Morgunblaðið - 23.07.1976, Blaðsíða 33
— ■ ■ ■ ■ ■■ —" 1 ! MORGUNBLAÐIÐ, FÖStUDAGUR 23. JtJLÍ 1976 33
Velvakandi svarar i sima 10-100
kl 14—1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Fatagjafir
í’yrir nokkru var í Velvakanda
bréf frá konu sem var óánægð
með að föt sem væru gefin til
Kópavogshælisins væru ekki not-
uð á réttan hátt. Sagði hún i bréf-
inu að oft væru vistmenn látnir
ganga í fötum, sem engum mundi
detta í hug að nota á almanna-
færi, vegna þess að þau pössuðu
ekki eða væru ekki nógu fín.
Nýlega hringdi önnur kona og
sagðist halda að þetta væri að
nokkru á misskilningi byggt. Það
yæri vel hægt að nota föt sem
gefin væru á Kópavogshælið þótt
þau væru ekki mátuleg vistmönn-
um eða ekki nothæf af öðrum
ástæðum. Stundum væru þau not-
uð í ýmiss konar föndur og tóm-
stundavinnu þar sem þyrfti tau af
öllum gerðum. Hún sagðist vilja
koma þessari ábendingu á fram-
færi og sagði einnig litla sögu um
svona fatagjafir.
Hún var í nefnd sem sá um að
úthluta fötum til heimilis eins og
voru fötin lagfærð og snyrt, en
síðan átti að gefa þau börnum á
tilteknu vistheimili rétt fyrir jól-
in. Ekki tókst þeim að hafa þau
tilbúin fyrir jól, en það kom ekki
að sök. Var henni sagt að það
kæmi nefnilega fyrir að ef börn
færu með góð föt heim til sín frá
vistheimilinu kæmi það fyrir að
þau væru tekin af þeim og látin á
systkini eða einhvern annan í
fjölskyldunni, sem þurfti frekar á
því að halda en sá sem fötin átti
að fá í upphafi.
0 Ekki svefnfriður
um helgar
Kona sem hefur nýlega legið á
Landakoti hafði samband við Vel-
vakanda og hafði á orði að mikill
hávaði stafaði frá umferð um
Túngötuna. Hún kvaðst hafa legið
í herbergi sem sneri út að Túngöt-
unni og væri það hornherbergið
við Hrannarstíginn. Á kvöldin frá
um 11 og langt fram yfir miðnætti
væri eins og umferðin upp Tún-
götuna og niður Hofsvallagötu yk-
ist mjög og væri af því truflun og
óþægindi fyrir sjúklingana.
„Ég hef oft legið á Landakoti en
mér finnst þetta hafa aukizt að
mun á síðustu árum. Ég hef búið í
stórborgum erlendis þar sem ég
er útlend og ég er því vön umferð-
arhávaða. En núna finnst mér að
taka mætti í taumana og reyna að
sternfna stigu við þessu. É'g er
hissa á að stjórn spítalans skuli
ekki hafa kvartað undan þessu
við borgaryfirvöld, ég er viss um
að okkar ágæti borgarstjóri
þvf að fitla eitthvað við skálarn-
ar?
— A fimmtudaginn held ég að
allir hafi haft tækifæri til þess.
Ylva fór með eitt kvæðið um
háskadraumana og eftir það fór
allt úr skorðum ... fólk var á þön-
um inn og út. t kvöld vorum við
meira saman, en rétt áður en mat-
urinn var borinn fram fóru áreið-
anlega einhverjir fram á salernið
og aðrir skutust fram f eldhús.
— Hverjir báru matinn inn?
— Björg og Kári. Hann hjálp-
aði til f stað Yivu, sem er enn með
höndina í gipsi.
— Þetta er prýðiiegt. Farðu nú
aftur til hinna og vertu enn meira
á verði en nokkru sinni áður. En
Þó eitt enn ... hvernig finnst þér
þau taka þessum sfðasta atburði?
