Morgunblaðið - 22.02.1973, Blaðsíða 28

2N
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 1973
Hringl eflir midncelli
M.G.EBERHART
í dag. Einhvei’ náði í nýju lykJ-
ana, sem hún útvegáði sér. Ein-
hver . . .
— Nú, það? sagði Pétur. — Já,
vitanlega. Þú átt við, hverjir
hafa fjarverusönnun í dag og
hverjir ekki. Ég hafði það ekki.
Ætlarðu að fara að halda því
fram, að ég hafi gert þetta aláit?
— Nei, sagði Cal. — Og svo
hefur e;n,hver reynt að brjótast
hér inn í nótt. Parenti ætti að
vita af því.
— Það er nú um seinan. Lög-
reglan gæti aldrei náð í neinn
héðan af.
— Og svo vitum við
ekki, hvað Dodson hefur
að segja. Það gæti vel verið eiitt-
HAMBORGARAR
RUSSABORGARI
UNDRABORGARI
STEIKBORGARI
Kræsingarnar eru í Kokkhús-
inu.
KOKK
HÚSID
Lœkjargata8
sími: 10340
hvað, sem betra væri að Parenti
vissi. Segðu mér, Pétur, hvert er
þitt álit á þessari sameinin,gu fé-
laganna ykkar?
Pétur hrökk við. — Samein-
ingu?
— Ég komst að því i dag, að
Art hefur keypt heila glás af
hlutabréfum í Pitgriim South-
ern.
Fyrst var eins og Pétur átt-
aði sig ekki, en svo varð hann
móðgaður. — Hann bindur von-
ir við sameininguna. Bréf-
ín mundu hækka í verði, ef úr
henni y rði.
Cal kinkaði kolll. — En
þetta er nú samt talsvert áhættu
spil hjá honum. Ég hef heyrt,
að hann hafi tekið öll lián, sem
ihann gat fengið út á bréfin sin
i Sheraton VaMey. Og ef ekki
vei'ður úr sameiningunni, tapar.
hann stórfé. Gafstu honum í
skyn, að þú værir hiynntur sam-
einingunni?
Já, hugsaði Jenny, hann sagði
Blanche það kvöldið, sem Fiora
var myrt. Fiora heyrði Blanche
segja Art frá þvi.
Pétur varð vandræðalegur. —
Nei. Það er að segja . . . Nei.
Sagðirðu Blanche, að þú vær
ir þessu hlynntur?
— Ekki beiniínis. Það er að
segja . . . ég kann að hafa sagt,
að ég ætlaði að athuga málið.
Það gæti verið vænlegt fyriir-
tæki.
Ef það kæmiist ekki í kring,
verður Art fyrir miklum von-
brigðum. En koimist það í kring,
er ég farinn frá þér.
Pétur gliápti. — Þér er ekki ak
vara, Cal! Hvaða moguleika
hefðir þú á öðnum sviðum? Ekk
ert í líkingu við núverandi at-
vinnu þína. Hefurðu kannski
fengið tiliboð?
— Nei.
— Nú, hvað þá?
— Mig langar ekkert til að fara,
en svona er það nú samt.
Pétur beit á vörina, hugsi. —
Blanehe er þvi hlynnt, og hún
er glúrin. Hún heldur, að
það geti orðið arðvæntegt.
Cal sagði: — Talaðirðu nokk-
uð um þetta við Fioru?
— Nei, ég talaði aldrei um
viðskiptamál við hana. Hvað ertu
að fara?
Cal hristi höfuðið. — Ekkert sér
stakt. Ég vil bara komast að þvi,
hvort þeim Art og Fioru hefur
nokkuð lent saman.
Blláu augun í Pétri voru eins
og ís. — Art gæti ekki
með neinu móti hafa komið hing
að og skotið Fioru. Hann hafði
enga ástaeðtu til þess þó ekki
væri annað.
— Ég sagði heldur ekki, að
hann hefði gert það, sagði Cal,
og i sama bili kom frú Brown
inn með hringlandi bakka í hend
inni. Cai tók hann af henni og
setti á borðið.
Pétur sagði: — Blianche var að
tala við Art, þegar fyrra skot-
ið hlijóp af. Ég heyrði til henn
ar. Hún var í simanum í forstof-
unni. Ég var einmitt héma við
arininn að skara i eldinn.
