Morgunblaðið - 04.03.1979, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. MARZ 1979
43
Umsjón:Séra Jóv Dalbú Hróbjarlsson
Séra Karl Siyvrbjömsson
Siyuróur Pálsson
AUDROTTINSDEGI
Æskulýðsdagurinn
1. sunnudagur íföstu
Pistill
2. Kor. 6,1—10: Sjá, nú er hagkvæm
tíö, sjá nú er hjálpræöisdagur. í
engu gefum vér neitt ásteitingar-
efni, til þess að ekki verði
þjónustan fyrir lasti.
Guðspjall
Matt, j,l—11: Vík hurt, Satan, því
að ritað er: Drottinn Guð þinn átt
þú að tilbiðja og þjóna honum
einum.
Bolluvöndurinn á, þótt undarlegt megi virðast, rætur að rekja til svipunnar, eða
vandarins, sem menn slógu sig með í iðrunarskyni á föstunni. Svipan táknar iðrun og
yfirbót. ,Prot þín skalt bljúgur játa, en bið þó Guð um náð...“ (PS. 16,W
Það bezta sem þú getur
gefið barninu þínu
— er trú á Guð.
I eðli barnsins er raunveruleg
trúarþörf og -hneigð. Ekki sem
vitsmunalegur „skilningur",
heldur skynjun. Þegar því foí-
eldrar taka þá afstöðu, að hafa
þessa hluti ekki um hönd á
heimilum sínum og forða barn-
inu frá meintri „innrætingu" í
barnastarfi kirkjunnar, þá eru
þau að ræna barn sitt möguleik-
anum til jákvæðrar og þrosk-
aðrar trúarreynslu, stuðla að
öryggisleysi þess og gera það
opnara fyrir óhollri sefjun og
trúarvingli allskonar á við-
kvæmum mótunaraldri.
En hvernig eiga foreldrar að
bera sig að við þessa hluti?
Yfirleitt má segja, að foreldr-
ar telji sig vart til þess fær að
miðla börnum sínum að þessu
leyti, þar sem þá skorti til þess
mikilvægar forsendur. Flestir
telja sig ekki nógu trúaða og
ekki nógu vel að sér í Biblíusög-
um og kristnum fræðum. En
mikilvægara er að börnin sjái og
heyri, að foreldrarnir tali við
Guð, heldur en um Guð. Það er
nefnilega meir vert, að miðla því
trúarreynslunni heldur en
þekkingunni. Hún kemur. En án
trúarreynslunnar verður þekk-
ingin ein í lausu lofti og haldlít-
il.
Flestum verður virðing og
helgin í bæn foreldris minning,
sem endist þeim allt lífið, og má
rekja trúarreynslu flestra
manna til þess. Þess vegna ættu
foreldrar að gera sér það að
reglu að biðja við vöggu barns
síns, þótt barnið skilji ekki, þá
skynjar það. Síðar, þegar barnið
er 3—7 ára, má kenna barninu
að tala við Guð um það, sem á
daginn hefur drifið, nefna vini
og kunningja, gleðiefnin og
áhyggjurnar frammi fyrir hon-
um. Tilfinning barnsins fyrir
samfélagi við foreldrana
frammi fyrir Guði leggur dýr-
mætan grundvöll að öryggi þess.
Öryggistilfinningin er einmitt
mikilvægt atriði. Allt of mörg
börn eignast þá Guðsmynd, að
Guð sé einhver gríðarstór lögga,
sem taki alltaf eftir öllu, sem
miður fer. Guðstraust margra
barna hefur beðið tjón við það,
að Guð hefur einungis komið til
tals í sambandi við hótun eða
refsingu, eða þá þegar dauðinn
hefur gengið um garð. Þegar
barnið vex upp, þá verður hin
neikvæða og myrka guðsmynd
til þess, að einstaklingurinn
snýst öndverður gegn öllu, sem
hefur með trú og kirkju að
gjöra. Þess vegna þurfum við að
gefa börnunum okkar trú, sem
er traust á Guði, Guði lífsins og
ljóssins, föður Jesú Krists.
