjórnarinn-
ar. Komið verður á fót þjóðar-
ráði, sem konungur á að leita
ráða hjá, þegar hann tekur mikil
vægar ákvarðanir. Stjórninni
verður í sjálfsvald sett hvort
hún býður Konstantín konungi
að snúa aftur heim úr útlegð
sinni i Róm.
Ekkert sagt um kosningar.
Samkvæmt einu af 138 ákvæð
um stjórnarskráruppkastsins á
rikisstjóirinn, Georg Zoitakis hers
höftiingi, að fara áfram með
vald konungs að afloknum þing-
kosningum, nema því aðeins að
ný stjórn, sem hugsanlegt sé að
taki við völdum að kosningum
loknum, fari þess á leit við Kon-
stantín konung að hann snúi
heim. í uppkastinu er ekkert á-
kvæði um það hvenær, horfið
skuli aftur til þingræðislegrar
stjórnar, og ekkert er heldur um
það sagt, hvenær þingkosningar
verði haldnar eða hvenær stjórn
arskráin taki gildi. Þegar Georg
Papadopolous var inntur eftir
þessu í dag sagði hann, a’ð svarið
kæmi í ljós eftir þjóðaratkvæða-
greiðsluna í september.
í s'tj ómairskránni segir, að rit-
■skoðun sá börnnuð, en blöðin
gegni opinberu hlutverki, sem
lleggi þeim á herðar forréttindi
og ábyrgð. Samkvæmt uppbast-
imu varðar það við lög að ráð-
ast á kirkjunia og konuinigdæmið,
grafa undan heraflanum, styðja
atarfsemi er miði að því að bola
stjóminni frá völdum, uppörva
og túlka ólögmæt sjónarmið og
styðja ólögleg samtök. Komið
verður á fót stjómlagadómstól,
sem rannsaika skal stefnuskrár
sérhvers stjórnmálaflokkis, sem
iagt sé til að komið verði á fót.
Sérstakt þjóðarkennsluráð ó að
ejá til þess að útiloka stjómmál
frá kennslu.
Af öðmxm ákvæðum stjómar-
uppkastsiins má nefna: kjörtíma-
bil verður stytt úr fimm ánum
í fjögur, 30 af 150 fulltrúum
þingsins verða landskjömir og
verður þar um að ræða þekkta
borgara, ef flokkur sá, sem hef-
•ur þiingmeirihluta, bemur sér
ekki saiman um tilnefningu for-
sætiisiráðherra, verður hann kjör
inn af þinginu, kommúniistaflokk
urinn verður áfram bannaður,
kjördæmum verður fækkað úr
55 í 15, þingmeinn mega ekki sitja
lengur en fjögur kjörtímabil að
undainskildum forsætisiráðhierra
og flofcksleiðtogum.
Konstantín heim?
Gergo Papadopoulos forsætis-
ráðherra sagði á blaðamanna-
fundi, að hann hefði semt Kon-
stantín konungi afrit af stjóm-
arskráruppkastinu, en vildi ekk
ent um það segja hvort svar hefði
borizit. Hann kvaðst „ekki vita
til þess“ að nú stæðu yfir samn-
ingar um að fá konunginn heim
úr útlegðinnl
- KOSYGIN
Framhald af bls. 1
um ráðamönnum. Kosygin er að
endurgjalda heimsókn Erlanders
árið 1965. Kosygin mun ræða
við sænska ráðamenn meðan á
heimsókninni stendur og__er talið
að þeir muni ræða ástandið fyrir
botni Miðjarðarhafs, Vietnam og
samskipti Svía og Sovétmanna.
Þá er einnig talið vist, að Kosy-
gin muni á laugardag rfgða við
Gunnar Jarring sáttasemjara
Sameinuðu þjóðanna í deilu Ara-
ba og fsraelsmanna', en Jarring
kom í dag til Sviþjóðar frá Genf,
þar sem hann ræddi við U Thant.
STAKSTEIWI!
