Morgunblaðið - 12.12.1978, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 1978
Kjósendum var
bruggað vont kál í vor
Opið bréf til VilmundarGylfasonar
alþingismanns frá Halldóri Blöndal
Vilmumlur,
éíí varö fyrir vonbrifíðum meö
ííreinina þína í Vísi á föstudaííinn,
„Þeirra ei(íin verk“. Ég las hana
meira að sejíja tvisvar til þess aö
ganga úr skugKa um, hvort hún
væri svona lélefí, — rétt eins og þú
værir í vondu skapi yfir aö hafa
farið öfufium megin fram úr eða
myndir ailt í einu eftir því, að þú
hefðir hrufíðizt kjósendum þínum.
Það er haft eftir þér á forsíðu,
að Sjálfstæðisflokkurinn sé ekki
viðmælandi. Út frá mínu sjónar-
horni Ketur á hinn bófíinn verið
töluvert þre.vtandi að eiga langar
orðræður við mann, sem alltaf er
með eitthvað á heilanum ok aldrei
marfit í senn. Einkanlega þegar
hann er orðljótur. Annars hafði éfí
fíaman af því, að þú skyldir tala
um Matthías sem kálfíarð tilfinn-
inf;a oj; Styrmi sem kálhaus
stjórnmálaskoðana. En kálfurinn
sækir í kálið. í söfium er Mökkur-
kálfur kunnastur af því kyni, —
leirjötunn, sem varð allhræddur,
þeKar á hólminn var komið; „svá er
saKt, at hann meÍK, er hann sá
Þór“, stendur þar.
Líka er talað um að bruKKa
einhverjum vont kál, t.a.m. kjós-
endum sínum.
Morgunblaðið
Grein þín í Vísi byrjar svona:
„MorKunblaðið er sennileKa
ábyrKðarlausasta stjórnarand-
stöðubiað norðan Alpafjalla. Ok
[>ótt víðar væri leitað. Það svífst
einskis" ... o.s.frv. Þessum kafla
lýkur þannÍK: „Blaðið er tryllt.
Þeir ranKfæra fréttir um orð ok
athafnir fyrir ok eftir kosninKar.
MorKunblaðið er draKbítur á
heilbrÍKt streymi uppiýsinKa í
þjóðfélaKÍnu." Þú skilur núna, af
hverju ók held, að þú hafir verið í
vondu skapi, þegar þú skrifaðir
Kreinina, ok hvað ók átti við með
orðljótur áðan. — Annars hélt éK,
að þú létir þÍK iitlu skipta, hvað í
MorKunhlaðinu stæði, eins oft ok
|)ú hefur skrifað um, að það væri
áhrifalaust ok að menn tækju ekki
mark á því.
„Reykjavíkurbréf“
Enn seKÍr þú: „A sunnudaKÍnn
ritar höfundur Reykjavíkurbréfs
kokhraustan pistil. Þar er Ólafi
Jóhannessyni Kefin sú einkunn að
hann sé „líkleKa ábyrKÖarlausasti
stjórnmálaforingi, sem setið hefur
á valdastóli á Islandi, a.m.k. frá
lýðveldisstófnun“. Það munar ekki
um það. Þetta væri marktækt, ef
ekki vildi svo til að í fjöKur ár
stjórnaði MorKunblaðið með Ólafi
Jóhannessyni."
Uvað ertu nú að fara? IIvernÍK
væri að þú rifjaðir upp nokkuð af
lýsinKum þínum á þessum sama
manni, meðan hann var dóms-
málaráðherra, áður en þú hneyksl-
ast á öðrum? Ok jafnvel eftir að þú
áttir þátt í því að Kera hann að
forsætisráðherra, kallar þú það
„pólitískt djók“, að hann skyldi
hafa staðið að stjórnarmyndun
eftir kosninKarnar. Þú talar líka
um, að MorKunblaðið hafi þvælzt
„með Ólafi Jóhannessyni í K®íín
um KrnKRUK vötn Klúbbs og
Kröflu“, en stendur sjálfur í
Jóhannesson var forsætisráð-
herra, þegar verðbólKuvöxturinn
fór upp í 50%, hann hefur verið
ráðherra allar Kötur síðan ok er nú
aftur orðinn forsætisráðherra. Ok
við erum báðir sammála um, að
stuttu skrefin hans ná skammt, —
að launþe^ar hafa K<‘fið eftir
veruleKa kauphækkun, mismikla
eftir atvikum, en það tækifæri
hefur ekki verið nýtt sem skyldi í
baráttunni við verðbólguna.
Alþýðuflokkinn að ganga til
stjórnarsamstarfs undir forystu
Ólafs Jóhannessonar og litia
spillta miðflokksins. Samningar í
pólitík eru alltaf siðspilltir.1*
— Þetta er svona einfalt. Bara
að segja það, og svo er þér allt
fyrirgefið, af því að þú ert
„meðvitaður".
