Morgunblaðið - 02.12.1975, Qupperneq 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. DESEMBER 1975
37
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar I síma 10-100
kl. 1 4— 1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Lögleiða á
nagladekk
á vissum árstímum
P.P. skrifar:
„Ágæti Velvakandi.
Ég er einn þeirra fjölmörgu,
sem velta því fyrir sér hvað til
bjargar megi verða í umferðinni,
þar sem enginn virðist vera óhult-
ur.
Til er mikilsverður öryggisút-
búnaöur, sem flestir hafa sem
betur fer notfært sér. Á ég hér við
nagladekkin svokölluðu. Þó fer
þvi fjarri, að allar bifreiðar séu
með nagladekkjum yfir vetrar-
mánuðina. Af einhverjum ástæð-
um, sem ég veit ekki hverjar eru,
hafa ekki verið settar reglur um
notkun þessara negldu hjólbarða.
Mér þætti fróðlegt að vita hver
ástæðan er.
Um daginn voru nokkrir menn
spurðir að því i einu dagblaö-
anna. hvort bifreiðar þeirra væru
nægilega vel útbúnar í
vetrarumferðina, sem er gjör-
ólík þvi sem er á öðrum
árstimum. I ljós kom að svo
var ekki i öllum tilfellum. <?n
einn þeirra, sem svöruðu spurn-
ingunni, komst svo að orði. að
hann hefði ekki ráð á að fá sér
nagladekk, enda treysti hann sér
til að aka án þeirra í hálku og
snjó. Það er bara ekki víst að
aðrir vegfarendur treysti þessum
manni i umferðinni við erfið skil-
yrði og þetta er alls ekki hans
einkamál. Þeir sem á annað borð
hafa efni á þvi að koma sér upp
bíl og standa straum af kostnaði
við rekstur hans verða að hafa
efni á að kosta nokkru til öryggis-
útbúnaðar hans. A sama hátt og
notkun nagladekkjanna er bönn-
uð á tilteknum árstímum, þá ætti
skilyrðislaust að gera það að
skyldu, að allar bifreiðar væru
með þessum sjálfsagða öryggisút-
búnaði yfir vetrarmánuöina.
Nú veit ég vel, að nagladekk
eru ekki allra meina bót — t.d.
eru þau harla gagnslítil í miklum
snjó, en hafa þó þann tvimæla-
lausa kost, að billinn rennur síður
til i hálkunni. Hvað ætli verði
margir árekstrar á ári í Reykjavik
einni af völdum hálku?
Á sama hátt og skylda bifreiða-
eigenda er að hafa hemlaútbúnað
bifreiðarinnar í lagi, þá ætti það
að vera skyída þeirra að setja
nagladekk undir hana, því að þeg-
ar hált er þá koma hemlarnir að
litlu gagni án nagladekkjanna.
P.P.“
0 Bein Iína
Magnús Sveinsson hringdi og
sagði:
„S.l. sunnudagskvöld kom borg-
arstjórinn í Reykjavik fram í
Beinni línu og svaraði þar spurn-
ar fyrr um kvöldið og ég sé ekki
annað en ýmislegt renni stoðum
undir að hann sé á cinhvern hátt
fiæktur f það sem gerðist á að-
fangadagskvöld.
Þá rifjaðist dálftið upp fyrir
mér.
— Já, það er líka alveg rétt og
Susann sagði ósatt á einhverjum
punkti, þegar hún var að lýsa
gönguferðinni heim tii sín á að-
fangadagskvöid. Það hefur
kannski verið Márten sem hún
hittí...
Faðir minn andvarpaði.
— Mér hafði nú reyndar skilizt
að þaö væri giæsikonan Barbara
sem færi á stefnumótin með
Márten Gustafsson?
Þetta var meira en nóg til að
áhugi Einars á Susann hjaðnaði
verulega.
— Já. Hvar er Barbara? spurði
hann skyndilega. — Hún hefur
ekki sézt sfðan við kvöldverðar-
borðið.
— Eg býst við, sagði faðir
minn, — að hún sé að tala við
Tord undir fjögur augu uppi f
vinnuherberginu.
En ég varð allt f einu gripinn
hinum mesta ieiða á öllu því sem
viðkom þokkafullum Ijóskum.
ingum varðandi Breiðholtshverf-
in. Þetta var þarflegur og fróðleg-
ur þáttur, en fyrst og fremst fyrir
þá, sem búa í þessum boi-gar-
hluta. Mér hefur þótt bera nokk-
uð á þvi, að Breiðholtshverfin
hafi á undanförnum árum haft
„algjöran forgang", enda eru þau
nýjasti borgarhlutinn og að
mörgu að hyggja i sambandi við
uppbyggingu þar. Nú þætti mér
vel við eiga ef borgarstjóri kæmi
fram i sama þætti og svaraði
spurningum varðandi fleiri borg-
arhverfi. Að sjálfsögðu mætti
taka fleiri en eitt hverfi fyrir i
hverjum þætti, þar sem færra
fólk býr að jafnaði í öðrum hverf-
unt en Breiðholtinu.
