Morgunblaðið - 02.04.1969, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. APRÍL 1969
hún kom úr vinnunni. Og ég
vissi ástæðuna til þess. Hún hafði
varla hitt Don, síðasta hálfa mán
uðinn. Francesca vra enn hjá
Lip-ob fjölskyldunni, og það
hélt ég vera ástæðuna til þess
arna. Þó ekki einu ástæðuna,
því að Don hafði boðið Kay út
með sér. Ég hafði sjálf svarað
honum í símann, einum tvisvar
sinnum og síðan heyrt hana af-
þakka það. Kay kom bjánalega
fram við Don, fannst mér. Hún
ætti að hafa vit á að vera ekki
að hengja svona utan á sig af-
brýðisemi sína gagnvart ítölsku
stúikunni.
■— Hversvegna í ósköpunum
ferðu ekki út að borða með hon
um John? spurði hún.
— Af því að mig langar ekk-
ert til þess.
— Jæja, ég vildi óska þegar
ég kallaði til þín, að þú hefðir
þá sagt honum, að ég hefði með
ánægju farði út með honum.
— Hvernig gat Melissa gert
það? sagði Lucy. Það er hún,
sem hann er að sækjast eftir en
ekki þú.
Kay leit á mig öfundaraugum
— Þú ert bjáni Melissa. Þú
færð kvöldverðarboð frá eina
ríka manninum í nágrenninu og
afþakkar það. Ég held bara, að
þú sért ekki með öllum mjalla.
— Ég var víst búin að segja
þér, að mig langar ekkert að
fara út að borða með honum
John.
— Þá segi ég ekki annað en
það, að ef þú vilt ekki líta við
honum, þá vildi ég óska, að hann
vildi snúa sér að mér. Hann
skyldi ekki þurfa að bjóða mér
tvisvar, get ég fullvissað þig um.
Ég hló að þessu.
— Vertu ekki með þessa vit-
leysu, Kay. John er alls ekki
maður fyrir mig.
— O, vertu ekki að þvi arna.
Hvaða maður sem er, álíka rík-
ur og John, er maður fyrir mig.
Mér var méinilla við svona
tal hjá Kay. Ég vonaði bara,
að hún meinti ekkert með því.
Ég óskaði þess heitast, að Fran-
cesca Maggi vildi fara sem fljót
ast heim til Ítalíu, svo að allt
gæti komizt í lag aftur hjá þeim
Kay og Don. Ég hafði engar
áhyggjur af henni þó að hún
færi út með Don. En hinsvegar
kærði ég mig ekki um, að hún
færi að umgangast John.
Þegar ég kom til Grátruns,um
það bil tíu mínútum seinna, opn-
aði hann sjálfur fyrir mér. Ég
lagði litla vesældarlega bílnum
mínum við hliðina á glæsilega
Bentleybílnum hans og hugsaði,
að það væri nú ekki nema eðli-
legt að Kay vildi gjarna fara
út með manni, sem væri jafn-
ríkur og John. En nokkur léttir
var að hugsa til þess, að úr
því yrði sennilega aldrei. Hún
átti ekki einhvern veginn við
John. Hún var of mikill ungling
ur til þess að ganga í augun á
honum, þrátt fyrir það, að hún
væri að þykjast veraldarvön.
— Þú ert orðinn vel sólbrennd
ur, sagði ég léttilega, er hann
fylgdi mér inn í setustofuna.
— Það værir þú líka, ef þú
hefðir verið í steikjandi sólinni
á Italíu.
SKEMMTIFUNDUR
Anglía og Islenzk-Ameríska félagið efna til sameiginlegs
skemmtifundar föstudaginn 11. apríl kl. 18,30 í Sigtúni.
Ýmis skemmtiatriði, dans.
SKEMMTINEFND.
n OAMEi 3
O F S w f T Z E R L A N D
Roamer - úr
handa hverju
fermingarbarni
Georg V. Hannah
úrsmiður
KEFLAVÍK.
— Var gaman í Róm?
— Já, ágætt. En meira gaman
hefði verið, ef þú hefðir verið
með mér. Hann sneri sér að
glasabakkanum. — Hvað má
bjóða þér? Gin? Viskí?
