Morgunblaðið - 16.06.1979, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 16. JÚNÍ 1979
L HLAÐVARPINN ,
EINUSINNIVAR
í húsi Eimskipafélags
íslands eru meðal vegg-
skreytinga, líkön af um-
hverfi Eimskipafélags-
hússins á síðustu áratug-
um, allt frá 1915. Þessar
veggmyndir vann Þorleif-
ur heitinn Þorleifsson og
eru þær í þrívídd, þ.e.
hann byggir upp forgrunn
og síðan millikafla, en
bakgrunn málar hann eins
og umhverfið býður. Þetta
Gömul
andlit
í ný jum
römmum
eru ákaflegaskemmtilegar
myndir og setja svip á
sérstætt listaverkasafn
Eimskipafélags íslands
sem prýðir húsakynni þar.
Þorleifur leit ekki á sig
sem listamann, en verk
hans eru svo listilega unn-
in að þau verða aldrei
kölluð annað en listaverk.
Hvert smáatriði í verkum
hans ber svip vandvirkni
og listrænnar handlagni.

tm IMfemtai
Þetta er mynd af stœrstu veggskreytingunni sem er um metri á lengd. Hún er samkvæmt Því sem var árið
1925. Bílarnir eru sérstaklega búið módel og sama er að segja um húsin bannig að dýpt
veggskreytingarinnar er allmikil. Þarna eru pakkhús Ásgeirs Sigurössonar og fleiri hús, en á öllu pessu
svæði er nú Tollstööin eða frá horni giröingarinnar til hægri og vestur úr. Þaö er gamli Gullfoss sem kemur
siglandi inn á höfnina.
Þessi veggmynd
sýnir afstööuna áriö
1934 og bátslíkönin í
myndinni eru sam-
kvæmt Þeim bátum
sem pá gistu Þarna
venjulega, en nú er
Þarna uppfylling fyr-
ir vörugeymslur
Eimskips og Þar
sem Verkamanna-
skýliö er hægra
megin á myndinni
er nú uppkeyrslan
upp brúna í Toll-
vörugeymsluna.
Húsiö
til vinstri er Varöar-
húsið par sem sjálf-
stæöismenn komu
saman á fundum.
Mynd frá Hafnarstræti árið 1915, en öll húsin fjögur lengst
til hægri voru Þar sem bankabyggingarnar eru nú. Fyrstu
skrifstofu Eimskipafélags íslands vorú í húsinu á miðri
mynd, en þá var fjörukamburinn norðan við Hafnarstrætiö.
11 « m m f£ |
ií \ íi! i i l|
1! 1 ■ i.i m
Þes8i veggmynd Þorleifs sýnir
fyrirmyndina árið 1962, en hand-
an viö Eimskipafólagshúsiö sér á
Ingólfshvol sem var rifinn Þegar
Landsbankinn stækkaöi viö sig.
Gefið merki efhœtter
við árekstri...........
• í fyrstu bifreiðalögunum á
íslandi, sem sett voru 1914, er að
finna eftirfarandi m.a.: ökumað-
ur skal gcfa merki með horni
sínu í tœka tíð þegar hætt er við
árekstri. Hann skal þegar í stað
hætta að gefa hljóðmerki ef hest-
ar hræðast eða verða óróir og
ekki má hann gefa hljóðmerki
um leið og bifreiðin fer fram hjá
hestum á veginum.
Þá scgir einnig um ökuhraða:
Ökuhraðann skal ávallt tempra
svo að komizt verði hjá slysum og
ekki sé trufluð umferðin... I
dimmu má hraðinn aldrei vera
meiri en 15 km á klukkustund...
Sé for á veginum skal aka svo
gætilcga að ekki slettist á aðra
vegfarendur. Og um bflana sjálfa
segir m.a.: Bifreiðar skulu svo
gerðar að þær geti farið eftir
kröppum bugðum og auðvelt sé
að snúa þeim.
FAGUR FISKUR í S.K
„Hann kemur í
svona
stórum flökum ”
FYRIR skömmu var Hulda
Emilsdóttir stödd hér á landi f
heimsókn, en hún hefur búið f
Texas í liðlega 15 ár. Við röbbuð-
um við Huldu og fiskuðum
skcmmtilega fiskisögu hjá henni.
Gefum henni orðið:
„Einn af Ijúfengustu réttum
sem framreiddir eru í Texas er
„catfish", eða kattarfiskur er
orðið er þýtt á fslenzku.
