Morgunblaðið - 08.04.1971, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 08.04.1971, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. APRÍL 1971 29 Hólmfríður Þ. R. Jónsdóttir - Minning Fædd 22. mai 1931 Dáin 25. ma*rz 1971 Fyrir 5 dögum var til grafar barin Hól'mif ríðu r Þ. R. Jóns- dióttiir, frá KeUavíkurkiír'kju. Hólmifríður lézt á Sjúkrahús- inu í Keflaviik, eftir langvar- andi veikindi oig þjláningar, 25. marz s.l., — þjáningar, sem hún bar með þeirn hætti, að við, sem sjaldan sáum hana ag ekfci höfð- um af henni náin kynni, vissum efcki annað, en að allt væri með eðlilegum hætti í hennar lifi, enda stóð hún traust við hlið manns sins Sveins Jónssonar, fyrrverandi bæjarstjóra í Kefla vfflk, í störfum, sem hann gegndi í átta ár, með flestra viður- kenningu, um heiðarleifc og vel- vilja, svo sem kostur er á póli tiísbu framkvæmdastjórastarfi, fyrir ákveðna stjórnmála ftokka, sem það sinn eru í mieirihluta i viðkomandi bæjarstjóm. Of margir hafa þá hugsun, til slíkra starfa, að þau séu sérstak liega eftirsðknarverð m.a. sökum milkils samneytis við svoikalitaða „betri borgara" viðkomandi bæjarfélags, góð laun með til- heyrandi veizluhöldum ' og hversbonar gleðskap, sem al- menningur eigi ekfci kost á að njóta, an sé á þeirra kostnað og Wlljlóti þwí að vera áfcaflega eftir sóknarvert starf. Fáum koma hins vegar til hugar þær kvaðir og skyldur, sem á konu og húsmóður með kærar hús-móðurskylidur sín- ar jafnfram-t á eru la-gðar, etf ekki á annað hvort að vanræfcja, en slSk störf, eru ávaffl't undir smásjá almennings og erfitft í þeim efnum, sem öðr uen, að gera svo ölfflim Miki, og að sliikt fólfc fær otf fá tækifeeri til að lifa venjulegu fjölskyldu- llíf-i að eigin vffld. Eins og fyrr er sagit, hafði ég persórauíega til-tölulega 1-itil kynni af Hötentfríði s-jállfri, þótt ég sé náfrændi og æskuvinur eiginmanns hennar. Kom þar margt tffl, skyldustörf oikfcar l>00&ja, voru sitt I hvoru bæjar- félagi, eftir að við fórum að verða starfsnýtir m-enn, o.g var þá helzt, að við hittumst á ætt- aróðali okkar Sveins, að Kot- hiúsum í Garði, þar sem foreldr- ar hans búa enn, á ökkar frídög um. Áður en þau giftust Hólm- frSður og Sveinn, 4. apriil 1952, hiöiföu þau átt sitt bamið hivort, en samei-gintega eignuð- ust þau 3 böm og ættleidd-u eitt. Bn „maðurinn, með l-jáinn“ spyr ekki um alidur né aðstæður. Það er harður dómur, að vera bvaddur héðan á bezta aldri, aðeins 39 ára, frá slftkum barnahópa, aufc v-ina oig vanda- manna. En undan þessum dómi komiums-t við aldrei, spurningin er aðeins hvenær sá d-ómur fell- ur, — en hann eigum við öffl vísastan, af öllu vLsu á þessu tfllliverustigi. Mín stuttu kynni við Hólm fríði voru í fáum orðuim sag-t, eins og bezt verður á kosið. Aldrei hal-laði hún orði í garð nofclburs manms, blíð á svip, en hljóðlát og hlédræg, jafnvel’ sivo að manni fannst á stundum, erf- itt að fá hana inn í umræður eða daglegt umtal, um men-n og málefni. Kæmi maður umræðum inn á eittfhvað fafflegt í fari manna eða að sérstöbu landslagi, er hefði haft áhrif á mann, — einhverjar bjiartari hiliðar lflfs- ins — þá stóð ekki á lifilegum Skoðun-um hennar, sem voru í fiullu samræmi við útlit hennar oig framlkomu alla. Föður hennar og bræður þekkti ég frá umgl-ingsárum og að öflffll góðu. Ég held að ég haifi vart verið komimm úr „stutt- bu»um“ eiina og þær voru þá kallaðar, þegar Jón faðir Hólm- frtðar, fiór að kenna mér „að tafca I kri-ulöpp", sem á sjó- mannamiáM á að vera eitt það auðveldasta í metah-nýtflngu. Þetta verður þú að kunna lagsi, ef þú átt að standa atemenniléga í lappimar" sagði Jón, um leið og hann hló sínum innitega og hjartnæma hlóttri. Þar kynn-tist ég inniteifkanum, sem end- urspeglaðist síðan í dóttur hans Hólmifriði — og kom þá hivorug- um okfcar til h-ugar, að við ætit- um efitir að tengjast með þeim