Morgunblaðið - 29.08.1979, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. ÁGÚST 1979
Segðu mér í fullri einlægni:
Hvar vildir þú vera í dag?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Baráttu sagnhafa og varnar-
spilaranna má oft líkja við eig-
vígi. ( spili dagsins taldi suður
sig hafa náð undirtökunum en
vestur átti þá síðasta orðið.
Suður gaf, allir utan hættu.
Norður
S. 732
H. 653
T. Á743
L. K73
Vestur
S. G96
H. KD4
T. KDG
L. ÁD105
Austur
S. 10854
H. 109872
T. 10
L. 862
Suður
S. ÁKD
H. ÁG
T. 98764
L. G94
COSPER
AJAX 6IN

[ IAJAX 6INI
&12.\
COSPER £.22.
Allt annað
en frelsi
Sósíalistarnir í Rússlandi halda
víst að þeir séu að fara eftir
Helsinki-sáttmálanum þegar þeir
neita vesalings ballettdans-
meyjunni að tala frjálst við
nokkra bandaríska embættismenn
án þátttöku K.G.B. Er þeð kannski
hótfyndni að spyrja forsvarsmenn
Málfrelsissjóðsins hvað þeir vilji
segja um meðferðina á dansmeyj-
unni?
Ég hefði gaman af að vita undir
hvaða kringumstæðum móðir
hennar hefur skrifað Carter. Hún
veit að minnsta kosti hvernig
farið er með aðstandendur þeirra
sem flúið hafa og er þá rétt að
minnast Korsnojs. Síðan þekkir
hún kjör þessara heimsfrægu
listamanna. Það hafa varla orðið
stórkostlegar kauphækkanir í
Rússlandi síðan á dögum
Krússjoffs. Þá höfðu dansararnir
við Kírovballettinn ekki aðgang að
baði og 13 þeirra urðu að notast
við einn krana. Launin voru slík
að enginn gat eignast bíl nema
hafa farið oft til útlanda og keypt
eitthvað fyrir gjaldeyrinn til þess
að selja á svörtum markaði er
komið var aftur til Rússlands. Það
var ekki frelsi sem Lenín vildi
handa þjóðinni. Nei, það var sú
blóðugasta harðstjórn sem heim-
urinn hefur orðið vitni að og lítil
er breytingin til batnaðar. Þetta
stendur í bók eftir Hermod Lam-
ung sem heitir á dönsku „Min
russiske ungdom". Hann var á
sínum tíma sendur til Rússlands
til þess að bjarga ungverskum
stríðsföngum og seinna sendur
með mat með Nansen til að bjarga
þjóðinni frá hungurdauða sem
byltingin hafði í för með sér. Og
enn er matarskortur í Rússlandi.
Það stendur í frjálsu blaði í
Pétursborg „Nú þegar þeir eru
farnir að ráða, þessir sem sögðust
vera að berjast fyrir friðinn og
bræðralagið, þá ríkir hér hið
blóðugasta einræði sem Péturs-
borg hefur nokkurn tímann séð.
Spyrjið Nevaen, Moikaen og
Peturpál, þeir geta sagt hina
verstu hluti um keisaratímann, en
þeir munu segja að Nikulás annar
sé eins og saklaust barn saman
borið við þá sem nú ráða.“
Höfundurinn bætir svo við.
„Blaðið kemur sjálfsagt ekki út á
morgun." Og það reyndist rétt.
I dag væri gaman að heyra
eitthvað frá útlendum blaðamönn-
um sem frjálsir voru bornir í
Rússlandi og öðrum sósíalistísk-
um ríkjum. Ætli fjölmiðlarnir
okkar væru ekki fúsir til að miðla
okkur þeim fróðleik. Og að lokum,
á maður að trúa því, að Ólympíu-
leikarnir verði haldnir í Rússlandi
þar sem allir vita að það eru fleiri
Sagnirnar urðu þessar:
Suður Vextur Norður Austur
1 Tí*. I Gr. 2 Tfc. 2 Hj.
3 Tfglar oif
allir paxx.
Vestur spilaði út hjartakóngi.
Suður tók slaginn og spilaði
hjartagosanum til baka, drottning
og vestur skipti í tíguikóng. Hann
fékk að eiga slaginn, spilaði þá
aftur tígli og þá var ekki rétt að
geyma ásinn lengur. Sagnhafi
trompaði þá siðasta hjarta blinds
og tók spaðaslagina þrjá.
Þegar hér var komið virtist
sagnhafa spilið vera orðið upplagt
ætti vestur laufdrottninguna.
Hann fengi næsta slag á trompið,
gæti tekið á laufásinn en yrði
síðan að spila frá drottningunni
og laufgosinn yrði níundi slagur-
inn.
