Morgunblaðið - 16.03.1974, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. MARZ 1974
Steinunn S. Briem
— Minningarorð
Og þannig fer hin fleyga sál
á fannahvítum hesti —
með leifrandi hugsjón
í lffstíðar nesti.
íkolamyrkri hún kveikir bál.
Til kvöldverðar býður gesti.
S.G.
Steinunn Briem fæddist 13.
desember 1932, og var elzta barn
foreldra sinna, frú Sigriðar og
Eggerts P. Briem. Hún lézt í
Kaupmannahöfn 26. febrúar
1974.
Steinunn var fágæt kona, sem
bjó yfir hlýjum persónutöfrum.
Skapgerðin heit og ör. Hugsunin
skörp og skýr. Hjartað viðkvæmt.
Gáfurnar svo glampandi, að af
þeim lýsti í rökræðum um sam-
eiginleg hugðarefni — listir, bók-
menntir, dulin öfl tilverunnar, til-
gang lífsins. Hún hafði eldlegan
áhuga á öllu, sem lífsanda dregur,
fylgdist með öllu — í jörð og á —
af ólmum lífsþrótti, sem ekkert
fékk stöðvað. En hún átti einnig
til kyrrð hinna djúpu sæva. Þang-
að sótti hún íhygli og yfirvegaða
andlega lífsstefnu. Það var
músíkk — sérstæður yndisþokki
— í hreyfingum hennar og hverju
því verki, er hún snerti. Hún
hafði mjög gott vald yfir íslenzku
máli og ber því gleggst vitni, bæk-
ur, sem hún þýddi — og er það
aðdáunarvert, sökum þess, að hún
dvaldi árum saman erlendis, að
mestu án samveru við Islendinga.
Tungur margra þjóða talaði hún
og ritaði svo vel, að af bar. Frá-
sagnargáfa hennar var heillandí.
Éfe minnist þess, er við, á ljósum
sumardegi, sátum einar tvær úti í
náttúrunni — í undur fagurri
kvos, umluktar íslenzku fjöll-
unum heiðum og bláum. Rétt við
fætur okkar raulaði blátær lind
sitt fábrotna lag — og jók það á
kyrrðina. Þarna i kvosinni góðu
sagði hún mér frá tónlistarnáms-
árum sínum i Bretlandi og á
Ítalíu, en þau voru sjö talsins.
Lifandi frásögnin merlaði eins og
dögg í mánaljósi. Undiraldan í sál
hennar var síkvik — og hið
ósagða naut sín til fulls: Þrosk-
andi reynsla þess, sem einn í
framandi landi fetar einstigið,
sækir á brattann um grýtta slóð.
Steinunn náði tindi, þar sem út-
sýnið var vitt og fagurt. Lífið
bauð upp á ótal tækifæri. Hún
valdi sína leið. Enginn má sköp-
um renna.
Og nú er hún horfin sjónum,
langt um aldur fram. Örlögin
virðast óháð tímatali jarðar.
Ég sá hana seinast fyrir tveim
árum. Sumarnóttin var björt og
tær, hún sat hjá okkur systrunum
lengi nætur. Hún var á förum —
var að yfirgefa landið fyrir fullt
og allt, elskaða foreldra, systkin,
vini, ættmenni, var að flytjast bti-
ferlum til annars lands. Það var
hvorki átaka-né sársaukalaust, en
Steinunn þekkti hvort tveggja,
átök og sársauka, af lífsreynslu
áranna og gekk ótrauð út í óviss-
una. Bót í máli fannst mér vera,
að hinn elskaði, tryggi förunautur
hennar, hundurinn Krummi,
fylgdi henni — og þau tvö saman
áttu sér ævintýralegan töfraheim.
Steinunn lét vel af dvöl sinni í
Danmörku þar sem hún vann sem
skrifstofustjóri þriggja alþjóð-
t
Innilegar þakkir færum við öllum, sem sýndu okkur samúð og vinarhug
við fráfall og minningarathöfn um son okkar, föður, bróður og frænda,
MATTHÍAS SÆVAR STEINGRÍMSSON,
Hvassaleiti 49.
Guð blessi ykkur öll.
Steingrímur Guomundsson, Fjóla Sigurðardóttir,
Sigurður Gunnar Matthíasson,
Hrönn Steingrímsdóttir, Þórir Steingrímsson,
Steinunn Fjóla Þórisdóttir.
t
Maðurinn minn, faðir okkar og tengdafaðir,
MATTHÍAS LÝÐSSON,
Grenimel 26,
verður jarðsunginn frá Neskirkju mánudaginn 18 marz kl 1.30.
