Morgunblaðið - 29.08.1979, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 1979
25
fclk í
fréttum
Blikkar
Ijósmyndarann
+ Hann er aðeins viku gamall þessi litli
simpansi en blikkar engu að síður til
ljósmyndarans. Hann fæddist fyrir
tímann í Utah í Bandaríkjunum og var
skírður því virðulega nafni Newton
Rosser Zoppe. Móðir hans var á ferð
um Nkephi í Utah með sirkusflokki
þegar Newton litli kaus að koma í
heiminn en fæðingin varð henni að
aldurtila. Hann hefur verið á sjúkra-
húsinu frá fæðingu og allir í Nkephi
vilja sjá hann, svo mikil var örtröðin að
læknar við sjúkrahúsið urðu að meina
gestum að koma. Helena Morgan,
hjúkrunarkona segir að Newton sé
meðhöndlaður alveg eins og barn.
„Hann þarfnast mikillar ástar og
umhyggju," sagði hún.
I lands-
liðsbún-
ingnum
+ Rod Stewart í skoska
landsliðsbúningum!
Poppgoðið mikla er
mikill aðdáandi skoska
landsliðsins og fylgir
liðinu hvar sem það
leikur. Hann hefur
samið lag, sem sló í
gegn, um það hvernig
Skotar ætluðu að vinna
heimsmeistaratitilinn í
Argentínu. En því mið-
ur — það tókst ekki.
Hér hefur kappinn
brugðið sér í landsliðs-
búninginn og er greini-
lega liðtækur í fótbolt-
anum.
+ Þessi hjónakorn, rúmlega tvítug bæði, voru gefin saman í
hjónaband í vor ( borginni Salem ( Massachusetts fylki. Engan
mun þá hafa órað fyrir því að ekki væri allt pottþétt. — En svo
hefur annað komið á daginn. Hjónin eru systkini. Brúðurin
Victoría Pittorino 22ja ára hafði gengið að eiga bróður sinn
David Goddu 24ra ára. — Móðir þeirra hafði gefið þau sitt (
hvora áttina er þau voru smábörn, fyrir um 20 árum. —
Yfirvöldin (Salem hafa nú stefnt þeim fyrir rétt til þess að fjallað
verði um mál þeirra, en ákæran er: Sifjaspell.
Akœran er:
Sifjaspell
LÁRAHELGADÓTim
— MINNINGARORÐ
„Og þú v.arst kIöÖ sem geisli á ungu blómi
að gamna sér
og Ijúf að mínum dómi.
Mér finnst sem ennþá hlátrar þfnir hljómi
í hjarta mér.“
Vilhjálmur frá Skálholti
Fyrir 18 árum voru skötuhjú á
lystireisu um Vestur- og Norður-
land. Við runnum í hlaðið í Brú í
Hrútafirði og börðum upp á sím-
stöðinni, einu ljótasta húsi lands-
ins.
Grámi hússins náði ekki inn
fyrir þröskuldinn. Þar iðaði allt af
starfi og björtu lífi, stórt heimili
fjöld'a fólks, sem samhent var við
erfiða þjónustu. Og stjórnendurn-
ir voru Steingrímur Pálsson, þá
umdæmisstjóri, síðar alþingis-
maður, og Lára kona hans.
Við vorum strax leidd til veizlu.
Fyrirmenn úr Reykjavík voru þar
einnig og jafnvel þeir — doða-
kennd grámenni í opinberum stöð-
um — hrifust af hinni miklu
glaðværð og hreinskilni sem ein-
kenndi samskipti fólks í þessum
ævintýraranni. Húsfreyjan leiddi
oftast umræðuna, sem mjög sner-
ist um pólitík og þjóðfélagsmál-
efni. Hún hjó margan hægri vill-
inginn djúpum sárum, sparaði
ekki stóru orðin og beitti marxisk-
um rökum af mikilli fimi. Líklega
var hún í lífi sínu einlægasti
kommúnistinn, sem ég hef kynnst,
— þessvegna urðu vonbrigði henn-
ar oft stór — ekki síst með
framgöngu og atbeina meintra
samherja.
Veturinn við botn Hrútafjarðar
er langur og leiður. En meðan þau
Steingrímur og Lára stýrðu þar
búi, var sumarið stutt og geisla-
hvitt. Fjöldi kunningja og vina úr
öðrum landshlutum hafði þar
nokkra dvöl, tjölduðu á grasbalan-
um og nutu samvista við þessi
fágætu hjón — hinn yfirvegaða og
kúltiveraða húsbónda og óvægna
eldtungu húsfreyjunnar, sem réð-
ist gegn ranglætinu í öllum þess
myndum af slíkum máttarþorsta
að unun var.
