Morgunblaðið - 14.12.1978, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 14. DESEMBER 1978
t
ELÍN DAGBJÖRT EINARSDÓTTIR
lést hinn 3. þessa mánaðar aö Elliheimilinu Grund.
Jaröarförin fór fram í kyrrþey aö ósk hinnar látnu.
Fyrir hönd skyldmenna,
Sigríöur M. Gfaladóttir
Þórunn Siguröardóttir
t
Systir okkar
SIGURLÍN INGVARSDÓTTIR,
hárgreióslumeistari,
Barónstíg 31,
andaóist í Landspítalanum 12. desember.
Hulda Ingvarsdóttir,
Einar B. Ingvarsson,
Gunnar Á. Ingvarason,
Garöar Ingvarsson.
t
Útför móöur okkar og tengdamóöur
SVANLAUGAR GUNNARSDÓTTUR,
fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 15. desember kl. 15.
Sigurbjðrg Ragnaradóttir, Aöalstairín Hallgrfmason,
Marta Ragnarsdóttir, Þorstainn Eggertsson,
Hrafnhildur Ragnarsdóttir, pétur Gunnarsson,
Ragnheiöur Ragnaradóttir, Kald Jörgensen.
t
Eiginmaöur minn, faöir, tengdafaöir og afi
JÓN VIGFÚSSON
veröur jarósunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. desember kl. 3 e.h.
Þeir sem vildu minnast hans vinsamlegast láti Minningarsjóö Marfu
Jónsdóttur, flugfreyju, njóta þess.
Siurlaug Guómundsdóttir,
Esther J. Miller,
Raymond Millar
Sigurlaug Halldórsdóttir,
Jón Miller,
Rangkene Miller.
Minnitig:
Móöir okkar GUDRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
frá SandlMk
til heimilis aö Vífilsgötu 3 andaöist í Landakotsspítala 9. þ.m. Utför hennar veröur gerö frá Dómkirkjunni fðstudag 15. desember kl. 1.30 e.h.
Blóm afþökkuö Björn Gíslaaon, Guörún Gísladóttir, Sigríöur Gísladóttir, Eiríkur Garöar Gíslason.
t Eiginkona mín,
SIGURLAUG JÓHANNESDÓTTIR,
lézt í Landspítalanum 12. desember. Fyrir hönd barna, tengdabarna og barnabarna. Kjartan Auðunsson.
Stefán Ómar
Svavarsson
Fæddur 1. maí 1962.
Dáinn 5. desember 1978.
Það er erfið tilhugsun þegar
góður vinur og félagi hverfur úr
lífi manns. Ekki síst þegar um er
að ræða ungan, hressilegan og
fjörugan dreng sem var rétt að
byrja sín unglingsár og var á leið
til fullorðinsára. Það líður okkur
fjölskyldunni ekki úr minni öll þau
skipti sem Stefán Svavarsson kom
í heimsókn til okkar með sínu
einstaka brosi og lífsgleði sem
skein í kringum hann þennan
tápmikla og skemmtilega pilt. Né
hverfa úr hugskoti okkar þau
kvöld sem við áttum saman ásamt
foreldrum hans og yngsta bróður
Magnúsi við spilaborðið á heimili
okkar hjóna.
Við Stefán vorum ávallt sam-
herjar við spilaborðið eins og í svo
mörgu öðru og var þá oft glatt á
hjalla. Stebbi var félagslyndur og
átti marga vini sem er svo oft með
drengi af hans manngerð. Það eru
því margir sem um sárt eiga að
binda við hið skyndilega og
átakanlega fráfall hans.
Nú er það svo að dauðinn gerir
ekki boð á undan sér og við getum
ekki vitað hver er næstur kallaður
á fund hans, en örlögin hafa hagað
því svo að þarna er horfinn piltur
sem margir syrgja og erfitt er að
þurfa að lúta því að hann Stebbi
skuli vera farinn frá okkur svo
skyndilega. Við erum hins vegar
þess fullviss að hann er enn á
meðal okkar í huga sem í hjörtum
og það er ekki á neins valdi að
færa okkur Stebba aftur. Við
vitum að honum muni verða
jafnvel tekið hinum megin sem
hérna megin og megi Guð varð-
veita minningu hans.