— Enginn hefur grátið. Ekki
einu sinni Ylva. En þau eru
óskaplega taugaóstyrk og óróleg,
en það skil ég afskaplega vel, því
að ég er það Ifka sjálf ...
Petrus fylgdi enn henni fram
og var f burtu rúman tfma. Þegar
hann loks kom aftur var hann
rjóðari f andliti en áður.
Christer horfði andaktugur upp
f loftið og sagði:
mundi vilja kippa þessu í lag á
einhvern hátt.
Mestur er hávaðinn um helgar
og þá hefur maður engan svefn-
frið. Eg ráfaði oft um gangana
langt fram á nótt þar sem ég gat
ekki sofnað. Þetta segi ég ekki til
að láta vorkenna mér því ég var
þana aðeins til rannsóknar og
ekki svo mikið veik, en þetta er
mjög óþægilegt fyrir sjúklingana.
Oft var ekki hægt að loka glugg-
um til að draga úr hávaðanum,
því þá varð of heitt í stofunni og
hún var líka 6 manna svo loftræst-
ing varð að vera góð.
Að lokum vil ég taka fram að ég
er mjög þakklát fyrir það sem
gert var fyrir mig á Landakots-
spitala, þar er gott starfsfólk og
mér hefur alltaf líkað vel að vera
þar, þegar ég hef þurft að leggjast
þar inn."
Þetta er eitt af vandamálunum
sem upp koma við aukna umferð.
Menn eiga erfitt með að aka hljóð-
lega, en einu sinni voru skilti
fyrir utan sjúkrahúsin með þess-
ari áletrun: Akið hljöðlega. Þau
skilti hafa ekki verið mikið notuð
upp á siðkastið, en sennilega er
full þörf á því að koma með eitt-
hvað svipaðar áminningar. Konan
nefndi líka að oft hefði hún orðið
vör við það að þegar bílstjórar
sem komu fyrir hornið á gamla
ÍR-húsinu, kæmu auga á að það
væri grænt ljós niður við Hring-
brautina, þá reyndu þeir að flýta
sér niður Hofsvallagötuna og staf-
aði af þeim hraðaakstri mikill
hávaði, sérstaklega væru vélhjöla-
piltar slæmir með þetta.
Þrátt fyrir áminningar um að
aka hljóðlega er nú ekki vist að
þögnin leggist yfir kringum spit-
ala, en það þyrfti e.t.v. að hafa í
huga í framtíðinni að hljóðein-
angra slíkar stofnanir og hafa þá
einhvers konar loftræstikerfi til
að hægt væri að hafa glugga lok-
aða. Hávaði í stórborgum er ann-
ars á fleiri sviðum en í umferð-
inni. Það er kvartað yfir hávaða á
skemmtistöðum, sem bæði valdi
heyrnarskemmdum á starfsfólki
og gestum þeirra og valdi því að
íbúar nærliggjandi húsa fái ekki
nægan svefnfrið. Fleiri dæmi um
hávaða mætti tiltaka, en hér verð-
ur látið staðar numið. Þessi atriði
t.d., þarf að athuga vandlega áður
en skemmtistöðum er ætlað rúm í
skipulagi borga. Hávaðamengun
nútímans eins og hún er kölluð er
e.t.vt ekki mikið skarri en annars
konar mengun.
HÖGNI HREKKVÍSI
Munið Hestamannamótið í Skógarhólum á
Þingvöllum um helgina. Mótið hefst á laugar-
dag með gæðingadómum kl. 1 5, undanrásir
kappreiða kl. 19.
Á sunnudag, hópreiðar hestamanna kl. 14 lýst
dómi gæðinga, hindrunarstökk og úrslit kapp-
reiða.
Sjáið spennandi keppni.
Hestamannafélögin
Andvari, Fákur, Gustur, Hörður,
Ljúfur, Logi, Máni. Sörli og Trausti.
NU
bjóðum við röndótta boli
S33 SlGeA V/öGPk « AW