Morgunblaðið - 27.03.1973, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. MARZ 1973
11
breyttri dagskrá. Liðlega 20
leikarar koma fram í sýning-
unni, en leikstjóri er Kári
Jónsson. Höfundur gam-
anleíkritsins er John Patrik,
en hann samdi einnig leik-
ritið Segðu steininum, sem
sýnt var hjá Leikfélagi
Reykjavíkur á sínum tima, en
Leikfélag Sauðárkróks hefur
einnig sýnt það verk.
Alþingishátíðar-
kantatan 1930
SÍTrfóaiian og Oratoríukór-
úmi æfa nú af kappi ásamt
Fóstbræðum Alþiinigisihátíðar-
kiantötu Eimils Thoroddsen
SPm kemnd er við hátíðina
1930, ein Ijóðið samdi Davíð
Stefámsson. Verðrnr verkið
flubt í máinaðarlokiin og koma
um 160 maninis þar við sögu.
Lulu stjórnar
Kabarett
Söinigleikuriinin Kabarett fer
senin í æfiingu hjá Þjóðleik-
húsinu og hefur Lulu Zigler
frá Dammörku verið ráðin
leikstjóri. Lulu er kunin ieik-
húskona og hefur sett Kaba-
rett upp á Norðurlöndum við
miklar vimisældir. Kemur húin
himgiað ti'l lamds í aprfl, en æf-
ingar byrja upp úr næstu
heligi. Kabarett er gamiamleik-
ur sem gerist á fyrstu árum
nozista í Þýzkalandi.
Elliheimilið
í Lindarbæ
Leikritið ElíLiheimilið er nú
aið fana í æfimgu, en það mun
faina á svið í Lindarbæ. Stefán.
Baldursswn stjónnar leikritinu,
en 11 leikanar leiQaa í þvi. Með
hlutverk fara: Brynja Bene-
diktsdóttir, Geirlaug Þor-
va.ldadóttir, Ingunn Jenisdóttir,
Kristbjörg Kjeld, Mangrét
Guðmundsidóttir, Bjiamd Stein-
grímiSisonk Guðmundur Maign-
Þrjár af leikbrúðnnum í Leikbrúðlandi.
Svanhvít Egilsdóttir
á íslenzkiun þjóðbúning.
Prófessor Svanhvít
Svanihvít Egilsdóttir söng-
keirmari hefur verið sikipuð
prófesisor við Tómliistarháskól -
anm í Vínarborg. Svamhvít er
firá Hafnarfirði, en hún hefur
lienigi kenint siörng ytra.
Tehúsið
á Sæluvikunni
Leikfélag Sauðárkróks æf-
ir nú Tehús ágústmánans af
fullum krafti, en frumsýning
verður 1. apríl, þegar Sælu-
vikan hefst nyrðra með fjöl-
ú&son, Jón Gumnarsison, Rand-
ver Þorliáksison og Sigmundur
Öm Amgrímssoin..
Superstar á fullu
Supeæstar gengur ávallt
fyrir fullu húsd og sækir fólk
á öllium aldri sýniniguna.
Meira er þó af ungu fólki á
sýminigum, en það helzt þó
nokkuð í hendur. Á sýmmg-
um í Iðnó er meira um það
að unga fólkið fari á skóla-
sýmingar og eldna fólkið á
aðirar sýningar, en á Super-
star er allt í bland.
Þess má geta að hvorki
Róbert, Rúrik, Bessi, Gutnnar
eða Ármi Tryggvaison eru í
þesisum leikritum og hefur
það líklega aldrei fyrr skeð
í sögu Þjóðleikhússiins að
emgimn þessara leikara væri
í hlutverki í einíhverju
af þeim fjórum verkum sem
verið er að æfa.
Sjö stelpur í gang
í Þjóðleikhúsinu eru Sjö
steipur í æfiimgu, en frumsýn-
ing verður í næstu viku. í
verkinu er fjallað um eitur-
lyfjavaindaimálið, en höfundur
verksins dvatdi á upptöku-
heimili fyrir stúlkur í
Svíþjóð og er verkið byggt á
samnsögulegum atburðum.
Leikbrúðulandið
vekur athygli
Brúðuleikhúsi'ð Leikbrúðu-
land, sem sýndr að Fríkirkju-
vegi 11 á hverjuim sunnudegi
héfur vakið mikla athygll.
Kemnsilukona hringdi til okkar
og bað fyrir þakkdr til þeirra
sem standa að Leikbrúðulandi
og sagði hún að brúður þeirra
væru hreiimustu listaverk. Þá
vildi hún vekja aithygli á því
að sýnimigasalutrimin að Frí-
kirkjuvegi væri mjög við
hæfi barma, því að ved sæist
tii leilksviðs brúðamna.
— á.j.
lisrtasprang
Allir kimar í notkun
Að undanfömu hafa staðið
yfir æfingar á 4 leikritum hjá
Þjóðleikhúsinu, Sjö stelpur
hafa verið á aða.’sviðinu í æf-
inigu, Lausnargjaldið uppi á
sal, Elliheimfflið og Furðu-
verkið í Grindaivík. Þá er
Kabarett að fara í æfingu.
Sakamála- og
gamanleikrit
á Seltjarnarnesi
Leikfélag Vestrmanmiaeyja
er nú byrjað að sýna saka-
mála- og gamamleikritið
„Margt býr í þokunni" á Sel-
tjamamesi. Næsta sýning
verður kl. 20.30 í kvöld.
