Morgunblaðið - 12.12.1978, Síða 35

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 1978
39
Anna Guðný Guð-
mundsdóttir - Minning
Fa'dd 7. doscmber 1895
Dáin 20. nóvembor 1978
Seint að kvöldi 20. nóvember
hriníídi Halldór K. Halldórsson
kaupfélagsstjóri á Vopnafirði til
okkar hjónanna og tjáði okkur lát
móður sinnar, Önnu Guðnýjar, þá
um kvöldið á sjúkrahúsi í Reykja-
vík.
Þetta kom okkur að vísu ekki á
óvart, því við vissum að hún hafði
átt við nokkuð langvarandi heilsu-
leysi að stríða. En það er nú samt
svo að á mann sækir tregi og
margar endurminningar leita á
hugann, þegar góðir vinir hverfa
af þessu jarðneska sviði.
Anna Guðný Guðmundsdóttir
var fædd í Litluvík, en alin upp á
Hóli á Bakkagerði í Borgarfirði
eystra. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Jónsson og Þórhalla
Steinsdóttir sem bjuggu að eg
hygg mestan sinn búskap á Hóli.
Guðmundur stundaði sjó og dag-
launavinnu, en hafði jafnframt
dálítinn búskap eins og algengt
var á þeim árum í kauptúnum
landsins.
Anna var á unglingaskóla í
Borgarfirði hjá Þorsteini M. Jóns-
syni skólastjóra og síðar alþingis-
manni. Síðar fór hún á Kennara-
skólann í Reykjavík og útskrif-
aðist þaðan með fullum kennara-
réttindum vorið 1916.
Árið 1922 giftist hún Halldóri
Ásgrímss.vni frá Grund í Borgar-
firði eystra, síðar kaupfélagsstjóra
á Borgarfirði og Vopnafirði,
bankastjóra og alþingismanni.
Heimili þeirra hjóna var, hvar sem
þau voru, annálað fyrir gestrisni,
glaðværð og greiðasemi, enda
fylgdi þeim hjónum alltaf mikill
gestagangur.
Árið 1940 varð Halldór Ás-
grímsson kaupfélagsstjóri á
Vopnafirði. Kynni mín af þeim
hjónum urðu því ekki fyrr; en eftir
það var eg nokkurskonar heima-
gangur á heimili þeirra allan
tímann sem þau voru á Vopnafirði,
eða til ársins 1959. Dvaldi eg þar
oftast lengri tíma á hverjum vetri
vegna starfa minna í skattanefnd,
því þá var engin greiðasala á
Vopnafirði.
Eg tel mig því hafa kynnst þessu
heimili nokkuð vel og verð eg að
segja að svo almenna gestrisni hef
eg ekki þekkt, þótt allsstaðar sé
gott að koma og vel veitt.
Anna stundaöi barnakennslu
flesta vetur, bæði hér og á
Borgarfirði. Einnig stjórnaði hún
barnastúku flest árin sem hún var
hér. Hún hafði þann sið að bjóða
alltaf einu sinni á hverjum vetri
öllum skólabörnunum heim til sín
til leikja og veitinga. Það var
glaður hópur, sem þá var í
kringum hana, og þó var eins og
hún nyti þessa jafnvel mest af
öllum.
Einnig var föst regla hjá þeim
hjónum að bjóða öllu starfsfólki og
stjórn kaupfélagsins til veislu-
fagnaðar kring um hver áramót,
og var þá oft glatt á hjalla. Hjónin
bæði kát og höfðu gott lag á að
skemmta öðrum.
Það segir sig því sjálft að hlutur
húsmóðurinnar á svona heimili
hlaut því alltaf að vera mikill,
enda þótt hún nyti ágætrar
aðstoðar þar sem var Guðrún
Sigurðardóttir o.fl. Guðrún var
þar öll árin eftir að þau fluttu til
Vopnafjarðar og áður á Borgar-
firði. Annaðist hún um allt á
heimilinu eins og hún ætti það
sjálf, enda öll hirðusemi og regla á
heimilinu með ágætum.
Eins og fram hefur komið hér að
framan var Anna glaðvær og
skemmtileg kona. Hún var vel
greind og þótt hún væri sennilega
nokkuð skapmikil þá stjórnaði hún
skapi sínu mjög vel.
Það sem mér virtist þó sérstak-
lega einkenna hana var hin mikla
umhyggja hennar með öllum sem
eitthvað áttu bágt eða voru lakar
settir í lífinu. Það var ekkert í kot
vísað þeim sem einhverra hluta
vegna vildu ekki koma nema í
eldhúsið til Önnu. Þar var alltaf að
nógu að ganga, og það sem kannski
var ekki minnst um vert, að
spaugsyrði voru þar jafnan á
reiðum höndum, en það gat komið
sér vel fyrir suma, engu síður en
góðgerðirnar.
Halldór og Anna eignuðust 5
sonu og eru þeir nefndir hér í
réttri aldursröð:
Árni Björgvin, lögfræðingur,
búsettur í Egilsstaðakauptúni.
