Morgunblaðið - 13.11.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. NÓV. 1968
í minningu
Unnarfrá Bollastöðum
LAUGARDAGINN 26. október
síðastliðinn Vcir Unmur Péturs-
dóttir frá Bollastöðum borin til
grafar að Bergsstaðakirkju í
Svartárdal. Hún lézt í Borgar-
sjúkrahúsinu í Fossvogi hinn 17.
október. Nú nýtux húin þráðrar
hvíldar í garðinium þar sem gróa
t
Elís Jónsson
kaupmaður, Kirkjutefg 5
andaðist mánudaginn 11. þ.m.
Aðstandendur.
t
Guðmundur Andrésson
gullsmiður, Laugaveg 50
lézt í Landakotsspítalanum
þann 11. nóvember.
Jónína Jónsdóttir
Kristín Guðnadóttir
Guðni Þórðarson
og systkin hins látna.
t
Systir mín
Halldóra Helgadóttir
Bárugötu 33
lézt 12. nóv.
Ólöf Helgadóttir.
t
Faðir okkar, fósturfaðir,
tengdafaðir og afi
Finnbogi Friðriksson
frá Látrum, Aðalvík,
Skólaveg 4, Keflavík
andaðist í Sjúkrahúsi Kefla-
vikux þann 9. nóv. Jarðsett
verður frá Keflavíkurkirkju
laugardaginn 16. nóv. kl. 14.
Börn, tengdabörn og
barnaböm.
t
Eiginmaður minn, faðir okk-
ar„ tengdafaðir og afi
Jónas Guðberg
Konráðsson
Asgarði 145
verður jarðsettur frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 15.
nóv. kl. 1,30 e.h.
Herdís Sigurðardóttir,
böm, tengdaböm og
barnabörn.
t
Föðursystir mín og systir,
Margrét Brandsdóttir
Skipasundi 32,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju miðvikudaginn 13.
nóvember kl. 13,30 e.h.
Jóhanna Sveinsdóttir,
Kjartan Brandsson.
moldir foreldra hennar og syst-
ur.
Uninur var fædd 25. október
1894 á BolLastöðum í Blöndudal,
dóittir hjónannia Péturs Pétiurs-
sonar bónda þar, í Valadal
Pálmasonar, og Sigurbjiargar
Guðmundsdóttur, bónda á Bolla-
stöðum Gíslasoniar. Stóðu því að
henni kunn'ax og fjölmennar ætt
ir um Skagafjörð og Húniaþing.
Guðmundur á Bolliastöðum var
þændahöfðingi, mjög í minnum
hafður, og kvæntur mitkilhæfri
konu, Maríu Gu ðmundisdóttur
frá Hvaimmi. Hélzt rausn og fyr-
irmetnnska B ol 1 astaðaheiimil is
t
Föðursystir mín og systir,
Margrét Brandsdóttir
Skipasundi 32,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju í dag miðvikudag-
inn 13. nóv. kl. 13,30 e.h.
Jóhanna Sveinsdóttir,
Kjartan Brandsson.
t
össur Friðriksson
rafvirkjameistari
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 14.
nóv. kl. 10.30.
Aðstandendur.
t
Konan mín og móðir
Aðalheiður Helga
Eiríksdóttir
frá Fossi, Síðu,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 14.
nóv. kl. 3 e.h. Blóm vinsam-
legast afþökkuð en þeim sem
vildu minnast hennar er bent
á Minningarsjóð Eiríks Stein-
grímssonar frá Fossi.
Fyrir hönd systkina og
annarra vandamanna.
Guðmundur Hermansson
Leifur Guðmundsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og
amma
Guðmunda María
Jónsdóttir
Höfðaborg 31
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 14.
nóv. kl. 13,30. Þeim sem vildu
minnast hennar er bent á
Bamaspítalasjóð Hringsins.
Sigríður Guðmundsdóttir
Eymar Karlsson
Einar Guðmundsson
Ingibjörg Hafliðadóttir
Gerður Guðmundsdóttir
Agúst Guðmundsson
Hildegard Guðmundsson
Jóhann Guðmundsson
Elín Jónsdóttir
og barnaböm.
óskert í tíð Péfcuns og Sigurbjarg
ar, sem genigu í hjónialbamd árið
1892 og hófu þegar búskap á
jörðinni. Pétur gegndi ýmsum
opintoerum störfuim innanhéraðs,
svo sem tengdafaðir hans hafði
gert, og vax mjög tregaður af
sveitunguim símuim er hann félí
frá á góðum aldri, enda val-
menni að allra dómi sem gerst
þekktu til.