Þú skrifar: „Eitt lykilatriði er
stjórnun peningamála og þá það,
að endurgreiðslukjör lána séu með
þeim hætti, að lánin séu borguð til
baka. Þetta hefur verið kallað
raunvaxtastefna og þetta er skýrt.
Morgunblaðið hefur að vísu ekki
skýrt rækilega frá því, að Sjálf-
stæðisflokkurinn er þverklofinn í
þessu máli.“ Þetta á að skiljast
okkar jafnaðarmanna vegna
verðbólgunnar...“
Þú getur ekki láð okkur sjálf-
stæðismönnum, þótt okkur gangi
seint að skilja „móralíseringar
jafnaðarmanna vegna verðbólg-
unnar.“ Við vitum þó, að Bragi
Sigurjónsson, aldursforsetinn í
þingflokki Alþýðuflokksins, reynd-
ist kjarkmeiri ungu mönnunum,
þegar á hólminn var komið, svo að
enginn myndi líkja honum.við
leirjötuninn Mökkurkálf. Sjöfn
Sigurbjörnsdóttir er líka á sinn
hátt skörungur og stendur á sínu,
þegar henni þykir það rétt, og ég
vil ekki trúa Sigurjóni Péturssyni
að þar sé orðin breyting á.
I forystugrein Morgunblaðsins í
haust segir: „Nýr þáttur í Alþýðu-
blaðinu ber yfirskriftina: „Þing-
mennirnir skrifa“. Þar er enn
talað í sama anda og fyrir
kosningar. Setningar eins og
„Alþýðuflokkurinn getur ekki og
má ekki taka þátt í Hrunadansi"
eru þar daglegt brauð og fólk á að
halda áfram að bera traust til
Alþýðuflokksins, af því að ungu
þingmennirnir segjast vera á móti
því sem þeir styðja! — „Því að hið
góða, sem ég vil, gjöri ég ekki, en
En kálfurinn sækir í kálið.
Fyrirheitið um uppskurð á
dómsmálakerfinu hefur
orðið að reyk, sem leggur
norður allar Strandir.
Viðskiptaráðherra mótar
og ræður stefnunni í vaxta-
málum og ég veit ekki
betur en hann sé harðsnú-
inn andstæðingur raun-
vaxta. Samt styður þú
hann heils hugar, Vilmund-
ur.
En hann getur þó sagti „Ég
kom mínu fram og Vil-
mundur hjálpaði mér til
þess.“ Gleymdu því ekki.
forarpollinum miðjum, eftir að
hafa lyft þeim manni til æðstu
metorða, sem þú áfellist aðra fyrir
að umgangast.
— „Stjórn sem afhendir fram-
sóknarmönnum dómsmálaráðu-
neytið og þar sem umbætur til
dæmis í skattsvikamálum hafa
verið strikaðar út úr samstarfsyf-
irlýsingu á síðustu stundu er
byggð á siðferðilegum sandi.
Framsóknarfnykinn leggur langar
leiðir." Þetta er þungur áfellis-
dómur, kveðinn upp af þér sjálf-
um, en trauðla „marktækt“, svo að
enn sé vitnað í þín eigin orð. Við
getum líka gengið feti framar og
spurt, hvort fyrirheitið, sem fólst í
ummælunum „að uppskurður á
dómsmálakerfinu þyldi enga bið“
hafi orðið að re.vk, sem leggur
norður allar Strandir, eftir að
Steingrímur Hermannsson var
gerður að dómsmálaráðherra.
Brauð og leikir
Eftir sem áður stendur sú
staðreynd óhögguð, að Olafur
„Brauð og leikir“ voru þau
náðarmeðul, sem Rómarlýð voru
gefin til að halda honum í
skefjum. I keisaradæmum nútím-
ans, sem kennd eru við sovét, er
stjórnunarlistin af sama toga.
Hina síðustu mánuði erum við að
upplifa þetta sama hér á landi:
Fyrir vörur og þjónustu erum við
smám saman að hætta að greiða
neitt í líkingu við tilkostnaðinn.
Kindakjöt, mjólk og kartöflur
kostar allt miklu minna út úr
smásöluverzlun en bóndinn fær
f.vrir að framleiða það. Vinnsluna,
lagerkostnaðinn, flutningskostn-
aðinn, heildsölu- og smásöluálagn-
inguna og meira til greiðum við
með sköttum eftir á. Og sumar
vörur hækka upp úr öllu valdi, af
því að ríkisstjórn með vondan
smekk heldur að þær séu munað-
ur, af því að þær eru ekki í
vísitölunni.
„Meirihlutastjórn“
Þú skrifar: „Auðvitað var það
nokkurt siðferðilegt áfall fyrir
sem höfuðröksemdin fyrir því, að
Alþýðuflokkurinn kaus að vinna
með Alþýðubandalagi fremur en
sjálfstæðismönnum. — En þetta
„lykilatriði skynsamlegrar hag-
stjórnar" að þínum dómi var alls
ekki meðal þeirra skiiyrða, sem
Alþýðuflokkurinn setti fyrir
stjórnarsamstarfinu. Síður en svo.
