Morgunblaðið - 13.01.1973, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGU'R 13. JANOAR 1973
7
Bridge
M,ikið var um stár spil í leikn
uim miffli Hoilandis og Grikk-
lands í kvennafloikki i Evrópu
mótinu, sem fraom fór í Aþenu
1971. Sveitíxnar sldpitust á foir-
ystu, en leiknum lauk með naum
um sigri Hollands 83 stig gegn
71. Hér feir á eftír spffil frá þess-
urn iei'k.
Norður
Vestur
S: D-10-7-6
H: G-5
T: G 8
L: Á- D G 8 -6
S: 5-2
H: D-7-3 2
T: K-9-7-4
L: 10-9-2
Austur
S: Á-8-4
H: Á-9-8-6
T: D-10-3
L: K-7-4
Suður
S: K-G-9-3
H: K-10-4
T: Á-6-5-2
L: 5-3
Grísiku dömiumar sátu A-V
við annað borðið og þar opn-
aði austur á 1 laufi, veistur
sagði 3 lauf og austur siaigði 3
grönd. Suður lét út spaða 3 o>g
sagnhafi fékk 10 sicigi.
Við hitt borðið sátu hol-
lenzku döcmumar A-V og þar
gengu sagnir þamnig:
A. V.
1 hj. 2 1.
2 gr. 3 sp.
4 sp. P.
Ásfæðulaust er fyrir vestur
að segja 3 spaða þegar austur
hefur sagt 2 grönd heldur virð-
ist lokasögnitn eiga að vera sú
sama og á himu borðimu.
N-S tóku ás Og kómig í tlgli
oig Jétu næst út hjarta. Sagm-
hafi drap með ás, tók tíigul
dirotitmingu, kastaði hjarta heima
tók spaða ás og aftiur spaða, suð
ur drap með kóngi og lét út
hjarta og þar með var spiiið tap
að, þvi suður íær ailtaf slag á
spaða gosa. Gríska siveitin fék
12 stig fyrir spilið.
IIIMIIUIIIIIIIIIIUIIIIIIilillllllllllllllllIllllllllllllllllllHllllllllllli
UI,iiiiii..ii.
LF
FRÉTTIR
iiiiiiiiiiiiiiiiiuniiiiiiiiuiiiumuiiiiiiiiiiuiiiHiiiHiiiiiiinimiiiiiiiiiMiiiiiiimiiiiiiiiiil
Borgfirðingafélagrið
mimmir á félagsvistine í kvöld
kl. 20.30 í Miðbæ v. Háaleitis-
braut.
Bræðrafélag IVú síaöa.ki rk.j u
Fundiur er i Safnaðarheimddinu
á mánudagskvöld kl. 8.30.
Ramðsokkar
Mumið fumdinn á mámudaginn
kl. 20,30 að Grettisgötu 3, 3.
hæð.
Kvenfélag Grensássóknar
Fundur verður haldinm í safn-
aðarheionilinu, ménudaginn 15.
jan. kl. 8.30. Spiluð verður fé-
liaigsvist.
Geðvernd
Munáð frímerkjasöfmum félegs-
ims. Semdist i pásitihólf 1308, og
að skrifstofu félagsims, Hafmar-
srtiíeti 15, Rvík.
[iiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii]iiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH|l|j
SMÁVARNINGUR
........................
— Hvað er komimúna? var
spurt.
—- Rimguiredð, var svarið.
Tveir Sviar hittust á götu og
fóru að tala saman.
— Hvers vegma tr.Iar þú
strumdum dönsku og stundiuma
seensku? spurði annar þeirra
skömimu síðar.
— Ég tala ekki dömsku, saigðá
hnmm, það smarkiar bsra i ninuinni
mninmi.
DAGBOK DR SMÁ5RSNAKEPFN1
BARAANAA.. ONGLINEA 13-15 ÁRft
Tómasína
Eftir (jnnu B.
Arnardóttur
13 ára, Reykjavík
ÞAÐ var vor. Ég lék mér íyrix ut-
an húsið heima. Ég lék mér í poll-
unum, því að það hafði verið rign-
ing. Ég leit upp og sá litla veru
koma labbandi til .mín. Það var
Tómasína. Hún var lítil og hálf
hrædd. Ég spurði: „Hvar átt þú
heima, litla?“ En hún svaraði engu.
Svo fór hún í burtu. En í marga
daga á eftir kom hún til mín og við
röbbuðum saman og okkutr leið vel.
