Morgunblaðið - 23.01.1975, Qupperneq 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 23. JANUAR 1975
Norsk æfintýri
P. Chr. Asbjörnsen
og Moe:
Smiðurinn, sem kölski
þorði ekki að hýsa
Jens Benedikts-
son íslenzkaði
EINIJ sinni á þeim dögum, þegar Drottinn og
Sankti Pétur gengu um kring niðri á jörðunni,
komu þeir til járnsmiðs nokkurs. Þessi smióur hafði
samið um það vió kölska að hann ætti hann eftir sjö
ár, ef hann væri allan þann tíma leiknastur af öllum
smiðum í iðninni og bæði smiðurinn og sá gamli
höfðu ritað nöfn sín undir samninginn. Þess vegna
hafði smiðurinn látið rita yfir smiðjudyrnar: „Hér
býr meistari allra meistara.“
Þegar Drottinn kom og sá þetta, gekk hann inn.
„Hver ert þú?“ sagði hann við smiðinn.
„Lestu það sem stendur yfir dyrunum,“ svaraði
smiðurinn, en kannski þú kunnir ekki að lesa skrift,
og þá verðurðu að bíða, þangað til einhver kemur,
sem getur hjálpað þér.“
Áður en Drottinn hafði svarað, kom maður með
hest og bað smiðinn um að járna hann fyrir sig.
„Mætti ég ekki járna þennan hest?“ spurði drott-
inn.
„Reynt geturðu það,“ sagði smiðurinn. „Ekki
geturðu gert það verr en svo, að ég geti lagað það
aftur.
Drottinn gekk þá út og tók einn fótinn af hestin-
um, lagöi hann í eldinn og gerði skeifuna glóandi,
því næst hvessti hann naglana, negldi þá í og setti
svo fótinn á hestinn aftur, síðan fór hann eins með
hina fæturna, uns hann hafði járnað hestinn.
Smiðurinn stóð og horfði á hann. „Þú ert alls ekki
svo lélegur smiður,“ sagði hann.
„Finnst þér það,“ sagði Drottinn.
Skömmu síðar kom móðir smiðsins í smiðjuna,
hún var orðin afgömul, kengbogin af elli og hrukk-
ótt í framan og gat rétt staulast áfram.
„Taktu nú eftir því sem þú sérð,“ sagði Drottinn,
hann tók gömlu konuna og lagði hana á eldinn og
smíðaði unga yndislega stúlku úr henni.
„Ég segi aftur, það sem ég sagói áðan.“ sagði
smiðurinn. „þú ert alls ekki svo slakur smiður. Og
þó aó yfir dyrunum hjá mér standi: „Hér býr
meistari allra meistara, — ja, maður lærir. meðan
Sitt sýnist hverjum
eftir James
Reeves
„Ég er feit, hávaxin, lágvaxin, stór, lítil stúlka,"
sagöi Kristín.
HÖGNI HREKKVÍSI
Nei, heyrðu, einn enn?
Seinni hluti
„Þú ert mögur,“ sagöi svínið og hrein.
„Gott og vel,“ sagði Kristín.
Þá kom fugl fljúgandi og settist á grein við
götutroðninginn.
„Hver ert þú?“ spurði fuglinn.
„Ég er mögur, feit, hávaxin, lágvaxin, stór litil
stúlka," sagói Kristín. Henni var farið að verða nóg
um, hvað hún var margt í senn.
„Þú ert hægfara,“ sagði fuglinn. „Á MEÐAN ÞÚ
VARST AÐ GANGA GÖTUNA ÞÁ ARNA, FLAUG
ÉG ÞRISVAR SINNUM I KRING UM JÖRÐINA.“
Það var reyndar ekki satt. Hann hafði farið bara
einu sinni.
„Vertu sæll,“ sagði Kristín og skildi við fuglinn á
greininni.
Loks varð skjaldbaka á vegi hennar.
„Hver ert þú?“ spurði skjaldbakan með andköf-
um, þvi hún var móð af hlaupum.
„Ég er hægfara, feit, hávaxin, lágvaxin, stór, lítil
stúlka,“ sagði Kristín. „Og ég veit, hvað þú ætlar að
segja. Þú ætlar að segja að ég sé snör í snúningum."
„Nei, það ætlaði ég ekki aö segja,“ sagði skjald-
bakan þurrum, skrækum rómi sínum. „Ég er búin
að gleyma því, hvað ég ætlaði að segja og það er þér
að kenna.“
„Geturðu þá ekki sagt mér, hvernig ég get verið
þetta allt í senn?“ spurði Kristín.
„Láttu skoðanir annarra ekki skipta þig máli,“
sagði skjaldbakan. „Þú ert bara það sem þér sjálfri
finnst þú vera, en ekki það sem aðrir segja að þú
sért. Líttu á mig til dæmis. Mér er sagt að ég sé sein
í svifum en stundum finnst mér ég vera með
afbrigðum snör. Þegar ég er á göngu með afa mín
um, sem er 173 ára, segir hann að mig beri allt of
hratt yfir. Og vertu nú sæl.“
Kristín ákvað að skunda heim og láta sér fátt um
ruglingslegar skoðanir annarra finnast.
ÍVIe6imoi<|unkoffimi
Á síðustu
og verstu
tímum
Þessi litla saga, sem
hér veróur sögð, þykir af
ýmsum vera mjög tákn-
ræn fyrir hina síðustu og
verstu tíma. Þetta gerð-
ist vestur í Kaliforníu
fyrir skemmstu. Kona,
sem var ein í bíl, ók fram
af kletti. Hún hlaut
veruleg meiðsli, en gat
skriðið út úr bíl sínum.
Er hún hafði legið þarna
í fjóra daga og kallað á
hjálp, heyrðu neyðaróp
hennar tveir drengir.
Þeir björguðu lífi
konunnar. Á sjúkrahús-
inu skýrði konan frá því,
að er hún hafði legið
bjargarlaus í tvo daga
kom til hennar maður,
sem hefði neitað að kalla
á vegalögregluna vegna
þess, að hann vildi ekki
láta blanda sér inn í
þetta mál.
Nei, nei — hjólaskaut-
inn. Dabbi!
Vallar-
bann
sett á þá
gömlu
I sambandi við fót-
bolta í landi fótboltans,
hefur það gerzt nú ný-
lega, að sextug kona hef-
ur verið sett í bann.
Þetta bann nær til
hennar á þann hátt, að
hún fær ekki aðgang að
fótboltaleikjunum í
heimabæ sínum. Leikur
sá, sem hér um ræðir,
fór fram um jólin og
kom þá til átaka, tveir
leikmenn urðu fyrir bar-
smíðum og þótti sannað,
að gamla konan hefói átt
sinn þátt í ólátunum,
sem hófust eftir að leik-
tíminn var úti. Gamla
konan mótmælti, en þau
voru ekki tekin til
greina. Gamla konan
hefur verið mikil áhuga-
kona um knattspyrnu í
yfir 30 ár. Hún á upp-
komin börn og er amma
oróin.