Morgunblaðið - 18.07.1974, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 18. JULI 1974
Fa
jl «//.! LI.H.I V
'AiAjm
22 0-22-
RAUÐARÁRSTÍG 31
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA

CAR RENTAL
21190 21188
LOFTLEIÐIR
/ZZ BÍLALEIGAN
<*51EYSIR
CAR RENTAL
24460
í HVERJUM BÍL
PIOIVIEER
ÚTVARP OG STEREO
KASSETTUTÆKI
HVER ER
SINNAR
ÆFU SMIÐUR
0 SAMVINNUBANKINN
HOPFERÐA-
BÍLAR
Til leigu I lengri og skemmri ferðir
8—50 farþega bílar.
KJARTAN INGIMARSSON
Sími 86155 og 32716
Afgreiðsla B.S. í.
Sími 22300.
SKODA EYÐIR MINNA.
shodh
LEioah
AUÐBREKKU 44-46.
SiMI 42600.

MflBEFflLDflB

STAKSTEINAR
Nú er ábyrgðar-
leysið innflutt
Fyrir tveimur dögum ritaði
Þórarinn Þórarinsson formað-
ur þingflokks Framsóknar for-
ystugrein f Tfmann, þar sem
hann hélt þvf fram, að óðaverð-
bólgan væri innflutt fyrir-
brigði, sem stjórnvöld réðu
ekki við. Þetta skrifaði Þórar-
inn jafnvel þótt f ársskýrslu
Sambandsins segi skýrum orð-
um, að efnahagsvandinn sé að
mestu heimatilbúinn.
t forystugrein Tfmans f gær
ræðir Þórarinn um það furðu-
lega ábyrgðarleysi rfkis-
stjórnarinnar að skjóta sér
undan ábyrgð á þeirri hækkun
vaxta, sem ákveðin var sl. föstu-
dag. Og nú er helzt að skilja á
þingflokksformanninum, að
þetta ábyrgðarleysi rfkis-
stjórnarinnar sé Ifka innflutt.
Hann kemst svo að orði:
„Það hefur að vonum vakið
athygli, að Seðlabankinn tók
ákvörðun um stórfellda vaxta-
hækkun rétt áður en nýkjörið
Alþingí kom saman til fundar,
en fyrsta og helzta verkefni
þess verður að fást við efna-
hagsmálin. Eðlilegt hefði verið,
að vaxtamálið yrði ekki afgreitt
Þjóð-
hátíð
1 Kópa-
vogiá
sunnu-
daginn
Frá 17. júnf hátfðahöldunum f
Kópavogi, sem þóttu takast sér-
lega vel.
ÞJÓÐHATlÐ f tilefni 11 alda
búsetu verður haldin f Kópa-
vogi sunnudaginn 21. júlf, um
næstu helgi.
Hátíðahöldin hefjast kl. 13,30
með skrúðgöngu frá Víghóla-
skóla og fer Skólahljómsveit
Kópavogs fyrir göngunni, en
gengið verður fylktu liði á
hátíðasvæðið — Rútstún.
Dagskráin á hátíðasvæðinu
fyrr en Alþingi hefði fjallað
um efnahagsmálin f heild. —
Það er hins vegar ekki neitt
nýtt fyrirbrigði, að embættis-
menn sýni, að þeir þurfi ekki
að taka mikið fillit til Alþingis.
Þar er ekki heldur um neitt
sérstakt fslenzkt fyrirbrigði að
ræða.“!!
Nú er það ábyrgðarleysi ráð-
herranna að heimila Seðla-
bankanum hækkun vaxta á
sama tfma og þeir sjálfir
gefa út hástemmdar yf-
irlýsingar um harða and-
stöðu við þá ákvörðun,
nefnt innflutt fyrirbrigði.
Athygiisvert er, að það skuli
vera prófessor f stjórnlögum,
sem stendur fyrir þessum sjón-
leik.
Ríkisstjórnin
ber ábyrgðina
Seðlabankinn hefur sam-
kvæmt lögum, er um hann
gilda, rétt til þess að ákveða
hámark og lágmark vaxta. En f
þeim sömu lögum er skýrt
kveðið á um, að yfirstjórn
bankans sé f höndum ráðherra
þess, sem fer með bankamál,
bankaráðs og bankastjórnar.
