Morgunblaðið - 29.08.1979, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 1979
23
„Amma í Reykjavík" er dáin.
Hún var mikilvæg persóna í lífi
okkar systkinanna. Við nefndum
hana ömmu í Reykjavík til að-
greiningar frá ömmu blessaðri
sem bjó á sama bæ og við.
Okkar fyrstu minningar um
ömmu eru þegar hún kom upp í
sveit til okkar til að hjálpa til,
þegar nýtt barn bættist í syst-
kinahópinn. Hún lét sér ekki
nægja að hjálpa til við heimilis-
verkin, heldur gaf hún sér líka
tíma til að segja okkur sögur.
Okkur er t.d. minnisstætt þegar
hún sagði okkur söguna af Gili-
trutt og datt á gólfið fyrir okkur
eins og Gilitrutt gerði í sögunni.
— Það skemmtilegasta sem við
þekktum á þessum tíma var að
fara i bæinn til afa og ömmu og fá
að vera nokkra daga.
Við fórum öll á sundnámskeið í
Reykjavík á hverju vori. Var það
alltaf tilhlökkunarefni, því þá
bjuggum við hjá ömmu og afa, það
var margt forvitnilegt í borginni
t.d. að fara í sendiferðir út íbúð.
Við stunduðum öll framhalds-
skólanám í Reykjavík og nutum þá
góðs af návist ömmu. Við bjuggum
ýmist hjá henni eða í nágrenni við
hana. Hún var sífellt að víkja að
okkur einhverju góðgæti. Þá var
einnig gott að koma til hennar og
fá kaffisopa. Kaffið hennar ömmu
var líka alveg sérstaklega gott.
Aldrei kunni hún við sjálfvirku
kaffikönnuna, heldur hellti alltaf
upp á gömlu góðu könnuna sína.
Aldrei máttum við leggja af stað i
sveitina án þess að heilsa upp á
hana og fá hressingu áður. Hún
fylgdist af miklum áhuga og skiln-
ingi með námi okkar.
Þegar við eltumst og fórum að
koma með börnin okkar „lang
ömmubörnin hennar" í heimsókn
fóru þau gjarnan með sokka eða
vettlinga og guðsblessun með
heim. Hún var alltaf prjónandi og
mörg önnur börn nutu góðs af því.
Daginn áður en hún veiktist
hringdi hún til dótturdóttur sinn-
ar og spurði hvort „telpan vildi
bláa sokka eins og bróðir hennar"?
Þetta sýnir að starfsviljinn var
alveg fram í andlátið.
Þótt 95 ára væri hélt hún
andlegu þreki sínu því nær
óskertu fram til hins síðasta. Hún
hlustaði mikið á útvarp og lærði
vísur sem farið var með þar. Hún
fór svo með þær seinna öðrum til
ánægju. Hún fylgdist líka vel með
fréttum, bæði innlendum og er-
lendum. Hún vissi t.d. alltaf þegar
skákmennirnir okkar voru að
keppa og hvernig þeim gekk og
hvernig íþróttamennirnir stóðu
sig í sinni keppni. í vor hafði hún
áhyggjur af því að tengdadóttir
hennar kæmist ekki heim frá New
York vegna stöðvunar DC-10 þotn-
anna.
Svona var amma ótrúlega frísk
og dugleg alveg þangað til hún
veiktist fyrir tveimur vikum. Þau
veikindi lifði hún ekki af og
andaðist eftir skamma legu. Við
munum alla tíð minnast hennar
með þakklæti og hefðum gjarnan
viljað að börnin okkar hefðu notið
hennar lengur.
Systkinin frá Hjalla.
Heiður og bjartur svipur Ragn-
heiðar Gísladóttur og fallegu bláu
augun hennar gáfu ótvírætt til
kynna þann yl skilnings, umburð-
arlyndis og hjálpsemi sem svo
mjög einkenndi fas þessarar ágæt-
iskonu um langa ævi jafnt í
mótlæti sem hinu gagnstæða. Þótt
vinnulúnar hendur hennar væru
svalar viðkomu, streymdi frá þeim
sama hlýjan og úr augunum og
öllu viðmóti hennar og verkum.
