Morgunblaðið - 15.10.1968, Síða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR OKTÓBER 1968
Jörundur Sveinsson
- Minning
F. 2. sept. 1919. D. 29. sept. 1968.
ÞA® hefir húmað að, blíða sum-
areins er liðin hjá í þettta sinn,
komið haust 29. sept. Vetrarveðr-
átta hefir geisað fyrir norður-
landi síðu-stu daga. Skipin hafa
leitað hafnar.
Á þessu drungalega haust-
kvöldi berst skyndilega harma-
fregn þaðan.
Æskuvinur og félagi er látinn.
Jörundur Sveinsson frá Þykkva-
bæjarklaustri hefir dáið af slys-
förum þennan sama dag.
Við fregnina koma mér fyrst
í huga þessar sígildu Ijóðlínur:
„Svo örstutt er bil milli blíðu
og éls.
Og brugðist getur lánið frá
morgni til kvölds".
Og ég spyr enn spurningar-
t
Konan mín,
Helga Þorsteinsdóttir
Gauksstöðum, Garðl
andaðist á heimili sínu 14.
þ.m.
Jóhannes Jónsson.
t
Konan mín,
Ólöf Úlfarsdóttir
andaðist á Landsspítalanum
13. þ.m. Jarðarförin verður
ákveðin síðar.
Sigurður Jónsson.
t
Eiginmaður minn,
Hallur L. Hallsson,
tannlæknir,
andaðist að heimili sínu 12.
þ.m.
Fyrir hönd vandamanna,
Amalía H. Skúladóttir.
t
Maðurinn minn,
Jón Sveinbjörn Pétursson,
andaðist í sjúkrahúsinu,
Stykkishólmi, 12. okt.
Katrín Guðmundsdóttir.
t
Maðurinn minn,
Guðjón Bjarnason,
Krosseyrarveg 3, Hafnarfirði,
lézt í Landakotsspítala 13.
þ.m.
María Eiríksdóttir.
innar miklu: „Hvers vegna“.
Hvers vegna ert þú nú kallaður
burt á einu augabragði, í fullu
fjöri, burt frá öllu hér á jörðu,
burt frá ástvinum og ættingjum,
frá vinum og starfsbræðrum, frá
ábyrgðarmiklu starfi?
Eru þetta forlögin? Hvers
vegna eru þau þá svona grimm
og hörð.
Og þótt ég hlusti og hlusti, fæ
ég ekki svarið. Og nú líða minn-
ingarnar framhjá huga mínum,
frá liðnum dögum, langt aftur
í tímann. Ég sé fyrir mér tvo
litla drengi, jafnaldra, una sam-
an við margskonar leiki, stund-
um mörg fleiri börn á svipuðu
reki, öll frændbörn af nágranna-
bæjum. Þá ríkti barnslegt sak-
leysi yfir hópnum, allt var þá
svo hreint og fagurt. Enginn
kviði. Engar áhyggjur. Ekkert
truflaði okkar hugarheim og
t l
Maðurinn minn,
Helgi Helgason
Brekkustíg 1,
ver'ður jarðsettur frá Dóm-
kirkjunni miðvikudaginn 16.
okt. kl. 10.30.
Guðrún Guðmundsdóttir.
t
Eiginmaður minn og faðir,
Tryggvi Jónatansson,
fyrrverandl byggingafulltrúi
á Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akur-
eyrarkirkju fimmtudaginn 17.
okt. kl. 13.30.
Blóm eru vinsamlegast af-
beðin, en þeir sem vildu minn
ast hans láti Fjórðungssjúkra-
húsið á Akureyri njóta þess.
Fyrir okkar hönd og- ann-
arra vandamanna,
Helga Hermannsdóttir,
Anna Tryggva.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við fráfall og útför
móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
Sigríðar V. Magnúsdóttur,
Höfn, Vestmannaeyjum.
Rósa Tómasdóttir,
Sigríður E. Tómasdóttir,
Bragi Tómasson,
Marteinn Tómasson,
Hannes Tómasson
Jóhannes Tómasson,
tengdaböm og
barnaböm.
þótt hann væri þá ef til vill
ekki víðari en fagri fjallahring-
urimi litlu sveitarinnar okkar,
þá var hann okkur nægilega
stór.
En bernskuárin liðu ótrúlega
fljótt og áður en okkur varði
voru þau farin hjá. Þá tóku
æskuárin við, bæði í glaðværð
og alvöru. Störfin kölluðu. Þörf-
in fyrir vinnandi hendur. Véla-
öldin var ekki gengin í garð og
allir urðu að leggja fram sinn
skerf, viinna fyrir daglegu brauði
jafnóðum og þeir höfðu þroska
og getu til.
