Morgunblaðið - 06.03.1979, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 6. MARZ 1979
37
Sigríður Sigtryggsdóttír
Sauðárkróki—Muming
Þann 21. febrúar lézt í Sjúkra-
húsi Skagfirðinga Sigríður Sig-
tryggsdóttir, ekkja Péturs
Hannessonar fyrrum póst- og sím-
stjóra á Sauðárkróki. Hún fæddist
á Möðruvöllum í Eyjafirði 16.
janúar 1894 og var því fullra 85
ára er hún lézt. Með henni er
gengin mæt kona, sem lengi verður
hugstæð þeim, er hana þekktu.
Hún hét fullu nafni Sigríður
Guðrún Sigtryggsdóttir. Foreldrar
hennar voru hjónin Sigtryggur
Benediktsson og Guðrún Guðjóns-
dóttir. Sigtryggur var sonur Bene-
dikts Jóhannessonar bónda í
Hvassafelli í Eyjafirði og konu
hans, Sigríðar Tómasdóttur frá
Holti í Grundarsókn. Guðrún kona
Sigtryggs og móðir Sigríðar, var
dóttir séra Guðjóns Hálfdanarson-
ar prófasts á Eyri í Skutulsfirði,
en móðir hennar, kona séra Guð-
jóns, var Sigríður Stephensen, dótt-
ir séra Stefáns á Reynivöllum,
Stefánssonar amtmanns á Hvítar-
völlum. Systkini Guðrúnar Guð-
jónsdóttur voru Hálfdan vígslu-
biskup, Álfheiður, kona Kristjáns
Blöndals póstafgreiðslumanns á
Sauðárkróki, Helga, kona Pálma
Péturssonar kaupmanns s.st., og
Ragnheiður, ógift, lengi málleys-
ingjakennari í Reykjavík; síðast
búsett á Sauðárkróki.
Sigríður Sigtryggsdóttir var
mjög frændrækin og taldi sig
standa í þakkarskuld við móður-
systkini sín og rækti vel vináttu
við þau.
Fæðingarár Sigríðar fluttust
foreldrar hennar frá Möðruvöllum
að Breiðabólstað í Vesturhópi, en
um þær mundir var Hálfdani,
móðurbróður Sigríðar, veitt það
prestakall. Nokkrum árum síðar
settust þau að á Blönduósi, en þar
stundaði Sigtryggur verzlunar-
störf. í maímánuði 1903, er Sigríð-
ur var 9 ára, lézt Guðrún móðir
hennar í blóma aldurs. Var það
mikið áfall og harmsefni við-
kvæmu barni, eins og að líkum
lætur. Sigríður var eina barn
foreldra sinna, sem lifði, svo móð-
urmissirinn hefur verið þeim mun
sárari. En hún átti góða að, og á
það reyndi næstu árin.
Sigtryggur fluttist til Akueyrar
vorið eftir lát konu sinnar. Þar var
hann við verzlunar- og skrifstofu-
störf og síðar starfrækti hann þar,
og víðar, hótel. Hann kvæntist
öðru sinni Margréti Jónsdóttur frá
Arnarnesi við Eyjafjörð. Þau eign-
uðust einn son, Jón prófessor í
tannlækningum. — Sigtryggur
lézt í Reykjavík 1954.
Sigríður Sigtryggsdóttir fylgdist
ekki með föður sínum til Akureyr-
ar. Henni var fengið fóstur hjá
séra Hálfdani á Breiðabólstað og
konu hans Herdísi Pétursdóttur
frá Valadal, systur Pálma kaup-
manns á Sauðárkróki. Hjá þeim
var hún fram yfir fermingu. Séra
Hálfdan varð síðar (1914) prestur
á Sauðárkróki.