Um miðjan síðasta áratug voru
þau öll á lífi bðrn þeirra sr. Gísla
Einarssonar í Stafholti og Vigdís-
ar Pálsdóttur konu hans, sjö
talsins og var meðalaldur þeirra
76 ár. Má telja það til einsdæma
að svo mörg systkin nái öll svo
háum aldri.
Elst þeirra var Ragnheiður sem
dó 21. þ.m. og fer útför hennar
fram í dag. Hún fæddist 6. apríl
1884 og var því á nítugasta og
sjötta áldursári, þegar hún lést.
Lifði hún lengst þeirra systkina,
en þau voru Sverrir bóndi í
Hvammi i Norðurárdal, Efemía
kennari bjó lengst af í Reykjavík,
Kristín var löngum hjá systur
sinni Sigurlaugu sem bjó í
Hvassafelli í Norðurárdal, Vigdís
kennari og forstöðukona í Reykja-
vík og loks Björn bóndi í Sveina-
tungu í Norðurárdal. Ragnheiður
giftist Hermanni Þórðarsyni
kennara frá Glitstöðum í Norður-
árdal. Bjuggu þau á Glitstöðum í
14 ár og síðan á Sigmundarstöðum
í Þverárhlíð í tæpan áratug.
Stundaði Hermann kennslu í
sveitinni og alþýðuskólanum á
Hvítárbakka jafnframt búskapn-
um. Þau flytjast til Reykjavíkur
um miðjan fjórða tug aldarinnar
og eiga þar heima síðan. Var
Hermann kennari við Laugarnes-
skólann.
Þau Ragnheiður eignuðust 8
börn sem þau komu öllum til
mennta á árum kreppu og fátækt-
ar. Þau eru: Unnur kennari, Svav-
ar efnaverkfr., Gísli vélaverkfr.,
Guðrún kennari, Vigdís kennari,
Ragnar cand.ing. chemie, Valborg
lyfjafræðingur, Ragnheiður deild-
arstj. í Landsbanka íslands.
Má nærri geta að ekki hefur
húsfreyja setið auðum höndum og
í mörg horn mátt líta ekki síst
þegar börnin voru í bernsku og
bóndinn sinnti öðrum störfum af
bæ. Iðjusamari konu þekkti ég
heldur ekki. Segja má að henni
félli ekki verk úr hendi allt þar til
yfir lauk.
Litlir fætur og smáar hendur
fjögurra sona okkar hafa á annan
áratug yljað sér á fallegum og
hlýjum sokkum og vettlingum frá
Ragnheiði frænku, sem ætíð komu
í góðar þarfir. Má nærri geta að
hún hefur ekki gleymt þeim sem
nær henni stóðu.
Andstreymi hafði Ragnheiður
ærið í lífinu af þeim toga, sem
oftlegast fæst lítt við ráðið. Heilsa
barna hennar hefði víst mátt vera
betri. En æðruleysi hennar og
kærleikur sem umber allt voru
aðalsmerki þessarar góðu konu.
Hún átti því láni að fagna að búa í
skjóli dóttur sinnar og nöfnu
síðasta skeið ævinnar. Hefur hún í
ríkum mæli erft frábæra kosti
móður sinnar og vegur umhyggjan
og elskusemin þar ekki minnst.
Það voru glaðir og ánægjulegir
hátíðisdagar á vorin, þegar fjöl-
skylda hittist að fagna afmæli
Ragnheiðar. Þar fann maður ylinn
hennar sjálfrar margfaldaðan
streyma til sín frá öllu hennar
fólki.
Hann minnir á þá menningu
hjartans, sem nóbelskáldið Hall-
dór sagði „að hún amma hans væri
gædd og lýsti sér m.a. í gaman-
semi, elju, jafnaðargeði í sorgum,
kurteisi við bágstadda, hugulsemi
við ferðamenn, góðsemi við skepn-
ur“.
Við Nanna og börnin þökkum
þér, Ragnheiður, alla þína tryggð,
hlýjuna úr ullinni þinni, kærleik-
ann og mildina, sem við geymum í
hjörtum okkar.