Og af þvi að útvarpið er rikisút-
varp en ekki Reykjavíkurútvarp,
þá væri að mínum dómi sjálfsagt
að gefa forráðamönnum annarra
byggðarlaga tækifæri til að koma
fram í þessum þætti til að ræða
við ibúa og svara spurningum.
Sjálfur bý ég í gamla austur-
bænum og þar er ýmsislegt, sem
þarf athugunar við, þótt hverfið
sé orðið gamalt og gróið. Margt er
þar orðið úr sér gengið og i ósam-
ræmi við nútímakröfur. Þótt
myndarlega sé að framkvæmdum
staðið í Breiðholtinu má það ekki
verða til þess að gömlu hverfin
verði útundan.“
0 Grænmeti
Jóhanna Gunnarsdóttir skrifar:
„Ég hef reynt að hafa alltaf
dálítið af grænmeti með matnum
á minu heimili, en þetta er að
mínu mati alltof dýr matur, mið-
að við aðrar fæðuteguridir,
næringargildi og hollustu. Þess
vegna finnst mér sárgrætilegt hve
oft það kemur fyrir, að hluti þess
grænmetis, sem búið er að pakka
og liggur á búðarborðinu, er
skemmdur. Þegar maður vill svo
fá að velja sitt grænmeti sjálfur
og skoða það áður en það er vegið,
þá koma oft i ljós veruleg vand-
kva»ði á þvi. Það er ætlazt til að
viðskiptavinirnir taki pakkana
eins og þeir eru útbúnir, þvi að
það er fljótlegast fyrir afgreiðstu-
fólkið. Hins vegarjeru ávextir og
grænmeti svo viðkvæm matvara,
að viðskiptavinurinn þarf að geta
skoðað hana vel áður en kaupin
eru gerð. Mér finnst ásta'ða til að
vekja athygli á þessu, því að hér
þarf nauðsynlega að bæta úr. Rétt
er þó að taka fram, að mér hefur
aldrei verið neitað um að fá að
skoða ópakkað grænmeti þegar ég
hef farið fram á það, en er þó
látin finna að ég sé að stofna til
umstangs og öþæginda."
0 Handavinnu-
kennsla
Um leið vildi Jóhanna koma á
framfæri hugmyndum sinum um
handavinnukennslu barna, og
sagði:
„Nú mun vera ætlunin að gera
talsverðar breytingar á handa-
vinnukennslu. Ég hef áhuga á
þessu máli og hef rætt það við
vinkonur minar, sem eru á sömu
skoðun og ég, a.m.k. i meginatrið-
um. Mér finnst að það eigi að
miða þessa kennslu við að gera
krakkana sjálfbjarga að svo
miklu leyti sem hægt er, hvort
sem um að ræða telpur eða
drengi. Drengir þurfa, ekki síður
en telpur, að hirða um fötin sín,
kunna að festa tölu og gera við
saumsprettur. Eins þurfa telpur
að geta rekið nagla, gert við raf- -
magnssnúrur og annað sinávegis,
sem ekki verður hjá komizt að
heimilisfólk geti gert, án þess að
þurfa að kalla til iðnaðarmann,
sem bæði er dýrt og oft ómögu-
legt. Á sama hátt þurfa bæði
drengir og stúlkur að kunna til
húsverka, svo sem matseldar og
halda hreinu í kringum sig. Það
er af sem áður var, þegar öll verk
innan stokks voru talin kven-
mannsverk, sem betur fer. Nú
gildir það eitt að kunna að bjarga
sér, og þess vegna finnst mér að
tilsögn i slikum verkum ætti að
miöast jafnt við bæ'ði kynin. Það
mætti hafa einhverskonar grund-
vallartilsögn i þessu i skólunum,
en gefa svo nemendum kost á vali
í ýmsum þessara greina þegar
lengra væri kornið."
HÖGNI HREKKVÍSI
Á að bregða sér frá í kvöld?
KUKKUK I DnAUtJB/t
Auk stóra matseðilsins, þá erum við alltaf
með rétt dagsins og i dag er það:
Rosenkálsúpa
Steikt fiskflök, Portugaise eða ungverskt gull-
ash með ekta kartöflumús og gulrótum
Sé ykkur í Brauðbæ, KIDDI
Biauðbær
Vcitingahús
við Óðinstorg • simi 20490

J
Eldri maður
óskar eftir lítilli íbúð eða herbergi með aðgangi
að baði og eldhúsi.
Upplýsingar í sima 18970 og 27570.
PHILIPS
rakvélar
ein af 6 gerðum
Fullkomin varahlutaþjónusta
HP 1304
Rakvél með hleðslutæki og rakhaus með 3
stillanlegum rakhnífum. Þetta er rakvélin fyrir
þá, sem vilja aðeins það besta. Þessi rakvél
sameinar alla kosti í einni vél fullkomna
tæknilega hönnun, stillamega rakhnifa og
hleðslutæki.
PHILIPS
PHILIPS
kann tökin
átækninni
heimilistœki sf
Hafnarstræti 3—Sætúni 8