Morgunblaðið - 21.12.1974, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 1974
45
Evelyn
Anthony:
LAUNMORÐINGINN
Jöhanna v
Kristjönsdöttir
þýddi ,
81
honum. Hann leit á farseðilinn,
sem lá fyrir framan hann á
afgreiðsluborðinu.
— Hún bað mig að segja yður að
hún myndi koma á eftir yður eins
fljótt og hún gæti og að hún bæði
yður að halda ferðinni áfram og
biða sín. Hún bað mig lika fyrir
ástarkveðjur til yðar.
Stúlkan brosti uppörvandi til
hans, þvi að hún hafði fundið
innilega til með honum, þegar
hún sagði að ungfrú Cameron
hafði afpantað sinn miða.
Kannski þau ætluðu til Mexico í
brúðkaupsferð og svo hafði
eitthvað komið upp á.
— Hér er miðinn yðar, sagði
hún. — Gerið svo vel að koma
með farangurinn og gangið síðan
inn i Braniffbiðsalinn.
Keller tók við miðanum.
— Þakka yður fyrir, sagði hann.
— Ég er ekki með neinn
farangur.
Þau Elizabeth höfðu farist á
mis. Hann hikaði augnablik og
velti fyrir sér, hvort hann ætti
enga möguleika á þvi að finna
hana í tæka tið og flugvélin til
Mexico gat farið fjandans til. Hún
móður hennar i Cuernavaca.
Hann minntist þess sem hún
hafði sagt um húsið.
— Þar yrðum við örugg. Hún
elskaði þetta hús.... og arfleiddi
mig . að þvi... við verðum
hamingjusöm þar.
Hún hafði skilið eftir farseðil-
inn og komið skilaboðum til hans.
Hún hafði sent honum ástar-
kveðjur. Hann var ekki að flýja
frá neinu. I fyrsta skipti á ævinni
var einhver tilgangur í þvi sem
hann var að gera og þetta var eina
tækifærið sem hann hafði til þess
að byrja nýtt líf. Ef hann tæki
vélina til Mexico myndi hann
verða á undan bandarískulögregl-
unni og samsærismönnum Eddi
King. Ef hann tæki ekki vélina en
færi að leita að Elizabethu gæti
hann verið viss um að frelsi sínu
héldi hann ekki nema kannski
fáeinar klukkustundir til viðbót-
ar. Hann fór inn i brottfarar-
salinn. Nú var verið að kalla far-
þegana út i siðasta sinn.
Elizabeth heyrði tilkynninguna
lesna I hátalarann þegar hún var
komin yfir i hinn enda byggingar-
innar. Hún hafði gengið hratt og
vissi að Mathews var á hælum
hennar. Nú var henni mest I mun
að leiða hann sem legst frá Keller.
Hún gekk að barnum og leit á
úrið. Eftir fáeinar minutur færi
vélin i loftið. Hún hallaði sér að
afgreiðsluborðinu og beið eftir
þjóninum.
— Heyrðuð þér um morðið?
sagði maður við hlið hennar.
— Nei, sagði hún og sneri sér
snögglega að honum. — Hvaða
morð? Henni fannst hún vera að
kafna.
— Jackson, sagði maðurinn
Hann fékk sér bjórsopa og bauð
henni sígarettu.
— Hann var skotinn i dómkirkj-
unni í morgun ...
Þjónninn kom nú aðvífandi. —
Já, sagði hann þurrlega við Eliza-
bethu. — Hvað var það fyrir
yður?
— Ég held að frökenin vilji
koniak. Hafðu hann tvöfaidan.
Peter Mathews stóð við hlið
hennar og manninn sem stóð við
hlið hennar.
— Viljið þér gera svo vel að
sýna mér skilríki yðar. Hér er
skírteini mitt.
Elizabeth hafði ekki mælt orð
af vörum. Hún sá að hann hafði
vinstri höndina í vasanum og gat
sér til um að hann væri með
byssu. Maðurinn hafði nú náð sér
eftir mestu hindrunina og steytti
sig nú þvermóðskulega.
— Ég heiti Harry Wienserstein
og bý í New Jersey. Hvað á þetta
að þýða. Hér er ökuskírteinið mitt
og hér er farmiðinn minn til San
Antonio.
— Tvöfaldur koníak, veskú,
Hálfur annar dollar.