Um leið og við vottum foreldrum
hans, systkinum vinum og vanda-
mönnum okkar dýpstu samúð
biðjum við Guð að varðveita sálu
okkar elskulega vinar og veita
honum blessun og hamingju í
hinum nýja heimi.
Gunnar Jökull Hákonarson,
Margrét Kolbeins,
Högni Jökull Gunnarsson.
Síðla dags þann 5. desember s.l.
barst mér sú harmafregn að
Stefán Ómar Svavarsson, Möðru-
felli 13, Reykjavík, hefði tekið út
af loðnuveiðiskipi og drukknað. A
örskammri stundu var hann horf-
inn félögum sínum sem höfðu
verið með honum á dekki.
EngUm björgunartilraunum
varð við komið, allt var afstaðið á
nokkrum sekúndum. Enn einn
sjómaðurinn hafði hlotið hvílu
sína í djúpi hafsins.
Mann setur hljóðan við svona
fréttir, og spyr hver sé tilgangur-
inn með þessu. Ungum manni í
blóma lífsins er svipt burt frá
ástvinum sínum, foreldrum, syst-
kinum og öðrum sem þótti vænt
um hann.
Þó að ég og flestir aðrir skilji
ekki hvað almættið er að gera með
þessu, vil ég trúa því að þetta sé
okkur ætlað til góðs. Það er sagt,
þeir deyi ungir sem Guð elskar. Þá
hlýtur þeim að vera ætlað meira
og stærra verk að vinna á
tilversviði hins óþekkta en þeir
hefðu gert hér á jörðu.
Stefán heitinn var næst yngstur
fjögurra systkina. Foreldrar hans
eru hjónin Stefanía B. Björnsdótt-
ir frá Grófaseli í Hlíðarhreppi
N.-Múlasýslu, en faðir hans er
Svavar J. Stefánsson frá Hrísey,
en þau eiga heima að Möðruvöllum
13 í Reykjavík.
Að þeim er nú þungur harmur
kveðinn sem og systkinum hans og
öðrum ættingjum.
Fjölskylda Stefáns heitins var
og er mjög samhent, er því þarna
t
Utför systur okkar
ÖNNU VALGERDAR PÁLSDÓTTUR,
FramnMvugi 26B,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. desember kl. 10.30.
Jarösett veröur í Hafnarfiröi.
Ólafur A. Pálaaon,
Magnúa Pálaaon,
Guómundur E. Pálaaon.
t
Maöurinn minn, faöir okkar, tengdafaöir og afi,
SKARPHÉDINN PÁLSSON,
frá Gili,
Skagafirói,
veröur jarösunginn frá Sauöárkrókskirkju laugardaginn 16. desember kl. 2.
+ Elfsabet Stefánsdóttir, börn, tengdaböm og bamaböm.
Eiginkona mín, móöir okkar, fósturmóöir, tengdamóöir, Systir, fóstursystir og
amma’ LILJA SIGURDARDÓTTIR, Kársnesbraut 28, Kópavogi, _L
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. desember kl. 13.30. T
Eiríkur M. Þorstainsaon, 1
Sigmundur Eiríksson Margrát Siguröardóttir Einlægar þakkir til allra er auösýndu samúó og vinarhug viö fráfall og útför
Bára M. Eiríksdóttir Daði E. Jónsaon, Þorsteinn Eiríksson Sigríöur Konráósdóttír Leitur Eiríksson Una Siguróardóttir ELÍNBORGAR KRISTJÁNSDÓTTUR, Lindargötu 25
Heiða Eiriksdóttir Pátur Olafsson Anna Siguröardóttir Þóra Þóröardóttir Edwin Árnason,
og barnabörn Vildfs Kristmannsdóttir, Árni Edwins, börn og barnabörn

+ Minningarathöfn um son okkar og bróöur, +
STEFÁN ÓMAR SVAVARSSON, Innilegustu þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför
Möörufelli 13, eiginmanns míns, fööur, sonar og bróöur,
Rsykiavfk, RAGNARS VALTÝS ÁRMANNSSONAR,
sem lézt af siysförum þann 5. desember, fer fram í Bústaöakirkju fösfudaginn Einilundi 6C,
15 desember kl. 14 Svavar Stefánsson, Akureyri,
Stefanía Björnsdóttir, María Guömundsdóttir Marianna Ragnaradóttir
Agnes Svavarsdóttir, Marfanna Valtýsdóttir Magnús Sumarliöason
Bjðm Svavarsaan, Sigurbjörg Ármannsdóttir Þórarinn Hrólfsson
Magnús Svavarsson. og aörir vandamenn
höggvið stórt skarð í fjölskyldu-
hópinn, sem ekki verður fyllt. En
ég Vona að minningarnar sem
Stefán skilur eftir sig eigi eftir að
ylja aðstandendum hans um langa
framtíð.