— Hvoríigt, þakka þér fyrir.
Get ég fengið glas af sérrí?
— Vitanlega, en annars var ég
að hlakka til að geta blandað
handa þér almennilegan Martini.
— Nei, þakka þér fyrir.
Hann hellti sérrí í glas handa
mér og viskí handa sjálfum sér .
— Skál! sagði hann og lyfti
glasinu. Hann leit á mig og það
var einhver græðgi í augnatil-
litinu, sem sannfærði mig um, að
hann mundi þykjast hafa öll
trompin á hendinni. Ég fann til
nokkurrar ánægju að vita, að svo
var ekki.
— Jæja, sagði hann. — Þá er
þessi hálfi mánuður liðinn.
— Ég veit það. Þessvegna er
ég hingað komin.
— Við komumst víst að sam-
komulagi seinast þegar við hitt-
umst?
— Það er engin hætta á, að ég
gleymi því. Ég opnaði töskuna
mína, og dró upp umslag með á-
vísuninni í. — Hérna er svarið
mitt, John.
Hann hleypti brúnum. Og svo
færðist dökkur, reiðilegur roði
í kinnar hans, um leið og hann
opnaði umslagið. Ég sá, að það
datt algjörlega ofan yfir hann,
að sjá ávísunina, eins og ég líka
vissi fyrirfram. Hann leit á blað
ið í hendi sér og síðan á mig.
75
— Hvernig í fjandanum náð-
irðu í þessa peninga? spurði
hann.
Ég roðnaði. — Hvað varðar
þig um það?
— Ég vil fá að Vita, hvernig
þú náðir í þá, endurtók hann.
— Eins og ég hef þegar sagt,
þá sé ég ekki, að þig varði
mikið um það. Því miður þurfti
Nick að stela fjögur hundruð
pundum frá þér, og nú er ég að
endurgreiða þau.
— Fékkstu þau hjá Bob John
ston?
— Nei, það gerði ég ekki.
Heldurðu ekki, John, að þú
vildir hætta þessum spurning-
um? Ég er ekkert hrifinn af
þeim. Þú hefur fengið þína pen-
inga. Þessi ávísun verður leyst
út um leið og þú sýnir hana. Og
þá getur þessu máli sannarlega
verið lokið.
Hann yppti öxlum, óþolinmóð-
ur. — Nei, það getur því sann-
arlega ekki. Þú veizt mætavel,
að það ert þú, sem ég er að
sækjast eftir, en ekki pening-
arnir. Ég hélt ég hefði' gefið
það nógu greinilega til kynna.
— Það er ekki nema satt. Og
þá hef ég engu síður gefið greini
lega ttl kynna að ég get ekki
undir neinum kringumstæðum
gifzt þér.
— En ef ég nú neita að taka
við þessari ávísun?
Ég varð dauðhrædd. Þessu
hafði ég ekki gert ráð fyrir. En
svo herti ég mig upp. Ég ætlaði
ekki að láta hann hræða mig.
— Því ræður þú sjálfur. En
þú gerðir samning við mig, eins
og þú varst að minna mig á,
rétt áðan. Að ef ég greiddi upp-
hæðina, skyldirðu ekki kæra
hann Nick. Líklega ferðu ekki
að ganga á bak orða þinna?
— Gott og vel. Þú vinnur
Zafi? hlkynmr
YFIR ALLA HÁ TÍÐISDA GANA
VERDUR OPIÐ HJÁ OKKUR
FRÁ KLUKKAN 9-21
FJÖLBREYTTUR MATSEÐILL
þessa lotu. En ég ætla nú samt
ekki að gefast upp. Einhvern
daginn skaltu giftast mér.
— Ekki að nefna.
— Við sjáum nú til. Augun í
honum, sem mættu mínum,voru
full gremju. Ég vissi, að jafnvel
þótt hann kynni til skamms tíma
að hafa elskað mig, þá vantaði
nú lítið á, að hann hataði mig.
Þessi ákafi í honum, að hann
vildi giftast mér, stafaði aðeins
af þvermóðsku minni. John var
vanur að hafa sitt mái fram.
einkum ef konur voru annars
vegar. Jæja hér var að minnsta
kosti ein kona, sem var ólík öll-
um hinum. Kona, sem mat pen-
inga einskis.