Og enn gátum við fylgst að
bæði í leik og störfum við félags
mál og í daglegum störfum,
bæði heima í litlu kæru sveit-
innj okkar og við atvinnuleit til
fjarlægra staða.
En svo kom að því að leiðir
okkar skildu, störf okkar urðu
við ólíkar atvinnugreinar.
Vettvangur þinn varð á haf-
inu, þar sem þú helgaðir starfs-
krafta þína göfugu þjónustu-
starfi til öryggis skipsfélögum
þínum og stéttarbræðrum. Og
þar héist þú vöku þinni fram til
síðustu stundar og félagar þinir
fyrr og síðar vissu sér öryggi
tryggt undir þinni vakt, því þú
ávannst þér svo mikið traust og
virðingu allra sem þá áttir sam-
leið með. Þess vegna er þín nú
svo sárt saknað af öllum sam-
ferðarmönnum.
Og nú hefur þú lagt út í djúpið
í þína hinztu för héðan, út á hið
víða haf eilífðarinnar. Eins og
ástrík fjölskylda fagnaði þér er
þú komst heim, oft úr hættu-
legri för ,og harðri baráttu við
að sækja feng í greipar Ægis.
Eins munu nú þeir ástvinir,
sem farnir voru á undan þér yf-
ir hafið í nöfn almættisins taka
fagnandi í þína útréttu hönd og
leiða þig inn í samfélag sitt þar
sem ríkir eilifur friður.
Og er ég nú reika um bæjar-
hólinn heima á Klaustri, þar sem
æskuheimili þitt stóð og gamla
kirkjan stendur nú eiin eftir í
þögninni, þar heyrist nú ekki
lengur kliður frá leikjum og
störfum, þar rikir algjör kyrrð.
En mér finnst er ég stend hér,
hlusta og horfi á grösin sem nú
hylja gömul. spor og drjúpa í
þögn eins og þau vilji hvísla til
mín svarinu við spurningunni
miklu sem ég fékk ekki svarað
hér að framan, og svarið sé fólg
ið í einni setningu: „Þetta allt
er guðs eilífa ráðstöfun“.
Svo vil ég votta eftirlifandi
konu þinni, elskulegum börnum,
aldraðri móður, tengdaföður,
systkinum og öðrum vinum,
mína dýpstu samúð í þeirra
þunga harmi. Megi náð Guðs
vera með þeim öllum.
Þig kveð ég svo minni hinztu
kveðju með alúðar þökk fyrir
allar gömiu samverustundirnar.
Vertu sæll kæri vinur, megi
friður Guðs fylgja þér til eilífð-
arljóssins.
Æskuvinur.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og útför
Ásdísar Sigurgeirsdóttur,
Lindargötu 2, Siglufirði.
Helga Torfadóttir,
Matthías Guðmundsson,
Ólafur Torfason,
Hulda Sigurðardóttir,
Auður Sigurgeirsdóttir.
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda hluttekningu við fráfall
mannsins míns
Kristins Guðnasonar.
Una Guðmundsdóttir.
Hjörleifur
- Minning
M. Jónsson
nú blunda sínum þögla róm.
GJ>.
Vinafólk.
F. 7/8. 1899. D. 6/10. 1968.
Hvert ljós er slokknar lífs um stig
er lofgjörð drottinn minn um þig.
Þú gafst því anda gafst því líf
að ganga heims í gegnum kíf.
Og nú er lífsins lokast brá
leikur bjarmi um þennan ná.
Hann átti hjarta heitt og bjart
en heimsins stundum flúði skart.
Hann gaf af sínum gæðum það
er gladdi stundum mannshjartað.
Og tryggur sínum vinum var
þó votann harm í hjarta bar.
Og það er margt að minnast á
í mannsins hjarta, Drottinn sjá
í moldu aftur blessað b|5m
Kirkjuþing
hefst
Á MORGUN, miðvikudaginn 16.
október, hefst kirkjuþing í
Reykjavík, hið sjötta í röðinni.
Kirkjuþing á, samkvæmt lögum,
að koma saman annað hvort ár.
Það er skipað 15 fulltrúum, sem
kjörnir eru í kjördæmum, en
biskup og kirkjumálaráðherra
eru sjálfkjörnir.
Kirkjuþingið hefst með guðs-
þjónustu í Neskirkju. kl. 14. Séra
Þorgrímur Sigurðsson prédikar
og þjónar fyrir altari. Þingfund-
ir verða haldnir í safnaðarheim-
ili Neskirkju.
