Morgunblaðið - 27.08.1978, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 1978
Góð þjónusta í
Reykj avíkiirapó teki
Ég lít oftast fyrst í pistla
Velvakanda, þe«ar ég fæ Morgun-
blaðiö í hendurnar á morgnana.
Þann 24. ágúst s.l. birtist í
Velvakanda grein með fyrirsögn-
inni „Ókurteisi". Ég er nú ekki á
þeirri skoðun að ókurteisi sé
ríkjandi meðal verslunarfólks hér
á landi og hefur mig lengi langað
til að geta um góða þjónustu og nú
er tækifærið.
I 60 ár hef ég verslað vítt og
breitt hér í borg og hvergi notið
jafnlipurrar afgreiðslu og í
Reykjavíkurapóteki. Meyjarnar
þar eru undantekningarlaust mjög
liprar, frískar og „sjarmerandi".
Einnig man ég eftir einum karl-
manni þar, sem nú er látinn, og
var hann alveg einstaklega lipur
og þægilegur afgreiðslumaður og
var sagt um hann „að hann léti
engan synjandi frá sér fara“. Það
var líka mín reynsla. Ég býst við
að svipaða sögu sé að segja um
starfsfólk Reykjavíkurapóteks enn
þann dag í dag.
I þessu sambandi vil ég færa
öllu starfsfólkinu þar mínar bestu
kveðjur og þakkir fyrir veitta
þjónustu.
• Þjóðin ekki
eins illa stæð
og af er látið
Einnig máttu, Velvakandi
góður, koma á framfæri frá mér til
alþýðu manna að milljarðar séu á
lausu í þjóðfélaginu, sem ganga
ættu í þjóðarbúið. Almenningur í
landinu veit vel hvar sumt af
þessu fé er að geyma, en þó virðist
enginn alþingismaður reyðubúinn
til að breyta þessu. Þó einhverjar
breytingar væru gerðar í þessu
efni myndi það ekki auka byrðar
á þeim sem heiðarlega gefa upp til
skatts.
Við erum því ekki nærri því eins
illa stæð þjóð efnahagslega og
látið er í veðri vaka og er ég
reiðubúinn til að sanna mál mitt.
Virðingarfyllst,
Sveinn Sveinsson,
Sólvallagötu 3.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
I>að getur vcrið ánægjuefni
þegar ha-gt er að láta tvii spil.
ba’ði tapslagi. sitt í hvorum lit. og
gera þannig einn slag úr tveim til
varnarinnar.
Gjafari austur, norður-suður á
ha'ttu.
Norður
S. Á1086
II. D82
T. 5432
L. K6
Vestur
S. K5
II. 95
T. Á K1086
L. 9742
Suður
S. 42
H. ÁKS’i
T. G7
L. ÁD85
Gegn barningssamningi, fjórum
hjörtum í suður, tók vestur tvo
fyrstu slagina á tígulás-kóng og
spilaði þriðja tígli. Með því að láta
þá laufþristinn kom austur í \’eg
fyrir hjartatrompun í horð og
lokaði þar meö eðlilegustu vinn-
ingsleiðinni. Suðu.r trompaði því
tígulinn og tók þrjá slagi á tromp.
Og þegar hann tók á lauf-
kóng-drottningu sá hann austur
láta gosa og tíu.
Norður
S. Á1086
II. -
T. 5
L. -
Austur
S. DG97
H.
T. -
L. -
Suður
S. 42
H. 8
T. -
L. ÁS
Vestur
S. K5
11. -
T. 8
L. 97
Austur
S. DG973
H. G106
T. D9
L. G103
Sagnhafí fann gott framhald
þegar hann s]úlaði síðasta tromp-
inu og neyddi vestur til að láta
spaða. S)>aði úr borði og þvínæst
tók hann á spaðaás. Tapslag lét
sagnhafi í gefinn slag þegar hann
spilaði tígulfimminu úr borðinu og
lét seinni spaöann af hendinni.
