Morgunblaðið - 23.01.1975, Page 22

22
MORGUNBLAÐIT), FIMMTUDAGUR'23. JANUAR 1975
Þórir G. Tryggva-
fion — Minnlngarorð
Fæddur 26. september 1929
Dáinn 14. janúar 1975.
Þaó er skammt bilið milli lífs og
dauóa.
Samstarfsfó’k Þóris Tryggva-
sonar fékk áþreifanlega sönnun á
því, er Þórir varð bráðkvaddur
víð vinnu sina, þriðjudaginn 14.
þ.m.
Þórir Tryggvason fæddist í
Reykjavík 26. 9. 1929 og var því í
blóma lífsins, aðeins 45 ára gam-
all er hann lézt.
Foreldrar hans voru þau hjónin
Sólveig Hjarta. dóttir og Tryggvi
Árnason, fyrrv. yfirverkstjóri hjá
Agli Vilhjálmssyni h.f., en hann
lézt af slysförum fvrir nokkium
árum.
Þórir stundaði nám í Verzlunar-
skóla Islands og orautskráðist
þaðan árið 1948.
Að loknu námi hóf Þórir störf
hjá Samvinnutryggingum, en
sneri sér síðar að leigubilaakstri
frá Borgarbílstöóinni, en hin síð-
ustu ár sá hann um rekstur stöðv-
arinnar, eða þar til hann hóf störf
á s.l. sumri áskrifstofu Breiðholts
h.f., en þar starfaði hann er hann
lézt.
Þórir fékk hjartaáfall fyrir
nokkr'- i árum og náði hann sér
aldrei fyllilega eftir það, þó
stundaði hann jafnan fulla vinnu
milli þess, sem hann dvaldi á
sjúkrahúsum.
Áríð 1955 gekk hann að eiga
eftirlifandi konu sina, Bergþóru
Víylundsdóttur. Var það hans
mesta lífslán, en Bergþóra stóð
jafnan traust við hlið manns síns í
blíðu sem striðu, enda mat hann
hana ávallt mikils. Þau hjónin
eignuðust tvö börn, Sólveigu og
Snorra, og eru þau bæði í for-
eldrahúsum og stunda nám við
Meuntaskólann við Hamrahlíð.
Leiðir okkar Þóris lágu saman
fyrir um það bil 25 árum er við
hófum að stunda handknattleik
hjá Knattspyrnufél. Vikingi og
kepptum við saman í ýmsum
flokkum félagsins um áraraðir.
Var Þórir jafnan traustur og góð-
ur félagi og ágætur iþróttamaður.
Jafnan er það miklum erfiðleik-
um bundið að fá menn og konur
til starfa í íþróttafélögum nú til
dags, enda hér um mjög tímafrekt
áhugastarf að ræða, er fáir vilja
gefa kost á sér í, og vill því gjarn-
an leggjast mikið starf á fáar
hendur. Er við í handknattleiks-
deild Víkings leituðum fyrir
nokkrum árum eftir aðstoð hans
var hún fúslega veitt og má segja
að jafnan síðan hafi hann verið
vakinn og sofinn yfir velgengni
deildarinnar, en hann var gjald-
keri í mörg ár með slíkum ágæt-
um, að fjárhagur deildarinnar,
blómgaðist með hverju árinu sem
leið. Var það mjög til eftir-
breytni, hversu nákvæmur og
reglusamur hann var um fjárreið-
ur deildarinnar.
Er Þórir lézt var hann formaður
deildarinnar og sinnti hann því
starfi af sömu umhyggjusemi og
öðru gagnvart félaginu.
Handknattleiksdeild Vikings
stendur í mikilli þakkarskuld við
hinn látna forystumann sinn.
Sjálfur vil ég þakka hinum látna
vini mínum margra ára ánægju-
Iega samvinnu í félagi okkar og
nú siðast sem samstarfsmanni
hjá Breiðholti h.f.
