Morgunblaðið - 17.09.1968, Page 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. SEPTEMBER 1968
Tilboð óskast
í Fiat 850 árgerð 1966 skemmda eftir bruna. Bifreiðin
er til sýnis í Bifreiðaverkstæðinu Armur, Skeifan 5.
Tiiboð sendist skrifstofu vorrí Borgartúni 1, fyrir há-
degi næstkomandi fimmtudag 20. þ. mánaðar.
Vátryggingarfélagið h.f.
Vigfús Ingvarsson
blikksmiður—Minning
Skrifstofustúlko óskust
Útfiutningsstc.fnun óskar eftir að ráða duglega skrif-
stofustúlku. Vélritunar- og málakunnátta nauðsynleg.
Umsóknir, er tilgreini aldur, menntun og fyrri störf,
sendist afgreiðslu Morgunblaðsins fyrir 19. þ.m.,
merktar: „Skrifstofustúlka — 2243*.
Tilkynning
Að gefnu tilefni viljum við vekja athygli á, að vegna
breyttra aðstæðna getum við ekki tekið skinn til sút-
unar fyrir einstaklinga.
Sútunarverksmiðja Sláturfélags Suðurlands
Grensásvegi 14.
Hnoðvél
Lítið notuð loftdrifin hnoðvél fyrir bremsuborðásetn-
ingu er til sölu og sýnis hjá okkur.
verkfœri & járnvörur h.f.
Skeifan 3 B, sími 84480.
TilboB óskast
í Bedford Viva árg. 1967 skemmda eftir árekstur.
Bifreiðin er til sýnis 1 oiíustöð E5SO á Gelgjutanga,
í dag og á morgun kl. 1—5.
Tilboð leggist inn á skrifstofuna, Borgartúni 1 fyrir
hádegi fimtudaginn 20. þessa mánaðar.
Vátryggingarfélagið h.f.
f>að fækkar óðum förunautum
um, sem fæddir voru um og fyrir
aldamótin síðustu. Nú er einn af
okkar gömlu góðu ísfirðingum,
Vigffúsf Ingvarsson fallinn í val-
inn. Hann lézt í Landsspítalan-
um 10. þ.m., og verður í dag
kvaddur hinztu kveðju.
Vigfús var fæddur í Hafnar-
firði 29. júní 1892, sonur hjón-
anna Sigríðar Árnadóttur Magn
ússonar frá Þórkötlustöðum í
Grindavík (af Bergsætt) og Ing
vars Vigfússonar blikksmiðs frá
Krísuvík. Hófu þau búskap í
Hafnarfirði, en fluttu til ísa
fjarðar á mestu vaxtarárum
kaupstaðarins, og bjuggu þar síð
an æfilangt.
Vigfús ólst upp í foreldrahús-
um í hópi sinna glaðværu og
starfsömu systra: Arnfríðar, er
gift var Jóni Ólafi Jónssyni,
málarameistara á ísafirði, Sigríð
ar, er gift var Þórami Stefáns-
syni bóksala á Húsavík, og
Önnu, sem gift var Jónasi Tóm-
assyni tónskáldi á ísafirði. Þau
eru nú öll látin, nema Sigríð-
ur sem ennþá býr á Húsavík.
Öll tóku þau systkin mikinn
þátt í félagslífi á ísafirði á sín-
um tima og reyndust nýtir fé-
lagar á sviði leiklistar, söngs og
tónlistar. Vigfús var meðlimur í
Góðtemplarareglunni um 60 ára
skeið, fyrst í unglingastúkunni
Mjallhvít og síðan í st. Nönnu,
og gegndi þar ýmsum trúnaðar-
störfum. Hann byrjaði snemma
að hjálpa til á verkstæði föður
síns, og leiddi það til þess að
hanm að loknu skyldunámi lærði
blikksmíðaiðn hjá Bjarna Pét-
urssyni blikksmíðameistara í
Reykjavík. Þegar ástæður
leyfðu hélt hann til Danmerkur
til að sjá sig um og læra meira
á sínu starfssviði, og lauk þá
prófi í pípulögnum hjá Tekno
logisk Institut í Kaupmannahöfn.
Eftir það stundaði hann þessar
iðnir báðar jöfnum höndum um
margra ára skeið á Vestfjörðum.
Við andlátsfregn góðra manma
og gamalla vina vakna minning
arnar, sem þeim voru tengdar á
lífsins leið, og hljóðlátar þakkir
fyrir góða samfylgd gagntaka
hugann.