Valdsvið Seðlabankans tak-
markast sfðan af fyrsta kafla
laganna um skipulag hans og
hlutverk. Þar segir m.a.:
„1 öllu starfi sfnu skal Seðla-
bankinn hafa náið samstarf við
rfkisstjórnina og gera henni
grein fyrir skoðunum sfnum
varðandi stefnu f efnahagsmál-
um og framkvæmd hennar. Sé
um verulegan ágreining við
rfkisstjórnina að ræða, er
Seðlabankastjórn rétt að lýsa
honum opinberlega og skýra
skoðanir sfnar. Hún skal engu
að sfður telja það eitt megin-
hlutverk sitt að vinna að þvf, að
sú stefna, sem rfkisstjórnin
markar að lokum, nái tilgangi
sfnum."
Þannig orkar það ekki tvf-
mælis, að það er ráðherra
bankamála og rfkisstjórnin,
sem fara með úrslitaáhrif f
þessum efnum. 1 tilkynningu
Seðlabankans segir einnig, að
ríkisstjórnin hafi talið eðlilegt
að láta hækkun vaxta afskipta-
lausa við núverandi aðstæður.
Ljóst er þvf, að rfkisstjórnin
hefur heimilað vaxtahækkun-
ina, enda segir í tilkynningu
Seðlabankans, að ákvörðunin
hafi verið tekin f samráði við
bankaráð, þar sem stjórnar-
flokkarnir hafa að sjálfsögðu
meirihluta. Sá meirihluti hefði
vitaskuld getað komið f veg
fyrir vaxtahækkunina, ef
stjórnarflokkarnir hefðu f raun
réttri verið henni andvfgir.
Eftir að rfkisstjórnin og full-
trúar hennar hafa þannig
heimilað Seðlabankanum að
taka þessa ákvörðun, geysast
Ólafur Jóhannesson og Lúðvfk
Jósepsson fram með opinberar-
yfirlýsingar um, að allt sé þetta
gert f harðri andstöðu við
meirihlut rfkisstjórnar. Og
Þórarinn Þórarinsson kórónar
svo sjónleikínn með þvf að
telja saklausum framsóknar-
mönnum trú um, að ábyrgðar-
leysi af þessu tagi sé innflutt
rétt eins og efnahagsvandinn.
Einhverjir kynnu e.t.v. að
halda, að ábyrgðarleysi þetta
væri afsakanlegt, þar sem hér
er um bráðabirgðastjórn að
ræða. En þá er á það að Ifta, að
hún hefur einmitt fallizt á að
sítja áfram til þess að taka
ákvarðanir af þessu tagi.
Treystu ráðherrarnir sér ekki
til þessa, eiga þeir að sjálf-
sögðu ekki að taka að sér að
sitja til bráðabirgða eins og
þeir hafa gert. Vfst er hins veg-
ar, að þeir hafa ekki vikið sér
undan þeirri ábyrgð að skipa
menn f áhrifastöður!
|j£H6jUbá'
hefst kl. 14.00 með helgistund.
Síðan flytur forseti bæjarstórn-
ar Sigurður Helgason setning-
arræðu og kirkjukór syngur
með undireik skólahljómsveit-
arinnar. Þá verða fimleika-,
júdó- og glímusýningar og sýnd-
ir þjóðdansar. Guðmundur
Jónsson og Magnús Jónsson
syngja f samspili við skóla-
hljómsveitina. Kynnir verður
Þorsteinn Hannesson. Hesta-
mannafélagið Gustur sér um at-
hyglisvert atriði sem er: Hest-
urinn í 11 aldir.
Eftir kvöldmat verður tekið
til að nýju, en kvölddagskráin
hefst kl. 20.30 með lúðrablæstri
og dansi.
Hljómsveit Ragnars Bjarna-
sonar leikur fyrir dansinum, en
Ómar Ragnarsson og Karl
Einarsson skemmta.
Bæjarstjóri, Björgvin
Sæmundsson, mun síðan slíta
hátfðinni, en að þvf loknu mun
loftið loga af flugeldum.