hættd, er sáðar reyndist, — mieð giftingu þeirra Hólmtfríðar og Sveins frænda m-íns frá Kotihús- um. Við Sveinn, gætum á hirnn bóginn talizt eins konar uppeld- isbræður, aufc þess að vera syst- kinasynir, því svo náið og ein- liægt var sam/band oikkar föðu-r- systkina afflra og afikom- enda þeirra, þótt með árumum lengdist bifflð á milM samflunda fjölskyld-unnar, þvi miður, — fyrir okkur öll —, en hjá því varð ekki komizt, enda þá þeg- ar stór skörð höggvin í hópinn, — svo sem mun saga fitestra íjölskyldna, — þegar fiímans tönn fær á unnið og öll eigum við það eitt öruggt, að týnast úr röðinni, spurningin er aðeins, hvenær að hverjuim og eiinium kemur. I dagtegri umigengni, gætu ýrnsir haldið að álit Sveins á hlutu-num lægi ekki á lausu, eins og kalllað er, og bamn á það sa-mmierlkt með ættmenn-um sín- um mörgum „að vera ekki all-ra" — en urn lieið traustur vin-ur vina sinna, — þeim trúr, sem honum trúa. Ekki margmáM, en þvi gagnorðari þót-t í slfllkuim störf-um, sem bæjarstjórastörf- um, þyrtfti ofit að synda á milli skers og báru, svo sem fitestir miun-u kannast við, er til þekfcja í sliku-m sitörfium. Inn í þessi störf félil Hóílmfríður, ásam-t affls ókunnugri fjölskyldu manns síns, rétt eins og hún hefði affla tíð verið til þess ætHiuð, eða ráð fyrir því gert. Slilk aðllögunar- hæfni við gjörbreytitar aðstæð- ur fátækrar alþýðustúllku, til þess að standa v-ið hlið manns síns í hin-um margbreyti- tegu störf-um bæjarstjórans, er ekki öllum gefin, til þess þarf góðar gáfur og kjark, en þó um- fram afflt góða og rétta stjórn á manntegu-m tilfinningum sán sjálfis. Þessi störf verða aldrei unnið af meimum venjuitegum manni, án trausts og hal'ds hjá þei-m, sem maðuir treystir bezt og er í raiun og sannl'eika manns Mfsfiörunautur. yfiir þess-um mikl-u mann- kostum bjó Hólmfríður í svo ríkum mæfli, að umdrum ókumn- ugra vakti. Að sjálfisögðu er öll skóilamenmtun góð og hún verð- ur alltaf máittur hv-ers og eins og aldrei á glee kastað. — En sjálfsagimn og aðlögunarhæfmi innam heimiMs og utan hafa til þessa reynzt íslendinigum í sínu fásinni affarasæl. Það var upp úr þessum jarð- vegi, sem Hótomfríður var sprottin og endurgalt þann lær- dóm sinn í dagtegri fra-imkamiu tvið alilt og affla, er bún hafði isamskipti við, hvort sem það rvoru hópar fóilks eða einstakl- ingar. Þeim, sem þekktu Hólm- íriði bezt, komu þessir eiginleik- ar og mannbostir hennar ekki á óvart. Sé einhver í vafa um að hér sé af Mtt kunnugum venzla- manni eitthvað of rmælf, þá ætti sá hinn sami að kynna sér að- sóbnina við útför Hólmifríðar 3. april s:l. Ga.mla góða kirtkj- an ökfcar Kefilvífcimga, þrátt fyrir stækkun, rúmaði ekki alla er viðstaddir vildu vera. Um leið og ég votta aðstand- endu-m Hðlmfriðar og þá fyrst og f-remst bömu-m hennar og eiginmanni og hennar kæra föð- u-r, er hjá henni bjó, hin síðari ár, ásamt öWu venzla- og tenigda- fól-ki, innileguistu samúð mína og minnar fjiölisfcyldu, þá biðjurn við þeim og sér í lagi henni blessunar Guðs og verndar á nýjum leiðum bemnar Guðs um geim og verndar hans til henn- ar nánusitu ættingja, ten-gdafbr- eldr-a, paíbba og mömmu og allllra er henni kynmtust nánas-t í henn ar alilt of sfcamma lífshlaupi. Hólimfríður, haf þú persónu- tega þökk fyrir okkar góðu, en al-l-t of st-uttu kynni, þess óska ég nú í fufflvissu um góða heim- komu þína fiyrir vel og sam- vizkusa-mtega gerða hluti hér á jörð, meðan þú máttir. Eggeirt G. Þorsteinsson. Keflovík — Suðurnes Páskadag kl. 5 síðdegis talar Steinþór Þórð- arson í Safnaðarheimili Aðventista, Blika- braut 2, Keflavík. Efni samkomunnar: Kristur, hetja mín og fyrirmynd. Mikil og góð tónlist í umsjá Árna Hólm. Allir velkomnir. Nauðungaruppboð sem auglýst var í 70., 71. og 73. tbl. Lögbirtingablaðs 1970 á hluta í Hjaltabakka 6, talinni eign Hilmars Karlssonar, fer fram eftir