Morgunblaðið - 12.10.1976, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÓBER 1976
45
VELV/VKAIMDI
Velvakandi svarar ( slma 10-
100 kl. 10—11 f.h. frá mánu-
degi til föstudags.
0 Að gera eins
og „hinir“
Margrét Guðjónsdóttir, Dals-
mynni, skrifar:
„Það var haft eftir mér i
Morgunblaðinu að ég væri fædd
full. Það er góður kostur þegar
ölvun er eins í hávegum höfð og
nú til dags. En ekki er nóg að vera
laus við fordóma, vera í hressara
lagi og enginn dragbítur á gleði
manna til að vera talinn í húsum
hæfur þar sem vin er veitt verður
maður að drekka vín og vera með
eins og hinir. Mér hefur oft
fundizt þetta æði broslegt enda
jafnan látið mér í léttu rúmi
liggja hvað aðrir hugsa og segja
um mig, en ég skil vel unga fólkið
og þá sem vilja vera eins og aðrir,
því tízkan er harður húsbóndi.
Vindýrkendur hafa komið á þeim
tíðaranda og hefð að vín verður
helzt að vera með í leiknum ef á
að gera sér dagamun og má segja
ef tveir eða þrír eru samankomnir
s<; viðeigandi að taka tappa úr
flösku. Þetta verður til þess að
.fólk missir hæfileikann til að
skemmta sér á eðlilegan hátt og
kemst aldrei í kynni við sanna
lífsnautn og gleði. Eldra fólkið er
búið að koma því inn hjá
krökkunum frá blautu barnsbeini
að vín sé ómissandi, nauðsynlegt
og spennandi ef á að skemmta sér.
Það þarf að útvega vín fyrir
partýið, réttirnar, þorrablótið, af-
mælið eða veizluna og ef farið er
út af heimilinu sjá börnin að þeir
fullorðnu telja vín skilyrði fyrir
góðri skemmtun. Það_ er talað af
fyrirlitningu um tertuboðið sem
var hundleiðinlegt enda sátu þar
allir eins og þeir væru í biðstofu
tannlæknis, og þau heyra ungling-
ana sem hafa náð þeim langþráða
16 ára aldri tala um svaka fylleri
á siðasta balli og hverjir hafi
drukkið mest og iátið verst, og
það voru þeir athyglisverðustu.
Þau líta á vínið sem forréttindi
þeirra fullorðnu, ómissandi gleði-
gjafa, sem þau bíða með óþreyju
eftir að komast í snertingu við.
Enda sjá þau fljótt að meirihluti
unglinga sem sækir skemmtanir
og þeir sem mest ber á telja enga
menn með mönnum nema þeir
'drekki, þeim finnst litið á sig sem
þriðja flokks fólk, ef þeir eru ekki
með. Og ef þeir kæra sig ekki um
vin láta þeir öllum illum látum
svo allir haldi að þeir séu fullir
þvi það er i takt við timann.
íslenzk gestrisni er orðlögð og
hefur margur komist í hann
krappan við kaffi- og kökugleðí
húsmæðra. Ekki er ofrausnin
minni þegar vín er annars vegar
og sá sem ekki neytir víns á í vök
engu llkara en hann botnaði
hvorki upp né nlður 1 neinu.
Jack fylgdi dæmi hans og talaði
hægt eins og hann héldi að piltur-
inn væri f vandræðum með að
skilja ensku.
— Þessi herra er kominn frá
vini mfnum, sem ég var að leita
að. Frá senor Fix, skilurðu?
Hann fékk geislandi bros sem
svar.
— Senor, Feez. Góða nótt.
Miguel leit giaður á Whelock.
— Nei, þetta er ekki senor Fix.
Hann ætlar að fylgja mér til hans.
Svo að ég þarf ekki á bfl og bfl-
stjóra að halda lengur. Hvað
skulda ég þér mikla peninga?
Hann tðk upp veskið sitt.
Aftur spánska f löngum bunum.
Bersýnílega var Miguel að reikna
út upphæðina og tók fingurna sér
til hjáipar. Að lokum nefndi
hann upphæðina f pesos og Jack
varð að umreikna það f dollara.