Unnur ólst upp á Bollaistöðum
við ástríki foreldra simnia. Allan
barn'alærdóm naim húm hjá föð-
ur eínuim, því farskóli var þá eng
inn til í sveitinni. Hún gekk á
Kvennaiskólann á Blöndiuósi, og
haustið 1913 var ráðgert að hún
færi á Kvennaskólianin í Reykja-
vík, en sjúkleiki hindraði það,
berklar sem hlarupið höfðu í
gamaát fótainmein. Lá hún fyrst
nær tvö ár á sjúkrahúsi Sauð-
árkróks, síðan níu mánuði á
Landakofcsspítaia, en hélt þá uit-
an tiil Kaupmammahafniar og
hlaut þolanlegan bata á ljós-
lækniingastofnun Finseim Áður
en 'hún sneri heim, sótti hún (ár-
ið 1917) tvö þriggja mánaða
námskeið í bam.nyrðuim við
„Kumstflidskolen“ í Höfh, en
kom aftur á æ3kuslóðir sínar vor
ið 1918.
Meðam Unnur lá á Lamdaikots-
spítala hafði systir hennar
María, sem var hálfu öðru ári
yngri, látizt úr berklum, og
haustið 1919 féll faðir hennar frá
eftir fárra daga sjúikdómnslegu.
Vorið eftir leigði móðir heinnar
jörðSna. Þær anæðgur sáitu þó um
kyrrt á Bollastöðuim, ef undan
er skilið að vetuma 1920—23
kenndi Unmur við Kvennaskól-
anm á Blönduósi, aðallega hiamn-
yrðir, sörnuleiðis við Barnaskóla
Sauðárkróks um tírnia þar á eft-
ir. Hún var hannyrðakoma með
ágætum, smekkvís og vel verki
farin, og var vinsæl af memend-
um sínum.
Vorið 1927 tók Unnur við bús-
forráðum á Bollastöðum. Þá var
móðir hennar orðin heilsuveil og
lézt hún isíðla árs 1930. Bjó Umm-
ur því næst til 1938 á móti
frænda síniuim, Birmá Jónsisyni,
síðar á FelK í Sléttuhlíð, og
konu hans, Sigurbjörigu Tómas-
dótfcur, sem uppaflim var á Bolla-
stöðum, en síðar tók við bú-
rekstrinum. Pétur Pétursison,
frændi Unnar, sem hún hafði tek
ið í fóstur ungan. Þau flutrbu bú-
ferlum að Bramdsstöðum í
Biöndudal árið 1942. Bjó Pétiur
þar isjö ár, en settist þá að á
Blönduósi, og fylgdist Ummur
með fjölskyldu hamis þaingað, em
árið 1963 fluttist hún suður og
dvaldist síðustu ár sín að Reyikja
lumdi. Hún var þá mjög farin
að heilsu. Fótameimið gamla
ha-fði bagað hamia ja-fnam, og svo
ánum skipti hafði hún þjáðsrt af
önduntarsjúkdómi, var þó eink-
um af henmi dregið síðasita ævi-
árið.
Unniur Pébunsdóttir var koma
gáfuð og ljúflynd og svo þolgóð
í raiuniuim sínum að aðdáunar-
vert mátti katla. Ung varð hún
fyrir sárum ástvinamissi, er hún
með stuttu millibilli sá á bak
systu-r simni og föður, sjálf líkam
lega vamheil þá og raiunar æ
síðam, en svo virtiist sem þung-
bær reynslam hefði einumgis
þroskað kærleiksþel hennar til
allra sem hún tal-di sig eiga gott
að gjalda og aiukið henni þakk-
lætiskemmd fyrir það sem hún
átti, þrátt fyrir aiit, í stað þess
að festa sjónir henmar við hitt
sem hún fór á mis við. Vitsmun-
ir og eðlislæg hófstíHdng réð hér
miklu, en þó ekki isíður óbilandi
trúartraust, sem bægði frá hesnmd
efasemdum um æðra rébtlæti
bak: við allt það sem gerðist.