Þörf barnsins fyrir öryggi er
fyrst fullnægt með snertingu og
umönnun foreldranna. Síðar
þróast það í að vera „fjar-sam-
band“ — barnið er öruggt, ef
það veit, að mamma er þar sem
hún er vön, þótt það sjái hana
ekki, þetta vitum við öll. En
svona þarf samfélág barnsins
við Guð að fá að þróast, sú
nálægð Guðs, sem barnið skynj-
ar í bæn móður eða föður, þarf
að þróast í að verða lifandi
meðvitund um návist hans allar
stundir dagsins. Ekkert getur
komið í stað handleiðslu for-
eldra. Vissulega er góð kristin-
fræðikennsla og barnastarf
kirkjunnar ómissandi. En
kristin trú er ekki þekkingar-
atriði fyrst og fremst heldur
lífsafstaða og lífsmáti. Barnið
mótast ósjálfrátt af lífsmáta og
afstöðu foreldranna. Barninu er
það mun mikilvægara sem það
sér og reynir, heldur en það, sem
það heyrir. Það hefur meiri
áhrif á lífsmótun þess, sem það
sér í fari foreldra sinna en það,
sem sagt er, að þau sjái virðingu
og ástúð foreldranna, hjálpsemi
og umhyggjusemi, líka gagnvart
þeim, sem vandalausir eru, sjái
foreldrana biðjast fyrir og
sækja kirkju. Það er alls ekki
nógu gott t.d. að foreldrar sendi
börn sín í barnaguðsþjónustur
en fari aldrei í kirkju sjálf. Fyrr
eða síðar dregur barnið þá sjálf-
sögðu ályktun af því, að þetta sé
eitthvað sem engu máli skiptir í
heimi hinna fullorðnu. Af þessu
hefur trú margs unglingsins
beðið óbætanlegt tjón.
Forsíða á bæklingi sem notaður er í dag við guðsþjónustur, en
yfirskrift dagsins er: Jesús og barnið. I bæklingnum er ávarp
eftir herra Sigurbjörn Einarsson biskup þar sem hann segir m.a.:
„Þú, vinur, sem lest þessar línur og átt barn, sem Guð hefur gefið
þér. Horfðu í augu þess. Að baki þeirra augna er Jesús Kristur.
Hann var sá fyrsti í sögunni sem vakti athygli á barninu. Hann
gerði það með ógleymanlegum hætti. Einn allra meistara
mannkyns og stórmenna tók hann börnin á kné sér og í faðminn
og sagði: Leyfið börnunum að koma til mín.“
Alþjóðaár barnsins
1979
Æskulýðsstarf Þjóðkirk junnar
Æskulgðsstarf
Þjóðkirkiunnar
í dag er æskulýðsdagur Þjóð-
kirkjunnar. Þessi dagur hefur
það markmið að vekja athygli á
æskulýðsstarfi innan kirkjunnar
og vekja áhuga æskunnar á mál-
efnum kirkju og kristindóms. í
flestum kirkjum landsins verður
nú boðað til æskulýðsguðsþjón-
ustu með þátttöku ungs fólks.
Einnig verða æskulýðssamkomur
á ýmsum stöðum. Af reynslu
undanfarandi ára að dæma þá
eru þessar guðsþjónustur og sam-
komur mjög vel sóttar. En að
líkum lætur má búast við að um
15000 manns sæki kirkju víðsveg
ar um land í dag.
Æskulýðsstarf þjóðkirkjunnar
hefur verið í örum vexti undan-
farin ár og er vert að vekja
athygli á því hér.
A biskupsstofu í Reykjavík er
skrifstofa Æskulýðsstarfsins og
eru þar 3 starfsmenn sem aðstoða
æskulýðsfélög um allt land og
útbúa efni fyrir barna- og æsku-
lýðsstarf. Starfsmennirnir eru:
Séra Þorvaldur Karl Helgason.
