Morgunblaðið - 28.11.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBL.AÐIÐ, MUÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1972
Jóna Bjarnadóttir
— Minningarorð
Fædd 29. október 1911.
Dáin 21. nóvember 1972.
í dag verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu Jóna Bjamadótt
ir að Háteigsvegi 24 hér i borg.
Hún hét fullu nafni Guðbjörg
Jóna, en flest okkar þekktum að
eins seinna nafnið.
Jóna var fædd á Stokkseyri
þann 29. okt. 1911 og þar ólst
hún upp. Foreldrar hennar voru
merkishjónin Bjarni Guðmunds-
son Steindórssonar frá Otgörð-
um á Stokkseyri og Jóhanna
Jónsdóttir Jóhannessonar frá
Miðkekki í sömu sveit. Að þeim
stóð myndar- og dugnaðarfólk.
Bjami var bókhneigður maður
og sjálfmenntaður. Ég átti því
láni að fagna að kynnast hon-
um talsvert og fann ég þá glöggt
hve fjölfróður hann var, þrátt
fyrir litla menntun í æsku og
lítinm bókakost á yngri árum.
Jóhanna var orðlögð fyrir dugn
að og myndarskap. Vann hún
alla tið að útistörfum og fisk-
vinnu ásamt heimilisstörfun-
um meðan kraftar entust. Nú
dvelnir hún aó Hnatfmiistu, en
t
Sonur minn,
Hilmar H. Sigurðsson,
Stigahlíð 10,
lézt 23. þ.m.
Fyrir hönd bama hans og
systkina,
Anna Risberg.
t
Eiginmaður minn,
Ingvar Jónsson,
póstvarðstjóri,
Stigahiíð 10,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju miðvikudaginn 29.
nóvember kl. 1:30.
Fyrir hönd vandamanna,
I.ilja Eiríksdóttir.
Bjarni er dáinn fyrir nokkrum
árum.
Á uppvaxtarárunum kynntist
Jóna vinnusemi og skyldu-
rækni hjá foreldrum sínum
ásamt systkinum. Á þeim árum
þurfti oft að gæta hagsýni og
fyrirhyggju. Það var góður
skóli fyrir lífið. Við búum enn
að þrautseigju og dugnaöi alda-
mótakynsflóðarinnar.
Jóna giftist eftirlifandi manni
sínum, Axel S. Þórðarsyni, kenn
ara, þann 1. júni 1935.
Axel starfaði sem kennari á
Stokkseyri og einnig póst- og
símstjóri á staðnum. Jóna aðstoð
aði mann sinn af dugnaði og sam
vizkusemi, svo að orð fór af. Við
þessi störf komu í ljós þeir eig-
inleikar, sem hún var svo rík af,
hjálpsemi og dugnaður. Henni
var svo eiginlegt að vilja leysa
hvers manns vanda, sem til henn
ar lieiitaiðli eða þuirfti á ffiðsiimni
að halda.
t
Við þökkum innilega auð-
sýnda samúð og vináttu við
andiát og útför
Kristbjargar Aradóttur.
Sjöfn Haraldsdóttir,
Eygló Haraldsdóttir,
Þórarinn Óskarsson,
Óli Kr. Jónsson,
barnabörn
og systur hinnar látnu.
t
Útför móður okkar,
GUÐRÚNAR BENEDIKTSDÓTTUR,
er lézt í Landspítalanum 20. þ. m., verður gerð frá Hafnarfjárðar-
kirkju klukkan 2 í dág, þriðjudaginn 28. nóv.
Börn, stjúpsonur,
tengdabörn og bamaböm.
t
Útför eiginkonu minnar og móður okkar,
STEFANÍU BENÓNlSDÓTTUR,
Blönduhlíð 29,
fer fram frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 30. nóv. kl. 13.30.
Eggert Arnórsson,
Ragnheiður Eggertsdóttir,
Stefán Eggertsson,
Benóni Torfi Eggertsson.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓN KRISTJANSSON,
trésmiður frá Aðalvík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, miðvikudaginn 29. þ. m.
og hefst athöfnin klukkan 15.00.
