Morgunblaðið - 23.07.1976, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. JULI 1976
sína
ÞEIR á Ölympíuleikunum höfðu
sjaldan séð þvllíka fUUkomnun.
Þótt ung væri að árum virtist hún
alls öfeimin og var nánast eins og
drottning á alþjóðiegum blaða-
mannafundi, þar sem hún sat,
fyrir svörum. En þegar kom að
verðlaunaafhendingunni var hún
samt aftur orðin ósköp lftill
telpuhnokki og ósköp mennsk.
Hin ótrúlegu afrek hennar voru
þegar komin f verðlaunaskrárnar
og við hlið hennar stóðu Sovét-
stúlkurnar, sem hún hafði sigrað
og um háls hennar hékk gullpen-
ingurinn, sem hún hafði unnið til
á svo glæsilegan hátt. Þá sneri
hún sér þangað sem verið var að
draga rúmenska fánann að húni.
Og f augsýn 1000 milljón sjón-
varpsáhorfenda og á þvf augna-
bliki, sem þúsundir fréttamanna
voru þegar byrjaðir að hylla hana
sem drottningu Ólympfuleikanna
— þá brauzt litla telpan upp á
yfirborðið hjá Nadiu litlu þrátt
fyrir alla þjálfunina. Hún stein-
gleymdi sér og gerði það sem tán-
ingar um allan heim gera þegar
þá klæjar í nebbagreyðið. Hún
gretti sig ferlega þarna uppi á
verðlaunapallinum. Og telpan
brauzt lfka fram þegar Nadia
mætti í sjónvarpsviðtali um
kvöldið, með brúðuna sfna með-
ferðis.
Þannig er hinni nýju alheims-
stjörnu Nadiu Comaneci lýst eftir
að hún hafði unnið gullið í fim-
leikakeppni Ólympíuleikanna í
fyrrakvöld með miklum yfirburð-
um. Fimleikahöllin var troðfull,
hundruð milljóna jarðarbúa
fylgdust með keppninni í beinni
útsendingu og allir voru orðlausir
sinn. Aðspurð sagði Nadia, að það
hefði glatt hanan mjög þegar
Turischeva kyssti hana á meðan
verðlaunaafhendingin stóð.
„Þetta var fallega gert hjá
henni,“ sagði Nadia.
Þegar Nadia var 12 ára gömul
sögðu þjálfarar hennar að hún
yrði sú bezta í heiminum eftir
4—5 ár. En framfarirnar voru
skjótari en þjálfararnir höfðu ætl-
að. í fyrra, þegar Nadia var 13
ára, sigraði hún öllum á óvart á
Evrópumeistaramótinu sem fram
fór í Noregi. Það var búist við
henni góðri á Ólympiuleikunum,
það góðri að hún ætti möguleika á
verðlaunum. En enginn bjóst við
því að hún yrði svona góð, nánast
fullkomin. Fyrsta keppnisdaginn
fékk húri 10 fyrir eina grein og
hafði það aldrei fyrr gerst á
Ólympíuleikum að kona næði
hæstu einkunn. Og sigurgangan
hefur haldið áfram og fjórum
sinnum hefur einkunnin 10 staðið
á ljósatöflunni þegar Nadia hefur
lokið við æfinguna. Á ferli sínum
hefur Nadia alls fengið 23. sinn-
um einkunnina 10 í fimleika-
keppni.
í keppninni í fjölþrautunum í
fyrrakvöld náði Nadia tvívegis
einkunninni 10, fyrir æfingar á
tvíslá og jafnvægisslá. Fyrir stökk
fékk hún einkunnina 9.85 og 9.90
fyrir gólfæfingar eða samtals
79,275 stig. Sovézka stúlkan Nelli
Kim hlaut 78.675 stig og þriðja
varð Ludmila Turischeva með
78.625 stig. Fékk Kim einkunnina
10 fyrir stökk. Olga Korbut varð
að láta sér nægja 5. sætið og gat
hún ekki leynt vonbrigðum sínum
með útkomuna. Yfirgaf hún
keppnissalinn grátandi.
Frá Agústi I. Jónssym
f Montreal:
LlFIÐ f Ólympfuþorpinu geng-
ur sinn vanagang. Keppendur
kynnast hver öðrum betur og
betur með hverjum deginum,
eignast virii úr fjarlægum lönd-
. um, komast f kynni við heims-
stjörnur, sem þeir hafa ef til
vill lært mikið af með lestri
bóka og blaða, en aldrei séð
áður. Og hvað þá að þeir hafi
átt möguleika á þvf að ræða við
þær eða æfa með þeim. Þannig
hefur Hreinn okkar Halldórs-
son t.d. verið á æfingum með
Bandarfkjamanninum George
Woods, sem er einn albezti
kúluyarpari heimsins. Þessi
vinátta, sem þannig skapast
með keppendum, er að mfnu
mati einn af stóru plúsunum
við Ólympfuleikana.
Okkar fólk æfir
með þeim beztu
íbúum í Olympiuþorpinu hef-
ur fækkað talsvert frá því fyrir
helgi og eru stjórnmálin undir-
rótin að því. Afríkuríkin drógu
sig út úr keppninni og kepp-
endur þeirra eru farnir heim.
Meðal keppenda á leikunum
eru nokkrir, sem eru frá lönd-
um, sem fæstir vita hvar eru á
hnettinum. En I Islenzka hópn-
um er þó einn, sem allt veit I
þessum efnum, Ágdst Ásgeirs-
son, sem lauk prófi í landafræði
frá Durham-háskólanum i
Englandi s.l. vor. Ágúst hafði
mjög gaman af þvi þegar hann
var f vikunni spurður að því
hvaðan hann kæmi eiginlega,
hvar hún væri þessi Henson-
eyja. Ágúst var fljótur að svara
þvi, — Henson-merkið fram-
an á búningnum er vörumerki
sportfatagerðar Halldórs
Einarssonar, sem saumaði bún-
ingana, — en aftan á búningn-
um stæði ísland, og þaðan væri
hann.