Lista- og menningarsjóður
Kópavogs opnar listaverkasýn-
ingu í sambandi við hátíðina.
Sýningin verður f Víghólaskóla
frá næstkomandi laugardegi til
3. ágúst.
7<^>®
®
F
Haflidi Jónssov
h
L®®
GRÓÐURLAUS
ER GRINDAVÍK.
Miklar og góðar vegabætui
hafa orðið í seinni tfð og er
okkur nú efst í huga opnun
hringvegarins um landið. Það
hefur jafnan þótt í frásögur
færandi, þegar ruddur var veg-
ur um torfæra leið og nægir þar
að geta afreks þeirra bræðra
Halla og Leiknis á dögum Víga-
Styrs í Bjarnarhöfn og elju
Ögmundar við vegalögn milli
Krísuvíkur og Grindavíkur. En
það hefur fylgt afrekum í vega-
gerð, að þeir hafa sjaldnast not-
ið brautarinnar, sem ruddu.
Fáir munu hafa lagt meira af
mörkum til vegagerðar en hin-
ir dugmiklu sjósóknarar á
Suðurnesjum, en þó hafa þeir
lengur en aðrir orðið að búa við
vonda vegi. Á þessu hefur nú
orðið veruleg bragarbót með
steyptu Reykjanesbrautinni og
olíumalarlagi á veginn frá
Vogastapa að Grindavfk. Er nú
auðfarið á öllum farartækjum
um vegi á Reykjanesi og er það
góð einsdags ferð frá Reykja-
vfk. Miklar framfarir hafa á
seinni árum orðið f öllum út-
vegsbæjum á Suðurnesjum.
Allt hefur þó hjálpazt að í þvf
að eyða gróðri á þessum slóð-
um. Hins vegar hafa menn
vaknað til áhuga um að græða
upp auðnirnar, sem hvarvetna
blasa við manni. Fáeinir áhuga-
menn þar syðra hafa sýnt og
sannað, að slíkt er mögulegt, en
því miður virðast þó alltof
margir vera vantrúaðir. Sú
vantrú kemur einna bezt f ljós
hjá því fólki, sem byggir
Grindavík. Þar segir þó þjóð-
sagan, að eftir Tyrkjaránin hafi
vaxið upp þyrnagróður, er sam-
an rann í mold, kristið blóð og
heiðið, en svo gjörsnautt er þar
nú um gróður að hvergi sést
þistill f blóma. Falleg og dýr
hús standa þar í foksandi og
hvergi örlar á snyrtilegu um-
hverfi. Nú þegar Grindvíkingar
hafa fengið malbikið heim í
hlaðvarpa og eiga von á hita-
lögnum í hvert hús frá borhol-
unum á Svartsengi mega þeir
svo sannarlega hugleiða, með
hvaða móti þeir geti fegrað bæ-
inn sinn. Þó að stormarnir
gnauði af hafi þá er eitt og
annað hægt að gera til að prýða
og bæta. Sýnilega getur gras-
gróður vaxið jafnvel í Grinda-
vfk sem annars staðar, en gras-
flöt þarf ræktun og snyrtingu
ef hún á að gleðja augað. I
fjörum Grindavíkur má finna
blómstrandi blálilju og fjöru-
kál. Þar í hraununum er mikið
um fallegan og harðgeran villt-
an fslenzkan blómgróður. Þessi
gróður gefur góða vísbendingu
um, hvað hugsanlega mætti
taka til ræktunar og prýðis. á
heimalóðum Grindvíkinga. Og
það er margt í Grindavfk, sem
varðveitzt hefur af handarverk-
um fyrri tfðar manna. Grjót-
garðarnir í Grindavfk standa
fyrir sínu og vonandi verða þeir
varðveittir. Það er sjálfsagt öll-
um ræktunarmönnum vel ljóst,
að mikið átak þarf að gera í
ræktunarmálum á Suðurnesj-
um ef árangur á að verða, og nú
þegar þjóðin ætlar að hefja
sameiginlegt stórátak í að
græða upp auðnir landsins þá
verða menn á Reykjanesskaga
að ganga ríkt eftir því, að
þeirra hlutur verði viðunandi.