kröfu Veðdeildar Landsbanka Islands, Iðnaðarbanka ts- lands hf. og Gtvegsbanka íslands á eigninni sjálfri, fimmtu- dag 15 apríl 1971, klukkan 14.00. Borgarfógetaembættið í Reykjavik. Nauðungaruppboð Á opinberu uppboði sem fram fer á Netaverkstæði Suður- nesja við Reykjavíkurveg í Ytri-Njarðvík, mánudaginn 19. apríl kl. 15.00, verða seldar: 1 þorskanót og 1 síldarnót. Greiðsla fari fram við hamarshögg. Sýslumaðurinn í Gullbringu- og Kjósarsýslu e. u. Steingrímur Gautur Kristjánsson. Bjarni Sólberg Halldórsson - Kveðja F. 5. júlí 1938. — D. 21. marz 1971. „Mairgur eiran í aldu-rs blóm-a umdi sæffl við gl-aðan hag, brátt þá fregnfln heyrðist hljóma heiilil í gær, en nár í dag. Ó hve getur u-ndra skj ótt, yfirskyggt hi-n dimma nótt“, segir sér Björn firá Lauíási í failieiguim sálmi. Og svo fór fyrir mér er ég frétti að Bjarrai bróðir væri látinn af Slysi, og af því að ég gat ekki farið að jarðarför haras, lanigar mig að senda hér önfá kveðjuorð. Bjanni var fæddur 5/7 1938 á Firðilmýri á Snæf j alfl'aströnd, sonuo: hjóraarana Hafllldórs Borgars- sonar og Svövu Guðmuindsdótfit- ur. Þau áttu sjö börn tvær dæt- uir, öninu-r þeirra lézt sjö ára, og fimm syni og var Bjarrai næst yngsturr systkiraanraa. Móðir hans lézt árið 1944, og leystist þá hekniilið upp. Bjarni fór þá í Æðey og var alinn þar upp við mikið ástríki. Ég vil filytja Æðeyjarsystkin- u-m hjartans þakkir fyrir það, sem þau voru honum aiila tíð meðan haran lifði. Síðan lærð hann bakaraiðn, og stundaði það starf um nokkuæ ár m. a. í Bol- ungarvík, en nú síðast var haran matsveinn á béti þaðan. Hann var kvæmtuir Steinun-ni Gestsdóttur frá ísafirði, mifciMi ágætisfconu, og lætu-r eftir sig fjögur böm.. Ég sendi -mágkonu minni og börn-u-m hans in-nitegar samúðar- kveðjur vð fráfall hans, svo og pabba, bræðrunuim og öðrutn ættingjuim. Vertu sælll kæri bróðir. Far þú í friði. Friður guðs þig bliessi, héifðu þökk fyrir ailt og alllt. Systir. N auðungaruppboð sem auglýst var í 19., 21. og 23. tbl. Lögbirtingablaðs 1968 á hluta í Faxaskjóli 24, þingl. eign Inga Þorsteinssonar, fer fram eftir kröfu Ágústar Fjeldsted hrl., Gunnars M. Guðmunds- sonar hrl:, Ragnars Jónssonar hrl., Árna Guðjónssonár hrl., Iðnaðarbanka íslands hf. og Veðdeildar Landsbanka Islands á eigninni sjálfri fimmtudag 15. apríl 1971, klukkan 15.00. Borgarfógetaembættið í Reykjavík, N auðungaruppboð sem auglýst var í 51., 54. og 56. tbl. Lögbirtingablaðs 1970 á hluta í Skeljanesi 4, þingl. eign Sigríðar Jónasdóttur, fer fram eftir kröfu Iðnaðarbanka íslands hf. á eigninni sjálfri, þriðjudag 13. apríl 1971, klukkan 10.30. Borgarfógetaembættið í Reykjavik, Nauðungaruppboð sem augiýst var i 73., 74. og 76. tbl. Lögbirtingablaðs 1969 á hluta í Hjaltabakka 18, talinni eign Arndísar Markúsdóttur, fer fram eftir kröfu Veðdeildar Landsbanka Islands á eigninni sjálfri, fimmtudag 15. apríl 1971, klukkan 13.30. Borgarfógetaembættið í Reykjavík. N auðungaruppboð sem auglýst var í 72., 73. og 75. tbl. Lögbirtingablaðs 1970 á Grýtubakka 12, talinni eign Benedikts Pálssonar o. fl„ fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavík á eigninni sjálfri, mið- vikudag 14. apríl 1971, klukkan 14.00. Borgarfógetaembættið í Reykjavík. Nauðungaruppboð sem auglýst var í 72., 73. og 75. tbl. Lögbirtingablaðs 1970 á Grýtubakka 24, talinni eign Óskars Friðrikssonar o. fl„ fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik á eigninni sjálfri, mið- vikudag 14. apríl 1971, klukkan 14.30. Borgarfógetaembættið i Reykjavik. Nauðungaruppboð sem auglýst var í 72., 73. og 75. tbl. Lögbirtingablaðs 1970 á Grýtubakka 32, talinni eign Guðmundar Bergssonar o. fl„ fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri. miðvikudag 14. apríl 1971, klukkan 11.30. Borgarfógetaembættið i Reykjavik.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.