— Já, það vei.t ég. Cal hellti
i glas handa frú Brown, rétti
henni það og sagði: — Minntist
Fiora nokkurn tíma á Waldo
Dodson í bréfum sínum?
Frú Bnown hleypti brúnum og
hugsaði sig um» — Nei, aldrei
einu orði.
- Sagði hún nokkurn tíma frá
Art?
—- Art Furby? Nei — það er
að segja, hún nefndi hann á nafn
einu sinni eða tvisvar, hann væri
lögfræðingur járrubrautarinn-
ar og ætti heima héma i nágrenn
inu. Annað var það ekki.
Hún hefur vist ekki talað neitt
um neina vinkonu Arts?
— Arts . . .? Pétur roðnaði og
varð reiðiJegur á svipinn. — Nú
gengurðu of langt, Cal. Kona
Arts var sjúklingur árum sam-
an. Ég hefði ekki láð honum þó
að hann hefði náð sér í annan
kvenmann — eða kvenmenn. En
það gerði hann bara ekki, Allir
virtu hann fyriir tryggð hans við
konuna sina.
Frú Brown leit fast á Cal. —
I>essi vinkona hans var ekki
Fiora. Til þess var Fiora of hag-
sýn. Hún hefði óttazt, að Pétur
kæmist að því. Nei, Airt skaut
ekki Fioru tifl þess að koma í
veg fyrir, að hún segði Pétri
neitt. Fiora hefði aldrei sagt
í þýðingu
Páls Skúlasonar.
Pétri neitt. Það hefðii hún aldrei
vogað sér.
Pétur starði á hana. Cai sagði:
— Eruð þér alveg viss um, firú
Brown, að eiinhver hafi verið
að reyna að komast héma inn í
húsið í nótt?
— Ja, hvort ég er. Hver sem
það hefur verið, þá reyndi hann
við bakdyrnar og læddist síðan
eftir garðhjalianum og að for-
dyrunum. Ég gat nú ekki séð,
hver þetta va.r og svo
komuð þið, rétt i sama bili. Ég
heyrði bara eitthvert sknjáí í
runnuinum handan við brautina.
Og sá hreyfin-gu. En ég heyrði
til hennar við fordymar. Það er
að segja, ég held, að þetta hafi
verið Blanohe. En það getur auð
vitað hafa verið einhver annar.
— Ég held ekki, að neinn hafi
verið hér á ferli. Pétu,r var orð-
inn rjóður og reiður. — Og það
velvakandi
GLÆSILEGT BINGÓ
/ GLÆSIBÆ
Kiwanisklúbburinn ELLIÐI heldur stórt og glæsilegt BINGÖ
í Glæsibæ í kvöld kl. 8.29. - Verömæti vinninga um 80 þús. kr.
- Aðalvinningur ferö til MALLORCA. - Hljómsveit Hauks
Morthens leikur fyrir dansi að loknu bingói til klukkan 1.00.
? ? ?
Allur ágóöi rennur í Vestmannaeyjasöfnunina.
Mætið tímanlega og tryggið ykkur sæti.
Kiwanisklúbburinn ELLIÐI.
VeJvakandi svarar i síma
1010C frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
£ Hvað er hús án íbúa?
Addý Guðjónsdóttir skrif-
ar:
„Ég vil byrja á því að þakka
öiluim, sem veitt haifa okkur
Vestmannaeyingum hjálp og
aLLs konar stuðning á þessum
erfiðu stundum að undan.fömu.
Það er erfirtt að verða allt í
eiinu þiggjamdi en ekki veitandi.
Aðfaranótt 23. janúar mun mér
aldrei úr minni líða. Að vera
vafcin upp um miðja nótt með
því að gos væri byrjað á eynmi,
rífa bömin sin upp (ég, sem
þessar límur rita, á f jögur böm)
og sjá amgistarsvipiinm á and-
Mtum þeirra þegar þau litu út
og sáu austurhhita eyjunnar i
ljósum loga, og himimháair eld-
tungur blasa við. Síðam er okk-
ur tilkynmt, að við eigum að
fara um borð í bát, fólfc streym-
ir að úr ölium áttum og niður
á biyggju; fátt er sagt, það
heyriist varla stuna eða hósti
frá nokkrum mamrni. Það er
eins og allt hafi laimazt nema
eldurinn á Mtlu eyjunni okkar,
sem við erum nú að yfirgefa.