Stína Gísladóttir og Hrefna
Tynes.
Á Akureyri er einnig skrif-
stofa Æskulýðsstarfsins í Hóla-
stifti og veitir hún ýmsa fyrir-
greiðslu fyrir Norðuríand.
í tilefni Æskulýðsdagsins báð-
um við Stinu Gfsladóttur,
aðstoðaræskulýðsfulltrúa að
segja frá starfi æskulýðsfélaga
innan þjóðkirkjunnar og fer frá-
sögn hennar hér á eftir.
Æskulýðsfélög
innan kirkjunnar
Æskulýðsfélög eða hópar eru
starfandi innan kirkjunnar á
15—20 stöðum á landinu. Hópar
þessir eru misgamlir og ólíkir að
stærð. Sumir þeirra starfa á
svipaðan hátt og af sama krafti ár
eftir ár, hjá öðrum er meiri sveifla
í starfseminni.
• Æskulýðsfélög kirkjunnar
starfa almennt meðal 13—20 ára
unglingum. I nokkrum félögum er
12 ára aldurinn með, en hjá öðrum
geta menn ekki fyrr en eftir
fermingu.
Markmið æskulýðsfélaga kirkj-
unnar er að hvetja og styðja
einstaklingana í því að hafa
Jesúm Krist að leiðtoga lífsins og
efla kristilegt líf og starf kirkj-
unnar. Að þessu markmiði vinna
þau með því að hafa helgistundir á
samverum sínum, taka þátt í
messum og veita ýmsa aðstoð í
söfnuði sínum.
Félögin hafa starfi sínu á ýmsa
vegu eftir aðstæðum og áhuga. Af
fjölbreyttum verkefnum má
nefna:
1) Aðstoð í söfnuði sínum við
barnastarf, messur o.fl.
2) Taka þátt í eða standa fyrir
heimsóknum á stofnanir, svo
sem sjúkrahús og elliheimili.
3) Útbúa jólagjafir, skreytingar
eða annað til að gefa öldruðum
eða sjúkum.
4) Heimsóknir í önnur æskuýðs-
félög.
5) Ferðalög.
6) Blaðaútgáfa.
7) Mót eða námskeið.
Auk þess má nefna sameiginleg
verkefni margra félaga, svo sem
mót, námskeið, ráðstefnur og
fundi. Félögin á Norðurlandi hafa
staðið sig best í samstarfi á
breiðum grundvelli. Þau hafa með
sér sérstakt æskulýðssamband
kirkjunnar, ÆSK í Hólastifti sem
stendur m.a. fyrir 2 árlegum
mótum, blaðaútgáfu Æskulýðs-
blaðsins og jólakortaútgáfu.
Alls staðar eiga æskulýðsfélög
krikjunnar við einhver vandamál
að stríða. I stærri bæjum er
samkeppni við aðra félagsstarf-
semi, í fámennum þorpum er
skortur á eldri árgöngum, sem
geta tekið á sig ábyrgð og forystu,
og í sveitum eru fjarlægðir til
trafala. Af þessu mótast mismun-
andi starfsfyrirkomulag.
„Æskulýðsstarf Þjóðkirkjunn-
ar“ er eins konar tengiliður allra
félaganna og veitir aðstoð við
fundi, mót og annað eftir óskum
og aðstæðum, útvegar efni o.fl.
Æskulýðsstarfið hefur einnig
staðið fyrir nokkrum námskeiðum
fyrir æskulýðsleiðtoga. Gefst þá
eldri félögum og öðrum, sem
starfa í æskulýðsfélögum innan
kirkjunnar eða hafa áhuga á
starfinu, tækifæri til að þjálfa sig
og kafa dýpra í því, hvað kristilegt
æskulýðsstarf er.
Æskulýðsstarf Þjóðkirkjunnar
hefur yfirlit yfir þá starfsemi sem
fer fram og veitir upplýsingar um
það, hverjum sem kynni að hafa
áhuga á að vita meira.