Konu hans, börnum og móður
votta ég mína innilegustu samúð.
Blessuð sé minning Þóris
Tryggvasonar.
Sigurður Jónsson.
Kveója frá Víkingum.
1 dag kveðjum við einn okkar
ágætasta samferðarmann og
félaga, Þóri Tryggvason. Ungur
að árum gekk hann í Knatt-
spyrnufélagið Víking og lék
knattspyrnu og handbolta með
félaginu í nokkur ár. Það
kom fljótt í ljós, að Þórir var
mikill félagshyggjumaður og
valdist þvi ungur til starfa hjá
félaginu. Hann hefur um tuttugu
ára skeið verið einn af þeim Vík-
ingum sem mestum tíma hefur
eytt og umhyggju hefur sýnt sínu
félagi nú síðasta áratuginn sem
gjaldkeri handknattleiksdeildar
og síðasta ár sem formaður deild-
arinnar. Það verður vandfyllt það
skarð sem höggvið er i raðir okkar
Vikinga.
Þórir var einn af þessum hægu,
vel yfirveguðu mönnum, sem
skila sínu starfi með hógværð og
hlýju. Þórir skildi vel þá köllun
+
Sonur minn,
INGI HARALDSSON,
Frakkastíg 1 9,
andaðist á Borgarspitalanum þann 2 1. janúar
F h vandamanna,
Ulfhildur Hannesdóttir.
+ Móðir okkar.
SIGURBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
lézt af slysförum 1 7 janúar sl.
Jóna Sörladóttir, Ásdís Sörladóttir,
Guðríður Sörladóttir, Erna Sörladóttir,
Ágúst Sörlason, Guðmundur Sörlason,
Ragnheiður Sörladóttir. Kristin Sörladóttir.
+
Útför þeirra:
INDRIÐA HELGA EINARSSONAR,
verkfræðings,
Sólheimum 25,
SIGURBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
húsmóður,
Vesturbergi 81,
STEFÁNS ÓLAFS ÓLAFSSONAR,
verkfræðings,
Sporðagrunni 14,
°9
TÓMASAR SIGURÐSSONAR,
verkfræðings,
Arahólum 2.
er létust af slysförum þann 17 janúar sl fer fram frá Dómkirkjunni
laugardaginn 25 janúar n.k kl 10.30 Aðstandendur.
sina að starfa að félagsmálum,
það var honum svo hugstætt að
starfa með og fyrir íslenzkt æsku-
fólk, og sjá þaó þroskast og verða
að góðum og gjaldgengum þjóð-
félagsþegnum í hinni hörðu lífs-
baráttu sem við heyjum i okkar
harðbýla landi. Það skilur enginn
nema sá, sem reynt hefur, hversu
mikill timi og fyrirhöfn fer í að
hafa með hendi forustu í fjöl-
mennri félagslegri hreyfingu eins
og Þórir hefur gert um áratug.
Um leið og ég vil þakka Þóri
hans störf hjá félaginu, sem
aldrei verða fullþökkuð langar
mig að senda hans ágætu eigin-
konu Bergþóru Víglundsdóttur og
tveimur börnum þeirra, Sólveigu
og Snorra, okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Ég þakka Bergþóru
fyrir hönd félagsins þá miklu
hvatningu, sem hún hefur haft á
störf Þóris fyrir Víking. Þvi sá
mikli tími, sem Þórir fórnaði
félaginu, gerist ekki nema með
hvatningu og skilningi eiginkonu
á hugstæðu starfi manns síns.
Guð blessi ykkur og styrki í
sorg ykkar. Hvíl í friði kæri
félagi, með þökk fyrir samfylgd-
ina.
Fyrir hönd VlKINGA
Jón Aðalsteinn Jónasson.
Kveðja frá handknattleiks-
deild Víkings.