Sigríður var tvo vetur í ungl-
ingaskólanum á Sauðárkróki, sem
þá var nýlega stofnaður, en settist
haustið 1912 í efsta bekk Kvenna-
skólans í Reykjavík og brautskráð-
ist þaðan vorið eftir. — Sigríður
var gædd næmri tónlistargáfu,
lærði barnung á orgel og hélt því
námi fram bæði í Reykjavík og á
Akureyri og mun hafa kennt org-
elleik um tíma, og greip í að spila
sér til yndis og ánægju, meðan hún
mátti fyrir elli sakir.
Á Jónsmessu 1920 giftist Sigríð-
ur Pétri Hannessyni frá Skíða-
stöðum á Neðribyggð, Péturssonar
bónda í Valadal og á Álfgeirsvöll-
um og konu hans Ingibjargar
Jónsdóttur. Pétur var lærður ljós-
myndari og stundaði iðn sína á
Sauðárkróki. Hann var gjaldkeri
og sparisjóðsstjóri þar um langt
árabil. Pétur þótti mikill mann-
kostamaður, gæddur skarpri
greind, skáldmæltur og listfengur.
Honum voru falin ýmis trúnaðar-
störf um dagana auk þeirra, sem
hér eru nefnd.
Þau hjón eignuðust þrjú börn,
sem öll eru á lífi: Talin í aldursröð:
Sigrún, gift Árna Þorbjörnssyni
lögfræðingi, Sauðárkróki, Hanna,
ekkja eftir Svavar Júliusson verk-
stjóra, Reykjavík, og Hannes,
skáld, kvæntur Ingibjörgu Hauks-
dóttur, búsett á Álftanesi.
Heimili Sigríðar og Péturs á
Sauðárkróki var að Suðurgötu 2.
Húsið keypti Pétur 1914 af Jóni
Pálma ljósmyndara og nefndi
Sunnuhvol. Þar bjuggu þau hjón
til ársins 1946, er þau fluttust til
Reykjavíkur. Pétur starfaði þar í
endurskoðunardeild Landsbank-
ans, og síðar varð hann skrifstofu-
stjóri Skömmtunarskrifstofu rík-
isins. En dvölin í Reykjavík varð
ekki löng, aftur settust þau að á
Sauðárkróki 1948. Tók Pétur við
starfi póst- og símstjóra til ársins
1958, er leið þeirra lá aftur til
Reykjavíkur. Þar andaðist Pétur
13. ágúst 1960.
Eftir lát Péturs bjó Sigríður
áfram í ibúð þeirra að Ásvallagötu
9, en frá 1968 að Otrateigi 56, húsi
Hönnu dóttur sinnar og manns
hennar. Hafði hún þar litla íbúð út
af fyrir sig, vildi vera sjálfrar sín
svo lengi sem kostur var. Á heimili
þeirra hjóna, hvort heldur var á
Sauðárkróki eða i Reykjavík, ríkti
einstök heimilishlýja. Gestrisni
skipaði þar öndvegi, og bar heimil-
ið allt vott menningar og reglu.
Sigríður var heilsuhraust alla
ævi, unz hún fyrir 3—4 árum
kenndi þess sjúkdóms, sem varð
banamein hénnar. Hún gekkst
undir skurðaðgerð komin á níræð-
isaldur og hafði ekki áður á
sjúkrahúsi verið. Frá því í maí
1977 lá hún nær óslitið á sjúkra-
húsum, fyrst á Landspítalanum, en
síðan í júlímánuði f.á. á Sjúkrahúsi
Skagfirðinga, og þar dvaldist hún,
unz yfir lauk.
Á Sauðárkróki tóku Sigríður og
Pétur mikinn og virkan þátt í
félagslífi, komu þar víða við sögu
og þóttu alls staðar góðir liðs-
menn. Sigríður starfaði mikið í
samtökum kvenna, lét líknarmál
mjög til sín taka og studdi hvert
það málefni, er hún taldi til heilla
fyrir bæjarbúa. Hún unni söng og
leiklist og vann þeim listgreinum
um árabil; og er þá fátt eitt talið.