Þetta virðulega nafn fær
fiskurinn vegna hára beggja
vegna við kjaftinn og líkjast
þessi hár mest veiðihárum á
ketti.
Kattarfiski á Texasmáta er
velt upp úr hvítu grófu mafsmjöli
og síðan er fiskurinn steiktur í
feiti á svipaðan hátt og kleinur.
Þegar gesti ber að garði, ég
tala nú ekki um ef gestirnir eru
útlendingar, þá er ekkert sjálf-
sagðara en að kynna þeim þenn-
an fína Texasrétt og til þess að
gera þetta svolítið meira spenn-
andi, þá segir maður gjarnan
ævisögu skepnunnar í stærstu
dráttum á leið til matstaðarins.
Ég segi skepnunnar því kattar-
fiskurinn finnst í mörgum stærð-
um, allt upp í 3—4 metrar á
lengd og 75 kg á þyngd. Hann er
heldur ófrýnilegur ásýndum,
ekki ólíkur steinbít og getur
verið regluleg ótukt þegar hann
er losaður af önglinum, því þá
lcikur hann sér stundum að þvf
að stinga fólk og er sársaukinn
alveg óskaplegur. Sagt er að
stungan geti jafnvel valdið
dauða.
Ictalurus Punctatus heitir fisk-
urinn á latfnu. Ekki er nóg með
að dýrið sé ljótt og leiðinlegt,
heldur Hfir það f drullugum ám
og borðar allt rusl sem fyrir því
verður. Er alveg furðulegt að
nokkrum skuli koma til hugar að
borða slfka lifandi ruslatunnu,
cn satt að segja þá skilar þessi
aur- og leðjuæta hvftasta fiski-
flaki, næstum því eins hvítu og
fallegu og hin gómsæta rauð-
spretta.
Einn góðan veðurdag fyrir
nokkru kom Ingvar bróðir minn
og Ástríður kona hans í heim-
sókn. Ingvar er fiski- og hafrann-
sóknafræðingur og veit allt um
var rætt um tcgundina og m.a.
hvernig hún er ræktuð í eldis-
stöðum eins og silungar og laxar,
en auðvitað tókst ekki að sann-
færa gestina um það að slfkur
fiskur alinn upp í skftugri á gæti
staðist samanburð við ýsuna eða
þorskinn að ónefndri lúðunni úr
hinu tæra Atlantshafi.
Þegar inn á veitingastaðinn
kom bauð vingjarnleg stúlka
okkur gott kvöld og vfsaði okkur
Hulda Emilsdóttir.
til sætis. Og við pöntuðum sam-
stundis kattarfisk.
Á meðan beðið var eftir matn-
um var talað um menn og málefni
og svo barst talið að Texasfiskin-
um. Ása fór að velta stærðinni
fyrir sér. Ingvar fræddi með
handapati um stærðina en eigin-
maður minn frá Texas var ekki
sammála, handamæling Ingvars
var allt of stutt og varð að
tvöfaldast eins og góðum Texas-
búa sæmir. Ilann hafði hjálpað
föður sínum að veiða marga slíka
fiska í Sabine-ánni í austur
Texas.
í þessu kom stúlkan með fjóra
diska fulla af þessum Ifka ilm-
andi rétti. Fiskurinn var í smá-
flökum og sagði það okkur lítið
um upprunann svo mér datt í hug
að útkljá málið með þvf að spyrja
stúlkuna um stærð flakanna.
sjóinn og hvað í honum lifir frá
yfirborði til botns.
Aftur á móti vissi Ingvar ekki
allt um kattarfiskinn og þau hjón
höfðu aldrei smakkað hann
steiktan jafnvel þótt þau hefðu
oft ferðast í Texas. Mér og eigin-
manni mínum fannst þvf upplagt
að kynna svo fiskivönum Islend-
ingum þcnnan sérstaka rétt
Texasbúa.
Á leiðinni á vcitingastaðinn
Hún var mjög ánægð með að geta
orðið við bón minni, baðaði út
höndunum og nú hýrnaði yfir
Texasmanninum, því hún breiddi
út faðminn. „Fiskurinn kemur í
svona stórum flökum í kössum
frá íslandi,“ sagði hún. Það varð
algjör þögn við borðið. Undrun-
arsvipurinn leyndi sér hvergi.
Texas-kattarfiskurinn sem við
vorum að bjóða upp á var nefni-
lega rammfslenzkur steinbftur.