Morgunblaðið - 29.08.1976, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. AGUST 1976
17
Kröflu og við sþyrjum þá félaga
hvort ekki hafi verið erfitt að
keyra verkið áfram.
Þeir segja að vissulega hafi
álagið oft verið mikið og þrátt
fyrir það að sl. vetur hafi verið
einhver sá bezti sem um getur,
hafi hann verið þeim nógu erfið-
ur. Eldsumbrotin og jarðhræring-
arnar hafi heldur ekki verið til að
flýta fyrir, einkum vegna þess að
þá var smíði stöðvarhússins á
mjög viðkvæmu stigi og eftir að
styrkja þakið. Hins vegar hafi sá
mannskapur, . sem þá var við
vinnu, aldrei verið ákveðnari í að
gera húsið öruggt og allir lagt
hart að sér að ljúka því verki.
Það hafi einnig stundum verið
nokkuð erfitt að afla nægilegra
upplýsinga þar sem verkhraðinn
hafi verið svo mikill.
Stundum hafi verið erfitt um
aðdrætti, einkum er kaupa þurfti
sérsmíðaða hluti og yfirleitt hafi
það verið þannig að þegar hlutirn-
ir hafi fundizt hafi birgðirnar ver-
ið keyptar upp og allt gert til að
ná hlutunum á staðinn i tæka tíð.
Þeir benda á að um tíma hafi
verið teiknað, byggt og borað á
ÞorgilsAxelsson, Gunnar Steinsen og Þórður Sigfússon fyrir framan stöðvarhúsið. sama tíma og því verið erfitt um
Má slaka?
Hin fullkomna samvinna.
vik við skipulagningu, en alltaf
hafi þó tekizt að leysa vandann,
eins og byggingaframkvæmdirnar
beri nú glöggt vitni um. Þessi
framkvæmd sýni, hvað íslenzkir
verktakar og íslenzkir starfsmenn
geti, ekki síður en Júgóslavar eða
aðrar góðar þjóðir.
Fjölmidlaskrif
Þeim þremenningum ber sam-
an um, að árangurinn sé mest að
þakka hörkuduglegum starfs-
mönnum, sem flestir eru Norðan-
nienn sem aldrei hafi látið deigan
síga. Þeim bar hins vegar saman
um að það, sem mestri óánægju
hafi valdið, hefðu verið „skrif
fjölmiðla gegn þessari virkjun,
byggð upp á rosafréttum um gos-
hættu, sem ekki hefði átt við nein
rök að styðjast." Og þegar kjafta-
gangur í vetur hafi verið sem
mestur um, hvað va-ri að gerast
við Kröflu, hafi vinnuandinn
aldrei verið betri. Hins vegar hafi
skrifin aðeins orðið til þess að
valda óánægju og áhyggjum með-
al aðstandenda nianna við Kröflu.
Hola 4 er nú orðin að mikilúðlegum leirhver.
Eremst á myndinni sést stóra borkrónan.
ur frá þeim borholum, sem þegar
væri lokið við.
Hitaveita fyrir
búðirnar
„Holur 1 og 2 voru boraðar
seint um haustið 1974. Sú fyrri
var boruð i 1170 metra og er riú
notuð sem hitaveita fyrir búðirn-
ar. Hola nr. 2 fór i 1203 metra og
gaf aldrei neitt sérstakt af sér. 3.
hola er sú sem missti þrýsting I
goslok og er nú aðeins 3—4 kg, en
hún fór mest i 27 kg, en var
yfirleitt 9—12 kg. Var fyrst álitið
að hún gæti gefið af sér 6 MW, en
hún er rlú úr sögunni. 4. hola er
nú eins og allir vita aðeiris stór
leirhver, en hún sprengdi allt af
sér um miðjan janúar.
Hola 5 var boruð í 800 metra og
hún biður nú, þangað til árangur
7. holu kemur i Ijós, en hugsan-
Séð yfir borstað holu 7.
legt er að eitthvað verði hægt að
halda áfram með hana.
Við fylgjumst nú daglega með
holu 6, sem nýlokið er við að bora,
og hún er nú á leiðinni upp aftur.
Við létum hana gjósa 21. ágúst og
þá blés hún i 12 klst., en datt þá
niður. Við gerum okkur vonir um
að hún komi upp aftur, það var
búið að dæla í hana óhemju miklu
kadivatni og hún þarf tíma til að
jafna sig, en næstu dagar skera úr
um hvað verður. Þá erum við
komnir að 7. holu. Búið er að bora
hana niður i 230 metra, en þá var
koniið niður í gjá og undanfarna
10 daga hefur verið unnið við það
að steypa i hana til að reyna að
þétta hana, en það er bezt, að þið
fáið nánari lýsingu á því hjá Har-
aldi Sigurðssyni verkstjóra."
Gerist oft á
háhitasvæðum
„Það, sem hér gerðist. er nokk-
uð, sem oft kemur fyrir á háhita-
svæðum," sagði Haraldur. „Við
lendum á sprungu og við það tap-
ast allt skolvatnið. Við erum nú
búnir að dæla niður nokkrum tug-
um tonna af steypu, og okkur
virðist sem hún sé eitthvað að
þéttast. Það bendir til þess að
okkur kunni að takast að loka
sprungunni, án þess þó að nokkuð
sé hægt að fullyrða um það.“
— Hvað tekur við ef ykkur
tekst að loka henni?
„Þá höldum við áfram að bora
niður á 300 m með T7V4 tommu
borkrönunni, fóðrum og setum
ventla og öryggisbúnáð. Síðan er
borað með 12‘í tommu krónu nið-
ur á 7—900 metra og þá lýkur
steyptu fóðringunni. Siðan er hol-
an boruð i fulla dýpt með 8'/i
tommu krónu og holan fóðruð
nieð 7 tommu götuðum rörum i
botn til að hleypa nægilega mik-
illi gufu inn."
— Hversu mikið getið þið borað
á sólarhring?
„Okkur fintist það góður gang-
ur éf við getum klárað 100 m á
sólarhi ing. en ef skilyrði eru eins
góð og bezt verður á kosið ma>tti
Framhald á bls. 47