Víðsýnd heminar árbti sér einmig
rætur í bókalestri. Hún ummi
skáldmenntum ,einkum þó
bundn-u máld, sem hún bar gobt
skyn á, og hafði fest sér í mimmi
margt -hið bezta í íslemzkri ljóða
gerð, tileimikað sér það af samnri
þörf. Orð hennar sjálfrar í bréfi
isem hún ritaði seimt á ævi lýsa
þessu bezt: „ . . . Ijóð sem maður
les og lærir hjálpa daglega til
að láta biinba í bug og hjarba, eru
bókstaflega skilyrði til þess að
hægt sé að lifa“. Slík orð mælir
sá einn er sótt hefur raunveru-
lega h-ugbót í þau verk sem
s-bundum -eru kölliuð vamamleg
-andleg verðmæti
Uminur frá BoMa-stöðum lifði
hljóðtátu lífi, „han-dam stotrms
og strauma“, ef isvo má til orð-a
taka, lifði þar í heiðríkju vom-
ar og kærleika. Áibthagaitryggð
hennar var hrein og fræn-drækni
óbriigðul. Þakkarhugur mamgra
skyldmenma og vi-na fylgir henni
héðam úr heimi.
Hannes Pétursson.
Guðrún Magnúsdðttir
Stóru-Borg — Minning
Þökkum innilega skipshöfn
og útgerðarfélagi m.b. Magn-
úsar Ólafssonar, svo og öll-
um öðrum er sýndu okkur
samúð og vinsemd við andlát
og jarðarför
Júlíusar Guðnasonar
frá Brekkum.
Dætur hins látna
foreldrar og systkin.
Kynslóðir koma,
kynslóðir fara,
allar sömu ævigöng ...
Sífellt erum við minnt á þetta.
Við sjáum fyrir okkur raðir kyn
slóðanna, sem koma og fara „all-
ar sömu ævigöng". Nýj-ar og nýj
ar kynslóðir frá upphafi tímanna
til daganna enda. Stöðugt þokast
hún áfram þesssi mikla sveit,
þ-etta streymandi fljót lifandi
manna. Þar fáum við engu þokað.
Þó að við staðnæmumst sjálf um
stundarsakir gerir tíminn það
ekki. Þó að við létum állar heims
ins klukkur þagna, ylli það engri
kyrrstöðu. Tímans tönn er ávalt
og alls staðar að verk.i Allir,
t Þökkum innilega auðsýnda t Innilegar þakkir færum - við
samúð við andlát og jarðarför þeim, sem sýndu okkur sam-
Júlíusar Gísla úð og vinarhug við andlát og
Magnússonar útför föður okkar
endurskoðanda, Sigurðar Sigmundssonar
V estmannaey jum. Syðra-Langholti.
Þórunn Gunnarsdóttir Fyrir hönd vandamanna.
og synir, systkin og
aðrir vandamenn. Sigmundur Sigurðsson.

t Þökkum innilega fyrir þá t Þökkum innilega auðsýnda
miklu samúð og vinsemd okk- samúð við andlát og jarðar-
ur auðsýnda vegna andláts för eiginkonu minnar, móður
eiginmanns míns, sonar, föð- okkar, tengdamóður og ömmu
ur, tengdaföður og afa Kristrúnar Einarsdóttur
Jens Kaj Ólafssonar Smyrlahrauni 41, Hafnarfirði.
matreiðslumanns.
Dóra Kristinsdóttir Guðmundur Jónsson
Sigríður Scheuermann Kristín Guðmundsdóttir
Anna Hulda Norðfjörð Sveinn Jónsson
Kristinn Kaj Ólafsson Ólína Steindórsdóttir
Súsanna Kristinsdóttir Einar Pálsson
Arni Norðfjörð og barnaböra.
og barnaböm.
sem koma, verða að fara eftir
eilítið mislanga stund milli þeirra
eyktamarka, sem nefnast vagga
og gröf.
Hér skal Iítillega minnst ald
urhniginnar konu sem var að
fara af þessum heimi, Guðrúnar
hlagnúsdóttur á Stóru-Borg í
Vestur-Húnavatnssýslu. Hún var
fædd að Hafnamesi í Homa-
firði 1. des. 1884. Foreldrar henn
ar hétu Magnús Sigurðsson og
Guðrún Magnúsdóttir. Móðir
hennar andaðist rétt eftir fæð-
ingu barnsins, er var látið heita
eftir henni. Þessi stúlk-a ólst svo
upp hjá góðu fólki þar í sveit-
inni. Um átján ára aldur bar
hana norður í Húnavatnssýslu,
þar sem hún var fyrst í kvenna
skóla, en fór síðan að Lækja-
móti í Víðidal til merkishjón-
Hug'heilar þakkir til bama
minna, tengdabama, tengda-
fólks, sveitunga og kunningja,
sem glöddu mig á 70 ára af-
mæli mínu 30. okt. sl. með
heimsóknum, gjöfum og heilla
skeytum. Lifi'ð heiL
Tryggvi Stefánsson.