Ásgrímur Helgi, fyrrverandi
kaupfélagsstjóri, nú framkvæmda-
stjóri á Höfn i Hornafirði.
Ingi Björn, skrifstofumaður,
Melgerði 8, Reykjavík.
Guðmundur Þórir, verkstjóri,
Háaleitisbraut 123, Reykjavík.
Halldór Karl, kaupfélagsstjóri,
Vopnafirði.
Allir eru þessir synir þeirra
mestu myndarmenn og mjög vel
látnir.
Síðustu árin dvaldi Anna á
heimili Guðmundar sonar síns og
Aagotar konu hans. Naut hún þar
frábærrar hjúkrunar og umönnun-
ar allt þar til ekki varð hjá því
komist að hún færi á sjúkrahús, en
Kveðja:
" —11 r
Guðfinnur Oskarsson
Fa'ddur 20. apríl 1958
Dáinn 1. desember 1978.
Ht'fur (fönstu æskun ör
árla lffs á deKÍ.
sýnist ævin unaösför
eftir sléttum vetn.
skilur ei aö kuldakjör
koma á daginn meKÍ.
Haustsins þun«u kröm og kör
kennir vorið eitti.
Ö.A.
Það er sárt að þurfa að kveðja
Finna bróður okkar svona
snemma, en við þökkum honum af
öllu hjarta fyrir árin sem við
áttum saman. Við geymum minn-
ingu hans og þó að hann sé horfinn
sjónum okkar, finnum við að hann
lifir
Fé ok frami
eru fallvöld hnoss
hraukar hrunKjarnir.
Sætust minninK
uk sa'tastur arfur
eru ástarfræ
á akri hjartans.
(Jöh. SÍKurjönss.)
Við hittum aftur kæran bróður.
Systkinin.
þar dvaldi hún síðustu 3
mánuðina.
Ég vil svo að endingu flytja
Önnu Guðnýju bestu þakkir fyrir
öll sín góðu störf og framkomu hér
i Vopnafirði. Sérstaklega þökkum
við hjónin fyrir alla fyrirhöfnina
og ánægjuna sem við nutum á
heimili ykkar fyrr og síðar.
Ég er þess fullviss að þér verður
fagnað vel hinumegin landamær-
anna.
Við hjónin óskum öllum
aðstandendum Guðs blessunar í
nútíð og framtið.
Friðrik Sigurjónsson.
Mig langar líka til að kveðja
Önnu vinkonu rnína með fáeinum
orðum og þakka henni sitt hlýja
viðmót. Oft kom ég í eldhúsið til
hennar, ,en aldrei átti hún svo
annríkt að ekki væri tími til að
tylla sér niður og rabba svolítið, og
það voru alltaf notalegar og
ánægjulegar stundir. Ég minnist
einnig með mikilli ánægju þegar
þau hjónin komu í heimsókn til
okkar í Ytri-Hlíð, oft með góða
gesti sem voru hjá þeim, eða bara
þeirra fólk, það voru sannarlega
ánægjulegar stundir, Stundum var
garðurinn minn skoðaöur, og síðan
rennt á könnuna og alltaf var glatt
á hjalla.
Ég minnist þess, þegar þau
bjuggu á Egilsstöðum, hvað það
var gaman að koma í stofuna til
Önnu með öllum fallegu blómun-
um. Við höfðum báðar svo gaman
af blómum. Ég á enn dökkrauða
pelagóníu frá henni, og sömuleiðis
eldgeisla; mér þykir svo vænt um
þessi blóm af því að þau eru frá
henni.
Síðast kom ég til hennar í
Reykjavík, þá sýndi hún mér þessa
nýju íbúð þeirra hjóna og sagðist
enn geta rennt á könnuna, en í það
skipti drukkum við hjá tengda-
dóttur hennar.
Það átti svo vel við mig hvað
hún var glöð heim að sækja. Ég
minnist þess einu sinni þegar við
vorum að spila í stofunni hjá
henni, þá stóðum við upp á meðan
mótspilararnir voru að gefa og
fengum okkur fjörugan vals.
Mér finnst eins og ég sé hjá
þessari góðu vinkonu að tala við
hana og minnast gömlu góðu
gleðistundanna, ég vona að enginn
hneykslist á því. Það verður
kannski ekki langt þangað til við
hittumst hinum megin grafar. Ég
veit að guð er með henni og vona
hann verði með mér.
Hafi Anna mín þökk fyrir allt
og allt.
Guð blessi hana.
Oddný Methúsalemsdóttir
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATIIYGLI skal vakin á því. að
aíma lis- og minningargrcinar
verða að berast hlaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein. sem birtast á í
miðvikudagshlaði. að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðsta'tt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu lfnuhili.
Handverkfæri eru
sterk og vönduð
Fjölbreytt úrval AEG
handverkfæra til iðnaðar-,
bygginga- og tómstundavinnu.
Við AEG borvélarnar
er auðveldlega hægt að setja
ýmsa fylgihluti, svo sem pússikubb,
hjólsög, útsögunarsög og margt fleira.
G HANDVERKFÆRI SEM ERU ÞEKKT FYRIR GÆÐI
TILVALIN JÖLAGJÖF