Honum lék hugur á að vita
hvort I þessari upphæð væri og
falin greiðsla fyrir þau aukaverk
sem Miguel hafði unnið fyrir
hann. Þó svo væri var upphæðin
hlægilega Iftil, Hann taldi
seðlana og lét hann hafa helmingi
meira. Tryggð var að vfsu ekki
að verjast í samkvæmum. Þó
hann reyni að láta bera sem
minnst á þessum skorti á háttvisi
og fái sér gosdrykk og skáli eins
og hinir, kemur venjulega ein-
hver góðglaður og reynir með öllu
móti að fá hann til að fá sér neðan
i því og vera með. Margir sjá sér
þann kost vænstan að fá sér lögg í
glas og sitja yfir henni en þeir fá
ekki heldur að vera í friði með
það. Fljótlega kemur húsráðandi
eða einhver áhugamaður að-
vífandi og talar um það á
áberandi hátt að þetta gangi ekk-
ert, hann sé enn með fyrsta glas-
ið, og venjulega sér sá óheppni
sér ekki annað fært en herða
drykkjuna. Ég hef oft hugleitt
hvort drykkjuvenjur fornmanna
séu svona lifseigar þar sem hver
þóttist mestur að geta svolgrað
meira en aðrir. Mín reynsla er sú
að sá sem skemmtir sér með vini
geti helzt ekki liðið annað en allir
séu á sama báti og gildir þá einu
þó þeir bindindissömu séu kátari
og skemmtilegri en hinir, þeir eru
ekki á réttri linu. Allir sjá hvað
alvarlegt það er ef vín er skilyrði
við sem flest tækifæri, enda er
vínneyzla alltaf að verða almenn-
ari, ekki sízt meðal unglinga og
kvenna og þarf hvorki feimni til
né minnimáttarkennd.
Ég sendi ykkur liugleiðingu
bindindismannsins sem er litinn
hornauga, sniðgenginn og óvel-
kominn þar sem vín er haft um
hönd sem er við æðimörg tæki-
færi,
Margrét Guðjónsdóttir,
Dalsmynni."
Með bréfi Margrétar fylgdu
nokkrar vísur og verða sumar
þeirra birtar hér:
Almenningur reynir í tfskunni
að tolla
tekur staup f samkvæmum eins
og mektarfólk,
það er Ijóta vitleysan að lepja
kaffi úr bolla
límonaði, spur og kók eða kúa-
mjólk.
Um gamla og nýja sveitasiði
þarflaust er að þylja.
Þeir sem fylgja tízkunni kunna á
öllu lag.
Sauðina frá höfrunum sjálfsagt
er
að skilja
sá sem ekki drekkur vfn, kann sig
ekki í dag.
HÖGNI HREKKVÍSI
Við verðum að .taka af honum gjallarhornið, jafnvel
þó hann sé verndari félagsins.
Verkamannadeild Verkalýðsfélagsins Rangæings
FULLTRÚAKJÖR
Ákveðið er að viðhafa allsherjar atkvæða-
greiðslu um kjör fulltrúa Verkamannadeildar
Rangæings á 33. þing A.S.Í.
Tillögum, með nöfnum 3ja fulltrúa og jafn-
margra til vara skal skila á skrifstofu deildar-
innar að Laufskálum 2, Hellu fyrir kl. 17
mánudaginn 18. október. Tillögum skal fylgja
skrifleg meðmæli minnst 32ja fullgildra
félagsmanna.
Stjórn Verkamannadeildar Rangæings.
LANCÖME LANCÓME LANCÓME
ANDLITSBÖÐ, HÚÐHREINSUN. LITUN.
HANDOC FÓTSN YRTINC
VINNUM EINGÖNGU MEÐ HINUM FRÆGU OG
VIÐURKENNDU, FRÖNSKU LANCÓME
SNYRTIVÖRUM TÖKUM EINNIG
. K VÖLDSN YRTINGA R.
opiðA /t
LAUGARDÖGUM.
LANCÓME LANCÖME LANCÓME
LYFTARADEKK,
samdægurs, allar stærðir
/1USTURBAKKI HF
SUÐURVERI SÍM*R 38064-30107
M
“iM-

rfUMijOS* |
Lyf tara
dekk