Morgunblaðið - 30.07.1977, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. JULI 1977
FRAM tryggði sér f gærkvöldi
rétt til þátttöku í undanúrslita-
keppni bikarkeppni KSl með þvl
að sigra KR-inga með tveimur
mörkum gegn engu I leik liðanna
sem fram fðr á „gamla" Laugar-
dalsvellinum í gærkvöldi. Leikur
þessi var afskaplega tilþrifalftill
og það tilviljunarkennt sem gerð-
ist á vellinum. Marktækifæri
voru mjög fá, en yfirleitt voru
það þó KR-ingar sem áttu skárri
færi. Lánleysi þeirra virðist hins
vegar algjört um þessar mundir.
Liðið náði ekki að nýta færin, og
fékk svo á sig tvö hálfgerð klaufa-
mörk.
Taka verður það með í reikn-
inginn þegar talað er um lélega
knattspyrnu liðanna í gærkvöldi,
að aðstæður voru engan veginn
góðar. Völlurinn var mjög blautur
og þungur, og gekk leikmönnun-
um illa að fóta sig. Þessar aðstæð-
ur voru þó engan veginn skýring-
in á því þófi og yfirvegunarleysi
sem einkenndi bæði liðin, og
gerði leik þeirra oft á tíðum mjög
svipaðan þvi sem sjá má i neðri
deildununum — spörk og hlaup
og hlaup og spörk.
Fyrra makið kom þegar eftir 15
mínútna leik. Pétur Ormslév
hafði þá náð knettinum á vallar-
helmingi KR-inga og lék með
hann í átt að marki þeirra. Nógu
margir voru til varnar — ekki
vantaði það, en einhvern veginn
tókst Pétri að þvælast með knött-
inn gegnum varnarvegg KR, en
þar missti hann af honum. Hrökk
knötturinn til Gunnars Guð-
mundssonar, sem stóð illa að þvi
FRAM í UNDANÚRSLIT EFTIR 2:0
SIGUR í STÓRKARLALEIK VIÐ KR
að skjóta en reyndi það samt.
Gísli, markvörður KR-inga var
illa staðsettur og átti ekki mögu-
leika á að bjarga, en einn varnar-
manna KR hafði hins vegar tök á
því, en rann til á markiínunni og
missti knöttinn fram hjá sér.
Fátt sögulegt gerðist í jeiknum
eftir þetta. Knötturinn gekk
lengst af mótherja á milli úti á
miðjum vellinum, en KR-ingar
náðu þó nokkrum sinnum að nálg-
ast mark Framara. Þegar þeir
náðu að skjóta á markið varði
Árni Stefánsson mjög vel, sér-
staklega þó eitt sinn i seinni hálf-
leiknum er einn KR-inga átti gott
skot á markið af stuttu færi.
Á síðustu mínútu leiksins fengu
KR-ingar á sig annað mark, mjög
Enn deitt
um atvifdð
í Eyjum
GREIN sú, er birtist í Morgun-
blaðinu i vikunni um atvik, er átti
sér staó í knattspyrnuleik í Vest-
mannaeyjum um síðustu helgi,
hefur valdið miklum deilum og
menn mjög ósammála um hvað
þarna gerðist. Fréttamaður
Morgunblaðsins, er ritaði grein
þessa, hkj, sagði í gær, að þær
yfirlýsingar Víkinga og Guðjóns
Finnbogasonar dómara er birtust
í blaðinu í fyrradag, hefðu reynd-
ar ekki komið sér á óvart. Það
værí harla fátítt að dómarar
viðurkenndu mistök sín. Þessskal
sérstaklega getið að fyrirsögn sú
sem var í yfirlýsingu Guðjóns
P’innbogasonar, var fyrirsögn
hans, en ekki Morgunblaðsins,
svo sem ætla hefði þót mátt, eftir
uppsetningu greinarinnar.
jlIoiflunMnMt*
mm
svipað hinu fyrra. Eftir að knött-
urinn hafði þvælst manna á milli
skammt frá marki þeirra, náði
Pétur Ormslev til hans og heppn-
aðist að skora. Með meiri ákveðni
í vörn sinni hefðu KR-ingar líka
átt að sleppa við þetta mark.