Kristín H. Stefánsdóttir,
Elín Matthíasdóttir,
Hulda Matthiasdóttir, Runólfur Halldórsson,
Gunnar Matthíasson, Theodóra Ólafsdóttir.
t
Hjartans þakkir til allra, er auðsýndu okkur samúð og vináttu við andlát
og jarðarför móður okkar, tengdamóður og ömmu
MARGRÉTAR JÓNASDÓTTUR
frá Syðri-Brekkum.
Pálína Guðvékrðardóttir
Ingunn Guðvarðardóttir, Kristinn Hlíðar,
Kristín Guðvarðardóttir, Arnbjörn Ásgrímsson
og dætrasynir.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð, vinsemd og hlýhug við andlát og útför,
RAGNHILDAR ERLENDSDÓTTUR
frá Syðra-Vallholti.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á hjúkrunardeild Hrafnistu fyrir
frábæra umönnun og hlýju s.l. 7 ár
Gunnar Gunnarsson, Stefanía Sæmundsdóttir,
Ingibjörg Gunnarsdóttir, Móses Aðalsteinsson,
Ástriður H. Gunnarsdóttir, Erla G. Gunnarsdóttir,
SigurðurH. Gunnarsson, Hrefna Einarsdóttir,
Ólöf I. Björnsdóttir, Magnús A. Magnússon,
Ásgeir Gunnarsson
og barnabörnin.
legra fyrirtækja. Hún bjó ein
litlu húsi og naut blóma og trjá-
gróðurs, sem umlukti það. A síð-
ara ári hennar ytra var Gunnlaug-
ur bróðir hennar hjá henni — en
honum unni hún mjög, þau voru
sérstaklega samrýnd.
Lífslogi Steinunnar Briem
slokknaði fyrr en varði, en birtan,
hlý og skær, mun lýsa um ókomin
ár. Ég bið henni guðs blessunar á
duldum vegum ódáinsheima.
Steingerður Guðmundsdóttir.
Lára Guðmundsdótt-
ir — Minningarorð
MEÐ fáeinum orðum vil ég minn-
ast frænku minnar Láru Guð-
mundsdóttur, sem lézt þann 8.
þ.m. hér í Reykjavík.
Frá því að ég, sem lítill svein-
stauli, fór að muna eftir mér og
allt fram til þessa dags, hefur
hugur minn fyllzt þakklæti fyrir
að hafa fengið að kynnast þessari
traustu og elskulegu frænku. Öll
mín æsku og uppvaxtarár bjó
Lára í sama húsi og foreldrar mín-
ir. Það var því ekki langt að fara,
til þess að geta orðið aðnjótandi
barngæzku hennar oggóðs félags-
skapar. Það voru margar ferðirn-
ar, sem farnar voru ,,upp á loft til
Láru", eins og við krakkarnir
kölluðum það. Þá er mér sérstak-
lega minnistætt, hvernig Lára gaf
okkur börnunum sælgæti. Aldrei
var þar neitt í óhófi, en samt allt
jafn ótrúlega spennandi, hvort
sem um var að ræða lítinn kandís-
eða súkkulaðimola, sem töfraðir
voru fram á listilegan hátt frá
einhverjum leyndardómsfullum
stað. Slíkt kunna börn að meta.
Lára hafði gaman af spilum og
margar stundir sat ég sem ungl-
ingur og spilaði við hana rommí.
Þetta var hennar uppáhaldsspil
og höfðum við af þessu mikla
skemmtun. Satt bezt að segja hef
ég ekki síðar kynnzt skemmtilegri
spilafélaga.
Lára var kona snyrtileg og
virðuleg í fasi. Hún klæddist
flestum stundum íslenzkum þjóð-
búningi og yfir henni hvíldi sér-
stakur yndisþokki og hlýlegt við-
mót. Marga átti hún vini og alls-
staðar var hún aufúsugestur. Hún
var sérstaklega barngóð og marg-
ar eru þær stúlkurnar og margir
eru þeir uppáhaldsdrengirnir
hennar, sem hugsa núna hlýlega
til hennar, enda var það svo oft
sem hún tók þeirra málstað.
Lára bjó síðustu æviár sín á
Laugavegi 137. Þangað var gott að
koma, því gestrisni og hjarta-
gæzka réðu þar ríkjum. Ég vil að
lokum þakka Láru fyrir allar sam-
verustundirnar. Það eru einstakl-
ingar eins og hún, sem gefa
manni trú á sigur hins góða í
lífinu. Guð blessi minninguna um
hana.
Garðar Halldórsson.
Páll Kristjánsson
Reykjum - Minning
Það eru nær þrjátíu ár síðan ég
kom fyrst að Reykjum. Það var í
sumarleyfi okkar hjóna. Konan
var að heimsækja ættaróðal sitt
og móðurbróður. Og þó við hefð-
um sólskin yfir ásana, varð þó á
sinn hátt bjartara, þegar við kom-
um heim í hlaðið á Reykjum.
