Morgunblaðið - 16.08.1972, Qupperneq 7

Morgunblaðið - 16.08.1972, Qupperneq 7
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. ÁGUST 1972 7 Sminútna krossgáta 18 Lárétt: 1 menntiastofnun — 6 íœða — 8 for — 10 ótta — 12 þjóð — 14 röð — 15 tonn — 16 hnöttur — 18 hreyfðd tdl. lAðrétt: 2 hrednsa — 3 band —4 matj-urt — 5 lætur lífið — 7 hvarfiaði — 9 dýrahljóð — 11 lót: fá — 13 öng-ul — 16 tveir eins. / Eáðning sjðnistui krossgátu: LArétt: 1 skata — 6 afa — 8 eÐll — 10 kró — 12 látJaus — 14 G.T. — 15 tt — 16 dró — 18 andaður. Lóðrétt: 2 kadit — 3 af — 4 ■taika — 5 Belgia ■— 7 hóstar — 9 lát — 11 Rut — 13 Lára — 16 dd — 17 óð. Bridge Bneztku sp'Iararnir Flint Og Cansiinio igeta verdð harðdr í sötgtnuim, eints og fmain kiemuir í eftilrliaraindi spili frá ledknum mdBOIi BnertUandis og íta®u í Olym- píulkeppninind 1972. NORÐUR: S: D-5 H: K-D T: 10-7-4 L: D G-1064-3 AISTIK: S: 4-2 H: Á 10 9-3 T: Á-K-6-3 2 L: 8-7 SUÐUR: S: K-G-9-8-7 H: G-6-4 T: G L: Á-K-9-5 Flinit og Oansino sátu A,—V., etn iitölisiku spiOarannir For- q>uieí og Gairozzo N.—S. og sagn- iirgengu þanntg: S: V: N: A: 1 ®p. P. ligir. A: 21. P. 31. P. P. 4 L P. 4 t. P. 51. A. P. D. VIQSTLR: S: Á-10-6-3 H: 8-7-5-2 T: D-9-8-5 L: 2 t»eir Fiinit og Cams'no biðu og vddldu sjá hvað amdstæðtagarnir ætluðu að gera. í»eigar þedr hófu isaigniir þá voru þeir eklki lenigi að kiomast í úrttektairisögn, siem er vægast saigt mjög hæpin. Suður tóik.sdaig á laufa ás, iét úrt tnomp, saignhafi dnap, lét út spaða og gaf í borði. Siðar í spil iniu tóik siaignhafi hjarta ás, lét næisit úrt hjairta 10, siuður drap mieð gosa og það vairð til þesis að spiillið varð aðeins ednu n'ður, em átti að sijáillfsögðu að veira 2 ndður. Við hdrtt borðið vair Jokasögn- dn 4 lauf hjá bre2Jkiu spilliuirun- uim, Rodriigiuie og Piriday, rem sártu N.—S. og vannst sú sögn. Pennavinir 27 ára gamaH, sænskur náms- maður óskar eftir að sikrifast á við islenzka námsstúlku á aldr- feum 19-25 áira. Naifn og hedm- fflisfang er: Claes Melander, LarsbodavSgen 72, 2 tr, S-123 41 Farsta — Stoekhoirm, Svdþjóð. DAGBOK BARMKM.. BARA HUNDUR EFTIR PER SIVLE mamma og missti heyfang ið úr höndum sér. „Hvar, drengur?“ spurði faðir minn hranalega. Hann og Salomon þrifu hvor sitt reipið og þutu af stað upp eftir, þótt við vissum fullvel, að vonlaust var um nokkra björgun. Það eina, sem minnti á Mister Johnson þar upp frá var hundurinn hans. Já, Hall, vesalingurinn. Hann var eins og viti sínu fjær. Hann hljóp geltandi og ýlfrandi eftir brúninni og við og við stökk hann í hendingskasti upp að brúnni og kom svo aftur. Loks skreið hann eins langt og hann komst fram á brúnina, þar sem við höfðum setið áður, lá þar kyrr og starði niður í hyl- dýpið. Okkur tókst ekki að koma honum þaðan, hvemig sem við reyndum. Undir kvöldið fór ég upp eftir til hans með matar- bita, en hann vildi ekki snerta hann. í þrjá daga samfleytt vék hann ekki