Hugur Sigríðar var mjög bund-
inn Sauðárkróki, og reyndi hún að
f.vlgjast sem bezt með öllu, er hér
gerðist. Eftir að hún fluttist til
Reykjavíkur, kom hún oft hingað
norður, var langdvölum á heimili
Sigrúnar og Árna og sótti heim
ættingja og fornvini.
Sigríður Sigtryggsdóttir var fríð
sýnum og vel á sig komin til
líkama og sálar. Engum duldist,
sem hana sá, að þar fór höfðings-
kona. Hún þurfti ekki að vera með
neina tilburði í þá átt, því persónu-
leikinn var mikill. Öll sýndar-
mennska var henni fjarri skapi.
Hún var ágætlega greind, víðlesin
og kunni á mörgu skil. Sigríður
var skapfestukona, glaðlynd að
eðlisfari, einstaklega hláturmild
og skemmtin í viðræðu. En geðrík
var hún, örlynd nokkuð, auðsærð
og viðkvæm í lund. Hún mátti
ekkert aumt sjá.
Frá bernskudögum mínum man
ég ekki mikið eftir Sigríði, sem þá
átti heima „í næsta húsi fyrir
sunnan kirkjuna" á Króknum.
Kynni okkar hófust fyrst að marki
um 1950 og urðu að traustri
vináttu, sem aldrei bar skugga á.
Minningar mínar um hana verða
ekki raktar hér frekar, aðeins skal
þess getið, að ég tel mig standa í
mikilli þakkarskuld við hana sök-
um einlægni hennar og vináttu,
sem ég og fjölskylda mín nutum í
ríkum mæli.
+
Faöir okkar.
MARINÓ BREIÐFJÖRO VALDIMARSSON,
Grettiagötu 49,
lézt aö Landakotsspítala, laugardaginn 3. marz.
Börnin.

Útför móöur okkar, fósturmóöur, tengdamóöur og ömmu,
ÓLAFAR EINARSDÓTTUR,
Markholti 20, Mosfelltsveit,
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 9. marz kl. 1.30.
Jarösett veröur aö Lágafelli.
Niels Bjarnason, Bjarni Jónsson,
Guömundur isfjörö Bjarnason, Kristín Þórarinsdóttir
og barnabörn.
+
Hjartkaer maöurinn minn,
ELÍAS SIGURDSSON,
Laugateigi 5,
andaöist í Landspítaianum 2. marz.
Sigurást Siguröardóttir.
+
Elskulegi drengurinn okkar,
EINAR VÉSTEINN,
lézt af slysförum í London, laugardaginn 3. marz.
Katrín Fjeldsted,
Valgaröur Egilsson,
Jórunn Vióar Valgarösdóttir.
+
Móöir okkar og tengdamóöir.
SIGRÍDUR DANÍELSDÓTTIR,
fyrrum hútmóöir,
aö Litluvöllum í Báröardal,
andaöist 3. marz aö Elliheimilinu Grund, í Reykjavík.
Börn og tengo oorn.
Eins og áður segir, fluttist
Sigríður hingað norður í júlímán-
uði s.l., þá þrotin kröftum eftir
langvinn veikindi. Hér hafði hún
að mestu eytt starfsárunum. Hér
vildi hún bera beinin. Má það bera
tryggð hennar vitni. — Veikindin
bar hún með mikilli hugarró og
kvartaði aldrei. Ef til vill hafa
eðliskostir hennar komið bezt í
Ijós í þungbæru sjúkdómsstríði.
Við slíkar aðstæður sló hún oft á
léttari strengi, gerði að gamni
sínu, sagði, að ekki tjóaði annað en
taka því, sem að höndum bæri,
með jafnaðargeði. Og það gerði
hún svo sannarlega.