Sagnhafi spilaði samkvæmt
áætlun. Vestur var látinn fá
næsta slag á trompið en hann var
vandvirkur og féll ekki í gildruna,
sem búið var að leggja. Með aðeins
laufin fjögur á hendinni sá hann,
að ekki var hægt að tapa á að spila
drottningunni.
Það reyndist laukrétt. Og
ar var drottningin eina spil-
hann mátti spila. Seinna
s og tía fjórði og fimmti
rinnar — einn niður.
_ • *1 *l > > hftir Kvelvn Anthony
Lausnargjald 1 Persiu^“~
56
ingurinn innra með henni dvín-
aði ekki. Hún reyndi að vera
róleg og að suniu leyti vissi hún
Hka að hún var róleg, bara ef
þessi ytri ólga hefði ekki verið.
Hún gekk aftur út að giuggan-
um og greip höndum um riml-
ana. Hún þrýsti á þá, en vita-
skuid hreyfðust þeir ekki ögn.
Þeir höfðu undirbúið þetta
vandlega. Það þýddi að ránið á
Lucy hafði verið skipulagt fyr-
irfram. En hvers vegna Lucy?
Hvers vegna hún skildi að
ástæðan var að hún var gift
Logan Field. Og frá Logan lágu
hugsanatengslin að Imperial-
oifufélaginu. En hvers vegna,
HVERS VEGNA? Sú spurning
leitaði á huga hennar í sífellu.
Hún horfði út á bláan glitrandi
sjóinn langt fyrir neðan. Hvað
hafði Logan eða fyrirtæki hans
gert eða hvað gátu hryðju-
verkamenn búizt við að fá fyrir
sinn snúð með því að halda
henni í gíslingu? Upprunalega
áætlunin hafði verið Lucy.
Kannski lá eitthvað svar í því.
Barni haldið sem gfsi. En gegn
hverju? Það hlaut að vera um
peninga að tefla. Hún heyrði
dyrnar opnast og snerist á hæli.
Konan stóð í herberginu. Hún
var klædd f hvfta blússu og
dökkbláar sfðbuxur. Hún leit út
eins og ung stúlka f sumarleyfi.
— Hafið þér lokið snæðingi?
Madeleine var franskt nafn, en
þessi stúlka var ekki frönsk.
Það var einhver blær yfir hör-
undi hennar sem var ekta og
ekki kominn til fyrir sólar-
áhrif. Eileen mundi eftir henni
við dyr Lucyar, þegar hún
kallaði til litlu stúlkunnar og
sagði henni að koma nær.
— Ég sagði að ég vildi ekki
að þér kæmuð hingað, sagði
hún.
— Hypjið yður út! Takið
þennan ófetis mat og farið.
Stúlkan hló við.
— Þér verðið ekki svona
brött eftir nokkra daga. Þér
getið taiizt heppin að vera ekki
læst inni í kjallaranum. Þar
hefði ég sett yður ef ég hefði
fengið að ráða.
Eileen leit á hana og hroka-
svipurinn hvarf af andliti stúlk-
unnar þegar hún sá ósvikna
fyrirkitninguna og kvfðaleysið
f svip hennar.
— Þér mynduð hafa myrt
barn, sagði hún seinlega. — Þér
væruð til alls vfaar. Þér eruð
ekki einu sinni kona.
Hún sneri við henni baki. Án
þess að vita það hafði hún snert
þar.n eina auma blett sem á
Madeleine var að finna, þegar
dreginn var í efa kvenleiki
hennar. Hún sá ekki haturs-
svipinn á andliti stúlkunnar
þegar hún tók hakkann og
skundaði út. Ekki var hægt að
svfvirða Ifbanska stúlku með
neinu jafn mikið og að segja að
hún væri ekki kona. Hversu
frjálslynd og rauðsokkasinnuð
sem viðkomandi var. Peters
hafði sagt henni að færa fang-
anum sápu og handklæði. Og
vegna kvenlegs innsæis hafði
hún ákveðið að láta það sem
vind um eyru þjóta. Það fór í
taugarnar á henni að hann
skyldi hafa sinnu á þessum
þörfum konunnar. Bezt væri að
láta þetta algerlega eiga sig.
Það voru engin þægindi í flótta-
mannabúðunum. Hún arkaði
niður og skellti bakkanum f
eldhúsið. Resnais sat f setustof-
unni. Hann leit upp til hennar
og glotti.
— Hvernig líður hinum töfr-
andi gesti okkar?
— Hún er ógeð: Hrokafuliur
viðbjóður.
Madeleine settist f einn hvfta
stólinn. Eigandi villunnar var
alsfrskur milljónamæringur
sem hafði sterk tengsl við sam-
tökin. Hann var með hvftt á
heilanum og vildi helzt hafa allt
í hvftu.
— Ég skal afgreiða hana ef
hún verður með derring. Svipur
hennar var svo hatursfullur að
Resnais horfði á hana og var
hjartanlega skemmt. Konur
höfðu aldrei komið honum á
óvart þegar þær opinberuðu