Bæði liðin léku langt undir getu
að þessu sinni. Það eina sem var i
lagi hjá þeim var baráttan, en hún
var lengst af of mikil, og kom
ákefðin fram í þvi að lítið var
hugsað um spilið. Einkum og sér í
lagi virtust KR-ingar óþolinmóðir.
Það var sem þeir ætluðu að gera
allt í einu. Beztu leikmenn KR-
liðsins voru þeir Örn Guðmunds-
son og Haukur Ottesen og kom
þvi á óvart að honum var skipt
útaf í seinni hálfleiknum. Annars
er greinilegt að framlína KR-
liðsins hefur ekki borið sitt barr
eftir að Hálfdán Örlygsson meidd-
ist fyrr i sumar og getur ekki
verið með. Hann var eini maður-
inn sem eitthvað reyndi til þess
að teygja á vörn andstæðingsins.
Þá átti Örn Öskarsson sæmilega
spretti í leiknum, en hvarf algjör-
lega þess á milli.
I Framliðinu átti Ásgeir Elias-
son einna beztan leik. Hann vann
geysilega vel og var eini leikmað-
ur liðsins sem reyndi að vanda
sendingar sínar. Pétur Ormslev
var einnig hættulegur, en ljóður
er á ráði þess leikmanns hversu
oft hann brýtur af sér þegar hann
lendir i návígi við mótherja.
Reyndar slapp Pétur bærilega við
ákúrur frá dómara leiksins að
þessu sinni. Ástæða er einnig til
Barátta i leik Fram og KR
í bikarkeppninni á Laugar-
dalsvellinum í gærkvöldi.
Framarinn og KR-
ingurinn hafa báðir ætlað
sér um of og missa af
knettinum. Slfkt skeði oft í
leiknum.
þess að hrósa Arna Stefásnsyni
markverði fyrir frammistöðu sína
i þessum leik. Hann greip vel inn
í þegar þess var þörf.
Dómari leiksins var Hreiðar
Jónsson. Hann dæmdi fulllítið og
sleppti stundum brotum sem voru
gróf. Einn leikmaður, Ágúst Guð-
jundsson úr Fram, meiddist það
illa í leiknum að bera varð hann
af velli.
Var ekki vitað í gærkvöli hvort
hann hefði fótbrotnað, eða hlotið
slæma tognun. —stjl.
STORKOSTLEGT MARK KARLS
KOM ÍBV í UNDANÚRSLIT
VESTMANNAEYINGAR unnu
sigur yfir Keflvíkingum í leik
liðanna f unanúrslitum bikar-
keppni Knattspyrnusambands
tslands sem fram fór f Vest-
mannaeyjum f gærkvöldi.
Verða það þvf Valur, FII, Fram
og ÍBV, sem eigast við í undan-
úrslitunum og óska sjálfsagt
margir eftir þvf að það verði
Valur og Vestmannaeyingar
sem komist í úrslitaleikinn, en
bæði þessi lið leika ágæta
knattsp.vrnu um þessar mund-
ir, og eiga auk þess mjög
skemmtilega og fjölmenna
stuðningshópa að baki sér.
Úrslitin í leiknum í Eyjum í
gærkvöldi urðu 3:2, fyrir
heimamenn, en þær tölur segja
ekki sanna sögu um leikinn,
þar sem það voru Vestmanney-
ingar sem sóttu mun meira í
leiknum og áttu bæði fleiri og
hættulegri tækifæri en Keflvik-
ingar. Léku Eyjamenn oft stór-
skemmtilega knattspyrnu, sér-
staklega í fyrri hálfleik er þei:
höfðu móti sterkum vindi að
sækja. Þá gekk knötturinn oft
frá manni til manns, stuttar og
öruggar sendingar, en góð bar-
átta Keflavikurliðsins, kom þó i
veg fyrir að þetta sóknarspil
gæfi meira en eitt mark af sér.
Völlurinn var mjög blautur
og þungur f Eyjum í gærkvöldi
og sem fyrr segir var allhvasst.
Stóð vindurinn á annað markið
og léku Keflvíkingar undan
honum í fyrri hálfleik. Léku
þeir þá oft nokkuð stórkarla-
lega knattspyrnu — spörkuðu
hátt og Iangt fram völlinn og
freistuðu þess að skapa þannig
hættu við mark Eyjamanna.