Þorvarður Jónsson, Unnur Ósk Jónsdóttir,
Borghildur G. Jónsdóttir, Eðvarð Bjarnason,
Valdimar Kr. Jónsson, Guðrún Sigmundsdóttir,
Jón Albert Jónsson, María Óskarsdöttir
og bamaböm.
Þegar ég kom að Stokkseyri
fyrir rúmum þrjátíu árum, vsir
mér tekið af aiúð og einlægni af
þeirn hjónum. Siðan hefur vin-
átta okkar haldizt og aldrei
brugðið þar skugga á. Það var
gott að koma á heimili þeirra,
gestrisni var mikil og myndar-
skapur húsmóðurinnar bar heim
ilinu glöggan vott.
Jóna var hreihlynd kona að
eðlisfari. Hún var ekkert að
tæpa á þvi, sem henni bjó
í brjósti. Þá kosti mátu líka
margir að verðleikum. Hún var
hjálpsöm og sérstaldega velvilj-
uð öllum og einkum þeim, sem
bágt áttu. Ef til vitl hefur brim-
ið á Stokkseyri óafvitandi mót-
að að einhverju leyti skaphöfn
hennar. Sá, sem horfir á tign
þess og mikilleik, þegar það
hefur iipp naust siraa, hlýtuir aið
veirðta grwrt’iinin.. En öíd'uiriniar ilæg
ir og báran hjalar við fjörustein
ana eins og móðir við bam. Við
erum efalaust flest háð og tengd
þvi umhverfi, sem mótað hefur
okkur.
Þau hjónin eignuðust einn son,
Guðjón, tannlækni. Kona hans
er Sólveig Guðmundsdótt-
ir, Kjartanssonar, jarðfræðimgs.
Þau eiga þrjár dætur, Krist
rúnu, Guðbjörgu og Unni. Nú
er móður og ömimu saknað.
Henni var mjög annt um sonar-
dætur sínar.
Jóna var búin að stríða við
milda vanheiisu síðustu ár-
in. Þurfti hún að liggja á
sjúkrahúsum langdvölum, en þar
á milli var hún rúmliggj-
andi heima. 1 sjúkdómslegu
sinni naut hún sérstakrar um-
hyggju manns síns og sonar.
Hún var öllum þakklát,
sem heimsóttu hana. Nú er þján
Á ALÞINGI hefur nýverið verið
borin fram þingsályktunairtil-
laga, seim fielur í sér ásikorun á
ríikisstjónnima að lála fara firiaim
skiipulega lieit að ræikju- og Skiel-
fiskmiöum fyrir Norðiunlanidi.
Fnaimsögwnaður, Gumnar Gísla-
son, teliur í gireiíniargerð, að Iiítið
haifi verið umnið að skiputegri
kömniun á þessuim miðum hinig-
að til. Hér telur undirritaðiur, að
mjög sé haliliað réttu miáili. Er þvi
ekki úr vegi að gera öirlitla grein
fyrir rsekju- og sikeltfisklieit fyrir
Norðunlamidi fram til þessa.
1 Skýrs'i'Uim H afrainns'ókna -
stofnumairininar keimiur fnaim, að
frá því í júM 1961 tii dagsins í
dag, hafa verið farnir 17 rækju-
lieitarlieiðangnar á vegium stofn-
umarmnair til Norðu.riiamds. Þess
utan hafa nakkrir einkaaðilar
verið styrictir til rækjuiieitaa- og
rækjuveiða fyrir Norðoirlandi.
1 flestum þessium leitajrterðum
hetfur verið iögð mest áherzla á
leit innfjaTða og hefur þegar
marg'komið í Ijós, að svo til enga
rækju er að fá á þeim miðium
austan Húnaflóa. Mjög víða betf-
ur einnig verið ieitað á djúpmi'ð-
um einfcum hin síðairi ár. Hafa
fundizt góð mið bæði vestur
af Kolibeinsey, austur af Grims-
ey og i Reykjartf jarðarái.