frá hinni djúpu gröf húsbónda síns og á kvöldin mátti heyra óhugnanlegt ýlfrið, sem hann rak upp við og við, alla leið heim að Hvoli. En þegar ég kom til hans þrem dögum seinna skreið hann loks til mín, yfirbug- aður af vonlausri sorg, svo ég með mína bljúgu barnslund, vafði hann örmum og grét, eins og ég ætti von á flengingu. Upp frá því vék hann ekki frá mér. Það var eins og hann vissi, að nú ætti hann engan annan að en mig. Hann fylgdi mér heim. Þegar hann kom inn, var eins og hann lifnaði allur við, hann þaut að dyrun- um inn í „Nýjustofu“, gelti og urraði og hætti ekki fyrr en honum var hleypt inn. Hann þefaði og leitaði um alla stofuna hvað eftir annað. Svo missti hann móðinn aftur og gekk burt. Hann bað aldrei framar um að fá að komast inn í „Nýju stofu“. „... . Nei, nú verður vesalings dýrið að fá eitt- hvað að éta,“ sagði ég. „Hrærðu þá graut og mjólk handa honum í dall- inn hans Esops,“ svaraði faðir minn. „En .... ég er bræddur um að hann vilji það ekki.“ „Jæja, þá verður hann að éta þann mat sem hann getur útvegað sér sjálf- ur,“ sagði faðir minn. „Hér eftir verður ekki dekrað við hann. En sé hann svangur, kemur hann því niður.“ Mjólkin var súr eins og mysa og það lagði megn- an óþef af daliinum. Hund urinn rak trýnið rétt í hann, sneri sér síðan burt og leit á mig spurnaraug- um, eins og hann vildi ganga úr skugga um, hvort mér væri alvara að hann ætti að borða þenn- an óþverra. Ég ætti að vita það, að hann væri ekki vanur slíku og van- anum er erfitt að breyta, jafnt meðal manna sem dýra. En ég átti ekkert betra að bjóða, stóð þar ráðalaus með grátkökk- inn í hálsinum. Loks kom bann niður nokkrum bit- um, gekk síðan burt og bringaði slg á gólfinu fyr- ir framan eldstóna....... Hann fékk bróðurpartinn af smurðu flatkökunni minni, þegar faðir minn var loks farinn út. Aðaláhyggjuefni mitt næstu fjórar eða fimm vikurnar var, að útvega mat handa Hall. Sjálfur gaf ég honum ailtaf helm- inginn af mínum skammti, og gat auk þess sníkt kjöt- bein handa honum hér og þar. Og þar sem hann varð smátt og smátt að láta sér nægja grautinn, komst hann vel af. En hann var ekki leng- ur hinn hnarreisti og stolti persónuleiki, sem hann hafði áður verið. Hann FRflMWfLBS Sfl&fl MRNflNNfl SMAFOLK PEANUTS THE ONLVUJAt'TOFlNP OUT WHO'5 IN LUOOD5TOCK'5 NEST 1510 CLIMF THI5TREE ANP 5EE F0R 0UR5ELVE5-. 60 IF ‘rtJU'LL 6IVE ME A LITTLE B005T, AN0 UW0D5T0CK 6IVE5 m A LITTLE BQ0$Tt 1 THINK UIE CAN PO IT- OKAY. BOOST IMB005TIN6Í BUT 1‘MNOT 5URE IFMV B005TER 15 Ö00STIH6Í K/U/K l </(/// a — Það virðist svo sem við verðum að kliíra upp f tréð . . . — Eina leiðin til að kom- ast að því hvað er í hreiðri Btbí, er að klifra upp í tréð og skoða það . . . — Svo ef þú lyftir mér svoldlið og Bíbí lyfir þér svold- ið, huigsa ég að þetta tak- iust . . . DRATTHAGI BLYANTURINN FERDIN AND *•. •" ’XfwL.á

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.