Tvöfeldni f
Þótt rúmlega tvö ár séu lið-j
in, frá því að baráttan um bygg-
ingu Búrfellsvirkjunar og ál-i
bræðslunnar í Straumsvik var*
háð á Alþingi og í blöðum, muna
menn enn þann heiftarlega áróð-
ur, sem málsvarar Framsóknar-i
manna og kommúnista og mál-i
gögn þessara flokka ráku gegn
þessum framkvæmdum og því
var ótvírætt haldið fram, að rík-
isstjórnin og stuðningsflokkar-*
hennar væru að gera sig seka um
hrein landráð, með því að semja
við erlendan aðila um byggingu
álbræðslu í Straumsvik og ál-‘
framleiðslu þar. Enginn gekk!
Iengra í þessari iðju en einn af
ritstjórum Þjóðviljans, sem tindi
til öll hugsanleg rök gegn því,!
að ráðizt yrði í þessar stórfram-
kvæmdir, og sveifst einskis í
þeim efnum. Fyrir utan land-j
ráðabrigzl var þeirri röksemd ■
mjög beitt af hálfu Framsóknar-
manna og kommúnista, að hið!
mesta óráð væri að ráðast í þess-
ar framkvæmdir vegna þeirrar
miklu atvinnu, sem í landinu
væri og augljóslega mundu
framkvæmdirnar í Straumsvik
og við Búrfell draga vinnuafl
frá undirstöðuatvinnuvegum
þjóðarinnar. Þessari röksemd
var ekki sízt beint að sjávarút-
veginum og fiskvinnslunni og
með henni reynt að egna þessar
undirstöðuatvinnugreinar til
andstöðu við stóriðjuhugmyndir i
rikisstjórnarinnar og stuðnings-j
flokka hennar.
„Hvernig halda
menn að
dstandið verði?"
Þessi saga álbræðslunnar og
Búrfellsvirkjunar er rifjuð hér
upp einu sinni enn vegna þess,
að forustugrein kommúnista-
blaðsins í fyrradag, þar sem
fjallað var um ástandið í at-
vinnumálum, lauk með þessum
orðum: J
„ ... og hvernig halda menn að
ástandið verði á næsta ári, þeg-
ar stórframkvæmdum við Búr-
fell og Straum lýkur?“ Þessi
orð ritar sami ritstjóri kommún-
istablaðsins, og hatrammlegast
barðist gegn stórframkvæmdun-
um við Búrfell og í Straumsvik
og má með sanni segja að nú
séu hann og blað hans komin
heilan hring í þessu máli. Fyrst
í stað var ríkisstjórnin skömm-
uð fyrir að hyggja á þessar
miklu framkvæmdir. Nú á greini
lega að hefja nýjan skammar-
söng vegna þess að framkvæmd-
unum lýkur á næsta ári.
Nýjar
stórframkvæmdir
En vegna þess, að kommún-
istablaðinu stendur nú svo mik-
ill ótti af þvi, hvernig ástandið
verður á næsta sumri, þegar
framkvæmdunum við Búrfell og
Straum lýkur, er fyllsta ástæða
til að túlka orð þess á þann veg,
að það telji brýna nauðsyn bera
til að halda áfram stóriðjufram-
kvæmdum í landinu. í þeim efn-
um er líklega einna lengst á veg
kominn undirbúningur að bygg-
ingu olíuhreinsunarstöðvar á ts-
landi og í samræmi við tilvitn-
uð orð kommúnistablaðsins verð
ur að vænta þess að kommún-
istablaðið muni veita þeirri fram
kvæmd öflugan stuðning, sem og
öðrum stóriðjuframkvæmdum,
sem í undirbúningi eru. Batnandi
manni er bezt að lifa, segir mál-
tækið, og vonandi benda hin til-
vitnuðu ummæli kommúnista-
blaðsins til þess að snögg liug-
arfarsbreyting hafi orðið hjá rit
stjóranum. Senn mun reyna á
hvort svo er.