Stefán var aðeins 16 ára gamall.
Það er ekki hægt að segja mikla
sögu af lífshlaupi 16 ára drengs.
Þó getur lífshlaup ekki eldri
manns skilið eftir í hugum ætt-
ingja og vina þá minningu sem
yljar meir en þeir er lifað hafa
lengur skilja eftir sig.
Stefán heitinn byrjaði sinn
sjómannsferil fyrir einu og hálfu
ári síðan, þá aðeins 15 ára gamall.
Var hann á bátum Hreiðars
Valtýssonar útgerðarmanns frá
Akureyri, og þeir báðir feðgarnir
Stefán og Svavar á m/b Ólafi
Magnússyni, um nokkurra mánaða
skeið. En í enduðum október-
mánuði s.l. réðst Stefán á loðnu-
veiðiskipið Rauðsey frá Akranesi.
Vist hans á því skipi varð því
ekki löng. Mér er þó óhætt að
fullyrða að honum var ætluð
lengri vist þar hefði honum verið
ætlaðir lengri lífdagar.
Upphaflega var hann aðeins
ráðinn til bráðabirgða. En þar sem
annars staðar hafði hann sýnt þá
mannkosti þótt ungur væri, að
skipstjórinn hafði ákveðið að hann
yrði áfram í skiprúmi með honum.
Hugur hans stóð til að gera
sjómennsku að lífsstarfi, og hafði
hann haft orð á því við foreldra
sína, að þegar hann væri orðinn
nógu gamall og búinn að fá þjálfun
á sjónum, ætlaði hann í stýri-
mannaskólann.
Stefán heitinn var dökkur yfir-
litum, vel meðalmaður á hæð og
liðlega en kraftalega vaxinn.
Hann var að eðlisfari hægur og
prúður. Yfir allri framkomu hans
var birta og hlýja sem ekki fór
fram hjá neinum sem voru í návist
hans eða kynntust honum, enda
var hann vinmargur. Aldrei heyrð-
ist hann hallmæla nokkrum
manni, ef hann var spurður álits á
einhverjum, var svarið venjuleg-
ast, hann er ágætur.
Stefán var vel greindur og kom
Vel fyrir sig orði, þó ekki málgef-
inn. Hann hafði ekki mikinn
áhuga á bóklestri, fannst tíma
sínum betur varið við vinnu en
hanga á skólabekk. En skóla-
einkunnir hans sýndu að honum
var létt um að læra. Hann var
bara of tápmikill til að eira við
bóklestur. Eðli hans var að vera
leitandi en ekki þiggjandi, eins og
best kom í ljós hjá honum
gagnvart foreldrum hans og
systkinum.
Nú að leiðarlokum þegar kær
vinur er horfinn yfir móðuna
miklu, hrannast minningarnar að í
huga mér um ljúfan dreng sem allt
of fljótt var kallaður burt af
vettvangi þessa lífs. Mynd hans
skýrist fyrir hugskotsjónum
mínum, ég minnist hans geislandi
og glettnisfullu augna. Einnig
koma mér í hug ýms atvik sem
ekki verða sögð hér, en sýndu hvað
í honum bjó. Trúi ég því, að hann
muni njóta þess nú í náðarfaðmi
drottins sem hann var mæltum og
mállausum. Góður Guð blessi
minningu kærs vinar, og gefi
honum góða heimkonu.
Með þessum fátæklegu orðum
vil ég og fjölskylda mín senda
innilegustu samúðakveðjur
foreldrum, systkinum og öðrum
ættingjum.
Minningarathöfn um Stefán
heitinn fer fram í Bústaðakirkju á
morgun, föstudag, kl. 2 síðd.
Jón Kr. Olsen.