I dag fimmtudaginn 23. janúar
1975 verður til grafar borinn Þór-
ir Tryggvason formaður hand-
knattleiksdelldar Víkings. Félag-
ar og samstarfsmenn kveðja hann
með söknuði. Ungur að árum
gerðist hann liðsmaður Víkings,
er hann lék knattspyrnu með
félaginu.
Hin seinni ár var Þórir á meðal
framtakssömústu stjórnenda
handknattleiksdeildarinnar og
vann þar mikið og óeigingjarnt
starf.
Hann var vinsæll af félögum
sínum, og átti !:pur og prúðmann-
leg framkoma drjúgan þátt í því.
Þekking 'hans á félagsmálum
Víkings var mikil, því verður sæti
hans vandskipað.
Fyrir hönd handknattleiks-
deildarinnar vottum við eigin-
konu hans og börnum okkar
dýpstu samúð.
Stjórn handknattleiksdeildar.
Héðinn Friðriksson
— Minningarorð
Fæddur 13. maí 1925
Dáinn 14. janúar 1975
„Dáinn, horfinn!** — Harmafregn!
Hvílfkt orð mig dynur yfir!
En ég veit, að látinn lifir;
það er huggun harmi gegn.
(Jónas Hailgr.).
Hann elsku „frændi" minn er(
dáinn. Það er svo ótal margt sem
kemur upp í huga minn, þegar ég
lit yfir farinn veg. Fallegar
minningar frá barnsárunum
þegar ég, 4 ára gömul, dvaldist
hjá þeim frænku og „frænda“
vetrariangt og frá helgarheim-
sóknum til þeirra eftir það. Varla
hefði nokkur faðir getað verið
barni sinu betri en frændi var
mér og gildir það um öll börn er
urðu á lífsleið hans.
Hann átti alltaf huggunarorð og
lífsgleði að miðla öðrum. Enda
fundu allir, er kynntust honum,
strax þá hlýju og þann góðleika er
streymdu frá honum og þó sér-
staklega börnin.
Litli sonur minn sem er 2ja ára
kunni eins vel að meta frænda og
ég, og ekki var til það „fýlukast“
+
Systir mín,
VALGERÐUR INGIBJÖRG
ÁSGEIRSDÓTTIR,
fædd HRAUNDAL
varð bráðkvödd að heimili sínu,
Grjótagötu 14 b, sunnudaginn
20 þessa mánaðar. Jarðarförin
auglýst síðar
Fyrir hönd barna hennar og
annarra vandamanna,
sem frændi gat ekki læknað ef
hann leit inn.
Þetta á ekki að vera minningar-
grein, heldur aðeins fátækleg
þakkarorð til frænda fyrir allt
það sem hann var mér og mínum
á meðan hann lifði.
Elsku frænka, Jóhann og Helga
og aðrir aðstandendur; við Ási
biðjum Guð að styrkja ykkur í
sorginni og megi bjartar og hlýjar
minningar um frænda milda hana
„Sælireru hjartahreinir
þvl þeir munu ííuö sjá.**
Það mun hafa verió sumarið
1951 sem systir mín kynnti mig
fyrir unnusta sínum, Héðni
F’riðrikssyni. Reyndar fannst mér
ég þekkja hann þá þegar, því
hann var Akureyringur og á leið
minni i skólann dag hvern hafði
ég oftast mætt honum er hann var
á leið til vinnu sinnar.
En þegar ég kynntist mági mín-
um nánar varð mér ljóst, að það
hafði verið harla lítið sem ég vissi
um manninn Héðin Friðriksson.
Hann reyndist nefnilega við
frekari viðkynningu engum líkur
sem ég hafði áður þekkt og þann-
ig er það enn þann dag í dag
þegar hann hefur lokið dvöl sinni
hér á meðal okkar. Ég á óteljandi
minningar um hann sem allar eru
bjartar og fullar af gleði, ástúð og
hlýju. 1 Héðni mági minum fannst
mér ég eignast þann bróður sem
ég hafði saknað. Tíl hans var
alltaf hægt að leita með vandamál
sin stór og smá. Hann var svo
greiðvikinn og hjálpsamur að
hann taldi ekki eftir sér að leggja
á sig auka erfiði og snúninga ef
það gat orðið öðrum að liði. Og
hann ætlaðist ekki til endurgjalds
þó hann gerði fólki greiða.