Heimamenn reyndu hins vegar
að halda knettinum sem mest
niðri og spila stutt á milli sín og
náði liðið oft ágætlega saman
og vann skemmtilega.
Ekki var mikið um tækifæri
fyrstu 30 mínúturnar, en þá
loks dró til tíðinda. Keflvíking-
ar áttu þá langspyrnu fram
völlinn, eftir sókn Eyjamanna
og náði Kári Gunnlaugsson þar
til knattarins. Vestmannaeying-
ar hikuðu örlítið, þar sem þeir
töldu Kára rangstæðan, og þeg-
ar þeir hófu aðgerðir var það of
seint. Sigurður Haraldsson,
markvörður og Þórður Hall-
grimsson brutu það gróflega á
Kára inni í vitateignum að vita-
spyrna var hinn eini rétti dóm-
ur. Spyrnuna tók Ólafur Júlíus-
son og skoraði hann af miklu
öryggi.
Vestmannaeyingar svöruðu
marki þessu af mikilli ákveðni,
og náðu að jafna þegar 4 mínút-
um siðar. Sveinn Sveinsson
komst í færi og átti skot, sem
virtist mundu hafna í markinu,
en áður en knötturinn komst
alla leið náð Valþór Sigþórsson
til hans, breytti stefnu hans
þannig að hann lenti i mark-
horninu algjörlega óverjandi
fyrir markvörð Keflvíkinga.
Minútu fyrir lok fyrri hálf-
leiks náðu Keflvikingar aftur
forystu. Ólafur Júlíusson komst
þá í gegn hægra megin og brun-
aði inn i vitateiginn. Þegar
þangað kom skaut hann fallegu
skoti framhjá Sigurði Haralds-
syni í Eyjamarkið.
Seinni hálfleikurinn var alls-
herjar stórsókn Eyjamanna.
Var knötturinn lengst af á vall-
arhelmingi Keflvíkinga, sem
áttu þó af og til skyndisóknir,
sem ekki voru verulega hættu-
legar.
Á 21. mínútu hálfleiksins
jafnaði Tómas Pálsson fyrir
ÍBV. Lék hann laglega á þrjá
varnarleikmenn ÍBK og skoraði
síðan með skoti frá vitateigs-
línu sem lenti i bláhorni Kefla-
víkurmarksins.
Sigurmark Eyjamanna kom
svo á 35. minútu hálfleiksins,
og var það stórkostlega fallegt.
Einar Friðþjófsson tók þá horn-
spyrnu og spyrnti fast að nær-
stönginni, þar sem Karl Sveins-
son var til staðar og skallaði
knöttinn aftur fyrir sig af afli
upp í þaknetið. Þá má segja að
sungið hafi í fjöllunum eftir
mark þetta, slíkur var fögnuður
heimamanna yfir þessu glæsi-
lega marki.
Það sem eftir lifði hálfleiks-
ins áttu bæði liðin tækifæri, en
fleiri mörk voru ekki skoruð.
Á þvi er enginn vafi að Karl
Sveinsson var bezti maður
vallarins I leiknum í gærkvöldi.
Hann sýndi stórkostlega takta,
dansaði kringum Keflviking-
ana, sem réðu hreinlega ekkert
við hann. Þeir Tómas Pálsson
og Sigurlás áttu einnig mjög
góðan leik, svo og Oskar Valtýs-
son.
I Keflavíkurliðinu bar Gisli
Torfason höfuð og herðar yfir
aðra leikmenn. Hann sýndi
mikla yfirvegun — var rólegur
og öruggur í öllu sem hann
gerði, og aliar spyrnur hans
miðuðu að ákveðnu marki.
Ölafur Júlíusson var einnig
mjög góður i fyrri hálfleik, en
hvarf alveg i seinni hálfleik og
Karl Hermannsson sýndi sína
venjulegu baráttugleði og
dugnað. Vert er einnig að nefna
sérstaklega stórefnilegan pilt i
Keflavikurliðinu, Óskar Fær-
seth — hann sem bakvörður
var oft hættulegasti sóknar-
maður Keflavíkurliðsins.
Mikil harka færðist i leikinn
undir lokin og bókaði Hinrik
Lárusson tvo leikmenn þá Sig-
urð Björgvinsson og Óskar Val-
týsson. Hinrik dæmdi of lítið í
þessum leik, en var jafnan
sjálfum sér samkvæmur. — hkj.