Viðskiptaráðherra mótar og ræður
stefnunni í vaxtamálum og ég veit
ekki betur en að hann sé harðsnú-
inn andstæðingur raunvaxta.
Samt styður þú hann og ríkis-
stjórnina heils hugar, Vilmundur.
Hvernig á að skilja það?
„Móralísering
okkar
ja£naðarmanna“
Þú skrifar: „Sjálfstæðisflokkur-
inn virðist þverklofinn og liðónýt-
ur. Þarna sitja aðstöðubraskarar,
sem hafa ekki áhuga á heilbrigðri
efnahagsstjórn, hafa ekki áhyggj-
ur af og skilja ekki móralíseringar
Fjölbreyttar jardrækt-
artilraunir hjá Rala
Rannsóknastofnun Land-
búnaðarins hefur sent frá sér
skýrslu um jarðræktartil-
raunir á árinu 1977. En slíkar
skýrslur hafa komið út und-
anfarin ár. Meginhluta
skýrslunnar gerðu Ilólmgeir
Björnsson í Keldnaholti og
Páll Sigurbjörnsson. Skriðu-
klaustri, en tilraunarstjórarn-
ir Kristinn Jónsson á Sáms-
stöðum. Ingi Garðar Sigurðs-
son á Reykhólum og Bjarni E.
Guðleifsson á Möðruvöllum
juku við. Andrés Arnalds
annaðist kafla um tilraunir
með áburð í úthaga og Þor-
steinn Tómasson og Aslaug
Ilelgadóttir kaflann um
búveðurfræði.
Skýrslunni er skipt í kafla, sem
gefa hugmynd um efni. Frá
tilraunum á Sámsstöðum: áburður
á tún, kúamykja á nýrækt,
meðferð túna, grastegundir og
stofnar, frærækt grænfóður og
annað. Frá Reykhólum: áburður á
tún, meðferð túna, grindatað á
nýrækt, grastegundir og stofnar,
grænfóður og annað. Frá Möðru-
völlum og Hólum: áburður á tún,
vaxtarsvörun grastegunda við
NPK-áburð, samanburður á gras-
tegundum, grænfóður, kartöflur
og ýmislegt, þar á meðal rabbar-
baraafbrigði, athugun á berja-
runnum. Skriðuklaustur: áburðurá
tún, tilraun með grindatað,
samanburður á vaxtarsvörun gras-
tegunda við mismunandi skammta
af N, P og K. grastegundir og
stofnar, frærækt græijfóður
matjurtir og ýmsar athuganir. Þá
er gerð grein fyrir'tilraunum með
áburð á úthága á Breiðamerkur-
sandi og Auðkúluheiði.
hið vonda, sem ég ekki vil, það
gjöri ég“, sagði Páll postuli í bréfi
sínu til Rómverja forðum, þegar
hann var að lýsa baráttunni milli
holdsins og andans. Og í því
samhengi eiga þessi orð nú við
hina ungu þingmenn Alþýðu-
flokksins, að þeir vilja gjarna
standa við fögru fyrirheitin frá í
vor, en eru ekki menn til að gera
það.“
Ég sé ekki, að það sem gerðist
f.vrir og um 1. desember breyti í
neinu, hvorki stóru né smáu, þeirri
mynd; sem Morgunblaðið dró upp
fyrir þrem mánuðum af hinum
ungu þingmönnum Alþýðuflokks-
ins. ,
„Árásir á
Alþýðuflokkinn“
Síðasti kafli greinar þinnar er
lengstur og með sömu fyrirsögn,
„Árásir á Alþýðuflokkinn". Þar
talar þú um efnahagsráðstafanirn-
ar 1. desember og skýtur þér á bak
við það, að talsmenn Alþýðu-
flokksins hafi í smáatriðum skýrt,
hvað þeir vildu gera og af hverju
þeir gagnrýndu frumvarpið. Siðan
bætirðu við: „Auðvitað hagaði
Ólafur Jóhannesson sér gersam-
lega ábyrgðarlaust." En hann
getur þó sagt: „Ég kom mínu fram
og Vilmundur hjálpaði mér til
þess.“ Gleymdu því ekki.
Þarf í rauninni að lesa meira?
Þarf í rauninni að velta því fyrir
sér, af hverju ráðizt er á Alþýðu-
flokkinn og af hvefju mönnum
eins og mér vecðtrf'það á að segja,
að kjóseníkini hafi verið bruggað
vont kál sl. vor?
Ég hef oröið of langorður,
Vilmundur, kannski af litlu tilefni.
Ég verð því að biðja þig að
fyrirgefa tilskrifið, með beztu
kveðjum, segir
Ilalldór Blöndal.