Ég sagði frá mömmu og systur og
pabba, sem siglir um höfin blá, og
sagði henni frá skólanum og hvað
við gerðum þar. Ég spurði hama um
hennar heimili og hennar skóla, en
hún vildi ekkert segja uon það. Ég
talaði við mömmu um Tómaisínu
og mamma vildi að ég byði henni
heim. Ég fór þá að hugsa um, að
ég vissi ekki hvar hún ætti heima.
Ég spurði nágrannana. Jú, einn
vissi hvar hún átti heima. Ég fór
þangað og spurði eftir Tómasínu
Jú, hún var heima. Ég gekk inn.
Þar var allt ósköp fátæklegt, en
| hreint og þokkalegt. Ég bað Tóma-
sínu að koma með mér heim til
mömmu. Jú, hún mátti fara, en fyrst
varð hún að þvo sér og kemba og
svo að kveðja systkini sín, og þau
voru mörg og smá. Hún kvaddi og
sagði þeim að vera ekki hrædd,
því mamma þeirra kæmi bráðum
með mat handa þeim. Við komurrx
heim og mamma og systir mín urðu
strax hrifnar af henni. Henni leizt
líka vel á sig heima, þar var margt
að skoða. Við lékum okkur allan
daginn. Svo fylgdi ég og systir min
henni heim og ákváðum að koma
aftur næsta dag. Um kvöldið röbb-
uðum við mamma um Tómasínu og
hvað hún átti mörg systkini, og
mamma hennar ætti erfitt með að
sjá fyrir þeim öllum, því hún var
ekki gift. Þá stakk systir mín upp á
því, að hún myndi bara flytja til
okkar. Jú, við ræddum það fram og
aftur og mamma lét til leiðast. Og
þá var það mamma hennar, og hún
sjálf, myndi hún vilja koma al-
komin til okkaæ? Og hvað myndi
mamma hennar segja?
Næsta dag fórum við allar þrjár
heim til Tómasínu. Mamma bar upp
erindið og það var ákveðið, að hún
kpemi til okkar. En mamma hennar
var rneð hryggðarsvip, þegar við
kvöddum. En þetta var léttir að
.................. i i .................
mörgu leyti, því að hún átti svo
erfitt með að vinna fyrir öllum
barnahópnum. Og nú var Tómasína
alkomin til okkar. Hún var fljót að
venjast heimilinu og henni leið vel.
En hún átti uppáhaldsstað, og það
var stór kristalsskál, sem mamma
á og stendur alltaf á borðinu. Þar
gat hún kúrt róleg svo tímum skipti.
Það glitraði allt svo skemmtilega.
Þetta var svo bjart. Tómasína var
uppáhald allra sem komu, þvi hún
var svo ljúf og góð. En hún óx
hratt og varð fallegri og fallegri
með hverjum deginum sem leið. En
nú fór að bera á dyntum hjá Tóm-
asínu. Hún var alltaf að þvo sér og
kemba og nú vildi hún ekki venju-
lega ýsu að borða og hætti ekki fyrr
en hún fékk lúðu eða kjöt og hún
vildi bara það bezta. Svo var hún
farin að læðast út á kvöldin. Hún
sem vildi vera inni í rólegheitum
á kvöldin. Jú, eitt skiptið var beðið
eftir henni úti. Hún hafði eignazt
kærasta. Við reyndum að segja
henni, að það væri of fljótt að binda
sig yfir börnum og heimili svona
ung. Svo kom að því að hún eign-
aðist tvíbura, en þeir dóu báðir.
Vorum við þá mjög hrvgg, en svo
leið tíminn og læknaði allt. Og nú
er kisa mín miðaldra frú og alltaf
jafn hugljúf og góð.
HENRY
SMÁFÓLK
PFANUTS
"THI5 15 L/Oöfí. 5EC0ND NOTlCE..
kQU 0U)E ME 5IX D0LLARS F0R
UiHAT H0Ö 5R0KE AT 1M
NEW fEAR'5 PARW'",
" PöN'T TRV T0 6ET ÓUT OF ,
PAYiNS, BANANA N05EÍ

BANANAN05E?
— Rva-0 er hetta. annar
re'Uningiir frá Bíbí.
— er kráfa nr. 2:
í»ú skmldiar mér 500 krónur
íyrir skemmdir i Iiretlánda-
gleðii minni!“
- - „Reyndu ekki að konm
þér undan því a 6 borga,
Ba nananebbi! “
— BANANANEBBI!!
FFRDTN^ND