Morgunblaðið - 11.08.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. ÁGÚST 1972
t
Sonur okkar,
GlSLt INGIBERGSSON,
andaðist 3. ágúst. Útförin hefur farið fram. Þökkum auðsýnda
samúð.
Guðrún Gísladóttir, Ingibergur Grimsson
og aðrir aðstandendur.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JAKOB JÖHANNESSON SMARI.
fyrrverandi yfirkennari,
lézt að heimili sinu 10. þessa mánaðar.
Helga Smári,
Katrin Smári,
Bergþór Smári.
t
Móðursystir okkar,
INGIBJÖRG FINNSDÖTTHI
frá Kjörseyri í Hrútafiiði
andaðist að Hrafnistu miðvikudaginn 9. þ. m.
Finnur Guðmundsson,
Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Jóna Gucmundsdóttir.
STÓRÚTSALA
40 - 60 °]o afsláttur
Kvenpeysur
Kvenúlpur
Barnaúlpur
Gallabuxur
Terylenebuxur
Barnapeysur
Barnafatnaður
í miklu úrvali
Laugavegi 66, sími 12815.
Jón B. Jónasson. máí-
arameistari
Fæddur 13. júni 1910.
Ðáinn 4. ágúst 1972.
ÞEGAR mienm. kveðjast er sjatld-
an hugsað trl þess, að e. t. v. er
þetta í síðasta sirm er merrai hafa
tækifæri til kveðju. Venjuilega er
aftur tækifæri til þess að heils-
ast og á þann hátt endurnýja
hriinigrás lífsins. Þegar dauðinn
svo tekur í taumana og gefur
ekki fleiri tækifæri, fylist ég
trega, er ég frétti lát góðs vinar.
Þanniig varð mér við er ég frétti
lát Jóns B. Jónassonar. Ég vissi
ekki annað en að han-n vaeri við
góða heilsu að njóta suimarleyfis,
ásamt ktmiu sinni í fögru um-
hverfi. Hér á við hið gamda o-rða-
tiitæki: „að fljótt skipast veð-ur
í kxfti“. Hann kom heisjúkur í
bæiinn og andaðist eftir skaimima
iegu í sjúkrahúsinu í Landakoti
hinn 4. ágúst sl. Þarmi-g vffl oft
verða, dauði-nn keimur fyrirvara-
laust og er þá ekki uim frest að
ræða.
Kynni okkar Jóns hófust fyr-
ir uim 30 árum. Við störfuðum
báðiæ í siaima félagi er Akoges
nefnist og lei-ddu þau kynni til
góðrar vkiáfctu sem hefur vaxið
með árunum. Jón var mjög fé-
lagslyn-dur maður og átti auðvelt
með að blanda geði við aðra. Þá
var honum léfct um að setja fram
hugsanir siínar í skýru máli, svo
irverjum vair auðvelt að skfflja.
Héit hann vel á roáli sin-u og að
hætti góðra ræðumanina krydd-
aði hann gjaman mál sitt með
græskula-usri kimni.
Jón var að vissu leyti af gamla
skóianum, eins og sagt er. Mátti
ekki vamm sitt vita í neiniu og
var heiðarlegur í daglegri frsum-
korruu og i saimiskiptum, við ná-
unigann, en þau eimkenni tel é-g
aðalsm'erki góðs drefmgs. 1 félags-
skap okkar nutu þessir kostir
Jóns sín vel og þótti ekkert mál
vel til lykta leitt, nema hann
hefði þar lagt hönd að verki.
Einin liður í lífi Jóns, og sá sem
lemgsfc m-un haida nafni hans á
loft, var listhneigð hans. Lætur
hann eftir sig mörg listaverk,
t
Eiginkona mín og móðir,
Guðrún Hulda
Kristjánsdóttir,
Álfhólsvegi 35,
Kópavogi,
andaðist í Landspífcalanum
miðvikudaginn 9. ágúst.
Sigrún Sigurðardóttir.
t
Móðir okkar,
Margrét Sigurðardóttir,
lért að heimiK sinu, skafta-
hlið 42, 10. þm.
Ósk Gísladóttir,
Ragna Glsladóttlr,
Sigurjón Gíslason.
t
Móðtr okkar, tengdamóðir og
arnma,
Eiín Sigurðardóttir,
frá Brekkum í Holtum,
Njálsgötu 34,
lézt I Borgarspitalanum 4.