Nofcfcrir erfiðteiikar eru á því
að nýta djúpmiðin, þar sieim
rækjuhátar af venjuiegri stærð
eiga mjög enfiitt um vifc að sæfcja
sjó á þessar slóðir efcki sízt
vegna þess, að rækjuveiði heíur
ingum hennar lokið og hún er
horfin sjónum okkar handan móð
unnar mifclu. En við minnumst
mikilhæfrar konu, sem mætiti
okkur með hispursleysi og ein-
urð.
Ég votta, Axel, vini mínum, og
öllu skyldfódki hennar mína
dniniileguidtiu aaimúð.
Blessuð sé minning hennar.
miðum á hiaiustim og vetiuma
hekiuir en á siumrin.
Nýtíffjg þessara mi'ða vierður
þvi frekar bundin við stóra báta,
en vafasamt er, hvort veiði verði
næg tii þess að grundvölliur sé
fyrir slíkri útgierð. Einmitt mú er
150 rúmlesta bátur, vs. Draiupn ir
RE 150, að gerá tilraum til
rækjuveiði fyrir Norðuriandi.
Hlaiut hann til þess styrk frá
Fiskimáiasjóði. Fisikiðjusam.lag
Húsarvikur mun sjá um vinnsliu
aiflams. Því mi'ður hafa enigar
gæflttr verið síðam báturinn varð
tilbúinn til veiða.
Saimkvæmt flram'ansögðiu er
það þvi stooðum umdirritaðs, að
raakjuieit morðamiamds sé tU-
gangslaius á meðam ekki meymist
umnt að nýta þau rækjumið, sem
þeigar htatfa verið fumdin.
Á sL 2 árum heíur þrisvar
varið leitað að hörpudiski fyrir
Norðuriandi á vegum Haflramn-
sókmasbo&iiumiaj'iinmiar. Aufc þess
hafia a. m. k. 2 eimtoaaðUar verið
styrfctir til leitor á sl. ári. Tailið
er, að enm gett lieynzt góð mið
á Húnafilóa, en hims vagar efcfci
t. d. í Sfcaigafirði og Evjafirði.
Fyririiugað er að halda 3eit
áfram á Húnafióa á næsita ári.
Það er því ljóst, að tölwerð
könnun hefur verið gerð á sJoel-
fiskmi'ðuim morðamllands og er
þeirri kömnum enm efcki lokið.
Reykjiavik 21/11 1972
Guöni Þorsteinsson.
Hjálmar Guðmundsson.
Er þörf á rækjuleit
fyrir Norðurlandi?
sýnt sig vara betri á Grimseyjar-
Ingólfur
Ólafsson
- Minning
1 DAG verður gerð frá Fossvogs-
fciirkju útför Lngólfs Óiaifssonar.
Inigólfur vair fæddur 30. júni,
1908 í Bolunigiarvík, somur hjóm-
amma Óliaifs Óla'fssanar sjómamns
og Jóhönmiu Kristjánisdóttur. Þau
hjón eigmiuiðust sex symí og emu
þiir þefama á ilífi en þeár emu Eb-
eniesier, Guðrmnndur og Kjartam.
Bermislkuár sfin Htfðl Ingóltfur á
bæraum Slðu í Húmiavaflnisisýsliu
en þar dvajldi bamm saimtfiteytt i
níu ár. Síðain Lá Leiðin till Reykja-
víkur, þair sem hamm bjó ætíð síð
am. Stumidaiði hiainm ýmlils störf,
var rnieðai ammiains biifireiiðairistjóri
og mú siðaisit ökufceriinairiL Inigóltf-
ur var góður bridgespiliairi, vamm
tffi verðliaiumia, lét siig aldmei vainita
á mót, enda oft siveiftairiforimigL
Fyriir um þaið bil árii tók hanm
þanm sjúfcdóim er vairð homium
að aWurbillia. Síðustu mójniuöima
dvaldtet hanm að Reykjatanidi þar
sem hamm andaiðLst etftir stutta
liegu. IrugóLfur var viirtuir og vin-
ssæJll og ætífl boðimin og búimm afl
hjálpa öðrum. Vertu sælil og guði
failliinin.
Frændi.