Iistásprang
DOPPUR
Mánu-
daga-
leið-
indin
SVO virðist sem einn dagur
vikummiar reynist hjóniaiband-
inu hættulegri, en aðrir dagar
vikunmar — imánudaguriirun,
það hefur sýnt siig og sannað
a. m.k. í Bretlamdi.
Eftir langa og leiðimlega
helgi, sem aðallega hefur far-
ið í rifrildi, kemur mámiudag-
uriinn, og ófá hjómakoraie
leggja leið sína til lögfræð-
ingsims og segja: Nú er rnóg
komið — ég ætla að skilja.
Svo að mánudaigiamnir eru
dagar örlagarikrar ákvörð-
unar. Um helgar brýzt streita
vinmiuvikummar út, og tveir
heilir dagair í náviist hvors
amnars eru mörgum hjónum
ofviða.
Og drungaiegur mánudag-
urimn renmur upp. Það sorg-
lega er þó, að í hinu full-
! komna hjómabandi eru helg-
amar dýrmætustu stundimar,
og erraa leiðiindega við mánu-
dagamia er að helgin er liðin.
Hvað skeður með árunum?
Hvað veldur því, að í stað
þess að þakka fyrir dásam-
lega helgi, hreyitum við óyrð-
uim í hvort anmað? Hjónaiband
endar ekki soögglega, það
leysiist upp með smárifiriildum
og atvikum gegmum árim.
Hvers vegna verðum við
fúk órómantísk og amdvíg
hjónabamdinu? Vegna þess,
að steikim í ofninum verður
að óætum ósoðmum köggli, á
meðam eigiiramiaðurimm svolgr-
ar í sig viský hjá spilaféiög-
umium? Vegma þess að hamm
þarf mauðsynlega að horfa á
fótboitann í sjóravarpinu, þeg-
ar hana langar ósiköp mikið
í bíltúr með börndm? Vegmia
þess að eftir að hafa hlakkað
till að iesa dagblaðið allan
morguniran, fimrnur þú það
rifiS og tætt umdir hæginda-
stóinum? Vegna þess að hamn
færir þér ekki blóm á komu-
dagimm, eimis og hamn Bjössi
hemmar Stárnu? Vegraa þess að
hamm hjálpar þér ekki við
uppþvottimm? Og af hverju
gerisat það ah'fiaf um helgar?
Helgiina, sem þú ætlaðir að
mijóta á þægilegan. hátt í
faðimi fjölskylduiranar?
Auðviitað eru þetta bara
srraáaitriði, en mörg smáatriði
leiða til stórvægilegra afleið-
imga. Og þó að eistt smá rifr-
ildi virðist hreint ekkert al-
varlegt, ber að forðást þau
eftir mætti. Væri ekki heilla-
ráð fyrir þá, sem eiga erfið-
ar helgar að geyma mánu-
dagaleiðindin fram í máðja
viku, t. d. fram á miðviku-
dag. Kraftaverkim gerast, og
hver veit nemia bæði
steikin og blómin séu gleymd
á miðvikudag, og eddurkun
fjamaður út, — mema að hugs-
umim um gullbrúðkaupið eigi
eftir að ylja um hjairtaræturn-
ar, áðúr en iang? um Kður.
Barnið og
lystarleysið
ÞAÐ er mjög algengt, sérstak-
lega hjá eldri börnum, að þau
neiti að borða þann mat, sem
er á boðstólum hverju sinni,
og vill það oft á tíðum valda
móðurinni æmum áhyggjum.
Hver hefur hjarta til að
láta bamið fara út að leika
sér án þess að hafa bragðað
matarbita, eða faira í háttimm
mieð galtómiainm rraagaMn? Og
bamdð sem er alheilbrigt?
Hvað á að gera? í flestum til-
vi'kum er of mrlkið gert úr lyst
arleysi bamsins, og því meir,
sem gert er úr málinu, því
miinma borðar bairnið.
Það er fjarstæða að ætla
sér að þviiraga bamið til að
borðá. Og sáendurtekiin setm-
img eáns og: „Má mamma sjá,
hvað KaJli er duglegur að
borða“, hefur afiar slæm áhrif
á bamáð. Böm þarf að beita
lagni og klókiniduim, ef vel
á að fara. Jafravel upgbörn
fiinma glöggt óróleika móður-
iiraraar og áikafa til að fá barnið
tii að borða. Ósjátfrátt verð-
ur ákafS rraóðuriniraar til að
kinýja bamið til að sýna mót-
þróa, og hvers það er megm-
ugt. — í rauin og veru er
það eina rétta að sýna barm-
iniu kæruleysi gagmvart iyst-
arieysd þess og óþekkt. Bezt
er að láta diskiran á borðdð
fyrir fnamiaín bamið og taka
haran sáðam aftur, um leið og
aðrir í fjölskyiduinini hafa
lokið vdð að borða, ám þess
að þykjaist taka eftir hvort
hreyft hefur verið við matn-
um eða ekki, og án þess að
láta áhyggjumar skiraa út úr
amdlitinu. Að visu getur liðið
larugur timi, þar til barmið
finraur, að það er ekki lengur
kappsmál móðurinraar að það
borði, og það er til einskis
að vera með eirihver láita-
læti . . . en það kearaur að
því, að það gefist upp. Hiingað
til hefur etekert barm sivelt sdg
í hel af eimtómri frekju.