Ein af fallegustu endur-
minningum minum um Héðin
er sú að sjá hann í barna-
hóp. Það var undravert það
lag sem hann hafði á börnum,
hann lék sér sjálfur mitt í hópn-
um eins og eitt af þeim, og það var
ekki til það misklíðarefni í þeirra
hópi sem hann gat ekki jafnað, og
glaðir hlátrar barnanna sýndu
best hve vel þau skemmtu sér.
Elstu dóttur okkar tóku þau hjón-
in Birna og Héðinn að sér einn
vetur, því maðurinn minn var við
nám. Síðan hefur hann verið
„frændi" allra barnanna okkar,
hvert af öðru tóku þau að kalla
hann þessu nafni og hafa ekki
hætt því þótt þau yrðu fullorðin
og nú síðast voru tvö lítil barna-
börn mín farin að þ< ,yja
„frænda" líka. Héðinn átti tvö
barnabörn sjálfur og hafa þau
sannarlega misst mikið nú, aö fá
ekki að njóta afa sins lengur.
Héðinn var mikill tónlistarunn-
andi. Hann spilaði sjálfur mjög
vel á píanó og átti margar yndis-
stundir við hljóðfærið sitt, og
miðlaði einnig þar öðrum er á
hlýddu. Dóttur mína litla studdi
hann með ráðum og dáð þegar
hún sjö ára tók sín fyrstu reikulu
skref á tónlistarbrautinni.
En hin síðari ár eða allt frá því
að þau hjónin fluttu að Goðatúni
21 í Garðahreppi, mun þó garður-
inn hans hafa átt mest ítök í hon-
um og þar eyddi hann öllum sín-
um frístundum hin siðustu sum-
ur, og ber garðurinn fagurt vitni
um næman smekk hans og natni
við að hlúa að og rækta. Það óx
allí og blómgaðist í höndum hans
og garðurinn hefur undanfarin
sumur verið sannur unaðsreitur.
Þannig var líka heimili þeirra,
þangað var hægt að sækja frið,
hlýju og gleði. Héðinn reyndist
systur minni ástríkur eiginmaður
og veit ág að á sambúð þeirra féll
aidrei nokkur skuggi frá fyrsta til
siðasta dags. Tengdaforeldrum
sinum, sem nú eru bæði háöldruð,
reyndist Héðinn ætið sem besti
sonur og skal hér flutt hjartans
kveðja og þakkir frá þeim fyrir
allt sem hann var þeim.
Ég veit það að Héðinn mun nú
vera búinn að sjá sinn guð, eða
ÁsgeirH.P. Hraundal.
+
Þökkum innilega öllum nær og fjær, sem auðsýnt hafa okkur samúð og
hlýhug við fráfall og útför,
ÓLAFS EIRÍKSSONAR,
vélstjóra,
Mýrargötu 9, Neskaupstað.
Lilja Þorleifsdóttir, Guðbjörg Jónsdóttir,
Þorleifur Ólafsson, Kristrún Sigurðardóttir,
Eiríkur Ólafsson, Guðrún Nielsdóttir,
Guðbjörg Ólafsdóttir, barnabörn og systkini.
+
Alúðarþakkir fyrír auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför,
BJARNAJÓNSSONAR,
skipstjóra,
Seljavegi 5.
Halldóra Sveinsdóttir, Jóna Bjarnadóttir,
Olga Bjarnadóttir, Aðalheiður B. Rafnar,
Anna Bjarnadóttir, Dóra Bjarnadóttir,
Sveinn B. Bjarnason, Bjarni J. Bjarnason,
Guðrún B. Ireland. Guðný B. Ryder,
tengdabörn og barnabörn.