Gjafir hafa keppendur fengið
í stórum stil frá framleiðendum
á alls konar íþróttavöru, sem
nota tækifærið til að auglýsa
vörur sínar meðal kepp-
endanna. Koka-kola geta kepp-
endur fengið eins og þeir geta i
sig látið og þannig mætti' áfram
telja. Þær gjafir, sem flestir
vilja fá, eru merki ólympiuþátt-
takenda frá hverri þjóð, en
merkin fást helzt ekki í skipt-
um nema fyrir sams konar
merki. Af þeim eru íslenzku
keppendurnir fátækir, því
vegna peningaleysis lét Is-
lenzka Ólimpíunefndin aðeins
búa til 250 merki og fékk hver
keppandi þrjú til að eiga eða
skipta, en að sjálfsögðu hefðu
þau viljað fá fleiri merki til
vöruskiptanna.
yfir fimi þessarar ungu stúlku,
fimi sem nálgast fullkomleika.
Nadia er án nokkurs vafa
stjarna þessara Ólympíuleika, al-
veg eins og Olga Korbut var í
Miinchen 1972 og Wilma Rudolph
í Róm 1960, svo að aðeins séu
nefndar tvær stjörnur.
Nadia Comaneci er aðeins 14
ára gömul en þrátt fyrir þennan
lága aldur hefur hún náð meiri
leikni en nokkur fimleikamaður
fyrr og siðar og þrátt fyrir lágan
aldur heldur hújj ró sinni og jafn-
vægi, sama á hverju gengur.
Margir hafa haft orð á því að þeir
hafi það frekast á tilfinningunni
að vélbrúða sé að framkvæma æf-
ingarnar en ekki 14 ára rúmensk
stúlka af holdi og blóði eins og
aðrar mannverur.
Nadia er frá bænum Varna í
Rúmeníu. Þegar hún var i fyrstu
bekkjum barnaskóla var ljóst að
hún var búin einstaklega miklum
fimleikahæfileikum. Henni var
komið á framfæri við fimleikafor-
ystuna og 8 ára gömul fluttist
Nadia litla að heiman til þjálfar-
ans Bela Karoly og þar hefur hún
búið siðan. Þar gengur Nadia í
skóla og lærir öll venjuleg fög, en
munurinn á þessum skóla og þeim
venjulega er sá, að fimleikar eru
númer eitt, tvö og þrjú. Allt mið-
aðist við það að gera Nadiu að
heimsstjörnu og einmitt þetta
hefur verið mjög gagnrýnt af
mörgum sem fylgst hafa meó ferli
Nadiu. Þykir þeim þetta heldur
kuldaleg meðferð á litlu barni, að
rifa það svona að heiman frá for-
eldrum og systkinum og miða lífið
við það eitt að verða fimleika-
stjarna.
I fimleikakeppninni sýndi
Nadia Comaneci fádæma tauga-
styfk og á blaðamannafundi eftir
keppnina í fyrrakvöld var hún
einnig sallaróleg, þótt hún væri
óvön slíkum fundum og tilheyr-
andi spurningaflóði. Hún var ekki
margmál, sagði að henni hefði lið-
ið alveg eðlilega I keppninni og
henni liði einnig eðlilega núna (á
fundinum). Hún lét ekki í ljós
neina sérstaka ánægju með sigur-
inn, kannski ekki viljað flíka til-
finningum sínum um of, og rúss-
nesku stúlkurnar tvær, Kim og
Turischeva, virtust miklu ánægð-
ari með silfrið og bronsið en
Nadia með gullið. Nadiu virtist
helst leiðast allt unstangið eftir
sigurinn. Þegar hún var spurð að
því hvort frammistaða Olgu Kor-
but á leikunum 1972 hefðu hleypt
í hana kappi, svaraði hún neit-
andi. Hélt hún að hún gæti tapað?
Nei, ekki hélt hún það, sagðist
vita ef hún legði nógu hart að sér
myndi hún vinna. Er hún var að
því spurð hvort hún væri ein-
hvern tíma taugaóstyrk svaraði
hún því til, að það gerðisf helst
þegar hún væri i slag við bróður
Fékk gullið í
afmælisgjöf
PÓLVERJINN Zibigniew
Kacmarek hélt upp á þrítugsaf-
mæli sitt í Montreal með því að
vinna gullið í léttvigt lyftinga-
keppninnar, sem fram fór í fyrra-
kvöld. Pólverjinn lyfti 2.5 kg
meira en næsti maður.
Úrslit urðu þessi:
1. Kaczmarek, Póllandi, 135 kg
snörun og 172, kg í jafnhöttun,
eða samtals 307,5 kg.
2. Korol, Sovétríkjunum, 135 og
170 kg, samtals 305 kg.
3. Senet, Frakklandi, 135 og 165
kg, samtals 300 kg.
DÝFINGAR
HEIMSMEISTARINN i dýfing-
um, Phil Boggs frá Bandaríkjun-
um, virtist öruggur sigurvegari í
dýfingum karla, en úrslit í þeirri
grein áttu að fara fram í nótt.
Boggs, sem er 26 ára gamall og
hefur tvívegis orðið heimsmeist-
ari í greininni hafði mikla yfir-
burði í undanrásum dýfinga-
keppninnar.
Nýja alheims-
stjarnan kom
í viðtalið með brúðuna
„Hvar er þessi Henson-eyja"
var spurt með undrunarhreim