Þar eru mörg okkar fædd og
uppalin, þa,r eigum við alit okk-
ar — árangu r margra ára strits
og erfiðis. Húsin, sem búið er
að koma upp, eru nú horfin
umdir ösku og vikur. En hvað
er hús án íbúa? AMir bjö,rguð-
ust og það skulum við þakka
Guði fyrir.
0 Frá miklu að hverfa
Nú er margt skrifað og
talað um okkur Vestoaunnaey-
iniga og margt af því kemur við
viðkvgeman stireng.
Ég held, að fáir geti sett sig
í okkar spor, sem ekki er von,
en þó viil ég mælast tdl að það
sé reynt. Er nema von, að við-
brigðin séu mikil hjá fófliki, sem
hrifið er burtu úr umhverfi
sinu og hefur frá svo miklu
að hverfa, þegar ekki er völ á
öðru en íbúð, sem kannski er
ekki nema eitt herbergi og smá-
eldhús?
En ég von,a og ég veit, að
við gefumst ekki upp. Ég hef
aldrei fundið það betur en
þessa diaga, að við Vestmanna-
eyingar erum edn stór fjöl-
skylda — f jölskylda, sem óskar
þess heiftast að geta komizt sem
fyrst heim á okkar Utliu Heiama-
ey.
Þegar sjórinn ýfist og rokið
rymiur biðja konur sjómann-
anna þess, að þær fái menin
sina aiftunheiia á húfi. Nú, þeg-
ar spúandá eldfjaiHið heifur
rænt okkur heimiium okkar,
biðjum við þess, að gosinu ljúki
sem fyrst, svo að við komumst
heim aiftur.
Ég endurtek þakkir okkar
fyrir aila þá hjálp, sem okkur
hefur verið veitt. Láitum ekki
leiðimteg skriif eitra huga okk-
ar; reynum heldur að skilja
það rask, sem hlaut að verða
með komu okkar hinigað á
fastaliamdið.
Reykjavíik, 18. febrúar 1973.
Addý Guðjónsdóttir.“
0 Því ekki Gumpur . . . ?
Jóna Vigfúsdóttir skrifar:
„Miklar bollaleggiingar hafa
verið um mafin á goskeiluna í
Vestmannaeyjum, og er það
vei. Alimenmingur þarf að fá
öðru hvoru tækifæri til að tjá
sdg um eiitthvað. Ekki eru aMar
nafngiftirnar liprar. Furðutegt
er hve lamgt sögugarpeumir
vilja ganga í að apa eftir nöfn
úr gömlu sadistisku ævintýrun-
um okkar; síðast kom na.fnið
Múspel! Jæja, kannski er það
að nokkru réttnefini, sbr.:
„Fjailiið tók jóðsótt og fæddist
lttil mús.“ Þá væri eins nær-
tækt að fjalMð nefndist Gump-
ur, því að frá sjónvarpssemdin-
um lítur það út eins og mamns-
rass og bann virkur.
Látáð nú fjaliið heita stuttu
og auðveldu nafni. Sindri er
auövifað bezt eða Gosi — nú,
eða Dufiþakur, svo að vdð
„gleymum ekki garminum hon-
um KaitM", þ.e. Istendingasög-
unum. Eitthvert sfcutf og lag-
gotit nafn, það er það sem gild-
ir.“
Dæmaiaust fer þetrta raafin-
giftarmáil nú senn að verða.
Kannski er það bara eiras og
Jóna Vigfúsdóttir segir hér að
ofan, sem sé, að almenniragur
þurfi að fá tækifæri tii þess að
tjá sig.
Voraandi verður þó hægt að
svala tjániinigairþörfiiimm með
einhverju skemmtilegra en
þessu fjaiMsóféti áður en lamgf
um Mður.
Þér lærið nýtt tungumál á 60 tímum
LINGUAPHONE
Tungumálanámskeið á hljómplötum eóa
segulböndum til heimanáms:
ENSK A, PVZKA. FRANSKA, SPANSKA.
PORTUGAISKA, ITAtSKA. DANSKA,
SÆNSKA. NORSKA, FINNSKA.
RÚSSNESKA. GRÍSKA. JAPANSKA o fi.

VERO AÐEINS KR. 4.500-
afborgunarskilmalar
Hljódfarahús Reyhjauihur
Laugauegi 96 simi: I 36 $6