ágúsit
Eraa Giiðnnindsdóttir,
Valdimar Guðmundsson,
Sigurðnr Sveinsson
og aörir vandamenn.
— Minningi
bæði málverk og höggmyndir.
Jón byrjaði sne-mma að tjá sig í
formi lita og earu m-örg falleg mál
veirk eftir hann, en á seinmá árum
einibei-tti harrai sér mei-ra að
„skutlpfc'ur“ og vairð vel ágerugt I
þeiim efnum, eins og sjá má af
umsögnum um verk hains á þeim
sýniniguan, sem hanm tók þátt í.
Listamaininseðlið var mjög ríikt í
homtm og næmlieiika hans fyrir
því fagra var viðbrugðið.
Jón var Reykvikinigur að upp-
runa og fædduor bér í borg hinn
13. júní 1910. Hér ólst hann up-p
og nam iðn sína, málaraiðn, og
starfaði sem málarameiisitari all-
an simn starfsdag. Hamn kvænt-
ist ágætri konu, Guðrúnu Ágústs-
dóttu-r frá Vestmannaeyj-um. —
Skóp hún hon-um gott heimili,
sem ánægjulegt var að koma á,
heimili sam einkenndist af sam-
heLdni húsráðenda um að fá hið
jákvæða út úr lífinu. Þau Guð-
rún og Jón eiignuðust eina dótt-
ur, Huldu Ósik, sem nú er upp-
komin og er sjálf búin að stofna
eigið heimili.
Þegar maður Mtur yfrr farinm
veg og liðna ævi, hlýtur mar-gs
að vera að minnast. Þar síkipitast
á skim og skúrir, en þegar ég
minniist Jóns B. Jónassonar og
samskipta ofckar, er mér einikar
ljúft að segja, að ég hef aðeins
mininingu um góðan dreog, sem
ætíð hafði gott eifct til mála að
leggja, og veit ég að þar rmæíi ég
einnig fyrir xmrarai féliaga okikar.
Að síðustu vil ég færa fjöl-
skyldu Jóns, þeiim Guðrúnu,
HuWu, Hauki og Guðjóni liifcla,
minar innil-egustu samúðarkveðj-
ur og Jóni kærar þakkir fyrir
góða viináttu.
Guðm. Ágústsson.
Hinm 4. ágúsit sl. Iszt á Landa-
kotssspítala Jóm B. Jómassom, mái-
arameistari, Marangötu 5 hér í
borg.
Jón var fæddur 13. júní 1910,
somur hjómanma Jónasar Þor-
steinssonar, verkstjóra Magmiús-
sonar og Guðrúnar Jónsdóttur og
konu hans Guðríðar Jónsdóittur,
Bjamaisonar, kaupmamns að
Laugavegi 33 og Guðríðar Ei-
ríksdótfcur.
Föður sinm rmssti Jón 8 ára
gamaU, en ólst upp hjá kærleiks-
ríkri móður sirmi, ásamt bróður
sí-mu-m Pétri Jónassyni. Bjuiggu
þau i húsi móðurafa siins, ásamt
móðursystur Jóns. Var það mikrl-1
styrkuar Jóoi og bróður hans við
föðurmissinn, að eiga tryggt og
öruggt skj ÓI hjá móðurforeWr-
um og frærnku, emda hieiinnálisl'íif
þar mjög áneegjuliegt. Minntist
Jón þessa með þaikWáfcum hraga.
Þegar Jón haifði aldur tM, hóf
hann málaraniám hjá Einari Gisla
syni, málaaram-ei-.stara og laiuk
sveisprófi i þeirri gr-eiin áiið 1930.
Eftir það si'gldi hann til fram-
haldsnáms til Þýzkalamds. Var
hann þar við nám um eins árs
Skseið. Meistararéttindi öðlaðist
harrn í iðn siirmi iM>kkrum árum
síðar. Eftir það stuindaði Jón
störf súin sem málaramieistari í
Reykjavik í mörg étr, en um 1950
réðst hanin till Bæjarúfcgerðar
Reykjavífcur. Jón sá þar um við-
hald, að því er máiiuin sruerti, á
eignum fyriirtækisins, bæði fast-
eiignum og að mokfcru ieyti Skip-
um þess. Starfaði Jón hjá Bæjar-
útgerðinni adlt til þess síðasta.
Jón stundaði í fristufidum sin-
uim listmáiun, svo og gerði hann
nokkur skúlpfcúr liistaverk. Hafði
Jón mikla ámægju af þessari frí-
stundaiðju sinni, og tók harnn
þátt í málverka- og högigmynda-
sýnimguim, mú síðast i sumaar á
útisýnimgu á Skólavwrðuho'lti.