Og þær viðtökur, sem við feng-
um hjá Páli bónda og konu
hans Sólveigu Erlendsdóttur
ylja mér enn í hjarta. í svip
þeirra var svo mikil brosmildi,
einhver heiðríkja, sem virtist
þeim eiginleg, þótt sitt með
hvoru móti væri eins og allra
þeirra sem bera sin ættar-
einkenni. Og eitt er víst, að mér
fannst ég kenna hinn innri mann
Páls á stundinni. Ég sá þegar, að
hinn sálræni búskapur hans var
með slíkum snyrtibrag að fátitt
mun.
Það brást mér heldur ekki við
aukin kynni. Og einmitt vegna
þess, er mér ljúft að minnast hans
nú, að lífsdegi hans gengnum. Og
einnig til að þakka honum fyrir
mig og fjölskyldu mína. Fyrir þær
sólskinsstundir, sem við áttum
gegnum árin á heimili hans.
Páll Kristjánsson fæddist að
Reykjum við Reykjabraut í Aust-
ur-Húnavatnssýslu hinn 17. apríl
árið 1901. Hann var sonur hjón-
anna Kristjáns Sigurðssonar
bónda þar (d. 1945) og Ingibjarg-
ar Pálsdóttur frá Akri (d. 1912)
Páll var næst yngstur barna
þeirra Kristjáns og Ingibjargar.
Hin voru: Þorbjörg, giftist Birni
Magnússyni frá Ægissíðu,
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN I. SVEINSSON,
Bjarkargötu 5, Patreksfirði,
verður jarðsunginn frá Patreksfjarðarkirkju laugardaginn 1 6. marz, kl 2
e.h.
Fjóla Árnadóttir,
Sigurveig Jónsdóttir Pétur Sveinsson
og börn.
t
Við flytjum ykkur öllum hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
og jarðarför,
JÓHANNS GUÐMUNDSSONAR,
kaupmanns,
Steinum, Austur-Eyjafjallahreppi
Fyrir hönd systra, dætra, tengdasona, barnabarna og barnabarnabarna.
Jónina Jónsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÁGÚST BJARNASON
frá Hraunsmúla,
Laugavegi 27 B, Reykjavík,
lézt 14. marzs.l. i Landakotsspitala.
Svava Lúthersdóttir,
Hermann S. Ágústsson, Sólveig Gunnlaugsdóttir,
Elínbjörg J. Ágústsdóttir, Rúnar Ingi Finnbogason,
Bjarni J. Ó. Ágústsson, Ásta Marinósdóttir,
Kristín Th. Ágústsdóttir og barnabörn.
Guðrún, giftist Högna Högnasyni
fyrrum vitaverði i Höskuldsey,
Sigurður, kvæntist Kristjönu
Árnadóttur frá Reykjavik,
Kristín, sem er yngst og er ein
systkinanna á lífi, er gift Páli
Sigfússyni frá Mælifelli.
Á vordögum þessarar aldar fór
mikill vakningarhugur um landið.
Fólkið fór að hugsa meira i félags-
legu tilliti og vildi fá aukið sjálfs-
forræði i landi sinu. Ungmenna-
félagshreyfingin, sem hóf göngu
sína á fyrsta tug aldarinnar á
Norðurlandi og víðar, hafði mikil
áhrif í félagslega átt, ekki sízt til
aukinnar fræðslu og líkamsrækt-
ar. Það er ekkert efamál, að Páll á
Reykjum var fljótari en margur,
að tileinka sér kosti slikrar hreyf-
ingar. Það var byggð sundlaug á
Reykjum á vegum ungmennasam-
takanna, vegna jarðhitans sem
þar er. Og með mjög jákvæðum
undirtektum Kristjáns Sigurðs-
sonar föður Páls.
Páll fór i Hólaskóla árið
1920—21 og gat sér-þar mjög gott
orð. Og það hefur m.a. gert hans
glaðværi opni hugur. Og þaðan
fór hann með ágætiseinkunn.
Þegar Páll kom heim úr skólan-
um tók hann þegar að kenna
sund. Og kenndi f fjölda ára, þótt
t
Við þökkum öllum vinum og
vandamönnum fyrir auðsýnda
samúð við andlát og útför sonar
okkar,
LARS DANIEL
10.11 '72 5.3/74
Einnig þökkum við séra Frank
við Krists-konungkirkju fyrir
vinarleg orð. Sömuleiðis
þökkum við dr. Sævari Halldórs-
syni, hjúkrunarkonum á barna-
deild St. Jósefsspltala og Guð-
laugu Sveinbjörnsdóttur frá
Æfingastöð nni fyrir allt sem þau
gerðu fyrir nann.
Jón og Ursula Sigurgeirsson.