Halldóra Bjarnadóttir
95 ára 14. október
NÍTÍU og fimm ára — þegar
slík afmælisfregn berst mannj
til eyrna, þá verður oft fyrsta
hugsunin þessi:
Ósköp er nú þetta orðið gam-
alt fól'k. — Ekkert slíkt kemur
í hug þegar fregnin segir að Hall-
dóra Bjarnadóttir á Blönduósi sé
95 ára. ég sagði á Blönduósi. —
Já, þar á hún heimili samkvæmt
þjóðskránni en hún er saamt ein
þeirra sem á heima í hverju ein-
asta héraði á fslandi. Sú byggð,
er ekki þekkir Halldóriu Bjarna-
dóttur telur ekki marga íbúa,
og ef til vill á hún spor orpin
sandi eða hulin mjúkum gróður-
feldi, þar sem nú er auðn en áð-
ur lifðu glaðir æskuhlátrar.
Halldóra verður aldrei gömwl.
Þegar hún verður kölluð af vett-
vangi þessarar tilveru þá fer hún
ung — því
„fögur sál er valt ung
undir silfurhærum."
ég kynntist Halldónu Barna-
dóttur fyrst fákænn útskagapilt-
ur, í Kennaraskólanum. Hafði
aldrei fyrr séð hinn víða heim
utan minnar heimabyggðar. —
Minnimáttarkenndin sem mörg-
um hefur verið fjötur um fót
langa ævi, var min heimafylgja.
Til hvers mundi ég duga- í hópi
allra þeirra, sem þekktu helm-
inn svo mfkið betur?
Kannske á ég það Halldóru
Bjarnadóttur að þakka flestum
öðrum fremur að ég, þá 18 ára
sveinsstauli, fann í mörgu tilliti
sjálfan mig í samskiptum við
þann heim sem í minum augum
var þá stór.
Og þó margt hafi miður farið.
á vegferð minni á þeim 42 árum,
sem liðin eru síðan ég fyrst naut
handleiðslu Halldóru Bjarnadótt-
ur, þá er það víst að þar er ekki
um að kenna hennar áhrifum.
Hitt vil ég segja, að margt það,
sem hefur bezt tekist á 36 ára
kennsluferli, tel ég mig geta rak-
ið til þeirrar reisnar sem jafnan
var í fari hennar, hvar sem hún
fór, -»tan dyra eða innan.
Nýlega átti ég tal við konu,
sem þekkti Halldóru Bjarnadótt-
ur, þegar hún bjó ein á Mólandi
í Glerárþorpi og hafði mikil um-
svif á Akureyri. Þá þurfti hún
stundum að grípa mannbroddana
sína þegar hált var. Þvi Halldóra
hefur ajla' tíð viljað sjá fótum
sinum forráð.
Þessi kona, sem þekkti hana
vel á Mólandi er vinur hennar
og nemandi, eins og ég, og hún
hefur sömu sögu að segja — yfir
þeim samskiptum er aðeins heið-
ríkja minninganna.
Jú, víst man ég hana i íslenzka
búningnum, hieð köflóttu heirna-
ofnu dúksvuntuna, þegar hún
gekk í fararbroddi nemenda
sinna gegnum þveran Reykjavík-
urbæ með handavinnuefni neðan
úr Brynju — og ég leggjalangur
útnesingur dró á eftir mér stór-
an bastvöndul, kinnroðalaust,
vegna þess að Halldóra gekk I
fararbroddi.
Það er staðreynd tímans að
Halldóra Bjarnadóttir er 95 ára.
En hennar heillyndi, hjarta-
hlýja og manngöfgi er jafnungt
eða ef til vill yngra en þegar ég
kynntist henni fyrst.
— Því konan mín henni áður
ókunn hefur notið þeirrar vel-
vildar og hlýju, sem vermir hug
hennar í hvert sinn og Halldóra
er nefnd. Fyrir það þakkar hún
í dag og alla daga. —
Breyzk börn geta líka verið
þakklát, Halldóra mín, þótt allt
hafi ekki fallið í þann farveg,
sem þú bentir á forðum.
Guð blessi þig síunga sál.
Þorst. Matth.
CDX Æ[. ÍTCO
MERCEDES BENZ 220
VERÐMÆTl
KR.: 854.000,00
VERD KR.: 100
DREGIÐ 5. NÖVEMBER 1968
Ég þakka af alhug auð-
sýnda vinsemd og hlýhug öll-
um þeim fjölmörgu sem heim-
sóttu mig og sendu / mér
skeyti, blóm og aðrar gjafir
á sjötugsafmæli mínu, 9. okt.
sl. Guð blessi ykkur öll.
Halldóra Magnúsdóttir,
Staðarhóli, Aðaldal.