Sigríður var lögð til hinztu
hvíldar við hlið manns síns í
Sauðárkrókskirkjugarði 3. þ.m. þar
sem flestir fomvinir hennar, sem
byggðu þennan bæ, eiga sér graf-
arrúm. Henni fylgja einlægar
kveðjur og þakkir fjölskyldu minn-
ar, ekki sízt móður, jafnöldru
hennar. — Þegar við heyrum
góðrar konu getið, mun Sigríður
Sigtryggsdóttir jafnan koma okk-
ur í hug.
Kári Jónsson.
Hún amma okkar, Sigríður Sig-
tryggsdóttir, lést á Sjúkrahúsi
Sauðárkróks hinn 21. þessa mán-
aðar, 85 ára að aldri. Síðustu árin
hafði hún verið mikið til rúmföst
og háð vonlitla baráttu við erfiðan
sjúkdóm.
Þegar langt er liðið á ævikvöldið
kemur dauðinn engum að óvörum,
og þegar erfiður sjúkdómur leggst
ofaná og magnar ellina verður að
líta á dauðann sem líkn, kær-
komna hvíld eftir langan starfs-
dag.
En þótt reynt sé að beita þannig
rökum skynseminnar skilur dauð-
inn þó alltaf eftir skarð sem ekki
verður fyllt. Skarðið er stórt eftir
ömmuna sem alltaf var svo mild
og skilningsrík þegar eitthvað
amaði að og svo glöð og reif þegar
vel gekk. Amman er svo stór hluti
af tilveru barnanna að ætíð reyn-
ist jafn erfitt að sætta sig við þann
sannleik fullorðinsáranna að hún
verði að hverfa á braut. Það felst
þó ákveðin huggun í því að vita, að
hún amma leit aldrei á dauðann
sem endalok, heldur miklu fremur
sem vistaskipti. Hún trúði því í
einlægni að þegar hún yfirgæfi
þennan heim tæki við annar og
betri heimur. Hún trúði því einnig
að þar myndi hún aftur hitta hann
afa okkar, sem hún syrgði svo
mjög.
Við þökkum ömmu okkar fyrir
öll árin sem hún dvaldist hjá
okkur. Þær stundir sem-við nutum
elsku hennar bæði á Króknum og í
Reykjavík, eru okkur ómetanlegar.
Minningin um hana mun verða
okkur vegarnesti um ókornna
framtíð.
Við endum kveðju okkar á fal-
legu erindi úr Passíusálmum Hall-
grírns Péturssonar, sem við trúum
að spegli að einhverju leyti hinstu
Ád’'-
«Svn aé vtofna ha'irt.
SVO a. UU BHII INLAt.
mtiii kuo.'i uarn hér.
gefðu. sætasti Jesú. mér.“
Barnabörn.
+
Maöurinn minn,
HJÖRTUR KRISTJÁNSSON,
vél»tjóri,
Hraunba 80,
andaöist aöfararnótt 4. marz.
Sigríður Hjartardóttir.
+
Sonur okkar og bróöir,
. EIRÍKUR GUNNARSSON,
Aóalatrsti 16, Raykjavík,
lézt af slysförum 1. marz.
Sigrún Hjördia Eiríkadóttir, Gunnar Haraldaaon,
Haraldur Gunnaraaon.
+
Eiginmaöur minn,
JÓHANN S. LARUSSON
frá Skarði,
Eakihliö 26,
lézt sunnudagínn 4. marz í Borgarspítalanum.
Katrín Jónsdóttir.
+
Maðurinn minn,
PÁLL JÓHANNSSON,
Skagabraut 26, Akraneai,
andaöist 27. febrúar í Borgarspítalanum.
Jarðarförin fer fram miövikudaginn 7. marz kl. 2 e.h. frá Akraneskirkju.
Kriatin Lúðvíkadóttir
og vandamenn.
+
Þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur samúö og hlýhug við fráfall og
útför,
SVEINS BENEDIKTSSONAR,
Miklubraut 52.
Helga Ingimundardóttir,
börn, tengdabörn og barnnb n