Vigfús var í blóma lífsins þeg-
ar ungmennafélögin héldu inn-
reið sína hingað, og hneigðist
hann brátt að þeirri fjölmennu
fylkingu, fyrst í U.M.F. ísfirð-
inga og síðar í U.M.F. Árvakur.
Voru þar meðal annars sungin
ættjarðarljóð og önnur fögur
ljóð góðskáldanma og heita mátti
að á hverjum fundi væri kyrjað
hið snildarlega hvatningarljóð
Guðmundar Guðmundssonar:
Vormenn íslands. Félagamir
HI0 HEILAGA HLUTVERK
NORDURLANDA
Fyrirlestrar og fræðsla hefjast nú í DULSPEKISKÓLANUM 1
Reykjavík viðvíkjandi hinu heilaga hlutverki Norðurlanda fyrir
allt mannkyn. Opinberaðir verða leyndardómar um þjóna Guðs og
speki þeirra, er þeir hafa birt í ljóma þess norræna heiðis.
Sýndir verða Lyklar leyndardómanna,
ásamt táknrænum landabréfum af öllum
Norðurlöndum, til þess að sanna hið volduga
hlutverk hinna útvöldu norænu þjóða fyrir
allt mannkyn á komandi árum. Prentuð
listaverk, rit og bækur fyrir alla, er kynnast
vilja hinni nýju stefnu, spekinni um hinn
eilífa R Ö Ð U L sannleikans, er nú rís
í norðri.
Leyniskjöl verða lesin fyrir þá, sem lengra
eru komnir á Kristsbraut kærleikans. Síðar
verða þau afhent þeim hinum trúföstu hin-
um verðugu.
Takmarkið er: Helgistöðvar um öll
Norðurlönd.
Pósthólf 1322. Símanúmer 19401.
Sigfús Elíasson
DULSPEKISKÓLINN
í REYKJAVÍK.
reyndu að fylgja hvatningarorð-
um skáldsins. Var þarna uninið
göfugt og merkilegt starf til
ræktunar lýðs og lands, og búa
margir að því starfi enn í dag.
Einn þáttur þessa Starfs á ísa-
firði voru ferðalög um landið, og
þá sérstaklega gönguferðir víðs-
vegar um Vestfirði. Gerðist Vig-
fús þar ótrauður forgöngumað-
ur og „fór margar ferðir
glæfra“. Ég hafði á einhvern
hátt smeygt mér í þessa ferða-
klíku, þótt ég væri raunar í öðr-
um aldursfflokki og minnist jafn
an minna ágætu, skemmtilegu og
úrræðagóðu ferðafélaga með á-
nægju, ekki sízt Vigfúsar, enda
var hann oftast í fararbroddi og
„kgl.“ ljósmyndari hópsins! Ég
hygg hann hafi verið með fyrstu
áhugaljósmyndurum á ísafirði
og nauit e.t.v. í því efni uppörvun
ar og leiðbeiningar, Sigriðar syst-
ur sinnar, sem var lærður Ijós-
myndar.i
Árið 1949 giftist Vigfús eftir-
lifandi konu sinni, Hlíf Pálsdótt
ur frá Kirkjubóli í Korpudal í
Önundafirði og hafa þau búið
hér í Reykjavík.
Eftir að Vigfús flutti frá ísa-
firði slitnaði sá þráður sem okk
ur tengdi saman, og mun hann
að mestu hafa helgað sig heim-
ili sínu, og hefi ég fyrir satt að
þar hafi hanm reynst sami góði
og göfugi drengurinn sem fyrr.
Vigfús var hæglátur maður og
hlédrægur. Hann erfði þann eig-
inleika frá föður sínum að lofa
aldrei meiru en unnit var að
efna, og loforð hans stóðu „sem
stafur á bók“. Kemur mér í hug
gamalt rímnastef sem tileinka
mætti þeim feðgum: „Betri eru
Hálfdán heitin þín, en handsöl
annara manna“. Ef þörfin krafði
var lögð nótt við dag til þess
að halda gefin heit.
Með Vigfúsi Ingvarssyni er
góður maður genginn. Er hans
sárt saknað af vinum og ættingj-
um en þó sérstaklega af eftir-
Uifandi eiginkonu, er misst heff-
ur sinn lífsförunaut. Ég sam-
hryggist þeim innilega. En minn
ingin lifir um mætan og
góðan dreng, og nafnið lifir
með litlum frænda. Friður og
þakklæti fylgi þér á braut.