Elizabeth greip glasið og bar að
vörum sér. Mathews hafði ekki
litið á hana fyrr en nú.
— Hvað i andskotanum gengur
hér á, sagði maðurinn og hækkaði
röddina.
Elizabeth hristi höfuðið sein-
lega.
— Þetta er ekki hann, Peter
minn. Þú ert bara að gera þig að
fifli....
Þegar Peter leit á hana vissi
hann að hún var að segja satt.
Hann skoðaði skilríki mannsins
og farmiðann. Það munaði
minnstu hann þrifi af henni glas-
ið og skvetti innihaldinu framan í
hana.
Peter greip um handlegg Eliza-
bethar.
— Leary vill tala við þig.
Hún gekk samsiða honum og
ýmsir gutu forviða á þau augum
eftir að hafa fylgst með atvikinu
við barborðið.
— Svo að hann gabbaði þig þá
eftir allt saman, sagði Mathews,
— Hann ætlaði aldrei að halda
loforðið.
— Þú hélzt ekki þitt loforð
heldur, sagði Elizageth rólega.
Þau voru komin að útgöngudyr-
unum og hún nam staðar andar-
tak. Við enda flugbrautarinnar
var Mexicovélin að hefja sig til
flugs.
— Þú ætlar ekki að segja okkur
hvar hann felur sig, sagði
Mathews.
— En þú átt aldrei eftir að fara
til fundar við hann. Þú ætlaðir
aldrei að hitta hann hér.... það
var bara til að gabba okkur. En
við finnum hann, vertu viss um
það.
Þegar Elizabeth sá að vélin var
komin í loft og byrjuð að klifra
leit hún á úrið. Klukkan var tvær
mínútur yfir eitt. Svo leit hún á
Peter.
— Er er alveg sama, hvað hann
hefur gert, sagði hún einbeitt. —
Þú finnur hann aldrei. Meira segi
ég þér ekki, Peter. Og nú skulum
við fara og hitta Leary.
Viku síðar fór jarðarför John
Jackson fram I heimariki hans.
Eftirmæli um hann voru blönduð.
Ihaldssinnar og öfgamenn hörm-
uðu andlát hans, vinstri menn
fögnuðu, svertingjar sögðu
ekkert. Richard Smith lögreglu-
þjónn var látinn á geðveikrahæli
og ekki fær um að svara til saka
fyrir morðið á Jackson og Patrick
Jameson, ritara Regazzi kardi-
nála.
Sögusagnir sem komust á kreik
þess efnis að kúlan sem drap
Jameson voru miskunnarlaust
barðar niður. Utanríkisráðu-
neytið hafði gefið linuna. Ekkert
pólitiskt hneyksli skyldi komast í
hámæli, enda samskiptin við
Sovétrikin á viðkvæmu stigi, þar
sem forsetinn var í óða önn að
undirbúa vináttuheimsókn til
Moskvu.
Smith var úrskurðaður geðklofi
og lýst yfir að hann hefði framið
morðin. Aftur á móti vöktu réttar-
höldin yfir Edward King ekki
siður athygli. Hinn þekkti útgef-
andi og samkvæmismaður var
dreginn fyrir rétt og ákærður
fyrir morð á ástkonu Huntleys
Cameron. Ein af stúlkunum á
Freemont staðfesti að hún hefði
séð Dallas fara inn í herbergi
hans snemma um morguninn sem
stúlkan var myrt. Öttinn við að
vera beittur kúgun stýrði gerðum
hans, og fyrirmæli frá hans eigin
mönnum og þrýstingur frá Leary
gerði það að verkum að King
játaði á sig verknaðinn og var
dæmdur i lifstiðarfangelsi. Ekki
löngu síðar fann hreingerningar-
kona futtugu og fimm þúsund
dollara falda bak við salernisofn á
litilli kafistofu á Madison Avenue.
I lok mai stimplaði Leary
skýrsluna um Eddi King og lagði
hana til hliðar.
Hann kvaddi Elizabeth á sinn
fund og skýrði henni frá þvi að
hún væri frjáls allra sinna ferða.
Hún ætti ekki i vændum að hitta
hann né Peter Mathews framar.
SÖGULOK.