Jón hafði mifcið ymdi af ferða-
l'ögtum, bæði erlemdis og efcki sið-
ur hér imnianiLaimds.
Hinn 1. desember 1995 kvæn-t-
ist Jón eftiirtiifandi konu sinni,
Guðrúnu Ágústsdóttur, teennara
Ámasonar i Vestmannaeyjum og
komu hans Ólafar Óiafsdófcitur.
Var á með þeim hjónum mlkið
jafinræði, og hjónaband þeirra og
sarmvinna öffl með miklum ágæfc-
um. Reistu þa-u hjón sér eimkar
fa-guirt og mymdartegt heimiili, en
rraörg hin siðari ár bj'U.ggu þau
að Marargötu 5 i húsi þvi, sem
móðir hans byggði á siínum tfma.
Þau Jón og Guðrúm áttu eina
dóttu-r, Huldu Ósk, sem giflt er
Hauki Geirss-yni. Var eirakar
kært með þeim Jóni og Huidu
dóttur hans. Dóttursomur þeiirra
Jóns og Guðrúnair, Guðjón, sem
nú er 8 ára gamall va-r miteill
sóiargeisli í lifi afa síns og
örrranu.
Jón var heilsuhra-usfcur alila
sína ævi, en fyrir ruokkrum mián-
uðum kenndi hann sér sjúkdóms.
Vanr taiið, að ekki væri um alivar-
leg veikjndi að ræða, og stfcnmdaði
Jón vinmu sína. Kvairtaði hann
ald-rei um líðan sina, enda ekki
gefið um að kvarta um snna
hagi.
Andlát Jóns bar að smeð svo
skjótum hæfcti, að við fræmdfólik
hams og vinir getum va-rt trúað
þvi, að hann sé okkur horfimn
að sinni. Við eigum bágfc með að
sætfca okkur við að fiá ekki motið
þeiirrar ámægju að heyra Jón
segja okkur frá atvifcum liðimna
daga eða skemmtiílegum sögwn,
sem hann ávaMfc hafði á tafetein-
um. Hafði Jón einstaka frásagn-
arhæfi-lieika. Temgdadótfcir mán
sagði, þegar hún fréfcti amdtát
Jóns, að henni hefði ævimíega
þótt sér Mða einkar vel, þegar
hún vissi um nærvemi Jóns, hrvort
sem var um að ræða á glieði- eðá
aivörustundum. Ég veit, að undir
þessi orð tökum við frændfól'k
hauis og vinir.
Um leið og við þökfeuim Jóni
allar ánægju'iegar stundir og góð
vffld, þá votfcum við hans góðu
korau, sem ávallfc stóð við hlið
manns síns og er okkur frænd-
fóUkl Jóns einkar kær, imnfflegia
samiúð í hennatr miltoliu sorg.
Sérisitafcar kveðj ur og þakfcir
fyrir margar ánægjustunidir færi
ég Jóni frá mér og konu minni,
sem vegma veikinda gefcur ekki
fylgfc Jóni systursyni sirnum sdð-
asta spölimn.
Guð gefi Guðrúnu konu Jóns
og dófctur þeirra sfcyrk í þeirra
mifclu sorg, og vissan um end-
urfumd við hann vearði þeim, og
okkur frændtfólfci hans og viraum
hugiguin harmi gegn.
H. B.
HINN 4. ágúst sl. lézt Jón
B. Jómassom, málarameistari, I
Landakotsstpítalamium í Reyfcja-
Vík, aðeirns 62 ja ára að aldri.
Hafði hann veikzt skyndiliega
dagiran áðu-r, er hamin var á ferða-
lagi i sumarleyfi símu. Harnn hafði
reyndar kennit nokkurs lasleika
síðustu mtániuðina, en tztldi hann
efcfci alvarlegain. Hið sviplega
fráfaffl Jóns kom okkur sam-
starfsfóffld hans mjög á óvart, og
sjáum við á bak horaum með
sökrauði.
Með þessuan Sáru línuim lamgar
mi'g tffl að mwmast Jóns sem
startfstfélaga, fyrir hönd okfcar
samstarfsmanna hams, en ævi-
aitriði hams miunu rafcin af öðrum.
Jón réðsfc árið 1950 til Bæjar-
úfcgerðar Reykjavikur sem mál-