Ólafur Magnússon
H -----------» ♦ ■»----
- UM KENNSLU
Framhald af hls. 15
myndum meiri gaum, en þær
sýna ótvírætt hvaða árangri er
hægt að ná með nýja skipulag-
inu í kemnslu heyrnardaufra**.
Það væri vissulega fróðlegt að
vita ótvírætt um samanburð á
nýja skipulaginu sem svo ex
kallað í kennslu heymardaufra
og því gamla, en því miður gef-
ur myndin ekki þann samanburð
hinsvegar sýnir hún hvað hægt
er að gera fyrir eiinstakling með
góða greind, þegar öllum nú-
tímaaðferðum er beitt.
Annars er ekki getið um hvað
heyrnartap stúlkunnar í mynd-
inmi er mikið í % né gefið upp
línurit yfir heymardeyfu hemn-
ar, en það væri mjög fróðlegt að
vita.
í framhaldi af því sem hér hef
ur komið fram má bæta við, að
hér á landi hafa verið gerðar 2
tilraunir með að setja heyrnar-
skert börn sem áður höfðu hlot-
ið sinn undirbúning í Heymleys
ingjaskólanum í almenna skóla,
haía þessar tilraunir gefizt vel
og sýna að með réttri meðferð
er þetta hægt þrátt fyrir ýmsa
annmarka, en geta má þess að
kennarar beggja þessara barna
málum heymrdaufra.
Á hinn bóginin er því ekki að
leyna að börn með fremur lítið
heyrnartap hafa hlotið ranga
meðferð í almennum skólum og
þessi börn hafa orðið að koma
í Heyrnleysingjaskólairun til að
njóta menntunar, þrátt yfirheyr
arleyfar sem hugsanlega hefðu
hjálpað bömunum verulega ef
þau hefðu fengið rétta meðferð
strax og heyrnardeyfunnar varð
vart.
Að lokum vill Foreldra- og
styrktarfélög heymardaufra
vona að þau skrif sem orðið hafa
um þessi má'l verði heyrnardauf
um til góðs og við leggjum meg-
styrktarfélag heymardaufra
ináherzlu á að nýju skólahúsi
verði komið upp fyrir þessi böm,
sem halda áfr-am að vaxa hvort
sem þau fá viðanandi aðstöðu itiJ
menntunar eða ekki, og jafn-
framt verði unnið að því að opna
þeim leiðir út í hið almenna
skólakerfL
Skólinn þarf að vera tilbúinn
fyrir næsta haust, núverandi
ástand er óviðunandi með öllu
og útilokað er að una því nema
í 1 ár.
Foreldra- og styrktarfélag
heyrnardaufra heitir á alla góða
menn að veita málinu þann stuðn
ing sem verða má. Málið þolir
enga bið.
Virðingarfyllst,
F.h. Foreldra- og styrktarfélag
heyrnardaufra.
Vilhjálmur Vilhjálmsson.
formaður,
E.S.
í dag 12.9. 1968 skrifar Sig-
ríður Guðmundsdóttir í Velvak-
andadálk Morgunblaðsins undir
fyrirsögninni: Heymardauf
börn“. Er þar margt vel sagt 1
upphafi og enda bréfs. Því mið-
ur verður Sigriði á að fara ran-gt
með þegar hún vitnar í bréf for
eldranna varðaindi fóstureyðing
ar, en þar sem svo stutt er síðan
bréf foreldranna var birt, þarf
ekki að endurtaka það hér. Að
öðru leyti er ábending hennar
um rannsókn sjálfsögð. Einnig
verður henni á að tala um sjóð
til stuðnings Heyrnleysingjaskól
anum en sjóðurinn er ætlaður
hejrrnardaufum börnum.
Annars er bréf Sigríðar að
ýmslu leyti svipað bréf H.J í A1
þýðublaðinu sem vitn-að er í hér
að framan, og lýsir það vanmati
á vandamálinu niðað við aðs-tæð
ur hér á landi. Svar félagsins
við grein H.J. á því að verulegu
leyti einnig við varðandi grein
Sigríðar.
V.V.
FramJiald af bls. 23
ef svo mætti segja. — Á ég þar
ekki við neinar verur úr öðrum
heimi, sem sumir telja a'ð fylgi
sérhverjum manni, heldm- þau
hughrif sem einn hefur á ann-
an. — Hughrifin frá Pálma voru
góð. Öl-lum þótti okkur gott með
honum að vera og hugurinn
fyllist þakklæti til þessa -góða
og heiðarlega samferðamanns,
sem nú er genginn.
Gauti Hannesson.