Jólamessur
Siglufirði
Siglufjarðarkirkja. — Messurnar
um jólin: Þorláksmessa: Nátt-
söngur með unglipgum kl. 11 síð-
degis. Aðfangadagur jóla: Aftan-
söngur kl. 6 sfðd. Jóladagur:
Hátiðarmessa kl. 2 síðd. I sjúkra-
húsinu kl. 4.30. Annar I jólum:
Skirnarmessa kl. 2 siðd. Sr. Bragi
Ásgeirsson.
„Korn”
Ljóðabók eftir Álf-
heiði Kristveigu
Lárusdóttur
KOMIN er út fyrsta ljóðabók
ungrar skáldkonu, Alfheiðar
Kristveigar Lárusdóttur. Nefnist
hun „Korn“.
Helgafell gefur bókina út, og
segir Kristján Karlsson um höf-
undinn og bókina á kápusíðu:
„Alfheiður Kristveig Lárusdóttir
er fædd 31. marz 1956. Um ferm-
ingu dvaldist hún eitt ár í Banda-
rikjunum; sat siðan I öðrum bekk
Hlíðaskóla, en veiktist og lá ár-
langt á sjúkrahúsi.Hún tók lands-
próf við héraðsskólann á Skógum,
en stundar nú nám í 2. bekk
menntaskólans við Tjörnina.
Þessi ljóð hennar, sem mörg eru
ort um fimmtán ára aldur, bera
vott um sérkennilega hug-
kvæmni, sjálfstæða tilfinningu og
ótvíræða skáldskaparhæfileika."
Virkjun Bessa-
staðaár ákveðin
FRUMVARPIÐ um virkj-
un Bessastaðaár í Fljóts-
dal, stjórnarfrumvarp, var
afgreitt sem lög frá alþingi
á fundi efri deildar í fyrra-
dag.
VELVAKAIMDI
. ■ — -n
Velvakandi svarar i síma 10-100
kl. 1 0.30 — 11.30, frá mánudegi ,
til föstudags.
v__:_________________________/
% Fréttabréf úr
Heimunum
„Samvizkulaus húsmóðir"
skrifar:
„Velvakandi minn.
Mér datt svona i hug, að þú
hefðir gaman af að fá eitt litið
lettersbréf um það hvernig jóla-
undirbúningurinn gengur fyrir
sig I ósköp venjulegri blokk hér
inni I Heimahverfinu.
Eins og vera ber er allt á öðrum
endanum á öllum hæðum, nema
hjá mér, en í byrjun desember
ákvað ég að haga þessum undir-
búningi dálítið öðru visi en venju-
lega.
Sú nábýliskonan, sem ég er
kunnugust, kom núna rétt áðan
og spurði hvort ég ætti nokkur
egg aflögu — hana vantaði nefni-
lega sex stykki svo hún gæti
drifið sig í að baka tertubotnana
og lokið þannig við jólabakstur-
inn. Áður er hún búin að baka sex
tegundir af smákökum, hnoðaða
tertu, formkökur og laufabrauð.
Henni var velkomið að fá eggin
þvi að ég er nefnilega full mót-
þróa og ætla ekkert að baka. Sem
hún snaraðist sigri hrósandi út
frá mér með eggin spurði hún
hvort mér væri virkilega alvara
með að baka ekkert í ár. Já, ég
sagðist vera alveg ákveðin. 1
fyrsta lagi væri ég á þvi að fólk
æti sér til óbóta á jólunum og
hefði yfirleitt alls ekki lyst á kök-
um því að alltaf væri verið að
borða steikur og aðrar kræsingar
og i öðru lagi þá hreinlega nennti
ég þessu ekki. Einhver orð hafði
hún um að þetta væri náttúrlega
alveg rétt hjá mér og sér væri
líklega nær að fara að mínu
dæmi, en það væri nú svona —
þetta tilheyrði.
% Hreingern-
ingarnar
Jólahreingerningarnar hér
í húsinu eru blessunarlega af-
staðnar, en fyrst i mánuðinum
voru þær í algleymingi. Ég held
að það sé búið að rifa niður hverja
einustu gardinudulu í húsinu,
mála á öðru hverju heimili,
a.m.k. þar sem ekki var málað i
vor, og svo stóð til að fá ný teppi á
stigaganginn, en því miður
var það athugað of seint, en eftir
áramót verður látið til skarar
skriða.
Konan á hæðinni hér fyrir ofan
var miður sín i marga d?ga um
daginn af því að hún þurfti að
láta gera við sirennslið í klósett-
kassanum fyrir jól en kassinn
hafði verið bilaður siðan í vor.