- Ráðstefna SIR
Framh. af bls. 2
heilöarinmar fyrir augum. Vlð-
ræður skulu teknar upp milli
eigenda raforkufyrirtækja um
sameiningu þeirra í stærri ein-
ingar, þar sem hagkvæmt er
talið. Skal hún grundvallaist á
frjálsum saminingum, framlög-
um aðiia og mati á gildi mark-
aðarins. Samtök sveitarfélaga ög
iðmaðarráðunieytið beiti áhrifum
sínum til að stuðla að framgangi
málsins.
2. Skipting landsins í svæði
marfcast af aðstæðum á hverj-
uim stað. Huigsamleg framtíðar-
skipan er skiptimg í eftirtalda
lamdshluta: Norðurland, Vestur-
land, Reykjames, Suðuriamd,
Höfuðborgarsvæðið, Vestfirði og
Austurland.
3. Tekjur Orkusjóðs sikulu
aukmiar umfram það, er um getur
í 68. gr. orkulaga, með almenn-
um orkuskatti, er komi í stað
núveramdi verðjöfnunargjalds og
leggist á síðasta sölustig orikunm-
ar. Kemur til álita, að framlag
til raforkukerfisins verði bundið
við skattgjald af raforkusölunmi
einmi.
RAFORKUVINNSLA
1. Megirustefman sé, að orku-
vtrmshitæki séu sameign sveitar-
félaga og ríkis, eða í eigu sveit-
arféiaga eða sameignarfélaga
þeirra. Fyrirtækim skulu hafa
sérstafca stjóm.
2. Tryggt skail, að meirihluti I
stjóm orkuvinrpslu fyrirtækja
sé búsettur á orkuveitusvæði
viðkomandi fyrirtækis.
t
Innilega votta ég öKum þakklæti mitt þeim sem heimsóttu mig
og glöddu við jarðarför eiginmanns míns,
HELGA ÁRNASONAR,
Holtsgötu 12.
Guð blessi ykkur öll:
María Jóhannsdóttir og bömin.
3. Vlð vai á miammvirkjagerð
til raforkuvinmslu og aðalflutn-
ings ber að láta hagkvæmni- og
öryggissj ánarmið ráða. Stefma
ber að samtengingu raforkuvera
og orkuveitukerfa. Samtengingar
komi til framkvæmda, þegar
þær eru hagfcvæmari en aðrir
vaikostir til orkuöflunar eða
tryggja betur öryggi.
4. Koma skal á fót samstarfs-
nefrnd landshlutafyrirtæfcjanna
varðandi orkuvinnslu og sam-
rekstur.
5. Þar sem hagfcvæmt telst,
getur sama fyrirtæki ammazt
bæði raforikuvimmslu og dredf-
imgu.
6. Stefna ber að sömu heild-
sölugjaldsfcrá innan hvers lands-
hluta.
RAFORKUDREIFING
1. Unnið skal að því að allar
dreifiveitur verði eigm sveitar-
félaga eða sameignarfélaga
þeitTa.
2. Stefnit Sfcal að sameiningu
dreátfiveitmia í stærri einiimgar,
þar sem hagfcvæmt þykir. Stærð
slíkra fyrirtækja er háð lamd-
fræðlilegum og félagslegum
mörkum, sam þurfa efciki að falla
að mörikum orkuvinmsíusvæða.
3. Þær dreifiveitur í strjálbýli,
sem eru fjárhagslega óhag-
kvæmar, fái óafturfcræf stofn-
fjárframlög úr Orku.sjóði, sbr.
71. gr. gildandi orfculaga.
Þær dreifiveitur, sem búa við
sérstafclega háitt heildsöluverð
raforku, fái vérðjöfnunargreiðsl-
ur úr Orikusjóðii til niðurgreiðslu
á smásiöluverðS..
4. Koma skal á samrærridri
sanásölugjaldskrá (staðgjald-
skráj fyrir aillar veitur, þánnig
að rauinverulegur samanburður
fáist á orikuverði til nótenda.
Á fyrrnefndum blaðamanna-
fundi kóm fram, að stjómir
Sambamds ísliemtzlkra rafveitna og
Sambandis íslenzfcra ‘ sveitarfé-
laga væmtu þoss, að tekið yrði
tillít til þessárar niðuirotöðu ráð-
stefnfUTumr, þegar mélið kæmi
til frekari meðferðar.