Og fyrir tíu árum kom dauðinn
og lagði til þessarar fallegu konu.
En hún hélt uppteknum hætti og
barðist gegn honum af slíkri
íþrótt að sú keppni verður lengi í
minnum höfð.
Við sem vorum kunnug Láru
Helgadóttur minnumst hennar
sem glaðiegrar, einlægrar og há-
værrar byltingarkonu með ískr-
andi hlátur í augum og viðkvæmni
í andlitsdráttum. Og sem fágæts
drengs, sem sjaldan hugsaði um
eigin hag en oftar um hinna.
Samkennd hennar við náttúr-
una var vaxin úr sama jarðvegi og
réttlætiskennd hennar — og hún
vildi helst fá legstað í Tröllakirkju
á Holtavörðuheiði.
Og svo voru hinir hljóðlausu
dagarnir.
Bragi Kristjónsson
Lára Helgadóttir yfirsímritari
verður jarðsett í dag.
í fjöldamörg ár átti hún við
erfið veikindi að stríða, en kraft-
urinn og lífslöngunin sigra margt.
Lára var Isfirðingur, fædd á
ísafirði í „Odda“ 24. janúar 1924.
Hún unni mikið því húsi.
Síðan lá vegur hennar þaðan,
fyrst til Reykjavíkur, síðan að Brú
í Hrútafirði, þar sem hún starfaði
um 20 ára skeið, en eiginmaður
hennar, Steingrímur Pálsson, var
þá stöðvarstjóri þar. Eftir það
kom hún hingað til Reykjavíkur
og starfaði hjá Ritsímanum sem
yfirsímritari um tíma, þangað til
útilokað var fyrir hana að halda
áfram starfi sínu vegna veikinda.
Aldrei talaði hún um slíkt, barðist
þangað til yfir lauk. Mér er sagt
að á sjúkrahúsihu þar sem hún
dvaldist marga mánuði, að ef
konur, sem með henni lágu, fóru
að tala um veikindi sín, þá sagði
hún: Hættið nú þessu og tökum
upp léttara hjal. Þetta var líkt
Láru, hún missti aldrei kjarkinn,
hún vildi líf bæði í starfi og utan
þess.
Sem starfsmanneskja og starfs-
félagi var Lára alveg einstök.
Ekkert mátti fara frá henni, nema
gætt væri að, að allt væri í lagi.
Hún var ströng við okkur, sem
unnum með henni, en hún var líka
ströng við sjálfa sig. „Aldrei að
gefast upp,“ gæti ég trúað að hefði
verið ríkt í henni.
En burtséð frá vinnustað var
Lára ákaflega vel gerð kona. Hún
var hörð í sinni baráttu hvað
viðvék félagshugsjónum hennar.
Var hún því oft kjörin á trúnað-
arfundi fyrir hönd starfsmanna
Landssímans.
Svo voru hennar persónulegu
áhugamál ekki síðri. Hún var vel
heima í bókmenntum, áhuga-
manneskja mikil fyrir leikhúsi,
músík og fleiri listum. En hún átti
líka til blíðleika og elskulegheit
innra með sér, sem hún flíkaði
ógjarnan. En um hálsinn bar hún
alltaf keðju, þar sem voru lítil
hjörtu með nöfnum sona hennar
og svo barnabarna hennar, eftir
því sem þau komu.
Okkur er mikil eftirsjá að Láru
og sendum Steingrími Pálssyni
eiginmanni hennar innilegar sam-
úðarkveðjur og öllu hennar fólki.
Starfsfólk Ritsímans
í Reykjavík.
Sigurður Demets flyst
til Reykjavíkur í haust
SIGURÐUR Demets
Franzson, sem starfaö hef-
ur við Tónlistarskólann á
Akureyri undanfarin ár,
flyst til Reykjavíkur nú í
haust og mun hann hefja
kennslustörf í Nýja tónlist-
arskólanum.
Demets er íslendingum
vel kunnur sem söngkenn-
ari, en hann kenndi um
árabil söng í Reykjavík
áður en hann réðst til
starfa á Akureyri. Meðal
nemenda hans má nefna
marga af þekktustu söngv-
urum þjóðarinnar, svo sem
Sigurveigu Hjaltested,
Svölu Nielsen, Erling Vig-
fússon, Jón Sigurbjörnsson
og Svanhvíti Egilsdóttur
prófessor við Tónlistaaka-
demiuna í Vín, og marga
fleiri mætti nefna.
Nýi tónlistarskólinn
verður settur hinn 15.
september.