Hjálmar ólafsson.
Birting
afmælis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera í sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
línubili.
t
Minningarathöfn um
HALLPÁLSSON
fré Garöi í Hagraneai,
sem lést 23. ágúst, verður í Fossvogskirkju fimmtudaginn 30.
ágúst kl. 10.30.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 3. september
kl. 1.30.
Guðrún Eiríksdóttir Ragnar J. Trampe
Leifur Ingimarsson Steinunn Halldórsdóttir
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi,
SIGMUNDUR EYVINDSSON,
fisksali,
Borgarholtsbraut 68,
verður jarðsunginn fimmtudaginn 30. ágúst kl. 1.30 frá Kópavogs-
kirkju. Blóm vinsamlega afþökkuð, þeim sem vildu minnast hins
látna er bent á Hjartavernd.
Aðalheióur Guögeirsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS PÁLSSONAR
fyrrv. tómstundarréóunauts
Kambsvegi 17
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 30. ágúst n.k. kl. 15.
Vilborg Þórðardóttir,
Dóra S. Jónsdóttir, Magnús Magnússon,
Edda B. Jónsdóttir, Jón Ingi Sigurmundsson,
Ragna K. Jónsdóttir, Oddur Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Maðurinn minn
HARALDUR GUNNLAUGSSON
Laufésvegi 10,
lézt aö heimlli sínu aöfaranótt 27. ágúst.
Sessilía Valdimarsdóttir
t
Eiginkona mín, móðir og tengdamóöir,
LARA HELGADÓTTIR,
yfirsímritari Brú,
sem andaöist í Borgarspítalanum 17. þ.m. verður jarðsungin í
Dómkirkjunni miðvikudaginn 29. n.k. kl. 13.30. Jarösett verður í
Fossvogskirkjugarði.
Steingrímur Pélsson,
Helgi Steingrímsson,
Þórir Steingrímsson,
Saga Jónsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaöur minn, faöir og tengdasonur
HAL LINKER,
andaöist í Los Angeles 26. ágúst, 1979.
Halla Guðmundsdóttir Linker
David Þór Linker
Daöína Jóhannsson.
t
Faðir okkar
ÁSGEIR ÁSGEIRSSON,
Bergþórugötu 29,
lést 15. ágúst.
Jarðarförin hefur farið fram.
Synir hins létna
t
EGILL ÓLAFSSON,
Hétúni 10 A,
éður Vesturgötu 37,
lést á Landspítalanum 27. þ.m.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Þórunn Olafsdóttir.
Ástkær eiginkona mín
INGIBJORG TOPSÖE-JENSEN,
f. Zimsen þ. 16 júní 1903 í Reykjavík, lést á orlofsferö í Englandi þ.
17. ágúst 1979.
Útförin hefur átt sér stað frá Messiaskirkju í Hellerup mánudaginn
27. ágúst 1979.
Aage Topsöe-Jensen
Kommandörkaptajn
t
Þökkum innilega auðsýnda samuð við andlát og útför
JÓHANNS VIGFÚSSONAR.
Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og hjúkrunarfólki
lyfiækningadeildar Landspítalans.
Aðalheiöur Ólafsdóttir,
Ólafur Jóhannsson,
Kristín Gunnarsdóttir.
t
Þakka sýnda samúö og hlýhug viö andlát og jarðarför bróður míns
HALLS JÓNSSONAR
bakarameistara
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á Borgarspítalanum í
Fossvogi og Heilsuverndarstöö Reykjavíkur.
Álfheiöur Jóna Jónsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúö og velvild við fráfall og
jarðarför fööur okkar, tengdafööur og afa.
ALBERTS EINARSSONAR
fré Súöavfk.
Lúövík Albertsson Verónika Hermannsdóttir
Asgrímur Albertsson Anna Jóhannsdóttir
Sigríöur Albertsdóttír Jón Hjélmarsson
Einar M. Albertsson Þórunn Guömundsdóttir
Guörún Albertsdóttir Rögnvaldur Rögnvaldsson
Margrét Albertsdóttir Einar J. Hallgrímsson
börn og barnabörn.