Tilneyddur fékk vestur slaginn en
varð þá að gefa tvo síðustu
alagina. Tíu slagir og unnið spil.
t£ SmAI I W0 m M tp Framhaldssaga eftir Mariu Lang
| | ^| | III mj | Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaöi
50
að taka á sig krók. ekki satt
I>að var líka orðið framorðið
þegar þú komst í leikhúsið —
og varst herralaus.
— Hvað ertu eiginlega að
fara?
— Ég á við. sagði hann, að
þú hafðir yírið nógan tíma tii
að freista Matta með síðustu
súkkulaðimolunum f lífi hans.
Ilún greip andann á iofti af
gráti og reiði, en Rolle mót-
mælti því harkalegar>
— Æ. farðu nú hara til
andskotans. bóvaður snuðrar-
inn þinn! I>etta varðar við lög
að segja slíkt! Hvaða ásta'ðu
hefði hún átt að hafa til að
myrða hann? Hún hafði látið
mig liind og leið hans vegna.
það sagði hún í votta virðurvist
þegar ðkkur lenti saman kvöld-
ið áður.
— Og hvað gerðist svo?
spurði Christer mildum rómi.
— Ég tók bílinn. hvæsti Bo
Iloland — og keyrði eins og
vitlaus maður til Stokkhólms.
Ef ég hejði verið um kyrrt efa
ég stórlega ég hefði getað stillt
mig um að stúta helvítis
manninum.
— Og hvað heldurðu að hafi
síðan gerzt? begar húið var að
henda þér út og hún var ein
eftir með Matta Sandor. Með
manninum sem hún í votta
viðurvist hafði bókstaflega
boðið sig ...
— ó, nei. hað Judith full
örvæntingar. — Þegið þið nú
... í hamingju bamum.
En Christer þagnaði ekki.
— Setjum nú svo að rifrildið
hafi haldið áfram. sagði hann
lágri en einbeittri röddu. —
Setjum svo að það hafi verið
hún sem frekar vildi sjá hann
dauðan en hann hyrfi frá henni
— út á höfin blá ojr hreið.
Setjum nú svo að I>A IIAFI
I>AÐ VERIÐ IIANN SEM VÍS-
AÐI IIENNI Á BUG.
13. kafli
Breyttur framburður
Morguninn eftir rétti Helena
Wijk syni sfnum eintak af
Skóga-Póstinum meðan þau
sátu við kaffiborðið. Blaðið var
samanbrotið svo að auglýsing-
in spratt á méiti honum.
OPINBERAÐ HAFA
TRÍJLOFUN SÍNA
Bo Roland Norell
og
Judith Jernfeldt.
Skógum.
þann 4. nóvember 1975.
Hann virti móður sína fyrir
sér meðan hann beið eftir þeim
athugasemdum sem hann vissi
mundu koma.
— Mikil blessun cr það,
sagði hún — að foreldrarnir
eru ekki á lífi lengur.
— Foreldrar hvers?
— Hans. Fyrst áttu þau
dóttur sem drukknaði i ánni
skammt fyrir neðan Noret. Svo
höfðu þau óskaplegar áhyggjur
af Roljc og voru logandi hrædd
um hann myndi aldrci gifta sig.
Og síðan giftist hann og skildi
aftur í þvflíkum hvelli. að þau
kynntust aldrei almennilega
tengdadótturinni. Hún var
dósent í kjarneðlisfræði og fór
til Bandaríkjanna á einhverj-
um styrk. Svo að þau höfðu
nógar áhyggjur að rogast með
án þess Judith Jernfeldt ba'tti
þar um betur.
— Ilún var hans æskuást.
Geðjast þér ekki að henni?
— Láttu nú ekki eins og
flón. Komdu með þá foreldra
sem yrðu hrifnir af því að fá
morðingja í fjölskylduna. Og
talandi um tengdadætur. hefur
Camilla nú hringt tvö kvöld í
röð. Ilún fer til Moskva á
föstudaginn og spyr hvort þú
verðir ekki kominn áður. Ilvað
á ég að segja henni ef hún
hringir aftur í kvöld.
— I>að er langt þangað til í
kvöld. sagði Christer letilega.
— Og fyrst ætla cg að rölta út
og kanna sálarástandið í bæn-
um.