Ég setti frá mér glasið og stóð
upp.
— Jæja, ég verð að fara heim
og hugsa um kvöldmatinn, John.
— Bíddu andartak. Við höfum
enn ekki komizt að niðurstöðu
um hann Nick.
— Hvernig viltu ganga frá því
máli? Eins og stendur held-
ur hann áfram að vinna, eins og
þú sagðirhonum.
— Ja, ég vil ekki hafa hann
hér lengur.
Þetta fannst mér skiljanlegt.
— Þá verður hann bara að út-
vega sér eitthvað annað að gera.
Hann hikaði. — Ég skal at-
huga málið.
— Ég vil ekki, að þú hafir
hann áfram í þjónustu þinni, ef
þú efast um heiðarleik hans.
— Geturðu láð mér þó að ég
geri það?
— Nei, en ég er alveg viss
um, að þú getur treyst honum.
Nick er búinn að læra sína lex-
íu, þó að það hafi ekki verið
auðvelt. Ef þú hefur hann á-
fram, John, verður hann þér af-
skaplega þakklátur . .. Ég mætti
augum hans og enda þótt ég hat-
aði og fyrirliti hann fyrir að
hafa ætlað að neyða mig til að
giftast sér, þá bætti ég við: —
Og það verð ég líka.
— Gott og vel. Nánar athug-
að, máttu segja honum, að þú
hafir talað við mig og ég vilji
gleyma þessu leiðinlega atviki.
— Þakka þér fyrir. Þér er ó-
hætt að trúa því, John, að ég er
þér þakklát.
5.
Vikurnar liðu og nú var kom-
ið fram í septemberbyrjun og
blöðin á trjánum voru hætt að
vera hvanngræn, en voru smám-
saman að taka á sig gullslit og
við vissum, að haustið nálgaðist.
Mér var sama. Ég kunni bein-
línis betur við það en hásumar-
ið. Og ég hugsaði heldur ekki
til vetrarins með neinum kvíða,
enda þótt flestir gerðu það. Ég
kunni vel við rólegu kvöldin
með viðareld logandi á arninum
og gluggatjöldin dregin fyrir.
Nick vann hjá John einsog
áður, og svo virtist sem John
hefði ekkert minnzt á það, sem
komið hafði fyrir, og eins og ég
hafði sagt við John, var hann
afskaplega þakklátur fyrir að
hafa sloppið svona vel. Og ég
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl
Taktu höndum sainan við þá sem í kringum þig eru um að gera
gott.
Nautið, 20. apríl — 20. maí
Nh má komast tU botns I deilum eða erjuefni.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní
Ef þú ert hógvær og dálítið kænn, kemstu langt i dag.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí
Þú verður að halda áfram, þar sem upplýsingarnar gera þér ókleift
að halda aðstöðu þinni. Eignir þínar kunna að vaxa.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst
l*ótt þú byrjir nýja samvinnu, skaitu endilega ekki hætta þeirri
gömlu, og vertu ekki of gjöfull.
Meyjan, 23. ágúst — 22. sept.
Vinir og frændur eru hjáipsamir, en leggðu ekki i áhættu.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Það hressir þig að taka njjnm hugmyndum og hagnýta þær.
Sporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Þú verður eitthvað að haga seglum eftir vindi, og þá liður þér iíka
betur, og kannski fleirum líka.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Glaðværð þín ber þig áfram, þótt einhver valdi þér vonbrigðum.
fþróttir og verklegar framkvæmdir henta þér einkar vel.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Einkamálin og ábyrgð þín í starfi togast á um þig. Notaðu skipu-
lagshæfileika þína til að nýta betur frístundir þínar.
Vatnsberinn, 20. jan. — 18. febr.
Ef þú reynir að útskýra hugmyndir þínar, finnurðu mótbyr.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz
Þú skilur allt f einu mál, sem þú hefur lengi velt fyrir þér, og
löngu er liðið. Þér léttir mikið, og vilji þinn verður sterkari. Þig lang-
ar til að bæta þig.

u