Svona gæti ég haldið áfram að
telja upp, en segja má með sanni,
að hér hafi allt verið í hers
höndum síðan um mánaðamót.
Þetta er nú allt gott og blessað,
þvi að ekki er fólki of gott að
sinna hugðarefnum sinum, hafi
það tíma og tækifæri til. Hins
vegar blöskrar mér þegar konur
sem vinna fulla vinnu utan
heimilis ætla að fara að standa i
því sama og þær, sem hafa
heimilisstjórnina að fullu starfi.
Þetta hef ég a.m.k. tvö dæmi um
úr þessu húsi. Báðar eru þessar
konur með börn á sinum vegum
og önnur er þar að auki með
eiginmann á sinum vegum. Eigin-
maðurinn sá dífir aldrei hendi i
kalt vatn, þvi að hann er víst
alinn upp í þvi að ákveðin verk
séu verk húsmóðurinnar og
enginn annar geti leyst þau af
hendi.
% Fyrir hverja
eru jólin?
Það er hefðbundinn hugs-
unarháttur að jólin séu hátið
barnanna. Ekki skal ég verða til
þess að draga úr þvi, börnin eiga
allt gott skilið. En mér ofbýður
stundum að horfa upp á allt til-
standið fyrir jólin og allar þreyttu
húsmæðurnar, sem eru að gefast
upp á þessu öllu, en eru svo um
leið að ala börnin sin upp í sömu
vitleysunni. Á mörgum heimilum
er sá siður að börnin láti skóna
sina út í glugga allan desember-
mánuð. Þeim er ætlað að trúa þvi
að jólasveinninn birtist á
skjánum og láti sælgæti í skóinn.
Það þarf ekki tiltakanlega viti
borið barn, sem orðið er svona
fjögurra til fimm ára, til að sjá i
gegnum þessa fáránlegu blekk-
ingu. En afleiðingin er sú, að
allan jólamánuðinn er verið að
borða sælgæti, þvert ofan í þau
boð og bönn, sem gilda aðra tima
ársins.
En nú hugsa kannski sumir að
ég, sem þetta skrifa, hljóti að vera
önug og leiðinleg kerling, sem
vilji draga úr jölagleði annarra
með úrtölusemi og fýlu. Sá er
ekki tilgangurinn — þvert á móti
vildi ég óska að fólk gæfi sér betri
tíma lil að hugsa um þessa hátið,
sem senn gengur i garð, og velta
þvi fyrir sér hvað þau geti gefið
þvi af friði og gleði. Þetta er hátið
ljóssins og friðarins, en stundum
sýnist mér sem þetta sé að verða
hátíð þeirra, sem stiga hvað tryllt-
astan dansinn í kringum gullkálf-
inn.
Að lokum óska ég þér, Velvak-
andi minn, og öllum, bæði hús-
mæðrunum og öðrum gleðilegra
jóla.
Samvizkuiaus húsmóðir“.“
Við skiljum nú ekki alveg
undirskriftina, — það er fremur
eins og samvizka húsmóðurinnar
sé þung á metunum.
En ætli hver og einn finni ekki
bezt sjálfur hvernig hann vill
haga sínum jólaundirbúningi?
Sumir telja líklega tímanum bezt
varið með þvi að baka kynstur af
kökum og aðrir með þvi að hyggja
að sálarheill sinni og annarra.
% Vandfundin
frímerki
Maður hringdi og kvartaði
sáran undan því hve erfitt væri að
fá keypt frímerki eftir lokun sölu-
búða. Hann sagðist hafa verið að
ganga frá jólapóstinum um helgi
og hefði sig vantað nokkur frí-
merki, en illa hefði gengið að ná í
þau. Hann vildi koma þeirri uppá-
stungu á framfæri hvort ekki
væri hægt að selja þau i sjoppum.
Þetta hefur vist oft verið orðið
áður, en kannski úr rætist fyrir
nldamót. Nú er i ráði að flytja
gamla söluturninn, sem áður var
við Arnarhól, á Lækjartorg, og
væri vel til fallið að selja þar
frímerki.
OPIÐ TIL KL.
10 í KVÖLD
JOLAGJOF
HÚSMÚBURINNAR
LANDSINS
MESTA
LAMPAÚRVAL
PÓSTSENDUM
LJÓS &
ORKA
Sii(lurlandsbraut 12
simi S4488